Πληθωρισμός απόψεων για το τι πρέπει να γίνει, για τα πλεονεκτήματα της χώρας, τους δρόμους και τα προβλήματα της Ευρώπης.
Γιατί άραγε δεν «γίνεται» τίποτα που να αναγνωρίζεται ευρέως και να πείθει ότι φεύγουμε από την κρίση: Γιατί έχουμε την αίσθηση ότι είμαστε στάσιμοι ή σαπίζουμε;
Με αφορμή μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με φοιτητές, νέους εργαζόμενους την Δευτέρα που «πέρασε», αλλά δεν χάθηκε, για την ηθική και την πολιτική με έναυσμα τις αντιπαραθέσεις για τις off shore άνοιξε μια οπτική, «γνωστή» αλλά απούσα από την δημόσια σφαίρα, με διαφορετικό τρόπο.
Η εκτίμησή τους ότι η κρίση και ειδικότερα ο «πειραματισμός» στην χώρα μας συνδέεται άρρηκτα με την καταστροφή τελικού σταδίου της βιομηχανικής επανάστασης και το πέρασμα στη ψηφιακή εποχή με ταχύτατους ρυθμούς, και όχι συμβατότητες με παλιές νοοτροπίες και εργαλεία, ήταν το κεντρικό στοιχείο και δείχνει πλέον να έρχονται γενεές με ανησυχία, δική τους αναζήτηση, ανάλυση και κατεύθυνση για το χθες, το σήμερα, κυρίως την επόμενη μέρα.
Αναγνωρίζουν την ανισσοροπία μεταξύ του οικονομικού, του τεχνολογικού, της παραγωγής, της πολιτικής, της κοινωνίας, ανάμεσα στο δυνατό και πραγματικό του σήμερα στην αδυναμία του συστήματος διακυβέρνησης να «διαχειριστεί» τις δυνάμεις που απελευθερώνει η γνώση με την ψηφιακή επανάσταση στην παραγωγή. Τα μυαλά «τρέχουν» με την δημιουργία «μηχανών» που τρέχουν πιο «γρήγορα» από τον άνθρωπο.
Εδώ βλέπουν, χωρίς αλχημισμούς και δαιμονοποιήσεις, υπερεθνικές ελίτ να επιδιώκουν τον έλεγχο και την ιδιοποίηση των μέσων της «νέας παραγωγής» δηλ. της γνώσης, των μυαλών, των ανθρώπων. Η κρίση παράγει φόβο, ανασφάλεια και επιτρέπει μέσα απο αυτά τον «έλεγχο» και του λογικού εκτός του θυμικού των ανθρώπων.
Ορίζουν στην κλίμακα αυτή την ανικανότητα και ανηθικότητα του πολιτικού προσωπικού αλλά και πολλών «ταγών» των υφιστάμενων κοινωνιών που έχουν απολέσει την ακεραιότητά τους, γι’ αυτό δεν μιλούν, και «τρέχει» η πραγματικότητα σε βάρος της ατομικότητας ή των συλλογικοτήτων, των δικαιωμάτων, χωρίς διανόηση και ισχυρές μορφές σύγχρονης οργάνωσης των ανθρώπων απέναντι στον πολυκατακερματισμό που εγκαθίσταται στις κοινωνίες.
Διακρίνουν στην ίδια κλίμακα προσεγγίσεων τον ισοπεδωτικό διαχωρισμό του παραγωγικού δυναμικού σε δυο κατηγορίες: εξειδικευμένο και υποστήριξης, γενικών καθηκόντων με χαμηλή αμοιβή και ουσιαστικά αποκλεισμένο από την ζωή. Για το λόγο αυτό στέκονται ιδιαίτερα στα εμπόδια συμμετοχής μη ελεγχόμενων ανθρώπων στην πολιτική με την δύναμη των ΜΜΕ δηλ. την τάση να γίνει και η πολιτική, υπόθεση των ελίτ, μακριά από κάθε μορφή, όχι μόνο ελέγχου αλλά και, ελάχιστης συμμετοχής ή επιρροής των κοινωνιών.
Και στο ερώτημα και εσείς τι κάνετε για όλα αυτά; η απάντηση ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα: Συγγνώμη αλλά δεν καταλάβατε, εμείς πλέον ρωτάμε!
Ηθικό δίδαγμα: τέλος τα παλιά πολιτικά Ευχολόγια!
Συμπέρασμα: έρχεται μια γενιά σκέψης από συνάντηση γενεών με νέους ανθρώπους στο τιμόνι που δεν δειλιάζει, δεν φοβάται την ανηθικότητα «αντιμετώπισης» τους για να εξοστρακιστούν από το πολιτικό γίγνεσθαι. Απλούστατα πιστεύουν στον εαυτό τους, δεν περιμένουν τίποτα καλύτερο από το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό, δεν χρωστάνε τίποτα και σε κανένα παρά μόνο στο μέλλον και την ζωή που δεν χαρίζουν!
Έφυγα για την επόμενη μέρα δηλ. την περασμένη Τρίτη με αισιοδοξία!
Προηγούμενα άρθρα
- Σπύρος Παπασπύρος: Πυροτεχνήματα ή τέχνη με ικανότητα προσαρμογής; Δυσδιάκριτα τα όρια σε θολό ορίζοντα!
- Σπύρος Παπασπύρος: Προς και πού «κοιτάμε»
- Σπύρος Παπασπύρος: Βελούδινη αλλαγή πολιτικής ή τακτικής;
- Σπύρος Παπασπύρος: Αναχρονιστικός ή Σύγχρονος συνδικαλισμός;
- Σπύρος Παπασπύρος: Κοκτέιλ μέτρων, παθών, ειδώλων και εκλογών!
- Σπύρος Παπασπύρος: Τα «έμαθες τα νέα» που έρχονται από παλιά για τα τωρινά;
- Σπύρος Παπασπύρος: Το εβδομαδιαίο «γκράφιτι» διαχείρισης της «κοινής γνώμης» !
- Σπύρος Παπασπύρος: Σε λάθος σημείο η ανάλυση των δεδομένων και οι εκτιμήσεις!
- Σπύρος Παπασπύρος: Διαρκής ο «θάνατος» του νέου εκ προμελέτης ή άνευ!
- Σπύρος Παπασπύρος: Μια πληγωμένη και διαφορετική άνοιξη!
- Σπύρος Παπασπύρος: Πόσο ακόμη «χαλαρά» στο τέλμα;
- Σπύρος Παπασπύρος: Ατζέντα εκτός πραγματικότητας: από τα προαπαιτούμενα στα ετεροχρονισμένα απαιτούμενα και μετέωρα μέτρα για προσφυγικό!
- Σπύρος Παπασπύρος: Τα επιδερμικά ή τα σοβαρά «αν» στο «τραπέζι»;
- Σπύρος Παπασπύρος: … Και στην μέγγενη ρηχού «πολιτικού» παιχνιδιού η χώρα!
- Σπύρος Παπασπύρος: Χωρίς στόχο δεν σκοράρεις!
- Σπύρος Παπασπύρος: Ο χορός των «αιωρούμενων» !
- Σπύρος Παπασπύρος: Όταν γράφει αδιέξοδο, αλλάζουμε πορεία πριν δούμε τοίχο! Τι δεν καταλαβαίνουμε;
- Σπύρος Παπασπύρος: Κλοιός για τέταρτο μνημόνιο;
- Σπύρος Παπασπύρος: Η άλλη όψη του φεγγαριού!
- Σπύρος Παπασπύρος: Τελική ευθεία: από κάβο σε κάβο!
- Σπύρος Παπασπύρος: Ασφαλιστικό: διαρκής υπόθεση – καθρέπτης απώλειας πολλαπλών ισορροπιών!
- Σπύρος Παπασπύρος: Κλειδί το νέο και η εμπιστοσύνη για αλλαγή τον καινούργιο χρόνο!
- Σπύρος Παπασπύρος: Δύο πρόσφατες εμπειρίες, μια ανάγνωση και μια εικόνα
- Σπύρος Παπασπύρος: New deal για ρωγμή στον κύκλο και «τοίχο» των αδιεξόδων !
- Σπύρος Παπασπύρος: Με τη Βελόνα του διαβήτη
- Σπύρος Παπασπύρος: Το αληθινό αφήγημα, οι υποθέσεις εργασίας και τα διηγήματα φαντασίας!
- Σπύρος Παπασπύρος: Θεσμική πολιτική συγκρότηση και αποδοτικότητα!
- Σπύρος Παπασπύρος: Κρίσιμο σταυροδρόμι για τον 21ου αιώνα
- Σπύρος Παπασπύρος: Αφύπνιση: άμεση φυγή από την προσμονή «θαυμάτων» !
- Σπύρος Παπασπύρος: Σκηνικό: αίσθηση και ουσία
- Σπύρος Παπασπύρος: το κουτί της Πανδώρας είναι ανοιχτό!
- Σπύρος Παπασπύρος: Λήψη ορθών αποφάσεων
- Σπύρος Παπασπύρος: Θα είναι διασφαλισμένη η πρώτη κατοικία στην Ελλάδα του τρίτου μνημονίου;
- Ο Σπύρος Παπασπύρος: Πολύ Μοντάζ!
- Σπύρος Παπασπύρος: Ευθέως
- Σπύρος Παπασπύρος: Η επόμενη μέρα: «αρχή» με εκλογές χωρίς «προσδοκίες» και πορεία με αμφισβητούμενη βεβαιότητα! (β´ μέρος)
- Σπύρος Παπασπύρος: Η επόμενη μέρα: «αρχή» με εκλογές χωρίς «προσδοκίες» και πορεία με αμφισβητούμενη βεβαιότητα! (β´ μέρος)
- Σπύρος Παπασπύρος: Μία αδυσώπητη (και ίσως η μόνη) πρόκληση των εκλογών
- Σπύρος Παπασπύρος: ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΙΣΗΣ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ «ΝΕΑΣ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ: από μύθο σε μύθο !
