Η υπόθεση με τον ευρωβουλευτή Γεωργούλη είναι αποκαλυπτική – όχι απλά και μόνο μιας κάποιας μεμονωμένης συμπεριφοράς αλλά μιας ολόκληρης θεώρησης του ανθρώπου και της κοινωνίας. Αποτελεί απτό και χαρακτηριστικό δείγμα μιας υποκουλτούρας χυδαιότητας και βαρβαρότητας.
Και είναι εξίσου σοβαρά μεμπτή η μετέπειτα αντιμετώπιση του προβλήματος τόσο από τον ίδιο τον ηθοποιό όσο και από το κόμμα του, μια αντιμετώπιση υποκριτική, βαθιά καιροσκοπική και το – πιο σημαντικό – φοβερά προκλητική. Ψεύδονται με τον πιο σκαιό τρόπο. Και όσον αφορά την ουσία αλλά και όσον αφορά τον χρόνο γνώσης στο κόμμα τους και στην ομόλογη ομάδα των ευρωβουλευτών τους.
Δημοσιοποίησαν το όνομα του θύματος για πολύ συγκεκριμένους λόγους, για να μετατοπιστεί το ενδιαφέρον πέραν του πυρήνα του προβλήματος. Ο κ. Γεωργούλης είναι κυνικός. Εμφανίζεται σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Γίνεται πληθωρικός στο επικοινωνιακό του παιχνίδι επιχειρώντας να μετασχηματίσει την ολοφάνερη χυδαιότητά του.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι εκτεθειμένος. Ήξερε η ηγεσία του εδώ και καιρό το θέμα και όμως δεν έπαιρνε καμιά πρωτοβουλία αντιμετώπισής του. Η σημερινή στάση του το καταδεικνύει. Γιατί τον έβγαλαν από την ομάδα της Ευρωβουλής του κόμματος, αφού δεν υπάρχει ακόμα μια κάποια δικαστική απόφαση;
Προφανώς ξέρουν (και ήξεραν) τι έχει γίνει και γι’ αυτό προχώρησαν σε αυτή την κίνησή τους. Ο κ. Τσίπρας γνώριζε τα πάντα, αλλά έχει πάγια τακτική – όπως και στην πυρκαγιά στο Μάτι – να κρύβεται. Να μην αναλαμβάνει ευθύνες. Να μη χρεώνεται τις επιλογές του και τις πολιτικές του! Είναι φανατικός λαϊκιστής και τακτικιστής.
Οι ψευδολογίες του κ. Παπαδημούλη, οι χρονικά καθυστερημένες απόψεις του κ. Κούλουγλου, η ίδια η στάση του κ. Τσίπρα δεν δείχνουν μόνο αντιφάσεις αλλά κυρίως μια πολιτική ανηθικότητα. Συνεχίζουν στην ίδια νοοτροπία που εκδήλωσε ο κ. Γεωργούλης στο θύμα του αλλά και σε άλλα θύματά του, όπως έχει πλέον διαφανεί στη δημοσιότητα.
Το γεγονός ότι βγήκαν και δεύτερης κλάσης κομματικά στελέχη στη νοοτροπία αυτή χωρίς φτιασιδώματα και επικοινωνιακά τεχνάσματα αποδεικνύει την αντι-αισθητική και τη χυδαιότητα του Λόγου με τρόπο αποκαλυπτικό.
Οι δικαιωματιστές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. Το γεγονός ότι δεν έχουν βγει στελέχη στο κόμμα αυτό να καταδικάσουν την ενέργεια του ευρωβουλευτή τους, με απερίφραστο και χωρίς υποσημειώσεις τρόπο, φανερώνει την υποκρισία τους, τη γύμνια της δήθεν προοδευτικής πολιτική τους. Η βία ιδιαίτερα στις διαπροσωπικές συμπεριφορές και λειτουργίες είναι στην πιο σκληρή και απάνθρωπη μορφή της.
Ο Γραμματέας της του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήματος Αλλαγής, Ανδρέας Σπυρόπουλος, θέτει το όλο θέμα με απόλυτα ορθολογικό τρόπο:
«Μιλάμε για μια πολύ σοβαρή υπόθεση και θέλω να σταθούμε εκεί… Μιλάμε για μια υπόθεση, η οποία έχει συγκλονίσει την κοινωνία και πρέπει να δούμε ως κράτος και ως κοινωνία, πώς προστατεύουμε μια νεαρή γυναίκα, η οποία βρήκε το θάρρος και κατήγγειλε επώνυμα ένα τέτοιο γεγονός. Αναπτύσσεται ένας τοξικός λόγος και από στελέχη κομμάτων, εγώ επιμένω. Δεν μπορεί να είμαστε και με το θύμα και με τον οχετό. Πρέπει να επιλέξουμε επιτέλους από ποια πλευρά θα δούμε τα γεγονότα».
Η στάση μας σε αυτό το μείζον πρόβλημα της έμφυλης βίας και της απαξίωσης του «προσώπου του ανθρώπου» πρέπει να είναι σταθερή και αταλάντευτη για κάθε περίπτωση.
Η ουσία της πολιτικής δεν καθρεφτίζεται κυρίως στην οικονομία αλλά στο αν έχει ουμανιστικό προσανατολισμό, αν σέβεται τον πολίτη, αν στοχεύει στην ίση αντιμετώπιση όλων των πολιτών, αν ο λόγος της έχει παιδαγωγικό και όχι αντιπαιδαγωγικό ύφος και περιεχόμενο!
* Νίκος Τσούλιας, έχει τελειώσει το Βιολογικό Τμήμα του ΕΚΠΑ, είναι Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ στην «Ειδική Αγωγή», πρώην πρόεδρος για 4 θητείες (1996 – 2003) της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) και νυν Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
Πατήστε εδώ και δείτε τα 252 προηγούμενα άρθρα του Νίκου Τσούλια
