“Έλα καημένε τώρα.. η Αυτοδιοίκηση έχει μεγαλύτερη διαφθορά από το Κράτος..”
Όλοι μας έχουμε ακούσει ή και έχουμε πει τέτοιες κουβέντες. Για να ρίξουμε τις ευθύνες εκεί που μας βολεύει. Και να στρουθοκαμηλίζουμε, ως συνήθως..
Η στρεβλή πραγματικότητα, που τάχα “δεν βλέπουμε”, έχει ως εξής :
– Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες είναι και αυτά Κράτος.
– Διαφθορά υπάρχει και στους Δήμους και στις Περιφέρειες και στο κεντρικό Κράτος. Υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας διοίκησης και εν τέλει της κοινωνίας μας.
– Η διαφορά είναι, ότι : Το κεντρικό Κράτος εισπράττει φόρους και δάνεια, με απόλυτη κυριαρχία και με άδικους τρόπους, κερδίζοντας από την δική του διαφθορά. Και μοιράζει λεφτά, δόλια και κατά το δοκούν, σε παράκλητους Δήμους και Περιφέρειες, που κερδίζουν από την δική τους διαφθορά, κατηγορώντας το κεντρικό Κράτος, ότι “αυτό τα φταίει όλα“. Και όλοι εμείς, με τα “μπαχτσίσια” μας, τα φακελάκια μας και τις μίζες μας, κερδίζουμε από την διαφθορά όλων, κατηγορώντας τους, ότι “αυτοί τα φταίνε όλα“.
Αυτή δεν είναι η αλήθεια..? Δηλαδή, από την μη έγκαιρη ολοκλήρωση της τηλεδιοίκησης για τα τραίνα, που οδήγησε στους 57 νεκρούς των Τεμπών, δεν “κονομήσαμε” αναίσχυντα όλοι μας? Και τα υπουργεία και οι Περιφέρειες και οι Δήμοι και οι ιδιώτες εργολάβοι και οι υπεργολαβίσκοι και καθένας, με τα σχετικός επαγγελματίας, με τα “μπαχτσίσια” και τις μίζες του? Και στο μέγα σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τα χρυσοπληρωμένα ανύπαρκτα βοσκοτόπια, “κονόμησαν” μόνο υπουργοί και “κολλητοί” των κομματικών “εγκληματικών οργανώσεων”..? Καμία Περιφέρεια, κανένας Δήμος κανένας κακόβουλος κτηνοτρόφος και κανένας άλλος επαγγελματίας ή δημόσιος λειτουργός, συναλλασσόμενος στα “αλισιβερίσια” των κομματανθρώπων με υπουργούς, των “κολλητών” με Περιφέρειες και όλου αυτού του συρφετού?
Κι όμως. Τα εκατομμυριάκια δεν τα πήραν, αν και όσα πήραν, σε χρήματα και ψήφους, μόνο υπουργοί και “κολλητοί“. Τα πήραν όλα τα σαΐνια. Και όταν λέμε υπουργεία, Περιφέρειες, Δήμους, δεν εννοούμε μόνο τους επικεφαλής τους. Εννοούμε κάθε λογής “παραγονταραίους” των υπηρεσιών τους.
Η αλήθεια είναι, ότι όποιος εισπράττει και μοιράζει δημόσια και ευρωπαϊκά χρήματα, σε “κολλητούς” και “μιζαδόρους”, δεν το κάνει για την ψυχή της μάνας του. Κερδίζει ο ίδιος μίζες και ψήφους, κερδίζουν και οι άλλοι “χρυσά ρουσφέτια”.
Γιατί εισπράττουν όσοι εισπράττουν, κυρίως οι “από πάνω”? Για να κάνουν, υποτίθεται, έργα, διαχειρίσεις και υπηρεσίες. Και να μοιράσουν στους παράκλητους “από κάτω”, για τα δικά τους έργα κ.λ.π. Όλοι μέσα σε πέλαγος ρεμούλας. Από “τα πάνω” μέχρι “τα κάτω”.
Και οι ευθύνες? Οι “από πάνω” τις ρίχνουν “διαχρονικά” σε όλους τους “από κάτω”. Και οι “από κάτω” δείχνουν υπαρκτές και ανύπαρκτες ευθύνες των “από πάνω”, για να καλύψουν δικές τους πομπές.
Στην νέα δομή του Κράτους, που εμείς ευαγγελιζόμαστε, οι εισπράξεις, οι δαπάνες, οι λογοδοσίες και οι ευθύνες θα συνυπάρχουν ξεχωριστά, σε κάθε επίπεδο εξουσίας. Χωρίς να δικαιούται κανένας να κατηγορεί τον άλλο, για δικές του πομπές. Έτσι :
– Όλοι οι πολίτες πληρώνουν κάθε χρόνο, από τα έσοδα τους, τρείς μόνο φόρους: Ένα στην ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, για τα εθνικά έργα – διαχειρίσεις-υπηρεσίες. Ένα στην ομόσπονδη Περιφέρεια καθενός, για τα περιφερειακά έργα κ.λ.π. Και ένα στον Δήμο καθενός, για τα δημοτικά έργα κ.λ.π. Όλοι οι άλλοι φόροι και τέλη “χωνεύονται” μέσα σε αυτούς τους τρεις.
– Το ύψος των φόρων είναι τόσο ώστε να καλύπτονται οι ετήσιοι ή 5ετείς προϋπολογισμοί των διαφόρων επιπέδων εξουσίας, ελεγχόμενοι από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Και τα φορολογικά έσοδα συμπληρώνονται, σπανιότερα και όταν χρειάζεται, με δανεισμούς εσωτερικού ή εξωτερικού. Που κάνουν η ομοσπονδιακή κεντρική Κυβέρνηση για τα δικά της και κάθε ομόσπονδη Περιφέρεια για τα δικά της και των Δήμων της.
– Λογοδοσία των φορέων εξουσίας, σε κάθε επίπεδο, γίνεται, κάθε χρόνο, με γραπτή ενημέρωση και προφορική, ενώπιον μεικτού αντιπροσωπευτικού σώματος, σε κάθε επίπεδο εξουσίας. Που συμπληρώνεται, αν χρειάζεται, με εθνικό ή τοπικό δημοψήφισμα. Οι υπεύθυνοι κάθε εξουσίας μπορούν, από τα μεικτά αυτά σώματα ελέγχου, να ανακαλούνται από τις θέσεις τους, αν έτσι κριθεί σωστό. Πολιτική ευθύνη. Και πάντως μπορούν να παραπέμπονται, ενώπιον της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, για να τιμωρηθούν, αν έτσι κριθεί σωστό. Ποινική ευθύνη.
Κάπως έτσι τα βλέπουμε εμείς τα πράγματα και για τα λεφτά της κάθε εξουσίας. Φόροι και δάνεια αλλά και ευθύνες. Και η ακρίβεια? Οι μισθοί? Η αγοραστική δύναμη? Ο πληθωρισμός, που κατατρώει τις όποιες αυξήσεις και εξακοντίζει τις τιμές και τα φορολογικά έσοδα? Κάθε ομόσπονδη Κυβέρνηση έχει την δική της πολιτική, τοπικά προσαρμοσμένη και ανταγωνιστική. Και η ομοσπονδιακή κεντρική Κυβέρνηση καθορίζει την γενική οικονομική πολιτική αλλά δεν την επιβάλλει στις Περιφέρειες, που μπορούν απλά να προσαρμόζονται κατά τις τοπικές συνθήκες. Το Κράτος για όλους και όλοι για το Κράτος. Κάθε τόπος παίρνει αυτά που χρειάζεται και δίνει αυτά που μπορεί. Με ρήτρα αλληλεγγύης μεταξύ Περιφερειών. Η χώρα ανήκει σε όλους του Έλληνες.
* Ο Μάκης Γιομπαζολιάς είναι δημοσιογράφος και νομικός και Γενικός Γραμματέας του Ομίλου Πολιτικής Σκέψης ΑΚΤΙΔΑ
Πατήστε και δείτε τα 79 προηγούμενα άρθρα του Μάκη Γιομπαζολιά
