Νέα επίθεση εναντίον της Ελλάδας εξαπέλυσε η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας.
Αφορμή για τη νέα επίθεση η απέλαση Ρώσων διπλωματών από τη χώρα μας, την οποία η Ζαχάροβα συνδέει με την επίσκεψη της Αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ στην Ελλάδα την ίδια περίοδο.
Υπενθυμίζεται ότι στις 6 Απριλίου το ελληνικό ΥΠΕΞ χαρακτήρισε ως personae non gratae 12 μέλη διπλωματικών και προξενικών αποστολών της Ρωσίας στην Ελλάδα.
Με αφορμή αυτό το περιστατικό η Ζαχάροβα με ανάρτησή της στο Telegram να συνδέει την 6η Απριλίου με την επίθεση των Ναζί το 1941, διερωτώμενη αν η επιλογή ήταν συμπτωματική ή επρόκειτο για έναν «διαβολικά ακριβή υπολογισμό».
Η ανάρτηση της κ. Ζαχάροβα
«Πρόσφατα, η Ελλάδα, με την οποία έχουμε βαθιές ιστορικές ρίζες, ανακοίνωσε την απέλαση των Ρώσων διπλωματών σε μια πολύ συγκεκριμένη ημέρα, την 6η Απριλίου» έγραψε η Ρωσίδα διπλωμάτης σε ανάρτησή της στο Telegram.
Όπως αναφέρει, εκείνη την ημέρα βρισκόταν στην Ελλάδα η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτόρια Νούλαντ, κάτι που κρίνει ότι επηρέασε τις εξελίξεις.
«Αν η Νούλαντ εμφανιστεί κάπου, μην περιμένετε καλά πράγματα» ανέφερε, δεικτικά.
Ειδική μνεία, όμως, έκανε και την ίδια την ημερομηνία, την 6η Απριλίου, καθώς τότε έγινε η γερμανική εισβολή στην Ελλάδα. «Τι ήταν από την πλευρά των Αμερικανών συμβούλων, μια σύμπτωση ή ένας διαβολικά ακριβής υπολογισμός;» διερωτάται.
«Αλλά το αποτέλεσμα είναι προφανές. Το κράτος, που απελευθερώθηκε και ανοικοδομήθηκε με τη βοήθεια της Ρωσίας, του οποίου πρώτος ηγέτης ήταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, έμεινε ουσιαστικά χωρίς διπλωματικές σχέσεις με τη χώρα μας» συνεχίζει και συμπληρώνει: «Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι μοιραζόμαστε την ίδια πίστη με τους Έλληνες, κληρονομήσαμε την ίδια παράδοση και δεν έχουμε παραλείψει ποτέ να βοηθήσουμε τους Έλληνες φίλους μας. Δείτε μόνο τη βοήθειά μας στις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο πέρυσι».
«Το κακό δεν είναι καν ότι η ευρωατλαντική αλληλεγγύη διαγράφει το παρελθόν (…). Το κακό είναι ότι στερεί από τους ανθρώπους και τους λαούς το μέλλον τους, την ανεξαρτησία τους και το δικαίωμά τους σε αυτή την κυρίαρχη επιλογή» καταλήγει η Ζαχάροβα.
