Σπύρος Παπασπύρος: Ασφαλιστικό: διαρκής υπόθεση – καθρέπτης απώλειας πολλαπλών ισορροπιών!

Πολλά γράφονται, λέγονται, ακούγονται για το πιο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.

Η πανοραμική οπτική για τις «λύσεις» ή τις «χαμένες» ευκαιρίες του παρελθόντος ή τις θνησιγενείς μνημονιακές «εξυγιάνσεις» και τελικά για την ουσιαστική αναδιάρθρωση στο πλαίσιο των αρχών της κοινωνικής ασφάλισης είναι το τεράστιο έλλειμμα.

Έλλειμμα που αυξάνει αντί να μειώνει το δημοσιονομικό, οικονομικό και ηθικό άνοιγμα, τις τρύπες.

Εύκολα λέγεται «αν τότε γίνονταν αυτό» άραγε πότε; όταν το ΑΕΠ έτρεχε με 3,4,5% ετήσιο ρυθμό αύξησης; όταν η ανεργία ήταν μονοψήφιος αριθμός; όταν το δημογραφικό – που ήταν και είναι μείζον ζήτημα – είχε περιθώρια αυτοτελών πολιτικών και άλλου τύπου κινήτρων για την «θεραπεία» του; Μήπως τελικά όλοι αυτοί πρόβλεψαν την κρίση από το 90-93; Αν ναι γιατί άρχισαν να μετατρέπουν το δημόσιο χρέος από εσωτερικό σε εξωτερικό; Τις αρχές του 2000 και πιο συγκεκριμένα 2001-2005 για ποια χαμένη ευκαιρία μιλούν; μήπως για την μετατροπή του μακροπρόθεσμου χρέους και δανεισμού σε μεσοπρόθεσμο; Για να μην επεκταθούμε και στα επιτόκια.

Η χώρα δεν χρεοκόπησε από το ασφαλιστικό. Η ασφάλιση κατέρρευσε από τα άλλα!

Κύρια από τις ασύνδετες βραχυ-μεσο-μακροπρόθεσμες επιλογές και ασυνάρτητες αποφάσεις .

Δυστυχώς ο έλεγχος του χρέους δεν έγινε από τα «αριστερά» και η πρωτοβουλία για τον έλεγχό από κοινωνική έγινε στενά κομματική, εσωκομματική και κατέληξε σε «διακωμώδηση»! 

Τελικά το μόνιμο θύμα των εμφανών και αφανών σκοπιμοτήτων και μεθοδεύσεων είναι ο διάλογος και η διαφάνεια. Αποτέλεσμα ο αρνητισμός και ο φόβος να έχει εγκατασταθεί μόνιμα και στο έδαφος αυτό ο φαρισαϊσμός και ο λαϊκισμός να ναρκοθετεί λύσεις και να πνίγει και την αλήθεια.

Προφανώς σε ένα πολυπαραγοντικό θέμα υπάρχει ευθύνη σε πολλές πλευρές και όχι μόνο στις κυβερνήσεις ή τα συνδικάτα αφού μην κοροϊδευόμαστε: υπάρχουν και τεράστια συμφέροντα. Εδώ όμως ποια κυβέρνηση μίλησε ειλικρινά;

Μέσα από τον μπαμπούλα της βιωσιμότητας επιχειρούνταν υπόγειες διαδρομές και τώρα πάλι τα ίδια και γι αυτό πλέον δεν «πιστεύει» κανείς ότι ο λύκος έρχεται αφού είναι η 10η κυβέρνηση που τον βλέπει, δεν τον έβλεπε ως αντιπολίτευση όπως και η τωρινή αντιπολίτευση! 

Παραθέτω μια παράγραφο από πρόσφατο άρθρο του Τ. Γιαννίτση που στέκεται ψύχραιμα και σε απόσταση ασφαλείας από την «μυθοποίηση» της προτεινόμενης μεταρρύθμισης του 2001 :

«Το θέμα τελικά είναι ότι στην πραγματικότητα κανένα μεγάλο πρόβλημα δεν μένει άλυτο. Αν δεν λυθεί πολιτικά, το λύνει με σκληρό τρόπο η ίδια η πραγματικότητα. Μόνο που τέτοιες λύσεις θα είναι πολύ πιο επώδυνες για όσους θα τις υποστούν. Θα είναι ακόμη πιο επώδυνες στο μέτρο που θα τις χειριστεί πολιτικά μια συντηρητική – φιλελεύθερη κυβέρνηση, που θα εναποθέσει σε μηχανισμούς της αγοράς – που επιπλέον συχνά είναι και μηχανισμοί διαφθοράς – την επίλυση του συνταξιοδοτικού και των κοινωνικών πτυχών με τις οποίες αυτό συνδέεται. Στο μεταξύ εμείς μέχρι να καταφέρουμε να συνθέσουμε το κρίσιμο πολιτικό στίγμα μιας σύγχρονης σοσιαλιστικής δύναμης που οφείλουμε στην κοινωνία, θα δίνουμε ραντεβού στα συνέδρια ή στις πλατείες για να γιορτάζουμε τις ήττες μας».

Ένα ερώτημα:

Τελικά η κυβέρνηση μπορεί να δώσει ένα ποσοτικοποιημένο πίνακα των «ωφελημάτων» που ισχυρίζεται; Για να γνωρίζουμε εάν τον Ιούνιο ή τον άλλο χρόνο θα έχουμε νέες ακόμη πιο άγριες περικοπές!

Και πριν κάποιοι «κήνσορες» ξαναμιλήσουν με «σοφά» λόγια ή για τούς εξαναγκασμούς των «θεσμών» μήπως είναι ώρα να σταματήσουν να χτίζουν πολιτικές καριέρες και άλλες «πυραμίδες» στον πόνο, την αγωνία, την απελπισία των συνταξιούχων ή των νέων που δεν βλέπουν στον ορίζοντα την σύνταξη;

Προηγούμενα άρθρα

1. Σπύρος Παπασπύρος: Κλειδί το νέο και η εμπιστοσύνη για αλλαγή τον καινούργιο χρόνο!
2. Σπύρος Παπασπύρος: Δύο πρόσφατες εμπειρίες, μια ανάγνωση και μια εικόνα
3. Σπύρος Παπασπύρος: New deal για ρωγμή στον κύκλο και «τοίχο» των αδιεξόδων !
4. Σπύρος Παπασπύρος: Με τη Βελόνα του διαβήτη
5. Σπύρος Παπασπύρος: Το αληθινό αφήγημα, οι υποθέσεις εργασίας και τα διηγήματα φαντασίας!
6. Σπύρος Παπασπύρος: Θεσμική πολιτική συγκρότηση και αποδοτικότητα!
7. Σπύρος Παπασπύρος: Κρίσιμο σταυροδρόμι για τον 21ου αιώνα
8. Σπύρος Παπασπύρος: Αφύπνιση: άμεση φυγή από την προσμονή «θαυμάτων» !
9. Σπύρος Παπασπύρος: Σκηνικό: αίσθηση και ουσία
10. Σπύρος Παπασπύρος: το κουτί της Πανδώρας είναι ανοιχτό!
11. Σπύρος Παπασπύρος: Λήψη ορθών αποφάσεων
12. Σπύρος Παπασπύρος: Θα είναι διασφαλισμένη η πρώτη κατοικία στην Ελλάδα του τρίτου μνημονίου;
13. Ο Σπύρος Παπασπύρος: Πολύ Μοντάζ!
14. Σπύρος Παπασπύρος: Ευθέως
15. Σπύρος Παπασπύρος: Η επόμενη μέρα: «αρχή» με εκλογές χωρίς «προσδοκίες»  και πορεία με αμφισβητούμενη βεβαιότητα! (β´ μέρος)
16. Σπύρος Παπασπύρος: Η επόμενη μέρα: «αρχή» με εκλογές χωρίς «προσδοκίες»  και πορεία με αμφισβητούμενη βεβαιότητα! (β´ μέρος)
17. Σπύρος Παπασπύρος: Μία αδυσώπητη (και ίσως η μόνη) πρόκληση των εκλογών
18. Σπύρος Παπασπύρος: ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΙΣΗΣ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ «ΝΕΑΣ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ: από μύθο σε μύθο !