Το Υπουργείο Παιδείας έχει χάσει τη μπάλα και ταλαιπωρεί χιλιάδες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι καθημερινά εδώ και τρεις εβδομάδες ξενυχτούν κυριολεκτικά προσπαθώντας να μπουν σε υπερφορτωμένα δίκτυα και να σηκώσουν στις πλάτες τους την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, με την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη ότι καινοτομεί και μεταρρυθμίζει τάχα την Παιδεία και ότι όλα βαίνουν «καλώς».
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αντιλαμβανόμενη την αδυναμία του εγχειρήματός της και τον φόβο ενδεχόμενου ναυαγίου της επικοινωνιακής του καμπάνιας στον τομέα της εκπαίδευσης, προετοιμάζει το έδαφος ψάχνοντας ως άλλοθι, τους ίδιους τους ανθρώπους που το στήριξαν.
Αντί δηλ. να κάνει την αυτοκριτική του και να αναγνωρίσει την δεκαετή ολιγωρία των κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τη στήριξη του Ψηφιακού Σχολείου που έφερε το ΠΑΣΟΚ από το 2010, σεβόμενο και αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα, τον κόπο και τον αγώνα της εκπαιδευτικής κοινότητας, επιδίδεται σε διαρκείς, πιεστικές και άκρως αψυχολόγητες και αλληλοαναιρούμενες εγκυκλίους, ασκώντας ακόμη μεγαλύτερη πίεση στους ήδη πελαγωμένους εκπαιδευτικούς, τους οποίους οδηγεί στα πρόθυρα υστερίας.
Το Υπουργείο Παιδείας, με εγκύκλιο στις 7/2/2020 απαιτεί από τους διευθυντές σχολικών μονάδων να επικοινωνήσουν με όλους τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς της σχολικής τους μονάδας (δηλ να έχουν καλέσει 200-300 μαθητές κατά μέσο όρο έκαστος ανά Δημοτικό / Γυμνάσιο ή Λύκειο), να ρωτήσουν ευαίσθητα προσωπικά και κοινωνικά δεδομένα – όπως αυτά της οικονομικής τους κατάστασης -, να τα καταγράψουν και να τα αποστείλουν στο Υπουργείο, ως τις 11:00μμ της 8ης Απριλίου, προκειμένου εκείνο να τους αποστείλει προσωρινό εξοπλισμό σε laptop ή tablet.
Συγκεκριμένα το Υπουργείο ανέφερε: «Το Υ.ΠΑΙ.Θ προτίθεται να προβεί στην προμήθεια εξοπλισμού ηλεκτρονικών συσκευών (laptop και tablet) …. προκειμένου να αξιοποιηθεί από εκπαιδευτικούς ή και μαθητές». Παρακάτω γράφει: “Στόχος είναι: α) να υποστηριχθεί άμεσα η εκπαιδευτική διαδικασία …., β) να υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στην εκπαιδευτική διαδικασία …», και ζητά από τους Διευθυντές: «όπως μεριμνήσετε άμεσα για την καταγραφή των αναγκών της ανωτέρω δράσης σε επίπεδο σχολικής μονάδας».
Εν συνεχεία, το Υπουργείο, αντιλαμβανόμενο τη γκάφα του, 9/2/2020 έσπευσε να ανασκευάσει την εντολή με νέα εγκύκλιο, διευκρινίζοντας: «Επίσης, διευκρινίζουμε ότι η καταγραφή αναγκών εξοπλισμού φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών/συσκευών αφορά αποκλειστικά και μόνο σε ελλείψεις της σχολικής μονάδας και επ’ ουδενί φυσικών προσώπων (εκπαιδευτικών ή μαθητών)».
Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση του Υπουργείου όπως έχει διαμορφωθεί τελευταία, βασίζεται σε περιβάλλοντα όπως: e-me, e-class, webex, myschool, e-mail, Φωτόδεντρο, «Αίσωπος», minedu.gov.gr. Περιβάλλοντα που απαιτούν πρότερη εξοικείωση και τουλάχιστον μια βασική επιμόρφωση για τους εκπαιδευτικούς, κατά το παρελθόν, από το Υπουργείο.
Το αξιοσημείωτο εδώ είναι το διαρκές και πάγιο αίτημα των εκπαιδευτικών προς το Υπουργείο, για την αναγκαιότητα διάθεσης κονδυλίων για τη συνεχή επιμόρφωσή τους. Επιμόρφωση την οποία, όσοι ηδύναντο, πλήρωναν ιδιωτικά (στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν από μεράκι στις σύγχρονες προκλήσεις της εκπαίδευσης για την ποιοτική παρεχόμενη προσφορά τους στους μαθητές τους), δημιουργώντας εκπαιδευτικούς δύο ταχυτήτων, αμβλύνοντας έτσι τις εκπαιδευτικές ανισότητες μεταξύ τους. Το Υπουργείο επιπρόσθετα έκρινε σκόπιμη την κατάργηση των ΚΕΠΛΗΝΕΤ, αφήνοντας εντελώς γυμνό το εκπαιδευτικό μας σύστημα από υποστήριξη στις νέες τεχνολογίες (τόση οπισθοδρομικότατα, μηδενική προνοητικότητα και ανύπαρκτη ετοιμότητα για το ψηφιακό σχολείο του 2010 που όλοι ήθελαν, αλλά όλοι υπονόμευαν). Ο σχεδιασμός δε του Υπουργείου για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση στην ειδική αγωγή, παντελώς ανύπαρκτος.
Εντάσσεται μάλλον στην αντίληψη του κ Μητσοτάκη περί αποδοχής/καλλιέργειας των κοινωνικών ανισοτήτων.
Η Εκπαιδευτική Τηλεόραση, η σύγχρονη και ασύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση και η αναπλήρωση των χαμένων ωρών διδασκαλίας με παράταση του διδακτικού έτους, είναι αρκετά για να καλύψουν το κενό που δημιούργησε, το αναγκαίο για τη δημόσια υγεία, κλείσιμο των σχολείων.
Στο σημείο αυτό κρίνεται αναγκαίο να καταστεί σαφές, πως η διανομή ηλεκτρονικού εξοπλισμού στους μαθητές πρέπει να είναι όχι προσωρινού, αλλά μόνιμου χαρακτήρα, μιας και οι ανάγκες των μαθητών δε θα πάψουν να υπάρχουν μετά το πέρας της υγειονομικής αυτής κρίσης και ταυτόχρονα θα αποτελέσει εφόδιο για την προετοιμασία τους για την 4η βιομηχανική επανάσταση. Η διανομή αυτή μπορεί να γίνει με εισοδηματικά κριτήρια, μέσω του taxisnet και έπειτα από προσωπική ηλεκτρονική αίτηση της κάθε οικογένειας προς το Υπουργείο, χωρίς να θίγεται έτσι η αξιοπρέπεια των φυσικών προσώπων για την κοινωνική και οικονομική τους κατάσταση, πόσο μάλλον έπειτα από την εφαρμογή μιας σκληρής δεκαετίας μνημονίων και λιτότητας.
Το Υπουργείο Παιδείας επίσης, θα έπρεπε να επιδοθεί και στον εμπλουτισμό του προγράμματος της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης με εκπομπές ενημέρωσης για την ενδοοικογενειακή βία και τους τρόπους αντιμετώπισής της, καθώς και με εκπομπές για την ψυχολογική στήριξη των μαθητών και των οικογενειών τους, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα έκρηξης ενδοοικογενειακής βίας αλλά και ενδεχόμενων ψυχολογικών διαταραχών.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας οφείλει να αφήσει τους πειραματισμούς εις βάρος της Δημόσιας Παιδείας και των Εκπαιδευτικών και να αναλάβει τις ευθύνες του εκπαιδευτικού σχεδιασμού που της αναλογούν.
Η απαίτηση του Υπουργείου να επιδείξουν δεξιότητες επιπέδου Β2 στις Νέες Τεχνολογίες οι εκπαιδευτικοί του και Διδακτορικό στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση τη δεδομένη στιγμή, ενώ τουλάχιστον εδώ και μια δεκαετία, έχει μειώσει δραματικά τις δαπάνες για την Παιδεία, δεν έχει μεριμνήσει για τις επιμορφώσεις των Εκπαιδευτικών του, την υλικοτεχνική υποδομή και τον αναγκαίο τεχνολογικό εξοπλισμό, καθώς και το γεγονός ότι για τον σχεδιασμό και την ετοιμότητα αυτού του εγχειρήματος απαιτούνταν από το ίδιο το Υπουργείο ενέργειες συντονισμένες σε βάθος χρόνου (τουλάχιστον διετίας), είναι το λιγότερο θρασύτητα και πολιτική υποκρισία.
Από την πρώτη στιγμή οι εκπαιδευτικοί, στο σύνολό τους, στάθηκαν αλληλέγγυοι απέναντι στους μαθητές τους και στήριξαν έμπρακτα την ελληνική κοινωνία, με την αγάπη και το μεράκι τους για την εκπαίδευση, επιδεικνύοντας άριστα αντανακλαστικά, στεκόμενοι, αν και άοπλοι, στο ύψος των περιστάσεων.
Καλούμε λοιπόν Υπουργείο να προσγειωθεί στην πραγματικότητα, γιατί βρίσκεται εκτεθειμένο, εκτός τόπου και χρόνου.
* Η Σοφία Πουλοπούλου είναι αναπληρώτρια εκπαιδευτικός στη Σύρο, Αντιπρόεδρος ΔΣ Σύρου Τήνου Μυκόνου, Υπ. Βουλευτής Α’ Αθήνας με το ΚΙΝΑΛ, Μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του ΚΙΝΑΛ, Μέλος Πανελλαδικού Συμβουλίου Δη.Συ. και υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Πατήστε και δείτε τα 48 προηγούμενα άρθρα της Σοφίας Πουλοπούλου
