Η ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΑΓΡΙΟΓΑΤΑ

Στα δάση της Ελλάδας και της υπόλοιπης Δυτικής Ευρώπης ζει ένα μικρόσωμο άγριο σαρκοφάγο. Είναι η ευρωπαϊκή αγριόγατα. Τρία υποείδη της βρίσκονται στη χώρα μας. Τα δύο δεν κινδυνεύουν. Το τρίτο, όμως, είναι τόσο σπάνιο, που κανείς δεν το έχει δει τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε, είναι καλά κρυμμένο πάνω στα ψηλά

Λευκά Όρη της Κρήτης. Σας μιλάμε, βέβαια, για τον κρητικό αγριόγατο ή φουρόγατο.

ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΑΓΡΙΟΓΑΤΑΣ

Οι φωτογράφοι ζώων παραμονεύουν τις αγριόγατες εδώ και αρκετά χρόνια. Δεν βλέπουν, όμως, παρά μόνο έξι με οχτώ φορές, κατά μέσο όρο το χρόνο. Ας δούμε μερικά μυστικά από αυτές τις συναντήσεις.

ΠΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΓΡΙΟΓΑΤΑ

Είναι πιο εύκολο να τη δούμε κατά την ανατολή ή τη

δύση του ήλιου. Συχνότερα τη βλέπουμε τον Φεβρουάριο, προς το τέλος του χειμώνα, αλλά και τις αρχές του καλοκαιριού, τον Ιούνιο.

ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ

Η αγριόγατα δύσκολα γίνεται αντιληπτή μέσα στο δάσος. Μπορούμε όμως να τη δούμε όταν, πεινασμένη στο τέλος του χειμώνα, φτάνει στα όρια των δασών, ή το καλοκαίρι, καθώς κυνηγά μικρά τρωκτικά στα θερισμένα λιβάδια.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΛΗΣΙΑΣΟΥΜΕ;

Η αγριόγατα είναι φοβιτσιάρα, αλλά και περίεργη. Μάλιστα μια αγγλική παροιμία λέει πως "η περιέργεια σκοτώνει τη γάτα" Αν βρίσκεστε κόντρα στον άνεμο ( και η αγριόγατα δεν σας μυρίζει ), μπορεί ένας μικρός θόρυβος, π.χ. το "κλικ" της φωτογραφικής σας μηχανής, να της κινήσει την περιέργεια. Τότε ίσως σας πλησιάσει, αλλά μόνο αν δεν σας έχει δει. Αλλιώς, θα φύγει.

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΓΑΤΑ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΓΑΤΑ

Ναι είναι πολύ πιθανό. Γενικά, πάντως, η αγριόγατα φαίνεται πιο γεροδεμένη από την κατοικίδια, χάρη στο πυκνό της τρίχωμα. Πιο πολύ την προδίδει η χοντρή κυλινδρική ουρά της-αν προλάβετε να τη δείτε-που καταλήγει σε μαύρο, στρογγυλεμένο άκρο

Άννα Γιαννούλη ΣΤ τάξη

Το δάσος του Αμαζονίου

Μια περιπέτεια:

Τι μεγάλη περιπέτεια θα ήταν η εξερεύνηση του παρθένου δάσους! Σε κανένα μέρος του κόσμου η βλάστηση δεν είναι τόσο πυκνή και διαφορετική. Τα δέντρα είναι πανύψηλα, και τόσο κοντά το ένα με το άλλο, που δεν μπορεί να δει κανείς ούτε ένα κομμάτι του ουρανού. Τα φυτά του υποδάσους σκεπάζουν όλο το έδαφος , από τα δέντρα κρέμονται παντού λιάνες και ευωδιαστά λουλούδια. Πιο πάνω,

ανάμεσα στα κλαδιά, πετούν παπαγάλοι και πολύχρωμοι τουκάνοι, κάθονται γιγάντιες πεταλούδες. Και κοπάδια από φωνακλάδες πιθήκους ανεβοκατεβαίνουν συνέχεια στα κλαδιά των δέντρων με απίθανα ακροβατικά τεχνάσματα. Στο δάσος υπάρχουν όμως και πολλά φίδια, καθώς και ο τρομερός ιαγουάρος που δεν διστάζει να επιτεθεί και στον άνθρωπο.

Το πράσινο τείχος:

Η βλάστηση είναι τόσο πυκνή που συχνά σχηματίζει τείχος. Για να περάσει κανείς, πρέπει να ανοίξει δρόμο, κόβοντας τα κλάδια.

Ο ιαγουάρος:

Είναι το μεγαλύτερο και πιο άγριο αιλουροειδές του

δάσους. Περιμένει κρυμμένος στα κλαδιά, κοντά στα ποτάμια, και πηδά γρήγορα στη λεία του. Όλα τα ζώα τρέμουν τον ιαγουάρο.

Οι ορχιδέες:

Στο δάσος υπάρχουν πολύ όμορφα λουλούδια. Οι ορχιδέες στηρίζονται στα πιο ψηλά κλαδιά, για να παίρνουν ήλιο.

Πουλιά και πίθηκοι:

Είναι ο πιο πολυάριθμος πληθυσμός του δάσους. Ζουν στα ίδια κλαδιά και κάνουν μεγάλη φασαρία. Ανάμεσα στα πουλιά, ωραιότατοι είναι οι γίγαντες παπαγάλοι, αλλά και οι τουκάνοι, με το τεράστιο ράμφος τους. Οι πίθηκοι έχουν όλοι μακριά μπράτσα. Και εδώ ζει η ανακόντα, το μεγαλύτερο φίδι του κόσμου.

Το καουτσούκ:

Οι άνθρωποι χαράζουν τη φλούδα του δέντρου αυτού και παίρνουν το γαλακτερό υγρό που βγάζει. Από το υγρό αυτό φτιάχνεται το καουτσούκ.

Δημήτρης Τζίμας ΣΤ τάξη