Πέρασαν, κιόλας, 19 χρόνια από την ιστορική απεργία των δασκάλων το 2006.Μια απεργία που ξεκίνησε στις 18 του Σεπτέμβρη και τέλειωσε στις 27 του Οκτώβρη του 2006.
Μια απεργία που είχε ως κεντρικό αίτημα 1400€ καθαρά στον νεοδιόριστο για να ζούμε με αξιοπρέπεια.
Απέναντί μας μια αδιάλλακτη κυβέρνηση, η κυβέρνηση Καραμανλή, που αρνούνταν να ικανοποιήσει ακόμη και τα στοιχειώδη αιτήματα των εκπαιδευτικών.
Ο κάθε απεργός, τότε,έχασε περίπου 2500€ έως 3000€ ,από την συμμετοχή του στην απεργία, αλλά κέρδισε την αξιοπρέπειά του. Βλέπετε, τότε, δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί ο ανέξοδος αγώνας της “απεργίας-αποχής”!!!
Είχα την τιμή να είμαι Πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας και να ηγηθώ αυτής της απεργίας εκ του ρόλου μου. Και τι δεν είχα ακούσει από τα φιλοκυβερνητικά έντυπα, τότε. Ότι θα γίνω βουλευτής, ότι είχα πάρει εντολή να ρίξουμε την κυβέρνηση Καραμανλή κλπ κλπ. Φυσικά ήταν όλα ψέματα και το ήξεραν. Άλλωστε στην πορεία του χρόνου διαψεύστηκαν από τα γεγονότα. Τότε, όμως, προσπαθούσαν να υπονομεύσουν με κάθε τρόπο τον αγώνα μας. Ορισμένοι ούτε τότε, αλλά, δυστυχώς, ούτε και σήμερα δεν μπορούν να καταλάβουν-κρίνοντας ίσως εξ ιδίων τα αλλότρια-ότι κάποιοι αγωνίζονται για κάποια πράγματα επειδή απλά τα πιστεύουν. Γιατί πιστεύουν στο δίκαιο των αιτημάτων. Για κανέναν άλλο λόγο.
Η απεργία μας ήταν πρωτοσέλιδο σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, για 42 μέρες, έντυπα και ηλεκτρονικά .Δεν υπήρξε γονιός, παρά το γεγονός ότι τα σχολεία ήταν κλειστά 1,5 μήνα, να σταθεί απέναντι στην απεργία μας. Κι αυτό γιατί είχαμε πείσει ολόκληρη την κοινωνία για το δίκαιο των αιτημάτων μας. Είναι απολύτως βέβαιο ότι χωρίς την απαραίτητη κοινωνική στήριξη κανένα αίτημα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.
Η απεργία έληξε μετά τη συνάντηση που είχαμε με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στις 27 του Οκτώβρη. Πρώτη και τελευταία φορά η ΔΟΕ συνάντησε πρωθυπουργό.
Κερδίσαμε 105 ευρώ τον μήνα αύξηση και τον ένα χρόνο υποχρεωτική προσχολική αγωγή. Ο κάθε απεργός έκανε ,περίπου 2 χρόνια ,για να αναπληρώσει τις απώλειες της απεργίας, όμως ο κάθε νεοεισερχόμενος στον κλάδο ξεκινούσε με μισθό +105€.Έτσι γίνεται με τους αγώνες .Οι προηγούμενες γενιές χτίζουν για τις επόμενες. Αυτό εξάλλου είναι παιδεία.
Για την ιστορία την απεργία πρότειναν και ψήφισαν στην 75η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ οι παρατάξεις ΠΑΣΚ ,που είχε και το προεδρείο της ΔΟΕ (σημερινή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ) και ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ .Η παράταξη του ΠΑΜΕ την καταψήφισε και η ΔΑΚΕ αποχώρησε.
Ήταν μια απεργία που έγραψε τη δική της ιστορία, στο βιβλίο των αγώνων του κλάδου για καλύτερη παιδεία για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ στον εκπαιδευτικό.
Ήταν μια απεργία που δείχνει τον δρόμο για το πώς οργανώνονται και διεξάγονται οι πραγματικοί αγώνες. Όποιος πιστεύει ότι με νομικίστικες ενέργειες, κι όχι με πραγματικούς αγώνες, ότι θα κερδίσει το κράτος πλανάται πλάνην οικτράν κι οδηγεί τον κόσμο σε αδιέξοδα.
* Μέλη της πλειοψηφούσας παράταξης(ΠΑΣΚ), τότε στο Δ.Σ.της ΔΟΕ:
- Δημήτρης Μπράτης Πρόεδρος
- Κομνηνός Μαντάς Αντιπρόεδρος
- Πολυζώης Μπαμπούρας Γ. Γραμματέας
- Μιχάλης Χαζίρης Ταμίας
- Παναγιώτης Κουμανζέλης Ειδ. Γραμματέας.
