Η παιδεία θα πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στα προγράμματα ανάταξης των οικονομιών και να μην υποβαθμιστεί χάριν δήθεν της αναθέρμανσης της οικονομίας. Πρέπει να διαμορφώσουμε μια συμμαχία προσωπικοτήτων στον χώρο της παιδείας, εκπαιδευτικών και των φορέων τους, για την διεκδίκηση αυτού του αιτήματος. Ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την πρόταση αυτήν έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στην Τηλε-διημερίδα που συνδιοργανώθηκε με πρωτοβουλία του ΠΕ.Κ.Ε.Σ. Δυτικής Ελλάδας αλλά και των υπολοίπων δεκαοκτώ (18) ΠΕ.Κ.Ε.Σ της χώρας με θέμα: «Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και Σχολική Πραγματικότητα»
Ο κ. Παπανδρέου τόνισε χαρακτηριστικά:
- Η πληθώρα πληροφοριών στην ηλεκτρονική εποχή απαιτεί από το σχολείο να φύγει επιτέλους από την αποστήθιση ως κυρίαρχη λειτουργία και να εστιάσει στην κριτική, αναλυτική και συνθετική σκέψη, δημιουργώντας έναν ικανό καιν ολοκληρωμένο πολίτη.
- Ο/Η εκπαιδευτικός, θα κληθεί πέραν της μεταφοράς γνωστικών στοιχείων να γίνει ένας σύμβουλος. Σύμβουλος για τον κάθε μαθητή, σύμβουλος για την επαγγελματική πορεία, αλλά και πιο βασικό, σύμβουλος ζωής.
- Η ύλη δεν μπορεί να είναι στατική. Πέραν ενός βασικού πυρήνα – η ύλη θα αντλείται από πολλές πηγές. Εντός αλλά και εκτός σχολείου. Και το σχολείο θα κληθεί να οργανώσει και συντονίσει την πρόσβαση σε νέες αλλά υπαρκτές πηγές γνώσης.
- Οι εξετάσεις δεν μπορεί να είναι μια μηχανιστική βαθμολογία αλλά μια σοβαρή αξιολόγηση της ικανότητας του να μαθαίνει και να αγαπά την ανακάλυψη της δια βίου μάθησης. Η αυτο-αξιολόγηση, η αυτο-μόρφωση, είναι νέες έννοιες, αντιλήψεις και πρακτικές που πρέπει να κατακτηθούν.
- Το σχολείο θα πρέπει να γίνει το επίκεντρο που θα προετοιμάζει τις κοινωνίες μας να είναι ανθεκτικές στις απότομες αν όχι βίαιες αλλαγές που έχουμε μπροστά μας, όπως π.χ της κλιματικής κρίσης.Αλλά και να ξέρει να διαχειρίζεται τις νέες δυνατότητες της ανθρωπότητας με σώφρονα τρόπο, χωρίς αλαζονεία.
Τέλος, ο Γιώργος Παπανδρέου εξέφρασε την πίστη του ότι η εποχή αυτή δεν πρέπει και δεν μπορεί να περιθωριοποιήσει τον ρόλο του εκπαιδευτικού – το αντίθετο, ο εκπαιδευτικός καλείται να παίξει έναν ακόμα πιο καθοριστικό ρόλο – που αναδεικνύεται γλαφυρά και με την σημερινή κρίση.
