Ο θάνατος του Πάπα Φραγκίσκου έφερε εις πέρας μια ιδιαίτερη και πολυδιάστατη παποσύνη που διήρκεσε πάνω από δώδεκα χρόνια και ο οποίος επέλεξε προς τιμήν του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης και τελικά άλλαξε τον τόνο και τη φυσιογνωμία της Καθολικής Εκκλησίας.
Η διαθήκη του Πάπα Φραγκίσκου
Η διαθήκη του Πάπα Φραγκίσκου αποτυπώνει τη φιλοσοφία της ζωής του: ταπεινότητα, πνευματικότητα και προσήλωση στην αποστολή του. Ζήτησε να ταφεί στη βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζιόρε, χωρίς πολυτέλειες, με έναν απλό τάφο κάτω από το δάπεδο και μία μόνο επιγραφή: Franciscus.
Συγκεκριμένα, στο κείμενο αυτό διευκρινίζεται ότι ο Φραγκίσκος επιθυμούσε να ταφεί «στο έδαφος, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο διάκοσμο» αλλά μόνο με το όνομά του, γραμμένο στα λατινικά: Franciscus.
Στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του, ευχαρίστησε όσους τον αγάπησαν και προσευχήθηκαν για εκείνον, δηλώνοντας ότι προσέφερε τις δοκιμασίες της υγείας του για την ειρήνη και την αδελφοσύνη των λαών.
Ο Ποντίφικας είχε φροντίσει να καλυφθούν τα έξοδα της κηδείας του από έναν ανώνυμο δωρητή.
Το Κονκλάβιο και η εκλογή νέου Ποντίφικα
Η Ολομέλεια των καρδιναλίων θα καθορίσει την ημερομηνία της κηδείας και, στη συνέχεια, το Κονκλάβιο θα κληθεί να εκλέξει τον διάδοχο του Φραγκίσκου. Από τους 135 καρδιναλίους που έχουν δικαίωμα ψήφου, οι 108 είχαν διοριστεί από τον ίδιο, κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει τη διατήρηση του θεολογικού και κοινωνικού οράματός του.
Αν μέχρι την 33η ψηφοφορία δεν έχει εκλεγεί νέος Πάπας, οι υποψήφιοι θα περιοριστούν στους δύο με τις περισσότερες ψήφους και η εκλογή θα γίνει με απλή πλειοψηφία.
Η πνευματική παρακαταθήκη του Πάπα Φραγκίσκου
Με τις εγκυκλίους του όπως η Laudato Si για την κλιματική κρίση και η Fratelli Tutti για την ανθρώπινη αδελφοσύνη, έδωσε έμφαση στην ηθική ευθύνη της Εκκλησίας απέναντι στα σύγχρονα προβλήματα.
Αγιοποίησε περισσότερους από 900 ανθρώπους, μεταξύ αυτών και τη Μητέρα Τερέζα, και ανακήρυξε Οσίους πάνω από 1.300. Ο Πάπας Φραγκίσκος αναγνώρισε την ανάγκη για μια Εκκλησία πιο κοντά στον λαό, προσηλωμένη στην αλήθεια του Ευαγγελίου, μακριά από την πολιτική εξουσία και τα πλούτη.
Ένας Πάπας των άκρων της Γης
Η επιμονή του να αναδείξει τις φωνές των περιθωριοποιημένων και των περιοχών που δεν αποτελούν γεωπολιτικά κέντρα, έφερε στο επίκεντρο τις αγωνίες χωρών της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Ήταν ο Πάπας που, αντί να μείνει στα διαμερίσματα του Αποστολικού Παλατιού, προτίμησε τον ξενώνα της Αγίας Μάρθας – ένα σύμβολο της επιλογής του για εγγύτητα με τον απλό άνθρωπο.
Ο Πάπας Φραγκίσκος έφυγε όπως έζησε: με απλότητα, αφοσίωση και πίστη. Η παρακαταθήκη του θα συνεχίσει να επηρεάζει όχι μόνο την Καθολική Εκκλησία, αλλά και την ευρύτερη παγκόσμια κοινότητα.
Ο Φραγκίσκος ήταν μια προσωπικότητα που ξεπέρασε τα όρια της θρησκείας, αποκτώντας μια παγκόσμια αποδοχή και αγάπη χάρη στη βαθιά ανθρωπιστική του προσέγγιση.
Από το Ιράν και τη Γερμανία, μέχρι τις ΗΠΑ και την ΕΕ, όλοι τίμησαν την κληρονομιά του και την ανθρωπιά που εξέπεμπε. Όμως, ιδιαίτερα αισθητή ήταν η θλίψη των πιστών, οι οποίοι ένιωσαν τη βαριά απώλεια σε προσωπικό επίπεδο. Από τον Ιμπραχίμ αλ Ταράζι, έναν Καθολικό από τη Γάζα, μέχρι τον Χουάν Χοσέ Ρόι, έναν συνταξιούχο από το Μπουένος Άιρες, όλοι μίλησαν για τον πόνο και το σοκ που προκάλεσε ο θάνατος του Πάπα.
Ο Φραγκίσκος είχε αποδείξει από το πρώτο κιόλας διάστημα της παπικής του θητείας ότι ήταν ένα πνευματικό ηγέτη που νοιαζόταν βαθιά για τους ανθρώπους που υπέφεραν. Πάντοτε κοντά στους κατατρεγμένους, τους φτωχούς και τους πληγωμένους από τις συγκρούσεις, είχε γίνει ένας θεμελιώδης πυλώνας στήριξης για τους ανθρώπους που αντιμετώπιζαν τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Οι μνήμες της συμπόνιας που έδειξε σε εμπόλεμες περιοχές, όπως το Κονγκό και η Παλαιστίνη, θα παραμείνουν ζωντανές στην καρδιά των ανθρώπων.
Ο Πάπας Φραγκίσκος άφησε πίσω του μια κληρονομιά ενότητας και προσφοράς
Η απώλεια αυτή δεν αφορά μόνο τους Καθολικούς, αλλά όλους τους ανθρώπους που πίστευαν στη δύναμη της αλληλεγγύης, της ειρήνης και της αγάπης. Ο Πάπας Φραγκίσκος άφησε πίσω του μια κληρονομιά ενότητας και προσφοράς, που συνεχίζει να εμπνέει. Όπως είπε ο Ντάβιντ Ζίμπεν, ένας νέος Γερμανός που ολοκλήρωσε το προσκύνημά του στον Πανάγιο Τάφο, «ελπίζω ο διάδοχος του Φραγκίσκου να συνεχίσει το έργο της ενότητας μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών». Και αυτή η προσευχή, όπως και πολλές άλλες, αποδεικνύει πως η επιρροή του Φραγκίσκου θα συνεχίσει να αναδεικνύει τη σημασία της αγάπης και της ειρηνικής συνύπαρξης στον κόσμο μας.
