Παρακολουθήσαμε χθες στη Βουλή τη συζήτηση που αφορά στο κρίσιμο θέμα των δασικών πυρκαγιών, της πρόληψης και της προληπτικής προστασίας. Σε μια συγκυρία στην οποία μαίνεται ακόμα η καταστροφικότερη πυρκαγιά που έχει δει ποτέ η ΕΕ, στον Έβρο, θρηνούμε 20 ανθρώπινες ζωές, σπίτια, περιουσίες και πάνω από 1.200.000 στρέμματα καμμένης γης.
Συγκυρία στην οποία το πολιτικό μας σύστημα όφειλε να ανταποκριθεί στην σπουδαιότητα της συζήτησης, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα ασφάλειας και αξιοπρέπειας στους πολίτες που αγωνιούν πλέον για τα αυτονόητα. Προσδοκίες που δυστυχώς, ίσως και αναμενόμενα, δεν εκπληρώθηκαν.
Ο Πρωθυπουργός κρύφτηκε πίσω από την αυτοθυσία των πυροσβεστών, στους οποίους προφανώς η πολιτεία και η κοινωνία μας οφείλει πολλά. Αλλά στη δακρύβρεχτη αναγνώριση της υπερπροσπάθειας τους – αντίστοιχης με τα χειροκροτήματα σε γιατρούς και νοσηλευτές επί Covid – ξέχασε να μας πει αν η κυβέρνηση θα τους εντάξει στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Χαρακτήρισε αστεία την κριτική για τα 3.500 κενά του πυροσβεστικού σώματος που τους αναγκάζει να εργάζονται συνεχόμενα 24ωρα πέραν των ορίων της βιολογικής εξάντλησης, αντί να είναι αστεία η προκήρυξη μόλις 500 από αυτούς στις 30 Ιουλίου, στη μέση της αντιπυρικής περιόδου. Ξέχασε να μας μιλήσει για το πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε το ήδη εκπαιδευμένο προσωπικό των εποχικών πυροσβεστών και τους μήνες του χειμώνα, με τρόπο που θα εισφέρει στις προληπτικές δράσεις του πυροσβεστικού σώματος, αλλά και σε άλλες λειτουργίες του. Μίλησε για την αξία του εθελοντισμού, αλλά όχι για το πώς θα στηρίξουμε τις εθελοντικές ομάδες με εξοπλισμό που μέχρι τώρα αποκτούν με δικά τους έξοδα. Πώς θα τους εγγυηθούμε επαρκή εκπαίδευση και πιστοποίηση αυτής για να μπαίνουν με ασφάλεια μέσα στις φλόγες. Πώς θα εγγυηθούμε την ασφάλιση τους έναντι ατυχημάτων την ώρα του έργου τους.
Χρησιμοποίησε το γνωστό επιχείρημα ότι αντίστοιχα φαινόμενα συμβαίνουν και σε άλλες χώρες του πλανήτη. Ξέχασε να αναφερθεί στα στοιχεία του Αστεροσκοπείου Αθηνών ότι με τις μισές πυρκαγιές σε σχέση με το μέσο όρο της 20ετίας, καταστράφηκαν διπλάσιες δασικές εκτάσεις σε σχέση με τον αντίστοιχο μέσο όρο. Ίσως γιατί τα κυβερνητικά στελέχη έχουν τις αμφιβολίες τους για την ποιότητα των επιστημονικών δεδομένων.
Φυσικά και αναφέρθηκε στο πώς η κλιματική κρίση διαμόρφωσε και διαμορφώνει ακραίες συνθήκες για την καταστολή των πυρκαγιών. Ξέχασε φυσικά να κάνει την οποιαδήποτε αναφορά στο ότι ο κλιματικός νόμος που ψηφίστηκε για να συνεισφέρει στον περιορισμό της, με ευθύνη της κυβέρνησης δεν έχει βρει ακόμα εφαρμογή.
Μας μίλησε για τους δήμους που δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, αλλά όχι για το πώς το υποτιθέμενο επιτελικό κράτος οφείλει αλλά τελικά δεν τους ελέγχει για το αν αξιοποιούν επαρκώς τα λεφτά που τους παραχωρούνται μέσα από τη δική μας φορολογία. Ακούσαμε για το ότι το πρόγραμμα «Αιγίς» βρίσκεται στη μέση της υλοποίησης του, αλλά όχι γιατί το Antinero 2, δηλαδή το περσινό πρόγραμμα για τον προληπτικό καθαρισμό των δασών ξεκίνησε να υλοποιείται τον φετινό Ιούλιο.
Δεν παρέλειψε να κάνει αναφορά στον γνωστό «υβριδικό» πόλεμο που δέχεται η χώρα με το γνωστό αφήγημα περί μη στοιχειοθετημένων θεωριών συνομωσίας. Αλλά πάλι παρέλειψε να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για τα πορίσματα του ανακριτικού της πυροσβεστικής και των εισαγγελέων για τα αιτία έναρξης καθεμιάς από τις καταστροφικές πυρκαγιές που κατέκαψαν τη χώρα αυτό το καλοκαίρι. Εμπρηστές και «πράκτορες», αν υπάρχουν, με ονόματα. Γιατί δυστυχώς ο αρμόδιος Υπουργός θα καταντήσει να κυνηγά «αλητήριους» μετασχηματιστές και καλώδια που δεν ακούσαμε ποτέ, το πότε ο ΔΕΔΔΗΕ θα υπογειοποιήσει. Την ώρα που θα θρέφει τους αυτόκλητους σερίφηδες με όρους μισαλλοδοξίας, για να θολώσει τις δικές του ευθύνες. Κάπου ανάμεσα στις προσλήψεις συνοριοφυλάκων που μετατράπηκαν στα νέα όργανα καταστολής των δασικών πυρκαγιών.
Μας μίλησε για την αξία του 112, την αξία της ανθρώπινης ζωής. Συνυπογράφουμε. Όχι όμως παριστάνοντας ότι δεν χάθηκε καμία. Γιατί λίγο πριν, για αυτές τις ανθρώπινες ζωές σηκώθηκε όρθιος να κρατήσει 1 λεπτού σιγή μετά από αίτημα του Ν. Ανδρουλάκη.
Μας μίλησε για την επιτυχία της σύστασης του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης. Τον άδειασε πριν λίγες μέρες ο Υπουργός του λέγοντας πως δεν έχει ακόμα – 2 χρόνια μετά – χρονοδιάγραμμα για να το διοικήσει.
Επεσήμανε με ενθουσιασμό ότι στο συντονιστικό κέντρο της πυροσβεστικής υπάρχει ο αντίστοιχος δασάρχης. Σωστά, αλλά δεν είναι μόνο αυτή η δουλειά του ίδιου και της δασικής υπηρεσίας. Γιατί δυστυχώς ο Πρωθυπουργός ξέχασε να αναφερθεί στο ότι αυτή παραμένει μέχρι και σήμερα παντελώς απαξιωμένη. Χωρίς ούτε μια πρόσληψη επί της διακυβέρνησης του. Χωρίς το δυναμικό και τους πόρους να υλοποιήσει τα αυτονόητα που αφορούν στην προληπτική διαχείριση των δασών, σε καθαρισμούς, αντιπυρικές ζώνες, διάνοιξη και συντήρηση δασικών δρόμων, λειτουργία φυσικής ανάπλασης του δάσους.
Μας μίλησε για την αποκατάσταση, και τον φιλόδοξο σχεδιασμό των νέων επιτροπών για τον Έβρο και την Πάρνηθα. Σαν αυτή της Εύβοιας, που 2 χρόνια μετά, το μοναδικό αποτέλεσμα που έχει να επιδείξει είναι κάποιες εκτυπωμένες φωτογραφίες για δήθεν νέα δασικά χωριά μέσα στο πράσινο (!) που φύτρωσε ως δια μαγείας στον ψηφιακό εκτυπωτή.
Και τέλος, για το δια ταύτα. Η πρόληψη στα δάση και η οργανωμένη πολιτική προστασία, οφείλουν όντως να είναι ζητήματα υπερκομματικά. Αλλά για να τα αντιληφθούμε και να τα αντιμετωπίσουμε ως τέτοια, πρέπει πρωτίστως να έχουμε το θάρρος να αποδεχθούμε παθογένειες και ευθύνες. Αυτές θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει πρώτα η αρχή. Ο Πρωθυπουργός, χθες, δεν έκανε αυτό το πρώτο αλλά αναγκαίο βήμα.
Όχι, δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.
* Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης είναι βουλευτής ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής Ανατολικής Αττικής και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του.
