Σε προηγούμενο άρθρο είχα αναφερθεί στην αποτυχία της διοίκησης Μπακογιάννη στον Δήμο της Αθήνας στο πρόβλημα της σχολικής στέγης.
Στο σημερινό μου άρθρο θα αναφερθώ στα προβλήματα διαχείρισης και ενίσχυσης των σχολείων, στα οποία η διοίκηση Μπακογιάννη είναι παντελώς απούσα, χωρίς όραμα και την κυβέρνηση να προσπαθεί με νομοθετική παρέμβαση να καλύψει τα κακώς κείμενα.
Πυρανίχνευση – πυρασφάλεια: Η συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων δεν έχει καμιά υποδομή στο θέμα αυτό. Πρέπει να τονίσουμε ότι το θέμα είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη του Δήμου και ότι κατά την διάρκεια της 4ετίας που πέρασε με διοίκηση Μπακογιάννη στον Δήμο δεν έχει γίνει καμιά ενέργεια στην κατεύθυνση αυτή. Σε διάφορους τυχαίους ελέγχους της πυροσβεστικής που έχουν γίνει στο παρελθόν έχει διαπιστωθεί το πρόβλημα, οπότε οδηγούνται κατηγορούμενοι στα δικαστήρια οι Διευθυντές των σχολείων. Επειδή, προφανώς, οι διευθυντές είναι ανεύθυνοι για το θέμα αυτό «ατονούν» οι έλεγχοι. Η παντελής έλλειψη θέλησης και η αδυναμία της διοίκησης Μπακογιάννη αφήνει ανοχύρωτα τα σχολεία σε ένα πολύ νευραλγικό τομέα.
Αντισεισμικός έλεγχος των σχολείων: Είναι πάρα πολλά τα κτίρια των σχολείων της Αθήνας που έχουν κτιστεί στις δεκαετίες 1970 και 1980. Οι σεισμολόγοι έχουν «κρούσει κώδωνα κινδύνου» όσον αφορά την αναγκαιότητα άμεσου αντισεισμικού ελέγχου στα σχολεία. Πρέπει να τονίσουμε ότι και αυτό το θέμα είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη του Δήμου και δυστυχώς η διοίκηση Μπακογιάννη δεν έχει πραγματοποιήσει καμιά ενέργεια και σε αυτό το τόσο σοβαρό θέμα που αφορά την ασφάλεια και ζωή των μαθητών, αλλά και στην κοινωνική διαχείριση καθώς τα ασφαλή σχολεία μπορούν να προσφέρουν «ασφαλή λύση» σε μια κρίσιμη περίπτωση.
Διαχείριση της χρηματοδότησης των σχολείων: Όπως είναι γνωστό ο Δήμος παραλαμβάνει τα χρήματα που δίνει η πολιτεία για την λειτουργία των σχολείων και τα διαχειρίζεται μέσω των σχολικών επιτροπών αποδίδοντας μέρος από αυτά στα σχολεία και παράλληλα διαχειρίζεται άλλο κομμάτι των κονδυλίων αυτών για λειτουργικά έξοδα (ηλεκτρικό, νερό, τηλέφωνα) και για έκτακτες ανάγκες. Αυτό όμως που είναι διαπιστωμένο εδώ και αρκετά χρόνια είναι ότι τα χρήματα που φθάνουν στα σχολεία δεν επαρκούν και κατά τους τελευταίους μήνες του σχολικού έτους τα σχολεία φτάνουν στο σημείο να αδυνατούν να βγάλουν ακόμα και φωτοτυπίες για τους μαθητές. Είναι ανάγκη για αύξηση της χρηματοδότησης των δήμων από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους (Κ.ΑΠ.) για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των σχολείων. Ο Δήμος το ξέρει αυτό καθώς διαχειρίζεται τα χρήματα και δέχεται τις πιέσεις των διευθυντών των σχολείων. Όμως για να μην «δυσαρεστήσει» την κυβέρνηση δεν ασκεί καμία πίεση για αύξηση της χρηματοδότησης.
Η κυβέρνηση μέσω της υπουργού κας Κεραμέως εισηγείται, σε νόμο που θα φέρει στη Βουλή, την κατάργηση των σχολικών επιτροπών και τα χρήματα θα καταλήγουν στους διευθυντές των σχολείων (πώς ;;;!!!) απευθείας από τον κεντρικό Δήμο και οι διευθυντές των σχολείων θα είναι «υπόλογοι» για την διαχείριση των χρημάτων. Η διαδικασία αυτή μπορεί σε μικρούς Δήμους να μην δημιουργεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Για μεγάλους Δήμους, όπως της Αθήνας, η διαδικασία θα είναι δυσμενής για τα σχολεία και θα ενισχύσει την αδιαφάνεια και την κακή λειτουργία, ενώ θα εμπλέξει και τους διευθυντές των σχολείων σε πρόσθετη εργασία και ευθύνες.
Αξιοποίηση σχολικών χώρων: Πρέπει να παρθούν πρωτοβουλίες του δήμου για αξιοποίηση των σχολικών χώρων (αυλή, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, βιβλιοθήκη) και διάθεσή τους στις τοπικές κοινωνίες για πολιτιστικές, αθλητικές, επιμορφωτικές δράσεις. Με πρωτοβουλία του Δήμου και με διάθεση ανάλογων πόρων στον προϋπολογισμό, πρέπει να προωθούμε ένα ανοιχτό στην κοινωνία σχολείο, κέντρο Πολιτισμού, επιμόρφωσης, ψυχαγωγίας για όλους τους δημότες.
* Ο Θωμάς Γεωργιάδης είναι εκπαιδευτικός της Δευτεροβάθμιας, μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «Αθήνα ΤΩΡΑ» του Χάρη Δούκα
