Εκείνην την νύχταν

Ήταν μια νύχτα. Μια νύχτα μικρή και βουερή, μια νύχτα όχι στιγμιαία αλλά μια νύχτα η οποία έγινε ημέρα από την αλήθεια της αθωότητας. Μια μυριοδοξασμένη νύχτα στο μέλλον η οποία έγινε κατατρεγμένη σ' εκείνο το παρόν. Εκείνη τη μέρα γεννήθηκε ένα μωρό το οποίο 2000 χρόνια αργότερα θα το παρακαλούσαμε να μας πιάσει το κεφάλι πριν κοιμηθούμε. Ήταν ο Ναζαρινός Ιησούς ο οποίος γεννήθηκε δίπλα σε μια μικρή και αθώα γελάδα. Ναι! Ναι! Χίλιες φορές εκεί σ' εκείνο το αθώο μέρος, το οποίο για χαλί είχε την κοπριά της γελαδίτσας, παρά σ' ένα κόκκινο, εσωτερικά και εξωτερικά, χαλί ενός βρώμικου παλατιού, στο οποίο οι τεμπέλες δούλες είναι τα' αφεντικά του…

Ραφαήλ Ξένος Τάξη ΣΤ'

ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ

Κείνο το απομεσήμερο
σα βρέθηκα στης γειτονιάς το πάρκο
συλλογισμένος κοίταζα την ασημένια λεύκα.


Να σιέται να λυγίζεται
στα χάδια του αέρα.


Μου έκανε γνέμα, παράκληση
θαρρώ πως ήταν.
Πες τους να μη με κόψουνε
πες τους παρέα θέλω
τους φίλους, τα τα ξαδέρφια μου
τα πράσινα τα δέντρα.


Αυτά τα κτίρια τα ψηλά
μου κόβουν την ανάσα.
Θέλω να φτάσω κει ψηλά
στον ουρανό να έμπω.


Και τότε να'σαι σίγουρος
ζωή θα σε χορτάσω.
Ένα κομάτι σύννεφο
στα χέρια θα σου φέρω.


Νιώθω βαθιά μες τη καρδιά
να συγκλονίζομαι και τρέχω
να προφτάσω.
Τι όμως, ποιόν; είναι δυνατόν;


Νίκος Σκαρτσιούνης ΣΤ΄ Τάξη

Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΙ Ο ΓΑΪΔΑΡΟΣ

Μια μέρα η αλεπού και ο γάιδαρος αποφάσισαν πως θα πάνε εκδρομή. Για κακή τους τύχη, όμως έβρεχε.

Πω! Πω! Πώς θα πάμε εκδρομή, λέει ο γάιδαρος.

Η αλεπού τότε του λέει: "έχεις δίκιο, Δε θα παμε εκδρομή".

Έτσι αποφάσισαν να παίξουν τάβλι και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Παύλος Σταυρουλάκης Α' Τάξη

ΤΟ ΕΥΡΩ

Ήρθε το Ευρώ
μπήκε στη ψυχή μας
κι οι συναλλαγές λάβαν τέλος
στη ζωή μας.

Δεν ενδιαφερόμαστε
για τα σύνορά μας
γιατί το Ευρώ
μας συνδέει τη καρδιά μας

Αθήνα,Βερολίνο
Παρίσι και Λονδίνο
εχουν το Ευρώ
και όλοι λένε φίνο!

Παράθυρα ,πόρτες
και γεφύρια
δίνουν συμβουλές
για κόσμο μύρια

Αυτό είναι το Ευρώ
και μπήκε στη ζωή μας
έλα κόσμε έλα
να ενώσουμε τη ψυχή μας!!!

Χρήστος Παπαζαχαρόπουλος Τάξη ΣΤ'

ΟΛΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΤΙΝΑΖ

Ήταν κάποτε παιδιά, ένα στάδιο με πάγο.
Κάναν πατινάζ ακόμη και τα ψάρια!
Αλλά τι κρίμα που είχε μεσ' στο στάδιο
ακόμα και δεντράκια, και θα
αναρωτιέστε γιατί ήταν κρίμα!


Ήταν κρίμα γιατί ο πιγκουίνος
μια που έκανε πατινάζ
έκανε τόσο γρήγορα που δεν
έβλεπε μπροστά του. Έτσι
τράκαρε πάνω σ' ένα δέντρο.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Η οικογένεια μια φορά
πήγε μια βόλτα στην ακρογιαλιά.
Αλλά όμως ήταν άτυχη
και ξέρετε γιατί;

Γιατί στην παραλία πήγανε για ψάρεμα
όμως δεν πιάσαν ούτε ένα καβουράκι!

Στέφανος Αβραμίδης Τάξη Α1

ΤΟ ΧΩΜΑ

Ακόμα χαράματα, κι η βροχή δεν λέει να σταματήσει. Την οργή του Θεού δεν την αντέχει ο Όλυμπος, και ξεσπάει, ρίχνοντας βράχια στο βρεγμένο χώμα της Θεσσαλίας. Και είναι ένα χώμα βρεγμένο πολύ απο κόκκινες στάλες ιστορίας. Πολλές κόκκινες πινελιές έφτιαξαν την Θεσσαλία. Πρώτα πρώτα, το αίμα αυτου του Αγνώστου, κει ψηλά, κι ύστερα το τσεκούρι, το δρεπάνι και η κόκκινη σημαία, που πρωτοπόρα τρέχει και καθαρίζει το παραμικρό κόκκινο αίμα της Θεσσαλίας. Και κόκκινη μένει μόνο αυτή, και αχνοφαίνεται στον ορίζοντα ως το σύμβολο της λευτεριάς της.

Ραφαήλ Ξένος Τάξη ΣΤ'

Η ΓΥΝΑΙΚΑ

Ηταν μία γυναίκα,
ήταν μία γυναίκα απλή, με ένα μαύρο πανωφόρι,
περπατούσε στο μαύρο χάος που σκέπαζε τα πάντα.

Ηταν μία γυναίκα που έκλαιγε πολύ
και τα αθώα κλάματά της έκαψαν τον δρόμο
κι έμειναν μέσα στην ψυχή μου.

Αυτά τα κλάματα θα τα κρατήσω για πάντα μέσα μου,
δεν θα τα αφήσω ποτέ,
θα τα κρύψω στα άδυτα της ψυχής μου,
δίχως τέλος…. δεν θα τα βρει κανείς.

Μάνα, στο υπόσχομαι, θα τα πάρω μαζί μου
και θα πάω ένα μικρό ταξίδι για να σε συναντήσω,
όμως το αεροπλάνο έχει καθυστέρηση,
και θα κάτσω λίγο ακόμη εδώ,
πρέπει να τραβήξω τον τροχό,
που είμαι ακόμη στην αρχή….

Μάνα στο ορκίζομαι πως το αγνό σου κλάμα
δεν θέλω να το καταλάβει κανείς
εκτός από το Παιδί από κείνο το παιδί
που μας άκουγε χθες το βράδυ.

Ραφαήλ Ξένος Τάξη ΣΤ'

Αστυνομικές δυσκολίες

Μια φορά, το 2010, υπήρχε μια αστυνομική ομάδα, που την έλεγαν U.S.A. Αυτή η ομάδα είχε πολύ δυνατό εξοπλισμό: ένα τανκ, δύο τζιπ και ένα αεροπλάνο. Όταν η αστυνομία αντιμετώπιζε δυσκολίες, η U.S.A. τη βοηθούσε κι έτσι νικούσαν.

Μια φορά όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν ακόμα και για τη U.S.A. Το ένα από τα τζιπ καταστράφηκε. Οι ληστές κατάφεραν να ξεφύγουν, με αποτέλεσμα να τους πέσει από την τσέπη ένα πολύτιμο σημείωμα. Το σημείωμα έγραφε "Την Τετάρτη στις 8 μ.μ. συνάντηση στο Central Park". Ο αρχηγός της U.S.A είπε στα μέλη της ομάδας του να προσέχουν. Ακόμα τους είπε ότι η υπόθεση αυτή δε θα ήταν εύκολη.

Όταν ήρθε η Τετάρτη συναντήθηκαν στο αρχηγείο τους και ετοιμάστηκαν για την επιχείρηση. Πήγαν στο Central Park και κρύφτηκαν κάπου, ώσπου είδαν δύο άντρες να έρχονται προς τα εκεί. Κουνούσαν τα κεφάλια τους λες και έψαχναν κάποιον. Ο αρχηγός της U.S.A. ψιθύρισε στην ομάδα του: "αφήστε τους να δούμε τι θα κάνουν".

Μετά από μισή ώρα ήρθαν άλλοι δύο άντρες που έμοιαζαν φοβερά στους προηγούμενους. Ο αρχηγός

είπε ότι ίσως πρόκειται για δίδυμους. "Θα τους συλλάβουμε μόλις πάνε να φύγουν".

Οι άντρες άρχισαν να μιλούν: "Η επόμενη ληστεία μας θα γίνει στην κεντρική τράπεζα της Νέας Υόρκης" .Εκείνη την ώρα το πιστόλι έπεσε από τα χέρια ενός από τους στρατιώτες της U.S.A.Ένας ληστής άκουσε το θόρυβο, σηκώθηκε πήρε το περίστροφό του, το όπλισε και άρχισε να περπατάει. "Μας κατασκοπεύουν", είπε μονότονα. -Δίκιο έχεις, είπε ένας. Άκουσα κι εγώ το θόρυβο. Ο πιο ψηλός που φαινόταν να ήταν ο αρχηγός δεν έβγαλε πιστόλι αλλά δύο χειροβομβίδες. Τα μέλη της U.S.A άρχισαν να τρέχουν. Οι χειροβομβίδες εξερράγησαν. Τρία μέλη της U.S.A. , τραυματίστηκαν.

Ο αρχηγός επικοινώνησε με τον υπαρχηγό της U.S.A. που ήταν με το τζιπ εκεί κοντά. Του είπε περί τίνος πρόκειται και τον παρακάλεσε να συλλάβει τους ληστές. Περιέγραψε τα χαρακτηριστικά τους κι έτσι βοήθησε στη σύλληψη των ληστών. Ο υπαρχηγός συνέλαβε τους ληστές και τους οδήγησε στον εισαγγελέα. Από 'κει τους πήγαν στο δικαστήριο . Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν τρία χρόνια φυλακή.

Γιάννης Παραδεισειάδης Γ'2

Οι 4 εποχές

Μια φορά κι έναν καιρό έμεναν σε 4 όμορφα βασίλεια οι 4 εποχές: Η Άνοιξη, το Καλοκαίρι, το Φθινόπωρο και ο Χειμώνας.

Της Άνοιξης ήταν όλο πράσινο και περιτριγυρισμένο από πολλά όμορφα λουλούδια.

Του Καλοκαιριού ήταν όλο φωτεινό κι έξω υπήρχε μια όμορφη θάλασσα.

Του Φθινοπώρου ήταν όλο περιτριγυρισμένο από δέντρα που έριχναν τα φύλλα τους κάτω στο χώμα.

Του Χειμώνα ήταν περιτριγυρισμένο από χιόνια τα οποία έπεφταν όμορφα πάνω στα δέντρα. Και οι τέσσερις εποχές ήταν πολύ καλές κι ευγενικές.

Η πιο όμορφη εποχή ήταν η Άνοιξη. Οι 4 εποχές είχαν πατέρα το Χρόνο και μητέρα τη φύση. Μια μέρα η Άνοιξη αρρώστησε και οι εποχές έγιναν τρεις.

Οι άνθρωποι παραξενευόντουσαν γιατί είχαν μόνο Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνα και δεν είχαν Άνοιξη.

Μια μέρα ένα παιδάκι δεν άντεχε άλλο και πήγε να βρει τις τρεις εποχές για να δώσει μια εξήγηση όλα αυτά που συνέβαιναν.

Πήγε πρώτα στο βασίλειο του Χειμώνα και τον ρώτησε:

- Καλέ μου Χειμώνα, τι έχει η Άνοιξη και δεν την έχουμε πια;

Κι εκείνος της απάντησε:

- Είναι άρρωστη και δεν μπορεί να σηκωθεί και να κυβερνήσει.

Μετά πήγε στο βασίλειο του Καλοκαιριού και το ρώτησε:

- Τι έχει η Άνοιξη και δεν την έχουμε πια;

Κι εκείνο της απάντησε όπως ο χειμώνας.

Αργότερα τα ίδια είπε και το βασίλειο του Φθινοπώρου.

Αφού το παιδάκι βεβαιώθηκε ότι η Άνοιξη είναι άρρωστη πήγε και στο βασίλειό της. Πράγματι η Άνοιξη ήταν άρρωστη. Τότε το παιδάκι, επειδή αγαπούσε πολύ την Άνοιξη, πήγε στη μητέρα της τη Φύση και της ζήτησε ένα φάρμακο για το παιδί της. Εκείνη επειδή συμπάθησε πολύ το παιδί του έφτιαξε το καλύτερο φάρμακο. Εκείνο το πήγε και το έδωσε στην Άνοιξη κι αμέσως αυτή έγινε καλά. Τότε εκείνη άνοιξε τα μάτια της και του είπε "ευχαριστώ".

Από τότε αυτό το παιδάκι έγινε ο ήρωας των εποχών κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Πηνελόπη Αναστασιάδη Τάξη Γ1