Μέρες τώρα, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, τα περισσότερα ΜΜΕ και οι “ειδικοί αναλυτές“, που μιλούν σε αυτά, παρουσιάζουν ένα θαύμα: “Με την αφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, τους τελευταίους μήνες στον τουρισμό και την εστίαση, καταγράφηκε αύξηση των υπερωριών, κατά 800% περίπου, στον τουρισμό και κατά 126% περίπου γενικά στον ιδιωτικό τομέα“.
Φαίνεται εντυπωσιακά θετικό αποτελέσματα, όπως το ακούμε.
Κρύβουν όμως έξυπνα, τον απόλυτο αριθμό των υπερωριών πριν και μετά την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, που πληρώνονταν, γιατί οι περισσότερες δεν πληρώνονταν”.
Φυσικά, λίγους μήνες μετά την εφαρμογή αυτού του μέτρου, η κυβέρνηση φρόντισε να ψηφίσει νέο νόμο, ο οποίος επιτρέπει στον εργοδότη να απασχολεί την ίδια ημέρα 13 ώρες τον εργαζόμενο, καταργώντας ουσιαστικά τις υπερωρίες.
Τυπικά βέβαια δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τις 40 ώρες εργασίας την εβδομάδα, κάτι όμως που στον τουρισμό και την εστίαση και όχι μόνο πάντα παραβιάζεται.
Βέβαια, θα πει κάποιος, έστω είναι κάποια πρόοδος, από την απόλυτη σχεδόν ασυδοσία, που υπήρχε πριν μερικά χρόνια.
Δεν συμφωνώ, γιατί πρέπει να δούμε ένα μέτρο μαζί με άλλα μαζί που διαμορφώνουν την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, τις συνθήκες εργασίας και τις ώρες εργασίας.
Οι επιλογές αυτές της κυβέρνησης είναι αιτήματα των μεγάλων επιχειρήσεων, ελληνικών και ξένων, τις οποίες υιοθετούν και πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, νομίζοντας ότι έτσι θα αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό των άτυπων καρτέλ.
Λυπάμαι, αλλά δεν βλέπω και αντιδράσεις στην κυβερνητική προπαγάνδα από τα προοδευτικά κόμματα και τους συνδικαλιστές τους.
Φταίει ο Αύγουστος;
* Ο Γιάννης Μαγκριώτης είναι πρώην υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Κίνησης «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ» και υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής στην Α’ Θεσσαλονίκης
Πατήστε και δείτε και τα 345 προηγούμενα άρθρα του Γιάννη Μαγκριώτη
