Οι εκλογές αυτές, όπως και οι προηγούμενες ευρωεκλογές, έχουν διπλό περιεχόμενο και μήνυμα. Αφορούν και το εθνικό πολιτικό μας σύστημα και τη σύνθεση και τις αποφάσεις του Ευρωκοινοβουλίου.
Στην εγχώρια πολιτική σκηνή και λαμβάνοντας υπόψη τα αριθμητικά δεδομένα των προηγούμενων εκλογών (εθνικών και ευρωεκλογών), έχουμε τα εξής δεδομένα. Η αποχή σημείωσε αύξηση και αυτό από μόνο του είναι ένα πολύ αρνητικό στοιχείο για τη δημοκρατία μας και για το μέλλον της χώρας μας. Η συμμετοχή του 40% είναι μείζον πολιτικό πρόβλημα και δύσκολα μπορεί να αποτιμηθούν σήμερα οι επιπτώσεις του. Η αποστασιοποίηση από τα πολιτικά και τα κοινωνικά δρώμενα συνιστά πλήγμα στην ίδια την καταστατική αρχή της Δημοκρατίας!
Στις προηγούμενες ευρωεκλογές, που είναι και η πιο ορθολογική συσχέτιση, είχαμε Ν.Δ. 33,12%, ΣΥΡΙΖΑ 23,75%, ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) 7,72 %, ΚΚΕ 5,35 %, Λαϊκός Σύνδεσμος 4,87%, Ελληνική Λύση 4,18%.
Στις τωρινές εκλογές έχουμε ΝΔ 28,31% (7 έδρες), ΣΥΡΙΖΑ 14,92% (4 έδρες), ΠΑΣΟΚ 12,79% (3 έδρες), Ελληνική Λύση 9,30% (2 έδρες), ΚΚΕ 9,25% (2 έδρες), Νίκη 4,37% (1 έδρα), Πλεύση Ελευθερίας 3,40 % (1 έδρα) και Φωνή Λογικής 3,04% (1 έδρα).
Με βάση τα σημερινά αποτελέσματα προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:
α) Το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση είναι τα κόμματα, που αυξάνουν την εκλογική επιρροή τους.
β) Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ μειώνουν τα ποσοστά τους – περίπου κατά 5% και 10% αντίστοιχα.
γ) Τα ακροδεξιά κόμματα αθροιστικά ενισχύονται.
Τα αποτελέσματα στις Εθνικές εκλογές του 2023 ήταν Ν.Δ. 40.56%, ΣΥΡΙΖΑ 17.83 %, ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ 11.84%, ΚΚΕ 7.69 %, Σπαρτιάτες 4.68 %, Ελληνική Λύση 4.44 %, Νίκη 3.70 %, Πλεύση Ελευθερίας 3.17%.
Η Ν.Δ. απέτυχε στον στόχο της. Τώρα είναι σε τροχιά έντονης αποδρομής. Το τέλος της διακυβέρνησης της Ν.Δ. και του Μητσοτάκη έχει αρχίσει με εμφαντικό τρόπο – από το 41%, με το οποίο καμάρωνε, στο 28% είναι προφανώς σε «ελεύθερη πτώση». Το ερώτημα έχει τεθεί. Μπορεί να κυβερνά και να νομοθετεί με τόσο χαμηλή κοινωνική αναφορά;
Ο ΣΥΡΙΖΑ …θριαμβολογεί που δεν έχασε τη δεύτερη θέση, αλλά δεν αντιλαμβάνεται την τάση των πραγμάτων και τη συνεχιζόμενη μείωση της αναφοράς του.
Το ΠΑΣΟΚ για τρίτη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση αυξάνει τα ποσοστά του, αλλά δεν πέτυχε απόλυτα το στόχο του. Σε σχέση με τις προηγούμενες Ευρωεκλογές αυξάνει την επιρροή του κατά 5%. Δείχνει τάση ανόδου που προς το παρόν δεν έχει πάρει ανατρεπτικά χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά την ευρωπαϊκή κλίμακα, δύο είναι τα βασικά δεδομένα:
α) η ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων, που αποτελεί «κάρφο εν οφθαλμώ» στο εγχείρημα της Ε.Ε. και
β) το πολύ μεγάλο ποσοστό της αποχής. Η ερμηνεία είναι απλή. Οι λαοί της Ευρώπης δεν αξιολογούν θετικά το έργο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και τα δύο προηγούμενα δεδομένα προκύπτουν από τα εξής στοιχεία:
α) Η Ε.Ε. δεν έχει συγκροτημένη και με θεσμικό τρόπο δημοκρατική νομιμοποίηση στη λήψη των αποφάσεών της. Οι περισσότερες και βασικότερες αποφάσεις παίρνονται, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι απόψεις και τα συμφέροντα των λαών και των κοινωνιών.
β) Η Ε.Ε. δεν έχει προχωρήσει καθόλου στην πολιτική ενοποίησή της και συνεπώς η κοινή εξωτερική πολιτική της παραμένει ατροφική και εν πολλοίς ανύπαρκτη – οι δε ανισότητες στο εσωτερικό της διευρύνονται.
γ) Η Ε.Ε. δεν έχει κατακτήσει τον αναγκαίο βαθμό αυτονομίας σε σχέση με τις Η.Π.Α., και αυτό διαφάνηκε και στους δύο οδυνηρούς πολέμους στην Ουκρανία και στη Γάζα.
δ) Η Ε.Ε. δεν έχει διαμορφώσει μια ουσιαστική πολιτική για το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Για εμάς τους Σοσιαλδημοκράτες, ο αγώνας θα συνεχιστεί ακόμα πιο έντονα, με έμφαση στα μείζονα εθνικά και κοινωνικά προβλήματα, στους κοινωνικούς αγώνες και στις αναζητήσεις και στις προσδοκίες των νέων. Οι επιτυχίες, που είχαμε στην Αυτοδιοίκηση, στα Επιμελητήρια, στους συλλογικούς και συνδικαλιστικούς φορείς και στα πανεπιστήμια, είναι συστατικά στοιχεία για ποιοτικό άλμα στην πολιτική δυναμική μας.
Η Ελλάδα και η Ευρώπη μεγαλούργησαν σε καιρούς Σοσιαλδημοκρατίας. Η ιστορία είναι αυτή που αναδεικνύει τους πιο ασφαλείς οδοδείκτες για την πρόοδο! Ο αγώνας μας θα είναι ακόμα πιο αποφασιστικός για μια Ευρώπη της ειρήνης και της δημοκρατίας, για μια Ελλάδα με κοινωνικό κράτος και κράτος δικαίου, με πολιτική βιώσιμης ανάπτυξης και αναδιανομή του εθνικού προϊόντος, με άμβλυνση των ανισοτήτων.
* Ο Νίκος Τσούλιας, είναι Δρ. Ειδικής Αγωγής ΕΚΠΑ, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) και νυν Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
Πατήστε εδώ και δείτε τα 301 προηγούμενα άρθρα του Νίκου Τσούλια
