ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ

Το καρναβάλι 

Το καρναβάλι γύρισε, χαρά παντού,

στολές πολλές, μάγισσες τρομερές

διάβολοι τρελοί με όψη φανταστική

και άλλα πράγματα τρομακτικά

φρικιά και άλλα πολλά. 



Το καρναβάλι γύρισε, γιορτές παντού,

τι όμορφα πού' ναι όλα με σερπαντίνες

κορδέλες και κομφετί

το καρναβάλι γύρισε.

Τι γιορτή!!!



    

Ράνια Κούρου Τάξη Δ' 

H KOKKINOMΠΛΟΥΖΙΤΣΟΚΙΤΡΙΝΟΠΑΝΤΕΛΟΝΟΓΑΛΑΖΟΠΑΠΟΥΤΣΙΤΣΑ

Διακόσιες εξήντα εννέα φορές και χίλιους εξακόσιους τριάντα οχτώ καιρούς, ήταν ένα κοριτσάκι που τα μόνα ρούχα που είχε ήταν μια κόκκινη μπλούζα , ένα κίτρινο παντελόνι και ένα ζευγάρι γαλάζια παπούτσια. Αυτό το κοριτσάκι , λοιπόν , δεν είχε όνομα. Χίλιες και μια μέρες και χίλιες και δυο νύχτες έψαχνε το όνομά της, ώσπου , την χιλιοστή δεύτερη μέρα διάβασε την Κοκκινοσκουφίτσα και αποφάσισε να βγάλει κι' αυτή ένα όνομα από τα ρούχα της .Επειδή, όμως, δεν φορούσε κόκκινο σκουφί, αλλά κόκκινη μπλούζα, κίτρινο παντελόνι και γαλάζια παπούτσια, είπε να βαφτιστεί μα το όνομα Κοκκινομπλουζιτσοκιτρινοπαντελονογαλαζοπαπουτσίτσα. Ήταν, βέβαια, μεγαλούτσικο όνομα αλλά της ταίριαζε πολύ. Σε πέντε χρόνια, όμως, άρχισε να βαριέται το όνομα της και της φαινόταν πολύ μεγάλο. Έτσι σκέφτηκε να πάει να αγοράσει ένα φόρεμα μοβ ή ροζ (που είναι λέξεις με λίγα γράμματα) και παπούτσια μοβ ή ροζ. Πήρε, λοιπόν ένα μοβ φόρεμα και ένα ζευγάρι ροζ παπούτσια .Έτσι τώρα το όνομά της ήταν Μοβφορεματοροζπαπουτσίτσα. Επειδή, όμως, ήταν κι' αυτό πολύ μεγάλο αποφάσισε να πάει να βαφτιστεί με το όνομα Όλγα, που έχει μόνο τέσσερα γράμματα και δεν θα βαριόταν καθόλου να το γράψει.

Χριστίνα Διαμαντοπούλου Ε"

Ο ΡΟΝΑΛΝΤΟ ΤΟ ΓΑΤΑΚΙ

Ο Ρονάλντο είναι μικρός 

ποδοσφαιριστής σωστός. 

Μόνο ένα γκολ να ρίξει

και το σπίτι θα γκρεμίσει









 Άρτεμις Χριστοπούλου Τάξη Γ'
Ο ΤΑΣΟΥΛΗΣ 

Τασούλη φέρε ένα γιατρούλι 

Για το κοριτσάκι 

Πούχει ένα σπυράκι 

Πάνω στο αυτάκι 

Την πονά πολύ 

Και αιμορραγεί (δις) 



Αίμα σταγόνα πέφτει πέφτει 

Από το αυτί 

Πούχει το σπυρί 

Το χαλί λερώνει 

Και το αιματώνει

Έξαλλη η μαμά 

Πούγινε ζημιά

Τι να πει ο μπαμπάς 

Ο κομπιουτεράς 



Το τηλέφωνο χτυπά 

Κι ο γιατρός δεν απαντά 

Η γιατρίνα ειν' εκεί 

Αλλά κάνει την κουφή

Τότε ένας ψυχολόγος 

Αυτολόγος λωβολόγος 

Και κομπιουτεράς μαζί

Απ' το Internet καλεί 

Και ρωτά "τι ειν' εκεί;" 

"σπίτι μ' άρρωστο παιδί 

που το αυτί του αιμορραγεί" 

κι ο γιατρός τους απαντά:

"Τα προβλήματα αυτά 

είναι ψυχολογικά 

με e-mail θα λυθούν 

με internet θα γιατρευτούν. 

Δώστε αμέσως στο παιδί 

CD-ROM και DVD 

Πάρτε του και μια οθόνη 

Με κρυστάλλους δίχως σκόνη 

Και ξεχάστε το παιδί 

Την υγειά του αυτό θα βρει!" 





Ποίημα της Μαριλένας Φιλιγιάννη 



Το ποίημα αυτό διαβάζεται 

τραγουδιστά σε ρυθμό 

τραγουδιού Rap. 

Είναι ήδη μεγάλη επιτυχία 

στα παιδιά της Δ' Τάξης που 

με κάθε ευκαιρία το 

τραγουδούν με ενθουσιασμό!!!

Τα παιδιά χάθηκαν

Είναι άνοιξη. Τα δυο παιδιά, ο Γιώργος και η Μαιρούλα, έχουν πάει στο χωριό του μπαμπά τους, που το λένε Νεροτριβιά. Εκεί που έπαιζαν, σ' ένα ελεύθερο αγρό, είδαν μια αλεπού. Την ακολούθησαν τρέχοντας. Σε μια στιγμή την έχασαν. Του Γιώργου , τού ήρθε στο μυαλό, ότι δεν θα ξανάβλεπαν τους γονείς τους. Περπάτησαν πολύ μα δεν βρήκαν πουθενά την αλεπού. Ούτε άκουγαν το ελαφρύ τρέξιμό της. Η Μαιρούλα πρότεινε να γυρίσουν πίσω, ο Γιώργος συμφώνησε .

Προσπάθησαν να θυμηθούν από που ήρθαν μα δεν τα κατάφεραν. Τότε άρχισαν να ανησυχούν. Όσο πιο πολύ προχωρούσαν τόσο πιο πολύ φοβόντουσαν. Εκείνη τη στιγμή είδαν ένα πουλί που πετούσε προς τα ΝΔ .Ακολούθησε μια σφαίρα από ντουφέκι και το πουλί σκοτώθηκε.

Αμέσως ο Γιώργος έπιασε από το χέρι τη Μαιρούλα και της είπε : μπορεί ο κυνηγός να περάσει από εδώ για να πάρει το πουλί .

Όμως ο κυνηγός δεν πέρασε. Ήταν βράδυ.

Μόλις ξύπνησαν το πρωί ξανάρχισαν το ψάξιμο. Προσπάθησαν να προσανατολισθούν με την βοήθεια του ηλίου. Προχωρούσαν ώρες ώσπου είδαν ένα μικρό ελαφάκι που δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Αμέσως το βοήθησαν και αυτό έφυγε γρήγορα.

Είδαν μεγάλες πατημασιές και τις ακολούθησαν. Στο τέλος διαπίστωσαν ότι ήταν από ένα σκύλο. Ο σκύλος άρχισε να παίζει μαζί τους και αυτά ξέχασαν τον φόβο και την αγωνία τους.

Ξαφνικά άκουσαν κουδούνια. Έτρεξαν προς το μέρος που τα άκουσαν και τι να δουν; Ήταν ένα ξέφωτο που είχε χαθεί ένα αρνάκι με ένα κουδούνι στον λαιμό. Από εκεί άκουσαν τον θόρυβο , φαίνεται.

Μετά από λίγη ώρα ο Γιώργος πείνασε πολύ.

-Ίσως το αρνάκι να θυμηθεί τον δρόμο για το κοπάδι του.

-Το καημένο χάθηκε και αυτό, είπε η Μαιρούλα.

Ο Γιώργος άρχισε να πηγαίνει από εδώ κι από εκεί , αναζητώντας λίγη τροφή. Εκεί που έκανε κύκλους στο ξέφωτο , είδε φώτα .Τι να είναι άραγε; είπε τρομαγμένος . Άρχισε να τρέχει χωρίς να σκεφτεί την αδελφή του .

Έφτασε σ' ένα σκοτεινό μέρος του δάσους , όπου πάνω σ' ένα κομμένο κορμό ήταν ο φακός και το μαντήλι του μπαμπά .

-Τα πράματα του μπαμπά !

Προφανώς ήθελε να το πει στη Μαιρούλα , που δεν ήταν πια εκεί .

Εκείνη τη στιγμή άρχισε να φωνάζει: Μαμάαα!!! Μπαμπάαα!!!

Αμέσως άκουσε γρήγορα βήματα .Προς μεγάλη έκπληξη του Γιώργου , ήταν η Μαιρούλα , η μαμά κι ο μπαμπάς . Ο Γιώργος ξέχασε τη πείνα του και τους αγκάλιασε . Αμέσως μετά , οι γονείς έπιασαν τα δυο τους παιδιά απ' το χέρι και πήγαν σ' ένα εστιατόριο να φάνε . Και τα δύο παιδιά κοιμήθηκαν αμέσως μόλις έφτασαν στο εξοχικό σπίτι τους .

Γιάννης Παραδεισιάδης Τάξη Β2