Το φαινόμενο της βίας έχει λάβει πολύ ανησυχητικές διαστάσεις και οφείλουμε να αναλύσουμε το όλο πρόβλημα και πρωτίστως να πάρουμε μέτρα αντιμετώπισής του. Προφανώς οι αιτίες του όλου φαινομένου είναι πολυσύνθετες, κοινωνικές, πολιτισμικές, ψυχοσυναισθηματικές κλπ.
Η βία είναι διάχυτη παντού και αναπαράγεται και προβάλλεται από την τηλεόραση και από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης με πρακτική εμπορευματοποίησης! Οι ανισότητες, ο ρατσισμός, ο σκληρός οικονομικός ανταγωνισμός, η αβεβαιότητα για το μέλλον ιδιαίτερα στους νέους είναι μερικοί από τους παράγοντες που την προκαλούν και την τροφοδοτούν.
Το σχολείο βρίσκεται intramuros της κοινωνίας και δέχεται όλο αυτό το παρακμιακό σκηνικό και παράλληλα δημιουργεί τις δικές του εκφράσεις της βίας.
Είναι αλήθεια ότι το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού έχει αρχίσει να ανησυχεί έντονα τους γονείς και να προβληματίζει την ελληνική κοινωνία.
Από διάφορες μελέτες στη χώρα μας προκύπτει ότι 10-15% των μαθητών πέφτουν θύματα διαφόρων μορφών βίας στο σχολείο. Επιστημονικές έρευνες επίσης, για το ίδιο θέμα, αποκαλύπτουν ότι τα παιδιά που γίνονται θύματα εκφοβισμού και βίας υφίστανται μια σειρά από ψυχοκοινωνικές και μακροχρόνιες επιπτώσεις:
Συνεκτιμώντας όλα αυτά ο πρώην Υφυπουργός Παιδείας, Θεόδωρος Παπαθεοδώρου το 2012 ενέταξε στο σχεδιασμό των δράσεων του Υπουργείου Παιδείας προγράμματα και δράσεις για την ουσιαστική καταπολέμηση του φαινομένου σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Ο βαθμός αποτελεσματικότητας αυτής της προσπάθειας θα εξαρτηθεί και από την υπέρβαση και άμβλυνση κοινωνικών παθογενειών και νοοτροπιών, που στη σημερινή εποχή ευνοούν την αύξηση αυτού του φαινομένου στα σχολεία
Τέτοιες είναι:
Με βάση όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πόσο κρίσιμος και σημαντικός είναι ο ρόλος και η ευθύνη του σχολείου για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος .
Είναι λοιπόν απαραίτητο:
Σε κάθε περίπτωση, για να ευδοκιμήσουν όλα αυτά τα μέτρα είναι αναγκαία μια δημοκρατική και ουμανιστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Το σχολείο να αποκτήσει ισχυρό παιδαγωγικό, μορφωτικό και πολιτισμικό περιεχόμενο και να μην είναι μόνο ή και κυρίως θεσμός μάθησης.
* Ο Κώστας Ανθόπουλος είναι μέλος του Τομέα Παιδείας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής και μέλος του Δ.Σ. του Α΄ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Α/βάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης
** Ο Νίκος Τσούλιας, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) και νυν Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής
Πατήστε εδώ και δείτε τα 214 προηγούμενα άρθρα του Νίκου Τσούλια
Τις προηγούμενες ημέρες, με αφορμή το “4th Parliamentarian Forum: Strategies Against the Far Right” του…
Ανακοίνωση εξέδωσε ο δήμος Αθηναίων, σχετικά με το σιντριβάνι της πλατείας Συντάγματος και τις εργασίες καθαρισμού και συντήρησής…
Τη δημιουργία μιας αξιόπιστης εναλλακτικής έναντι της Νέας Δημοκρατίας έθεσε ως προτεραιότητα του ΠΑΣΟΚ ο…
Την αποχώρησή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχαν προαναγγείλει,έκαναν γνωστή η Θεοδώρα Τζάκρη και η…
Τα εντυπωσιακά και πρωτοποριακά αποτελέσματα της σύμπραξης του Δήμου Χαλανδρίου με τοπικές επιχειρήσεις και το…
Στο χωριό του όταν ήταν μικρός, δεν ήξερε ότι υπήρχαν βιβλιοθήκες. Στο σχολείο ήταν μια…