Δημοσίευσα ένα άρθρο για το γενικό πολιτικό κλίμα του debate, που ήταν απόλυτα θετικό για το κόμμα μας αλλά και για τον ευρύτερο πολιτικό διάλογο. Σε αυτό το άρθρο θα μείνω σε αναφορές επί των προσώπων.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε το βαρύ φορτίο να αντιμετωπίσει την αμφισβήτηση των άλλων πέντε υποψηφίων προέδρων καθώς το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δεν ήταν το αναμενόμενο για το ΠΑΣΟΚ, όταν μάλιστα οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές. Ο πρόεδρος μετά την αποτυχία του στόχου που είχε θέσει ο ίδιος, εκείνον του δεύτερου κόμματος, δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την κριτική, που του ασκήθηκε, και για την ελλειμματική κομματική λειτουργία και την έλλειψη συλλογικότητας.
Ο Παύλος Γερουλάνος χαρακτηρίζεται γενικά από έναν ευγενικό λόγο και ποτέ δεν δημιουργεί απαξιωτικές εκφράσεις στον συνομιλητή του και αυτό είναι πλεονέκτημα. Όσον αφορά την ουσία των πραγμάτων, θεωρώ ότι εξαντλήθηκε σε επιμέρους ζητήματα. Δεν έθεσε έναν σαφή πυρήνα πολιτικής και ασχολήθηκε κυρίως με διαδικαστικά ζητήματα.
Η Νάντια Γιαννακοπούλου υπερασπίστηκε το γεγονός ότι βγήκε πρώτη την ημέρα των εκλογών και ζήτησε να πάμε σε εκλογή νέου προέδρου θεωρώντας το αποτέλεσμα απογοητευτικό. Επέμεινε σ’ αυτή τη γραμμή με υψηλούς τόνους και τόνισε την απουσία εσωκομματικού διαλόγου και συλλογικότητας αλλά και κοινωνικής δυναμικής από τον πρόεδρο.
Η Άννα Διαμαντοπούλου προέταξε σε ήπιους τόνους την εμπειρία της. Αλλά βρέθηκε αμυνόμενη στο αδύνατο σημείο της, στην απουσία της κατά την περίοδο σκληρής δοκιμασίας του ΠΑΣΟΚ. Προσπάθησε να το καλύψει λέγοντας ότι δεν ήταν στο κόμμα αλλά ήταν στην …Παράταξη, αλλά απέτυχε όταν οι υπόλοιποι της θύμισαν ότι είχε δημιουργήσει ξεχωριστό κόμμα και ότι είχε αρκετές θετικές αναφορές για τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη.
Ο Χάρης Δούκας ήταν αυτός που έθεσε ένα σαφές πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο όσον αναφορά την επόμενη μέρα με έμφαση στις ανισότητες, στην καρτελοποίηση της οικονομίας, στις κόκκινες γραμμές των εθνικών θεμάτων, στο κοινωνικό κράτος. Η κριτική, που του ασκήθηκε για το διπλό ρόλο, δεν πρόσφερε κάτι νέο – έχει ήδη εξαντληθεί. Βασικό πλεονέκτημά του ήταν η μεγάλη πολιτική νίκη στο Δήμο της Αθήνας απέναντι στο αυταρχικό καθεστώς της Ν.Δ. και της γνωστής οικογένειας. Αξιολογώ ως αξιόλογο στοιχείο ότι αντιμετώπισε τις εναντίον του απρεπείς επιθέσεις με ψυχραιμία και σοβαρότητα, χωρίς να μπει σε αυτή την απαράδεκτη τακτική.
Ο Μιχάλης Κατρίνης εμφανίστηκε με έναν λόγο από την εμπειρία που είχε ως επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ωστόσο η απολίτικη επίθεση, που έκανε στον Δούκα με την απαξιωτική έκφραση – «λες ψέματα…» – υπονόμευσε την πολιτική του θεώρηση.
Τέλος, ιδιαίτερα αρνητικό στοιχείο θεωρώ μια αποστροφή του Ν. Ανδρουλάκη στον Χ. Δούκα – προφανώς γιατί εκτιμούσε το ποιος θα είναι στον δεύτερο γύρο. Προσπαθώντας να αμβλύνει τη δυναμική του Χ. Δούκα χρησιμοποίησε την απαράδεκτη φράση «δεν είσαι Μιτεράν ούτε ευτυχώς Ερντογάν» στην άποψη του Χ. Δούκα ότι μπορεί να συνυπάρξει πρόεδρος ένας κόμματος και δήμαρχος επικαλούμενος και σχετικό ευρωπαϊκό δεδομένο.
Φυσικά, ποτέ δεν ετέθη ζήτημα παράθεσης του Χ. Δούκα δίπλα του στον Μιτεράν – θεωρώ ούτε και του ν. Ανδρουλάκη δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου – και αυτή η αναφορά είχε ως μοναδικό στόχο να απαξιώσει την προσωπικότητα του Δούκα. Και αυτό έγινε ακόμα πιο προσβλητικό όταν ειπώθηκε και το «ευτυχώς ούτε και με τον Ερντογάν». Αυτό το «ευτυχώς» κατέδειξε μια ουσία βαθύτερη, ακόμα πιο απαξιωτική… Το γεγονός ότι ο Ανδρουλάκης δεν ανασκεύασε ούτε και ζήτησε συγγνώμη εκ των υστέρων αποκαλύπτει ένα σοβαρό ζήτημα.
Κρατάμε το γενικό πολιτικό κλίμα της ευρείας κοινωνικής αποδοχής αυτού του διαλόγου και πορευόμαστε ενωτικά, συλλογικά και αποφασιστικά για τη νέα σελίδα στο ΠΑΣΟΚ. Όλη αυτή η πολιτική δράση στην κοινωνία δεν μπορεί να οδηγήσει στη στασιμότητα. Ανοίγει νέα σελίδα. «Ενώνουμε δυνάμεις. Η Ελπίδα είναι ζωντανή». Η βοή των επερχόμενων γεγονότων ακούγεται… «Μετά την Αθήνα, η Ελλάδα»!
* Ο Νίκος Τσούλιας, είναι Δρ. Ειδικής Αγωγής ΕΚΠΑ, τ. Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) (1996-2003) και νυν Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
Πατήστε εδώ και δείτε τα 309 προηγούμενα άρθρα του Νίκου Τσούλια
