Την Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2001, με την οικογένειά μου πήγαμε στο θέατρο Βεάκη. Εκεί παρακολούθησα το έργο "Ο κύκλος με την κιμωλία" του Μπέρτολτ Μπρεχτ σε διασκευή και σκηνοθεσία του Γιάννη Καλατζόπουλου.

Στο θεατρικό αυτό έργο φαίνεται η αιώνια μάχη ανάμεσα στην αγάπη και το συμφέρον, στον ατομισμό και την αυτοθυσία, στην δικαιοσύνη και το "δίκαιο του ισχυροτέρου". Ζωντανεύει ο πανάρχαιος μύθος για το σοφό δικαστή, που έπρεπε να "μοιράσει" το παιδί σε δυο μητέρες.

Στο τέλος του έργου πήγα στα καμαρίνια να δω τους ηθοποιούς. Εκεί βρήκα τη Χριστίνα Βολώση και την Εύα Δημητρίου, που έπαιξαν πρωταγωνιστικούς ρόλους στο έργο. Ακολούθησε μια μικρή κουβεντούλα.

Στέλιος: Πόσα χρόνια ασχολείστε με το θέατρο;

Χριστίνα Βολώση: Περίπου τέσσερα χρόνια.

Εύα Δημητρίου: Άρχισα να παίζω μόλις τελείωσα τη δραματική Σχολή, πριν από δύο χρόνια.

Στέλιος: Εκτός από το θέατρο έχετε εργαστεί και αλλού;

Χριστίνα Βολώση Εύα Δημητρίου: Έχουμε δουλέψει σε σήριαλ στην τηλεόραση και σε διαφημιστικά.

Στέλιος: Παίρνετε καλό μισθό;

Χριστίνα Βολώση: Όταν υπάρχει δουλειά ο μισθός είναι καλός. Το πρόβλημα είναι όταν δεν έχεις δουλειά.

Εύα Δημητρίου: Ναι, είμαι ικανοποιημένη από την αμοιβή μου

Στέλιος: Είναι κουραστική η δουλειά σας;

Χριστίνα Βολώση: Κουράζομαι πολύ στις πρόβες, αλλά οι παραστάσεις μου δίνουν μεγάλη χαρά.

Εύα Δημητρίου: Όση και να είναι η κούραση, το χειροκρότημα των θεατών σε αποζημιώνει.

Στέλιος: Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Οι συντελεστές της πααράστασης

Χριστίνα Βολώση: Να παίξω στον κινηματογράφο.

Εύα Δημητρίου: Να συνεχίσω το θέατρο και να κάνω τηλεόραση.

Στέλιος: Σας ευχαριστώ πολύ και σας εύχομαι κάθε επιτυχία.

Στο θέατρο ΡΙΑΛΤΟ ο ΘΙΑΣΟΣ '81, φέτος, γιορτάζοντας τα 20 του χρόνια ανέβασε το έργο του Ευγένιου Τριβιζά (μεγάλου παραμυθά) "Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ", με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Σκηνοθέτης είναι ο Χρήστος Κελαντώνης και τη μουσική και τα τραγούδια έγραψε ο Νότης Μαυρουδής.
Η ιστορία του έργου αρχίζει με την αθώα αγάπη της Μαριάννας και την επιθυμία της να φτιάξει έναν αλλιώτικο χιονάνθρωπο από τους άλλους, που να μη λιώσει ποτέ. Για να γίνει αυτό, ο χιονάνθρωπος Τουρτούρι έπρεπε να πάει στο Βόρειο Πόλο. Πέρασε από πολλές δοκιμασίες και εμπόδια. Συνάντησε την κακία, την πονηριά αλλά και την καλοσύνη. Τα ξεπέρασε όλα έχοντας για φυλαχτό την αγάπη του κοριτσιού.
Φτάνοντας στο Βόρειο Πόλο τα μάτια του γέμισαν δάκρυα της ευτυχίας, αλλά προσπάθησε να συγκρατηθεί για να μην λιώσει και να ξαναδεί τη Μαριάννα.
Οι ηθοποιοί παίζουν τους ρόλους τους με πολύ κέφι, μεράκι, φαντασία και ευρηματικότητα. Είναι καταπληκτικοί. Φαίνεται ότι αγαπούν τα παιδιά.
Τα κοστούμια που φορούσαν έμοιαζαν με αποκριάτικες στολές.
Μετά από κάθε επεισόδιο πάνω στη σκηνή χόρευαν και τραγουδούσαν με πολύ ζωντάνια και κέφι.
Τα σκηνικά μοιάζουν με τεράστιες παιδικές ζωγραφιές. Είναι περιγραφικά, απλά κωμικά και με χαρούμενα χρώματα. Αλλάζουν συνέχεια είτε μπροστά μας είτε πίσω από τις κουρτίνες της σκηνής.

Μας άρεσε ακόμα και κάτι άλλο. Σε μια σκηνή σατιρίζουν την καταπιεστική μόδα, που μέχρι και τα σώβρακα τους ήταν σύμφωνα μ' αυτή.
"Θίασε '81" σ' ευχαριστούμε γι' αυτό το πανέμορφο ταξίδι. Ήταν ένα όνειρο. Και πιο όνειρο ακόμα, ήταν το τραγούδι:
Ο Τουρούρι από το χιόνι
Του χειμώνα χελιδόνι
Τουρτούρι η αγάπη
Να ξέρεις φέρνει γούρι.
Μετά το τέλος της παράστασης πήγαμε στα καμαρίνια για να πάρουμε συνέντευξη από τους ηθοποιούς. Εκεί συναντήσαμε το χιονάνθρωπο (Γιώργος Παπαευσταθίου) και τον πιγκουίνο (Γιώργος Δρογκίτης) και μας είπαν:
Ηλίας: Πόσα χρόνια κάνετε τη δουλειά του ηθοποιού;
Χιονάνθρωπος: Αυτή τη δουλειά την κάνω έντεκα χρόνια. Δουλεύω για μεγάλους και μικρούς.
Στέφανος: Τους ρόλους, που παίζετε τους ζείτε αληθινά, έντονα;
Χιονάνθρωπος: Βέβαια, γιατί αν δεν τους ζούμε έτσι έντονα τους ρόλους μας δεν θα είναι και αληθινά.
Φίλιππος: Γιατί διαλέξατε αυτή τη δουλειά;
Πιγκουίνος; Γιατί μέσα από αυτή τη δουλειά βρήκα τα πράγματα που αξίζουν στη ζωή.