Νίκος Τσούλιας*: Όχι άλλες …ψηφιακές επαναστάσεις στην εκπαίδευση!

Όλα ήταν καλοστημένα: επικοινωνιακό σόου, με καλοστημένο σκηνικό, με πληθωρική δημαγωγία, με άκρατο βερμπαλισμό και περισσή έπαρση του κ. Μητσοτάκη. Μια «επανάσταση» δεν θέλει και …επαναστατική επίδειξη;

Όλοι ήταν καλά δασκαλεμένοι. Ήξεραν και τα αποτελέσματα των μέτρων, που τα άκουγαν εκείνη τη στιγμή! Προεκλογικό σόου χωρίς αισθητική εκπαίδευσης, με κούφια λόγια.    

Ποια είναι η ψηφιακή επανάσταση του πρωθυπουργού, όταν απλά προσθέτουν κάποια συμπληρώματα στη μεταρρύθμιση του «Ψηφιακού Σχολείου» του ΠΑΣΟΚ – διαμορφωμένη εδώ και 13 χρόνια -, συμπληρώματα που αφορούν κυρίως διοικητικές πράξεις; Ακόμα και το θετικό μέτρο του ψηφιακού φροντιστηρίου – εξαγγελθέν για τρίτη φορά και ποιος ξέρει για πόσες ακόμα… – είναι χωρίς νόημα, αφού θα διατεθούν συγκριτικά ελάχιστοι καθηγητές για τη σχετική διδασκαλία.

Και για να μην μείνει πίσω στον οίστρο της επανάστασης, η Διευθύντρια του σχολείου, είπε και …εκπληκτικά πράγματα με «σεμνότητα» και σε «επαφή» με την πραγματικότητα. «Έχουν γίνει πάρα πολλές μεταρρυθμίσεις αυτά τα τελευταία χρόνια. Να αναφέρω ενδεικτικά αυτά που μας διευκολύνουν τη ζωή μας: το myschool, την ψηφιοποίηση των σχολικών βιβλίων, την αξιοποίηση από τους εκπαιδευτικούς των δυνατοτήτων του φωτόδεντρου κλπ». Δηλαδή η εν λόγω διευθύντρια δεν ήταν σε σχολείο τα προηγούμενα χρόνια, δεν ξέρει από πότε έχει γίνει η ψηφιοποίηση των βιβλίων και το Φωτόδεντρο, δεν τα είχε χρησιμοποιήσει, αφού είναι από το 2010; 

Ήταν μια επιχείρηση ωραιοποίησης και κάλυψης των πολλαπλών ρωγμών του εκπαιδευτικού μας συστήματος – που έχει προκαλέσει η εκπαιδευτική πολιτική της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας – με τη γνωστή συνταγή των «χωριών Ποτέμκιν». Η πολλαπλά επαναλαμβανόμενη και πλήρως ωραιοποιημένη πολιτική των θεωρητικών εξαγγελιών και πάλι στο προσκήνιο.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός του σχολείου είναι μια δύσκολη και πολύ σοβαρή υπόθεση. Απαιτεί σχεδιασμό, που περιλαμβάνει: τις  αλλαγές απαιτούνται στο παραδοσιακό σχολείο, μελέτη σκοπιμότητας, έρευνα σε συνεργασία με τις Παιδαγωγικές και τις Τεχνολογικές Σχολές, πειραματική εφαρμογή κάποιων επιμέρους μέτρων, ανίχνευση των επιπτώσεων, και φυσικά διάλογος με τους εκπαιδευτικούς φορείς και τα πολιτικά κόμματα. Αυτά για μια σύγχρονη και δημοκρατική ευρωπαϊκή πολιτεία.

Βλέπουμε ταλαντεύσεις και συνεχείς αναθεωρήσεις σε χώρες που είναι πιο μπροστά από εμάς όσον αφορά το ζήτημα αυτό. Ένα κλίμα γενικού ενθουσιασμού ότι δήθεν θα λυθούν τα προβλήματα της εκπαίδευσης, δεν είναι μόνο εκτός πραγματικότητας – είναι και επικίνδυνο. Αρκεί να δούμε τους σχετικούς προβληματισμούς της UNESCO και της Education International.     

Αλλά για να κατανοήσουμε την «ψηφιακή επανάσταση» της κυβέρνησης στην εκπαίδευση, καλό είναι να δούμε και τη γενικότερη εκπαιδευτική πολιτική της.
Να μερικά απτά παραδείγματα, που μεταφέρονται από εξαγγελία σε εξαγγελία, και ο καιρός να περνάει με «τα λόγια τα μεγάλα».  

Το «Πολλαπλό Σχολικό Βιβλίο», που έχει γίνει «γεφύρι της Άρτας», έχει βαλτώσει για τα καλά ταλαιπωρώντας μαθητές, εκπαιδευτικούς, εκδότες, και σχολεία, που έχουν Αναλυτικά Προγράμματα για άλλα σχολικά βιβλία – πρωτόγνωρο εκπαιδευτικό φαινόμενο!

Το «Εθνικό Απολυτήριο» ήταν στοίχημα της κ. Κεραμέως και έχει πάει και αυτό περίπατο, γιατί για να εφαρμοστεί απαιτούνται πρώτα αλλαγές στο περιεχόμενο των Λυκείων (ΓΕΛ και ΕΠΑΛ) – κάτι που δεν φαίνεται να απασχολεί τον κ. Πιερρακάκη. Άλλωστε, κάποια στιγμή θα το εξαγγείλει πάλι – αρκεί να βγαίνουμε στο γυαλί…

Στην «Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών» – που είναι και ένα καθοριστικό εκπαιδευτικό στοιχείο – δεν κουνιέται φύλλο, απλά κάποιες σκόρπιες ενημερώσεις.  Η  «στήριξη των εκπαιδευτικών» – με τους μισθούς των 750 ευρώ, σε δύσκολες περιοχές, με προβλήματα στέγασης και μετακινήσεων σε τρία ή και σε τέσσερα σχολεία απομακρυσμένα μεταξύ τους – δεν είναι καν ούτε θεωρητικό ζήτημα. Δεν είναι εκκρεμότητα. Δεν είναι πρόβλημα!

Η «χρηματοδότηση της εκπαίδευσης» παραμένει σε επίπεδο που δεν καλύπτει ουσιαστικά τη στοιχειώδη λειτουργία σχολείων και πανεπιστημίων. Η Ν.Δ. δεν θεωρεί τη χρηματοδότηση της εκπαίδευσης ως επένδυση της χώρας αλλά ως κόστος της οικονομίας ήγουν βάρος της δημοσιονομικής πειθαρχίας.   Υ.Γ.

Υ.Γ.: Όσον αφορά τις προτάσεις μας, παρουσιάζονται σε σχετική ανακοίνωση του Τομέα μας.

* Ο Νίκος Τσούλιας, είναι Δρ. Ειδικής Αγωγής ΕΚΠΑ, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) και νυν Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής

Πατήστε εδώ και δείτε τα 299 προηγούμενα άρθρα του Νίκου Τσούλια