Η «Μαρία» δεν είναι η. Κεχαριτωμένη, ούτε κάποια Μαρία ήρεμη, γαλήνια και αγγελικά πλασμένη, δεν είναι ούτε η Πενταγιώτισσα, ούτε η Παναγία «Τρυπητή» στο Αίγιο… Είναι Κυκλώνας από εκείνους που στο διάβα του σε παίρνει και σε σηκώνει στην κυριολεξία. Είναι να μη βρεθείς μπροστά του! Δεν θα «πάρει» μόνο εσένα αλλά και το αυτοκίνητό, το σπίτι, όλο σου το βιός και θα γκρεμίσει ολόκληρη την πόλη.
Βρέθηκα σε στιγμές παρόμοιες, ευτυχώς κατά πολύ μικρότερης έκτασης και έντασης, όταν έτυχα στο Πήλιο, σε ένα ισχυρότατο μπουρίνι, από εκείνα που σε φτάνουν στο σημείο να αναρωτιέσαι αν θα προλάβεις να γράψεις τη. διαθήκη σου. Θυμάμαι πως κουνήθηκαν τα πάντα, κάτι σαν σεισμός, και να σκέφτομαι συνθήκες διαφυγής, από το κακό και τον πανικό. Όλο το δάσος να κουνιέται πέρα-δώθε, θαρρείς και θα ξερίζωνε όλα τα δέντρα και ολόκληρη την πλαγιά του βουνού. Τόλμησα να βγω από την πόρτα, για να συγκρατήσω κάποιες καρέκλες, αλλά το νερό μαζί με τον αέρα με έριξαν με ριπές πολλών χιλιομέτρων. Κατάφερα με κόπο να σταθώ στα πόδια και με. ενθύμιο κάποιες εκδορές στο σώμα μπόρεσα να ξαναμπώ στο σπίτι μου.
Η «Μαρία» ήταν -λέει-κατά μέσο όρο, τριάντα φορές ισχυρότερη και αδυσώπητη!
Είναι αυτή που χτύπησε το Πουέρτο-Ρίκο στις 20 Σεπτεμβρίου του 2017 σαρώνοντας στο διάβα της ό,τι συναντούσε, αφήνοντας την περιοχή ολοσχερώς κατεστραμμένη. Τα ρεύματα του Ατλαντικού δεν αστειεύονται. Φαίνεται όμως πως οι Αρχές βιάστηκαν να ανακοινώσουν πως τα θύματα ήταν 64 (εξήντα τέσσερα), παρ’ όλο που το Πανεπιστήμιο του Harvard, αξιολογώντας τη δύναμη τού Κυκλώνα σε συνδυασμό με τις σαθρές κατασκευές σπιτιών στις φτωχές περιοχές, εκτιμούσε πως η «Μαρία» θα άφηνε πίσω της ένα κατά πολύ μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων. Υπολογίστηκαν βεβαίως το πλήθος των κατοικιών χωρίς νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο, οι ανύπαρκτες δυνατότητες μετακινήσεων προς τα νοσοκομεία, για παροχές ιατρικής βοήθειας, στοιχεία όλα αυτά που δεν θα «επέτρεπαν» τόσο μικρό αριθμό θυμάτων όσο η επίσημη ανακοίνωση προσδιόριζε .
Τελικά, το γεγονός πήρε διαστάσεις ανείπωτης τραγωδίας! Τα θύματα, κατά τις εκτιμήσεις τού Πανεπιστημίου, ανέβηκαν στο απίστευτο νούμερο των 4.600 ψυχών… Η 20/9/2017 κατέληξε να είναι η αποφράδα ημέρα τού εξωτικού νησιού της Καραϊβικής.
Αγνοώ την κατάσταση εκεί, στα ανατολικά των νήσων Αντιλλών και δεν θα ψάξω να μάθω την ποσόστωση των νεκρών σε γυναικόπαιδα, υπερήλικες, εκείνα με ειδικές ανάγκες, άστεγους και πένητες. Η σημασία της ονομασίας τού Πουέρτο Ρίκο (Πλούσιο λιμάνι) δοκιμάστηκε σκληρά και αν χρησιμοποιώ ένα τέτοιο θέμα, μετά από σχεδόν έναν χρόνο που συνέβη το κακό, είναι επειδή το νούμερο των νεκρών είναι εντυπωσιακό και αποκαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, ξαφνιάζοντάς μας.
Τι να ήταν το πρώτο απολογιστικό νούμερο των 64ων νεκρών; Ίσως μια βιαστική πρώτη εκτίμηση των τοπικών Αρχών; Αν όντως είναι έτσι, πώς και αφήσανε τόσο μεγάλο διάστημα δίχως να ερευνήσουν σοβαρά, ως όφειλαν, τους πραγματικούς αριθμούς; Δεν γνωρίζουμε βεβαίως αν έχει παραιτηθεί κάποιος από τους υπεύθυνους, αλλά πόσο μπορεί να ενδιαφέρει εμάς ένας τόσο μακρινός τόπος και οι ηγέτες του;
Θα έλεγα όμως πως μας ενδιαφέρει το μέγεθος του ψεύδους και ο εύκολος αλλά ενσυνείδητος τρόπος διαφυγής από την αλήθεια. Στην εποχή τής τεχνολογίας δεν είναι εύκολο να. πετάς στον αέρα αριθμούς και «νούμερα».
Η χαοτική διαφορά από 64 σε 4.600 (!!!), δείχνει και την ηθική στάση μιας εξουσίας προς τους πολίτες της. Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Μαθαίνουμε πως, πριν από λίγο διάστημα, η τοπική κυβέρνηση του Πουέρτο Ρίκο, προσπαθώντας να πληροφορήσει την κοινή γνώμη, για έναν πιο. ρεαλιστικό αριθμό των θυμάτων από τον κυκλώνα, ζήτησε από το Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον να ερευνήσει την περίοδο από τον Σεπτέμβριο έως τον Φεβρουάριο του 2018, αφού δεν την ικανοποιούσε το πόρισμα τού Πανεπιστημίου τού Harvard.
Μετά από δέκα μήνες θα ερευνηθεί το χάος μιας φυσικής καταστροφής με πολλές από τις περιοχές να στερούνται ακόμα και τώρα ηλεκτρισμό, νερό, καθώς και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Εδώ, στη χώρα μας, τις μέρες ετούτες, ξαναβγήκε στην επιφάνεια το πρόβλημα της Μάντρας Αττικής και των συνεπειών τού γνωστού μηχανισμού διαφθοράς στην πολεοδομική διαχείριση των αστικών περιοχών της χώρας, σε συνδυασμό με την αυθαίρετη δόμηση. Γνωστά θέματα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, τα οποία πάγια εκκρεμούν, αναμένοντας τις στιγμές κάποιας βροχής ή άλλων φυσικών φαινομένων, ώστε να. εξωτερικεύσουν, συνήθως με δραματικό τρόπο, τα. κάτω από το χαλί προβλήματα. Με τις πλημμύρες τού 2017, η Μάντρα, υπενθυμίζω πως είχε 27 νεκρούς, πέρα από τις άλλες καταστροφές. Δεν γνωρίζω αν η παρέμβαση ενός Πανεπιστημίου ή μιας άλλης οντότητας θα αποκάλυπτε άλλα νούμερα καταστροφών σε ψυχές και υλικά. Βγαίνει όμως το συμπέρασμα πως θα μπορούσε, με κάποια έννοια, τα νούμερα όποιας καταστροφής να είναι, πέρα από την ανθρώπινη τραγωδία, και… πολιτική υπόθεση!
Κατανοώντας πως τα μεγάλα νούμερα θανάτων και καταστροφής «στεναχωρούν» τον κόσμο, τον λαό, μια μικρότερης έντασης καταστροφή θα. στρίμωχνε λιγότερο μια κυβέρνηση. Τα 64 θύματα είναι αριθμός διαχειρίσιμος, αλλά τα 4.600 όχι! Είναι λογική μια τέτοια σκέψη και βλέπουμε πως πραγματοποιείται σε όλα τα μήκη και πλάτη, ιδιαίτερα όταν τα Μέσα Ενημέρωσης είναι ελεγχόμενα και δεν τους επιτρέπουν να ενημερώνουν με εγκυρότητα τους πολίτες. Θυμάμαι την περίπτωση των θυμάτων τού Πολυτεχνείου (το 1973). Η Χούντα αμφισβητούσε όλα τα νούμερα των θυμάτων τα οποία ανέφεραν μέσα από τις καταγγελίες τους οι παράνομες φοιτητικές οργανώσεις και τα διεθνή πρακτορεία Ειδήσεων. Ήταν φυσικό. Οι συνταγματάρχες και τα πολυβόλα τους δεν είχαν καμία διάθεση να αποκαλυφθεί ο πραγματικός αριθμός, ο οποίος σύμφωνα με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών ήταν 24 επώνυμοι νεκροί, 16 νεκροί αγνώστων στοιχείων και 1103 τραυματίες.
Είναι σύνηθες. Δεν μπορείς να βρεις μια άκρη όταν τα νούμερα εξαρτώνται από σκοτεινές σκοπιμότητες, ιδιαίτερα τη στιγμή κατά την οποία το γεγονός βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι αντιμαχόμενες πλευρές διεκδικούν, η κάθε μια για το δικό τους λόγο, τα περισσότερα ή τα λιγότερα θύματα. Θα ματαιοπονήσετε εάν ψάξετε στην ιστορία να βρείτε μία αξιόπιστη πηγή που να πληροφορεί τους αριθμούς των νεκρών των πολέμων. Η προσπάθεια παραποίησης τής ιστορίας ουδέποτε σταμάτησε να επιχειρείται, έως και τις μέρες μας, ιδιαίτερα με την αναβίωση του εθνικισμού (όχι του πατριωτισμού), της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς και των ναζιστικών οργανώσεων, παραχάραξη η οποία στοχεύει στη. λήθη της Ιστορίας ως γνώση, πληροφορία και συνείδηση.
Συνεχίζοντας τον συλλογισμό μου, το τι συμβαίνει στην Αφρική, στις χώρες της Ασίας, στις δικτατορίες, στα ολοκληρωτικά καθεστώτα επί Γης ή και στις εμπόλεμες χώρες, οι οποίες ελέγχουν σκληρά και εξαφανίζουν την κάθε είδηση που δεν. συμφέρει, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Έτσι, τα νούμερα μετατρέπονται σε «νούμερα» μαζί με τους ηγέτες τους.
Στην εποχή τής υπερπληροφόρησης, είναι αδύνατο να συνεννοηθούμε πάνω σε τέτοιες «λεπτομέρειες». Η Ιστορία θα πορεύεται διαχρονικά και θα καταγράφει τα γεγονότα όπως οφείλει να κάνει. Η ερμηνεία της πάντα θα απασχολεί τις γενιές ανάλογα με το μορφωτικό και εκπαιδευτικό επίπεδο του κάθε αναγνώστη. Η «μία και μοναδική αλήθεια» των γεγονότων και της Ιστορίας, θα αμφισβητείται πάντα από εκείνους οι οποίοι θα επιμένουν στην αναζήτηση, στην διερεύνηση, στην διασταύρωση της μαρτυρίας, στα ντοκουμέντα και στα πειστήρια της καταγραφής.
Το Πουέρτο Ρίκο, όντως, γεννά συνειρμούς κι ανακινεί και άλλα θέματα.
Ο κόσμος είναι ένας.
*Ο Νότης Μαυρουδής είναι κιθαριστής – συνθέτης
