O κύριος Δέκα
Ο
κύριος Δέκα ήταν ένας καλός κι ευγενικός αριθμός.
Το σπίτι του κυρίου Δέκα είχε δέκα πράγματα, ενώ εμείς έχουμε ένα. για
παράδειγμα αυτός δεν είχε μια σκεπή, είχε δέκα, δεν είχε μια καμινάδα,
είχε δέκα, δεν είχε τέσσερα παράθυρα, είχε δέκα, δεν είχε μια πόρτα
είχε δέκα κι έμενε στο αγρόκτημα "ΔΕΚΑΡΙΚΟ!"
Ένα ηλιόλουστο πρωινό βγήκε για ψώνια, πρώτα πέρασε από το φούρνο της
κυρίας Εφτά.
- Καλημέρα σας, είπε ευγενικά, θα ήθελα δέκα καρβέλια ψωμί.
- Αμέσως είπε η κυρία Εφτά και σε λίγο έφερε δέκα αφράτα καρβέλια ψωμί.
- Ευχαριστώ είπε ευγενικά ο κύριος Δέκα κι έφυγε.
Ύστερα πέρασε από το κρεοπωλέιο του κυρίου Οχτώ.
- Καλημέρα σας, είπε και πάλι ευγενικά, θα ήθελα δέκα λουκάνικα.
- Έφτασαν είπε ο κύριος Οχτώ και σε ένα λεπτό έφερε δέκα ζουμερα λουκάνικα.
- Ευχαριστώ είπε και πάλι κι έφυγε.
Μετά πέρασε από το μανάβικο του κυρίου Πέντε.
- Καλημέρα σας, είπε και πάλι ευγενικά.
- Θα ήθελα δέκα κιλά πορτοκάλια, δέκα κιλά μήλα και δέκα κιλά μπανάνες.
- Μισό λεπτό είπε ο κύριος Πέντε και σε μισό λεπτό είχε φέρει δέκα κιλά
πορτοκάλια, δέκα κιλά μήλα και δέκα κιλά μπανάνες.
- Ευχαριστώ είπε πάλι κι έφυγε.
Μετά είπε να πάιε στο μεζεδοπωλείο της κυρίας Εννιά. Κάθισε σε ένα τραπέζι
έξω και παράγγειλε μια σούπα. Σε λίγο η σούπα ήταν έτοιμη.
Επειδή τα μαλιά του ήταν χάλια, σκέφτηκε να περάσει από το κομμβτήριο
της κυρίας Τέσσερα.
- Καλημέρα σας, είπε ξανά και κάθισε στην καρέκλα και σε ένα τέταρτο
είχε γίνει κούκλος.
- Αντίο σας είπε κι έφυγε.
Ήταν νύχτα και ο κύριος Δέκα τράβηξε για το σπίτι τυο. Το άλλο πρωί
ήρθε ένα γράμμα γι' αυτόν, εκείνος το πήρε, το άνοιξε και το διάβασε.
Το γράμμα έλεγε "Αγαπητέ κύριε Δέκα σε καλώ στο πάρτυ μου που θαγίνει
σήμερα στις έξι το απόγευμα, σε περιμένω. Κυρία Εφτά".
Ο κύριος Δέκα ήταν τρελός από χαρά. Στις έξι το απόγευμα ο κύριος Δέκα
πήγε στο σπίτι της κυρίας Εφτά. Διασκέδασε με το παραπάνω.
Γι' αυτό η πόλη των αριθμών είναι για γλέντι, διασκέδαση και χαρά.
Σας χαιρετώ!!!!!
Πηνελόπη Αναστασιάδη Γ1'
|
Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο Είναι
χειμώνας. Το ρολόι χτυπά Χριστούγεννα. Τα δύο παιδιά, η Κατερίνα
και ο Κώστας, κοιμούνται και ονειρεύονται τα δώρα που παράγγειλαν
στον Αι-Βασίλη. Ξαφνικά ακούν ένα θόρυβο. "Τι να είναι άραγε;" σκέφτεται
ο Κώστας και σιγά-σιγά πηγαίνει στο σαλόνι. Η Κατερίνα φοβισμένη
ακολουθεί προσεκτικά τον αδελφό της. Όμως σ' ένα σημείο σταματάει
και τι να δει; Το χριστουγεννιάτικο δέντρο μιλούσε και έλεγε: Αχ!
Τι έπαθα το κακόμοιρο!
|
|
Κάτι απλό Θέλω
ναγράψω κάτι απλό
|
Ταξίδια Η
οικογένεια σκυλάκι πήγε ένα ταξιδάκι,
ΣΤΗΝ
ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ
|
|
Xριστουγεννιάτικη Αλφαβήτα Αστέρι, ψάχνω να σε βρω Βηθλεέμ, Βοώ, πού είσαι; Γυρνώ γυμνή στις στράτες Δέσποινα, Παναγιά, βόηθα με Εσύ, που γέννησες το Λυτρωτή, λυπήσου με. Ζηλεύω τους Μάγους π' αφήσανε τη βόλεψή τους, Ηλιοστάλαχτο θρονί, Εσύ, βόηθά με Θέλημα και δικό μου νάναι τη βολή μου ν' αρνηθώ. Ικετεύω, δώρο κάνε σε μένα τη Γυναίκα Κυματοθραύστης στο κακό να γίνω. Λάμπρυνε την ψυχή μου με το ανέσπερό Του φως. Μάνα Εσύ, στη Μάνα τη σημερινή πλάι της στάσου. Νύχτα τριγύρω, μα Εσύ Ξάγρυπνα κράτα τα μάτια της ψυχής μου. Όπως το πράξαν οι Βοσκοί Προσκύνημα να κάνω στο νιογέννητο. Ρίζα να γίνω Στήριγμα γερό Τον κόσμο με τη Χάρη Σου ν' αλλάξω! Υπομονή να μου χαρίσεις Σου ζητώ Φωτιά μεσ' στις καρδιές ν' ανάψω. Χαράς καμπάνες να ακουστούν Ψαλμούς να στέλνει η Γη στους Ουρανούς! Ωκεανοί Αγάπης τους ανθρώπους ν' αγκαλιάσουν.
|
