Νίκος Τσούλιας: Η άποψή μου για τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ

Προτάσσω τη βασική μου πολιτική θέση πριν εισέλθω στο επιμέρους ζήτημα που έχει προκύψει σχετικά με το θέμα του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ. Και έχει δύο σκέλη.
α) Είμαι σταθερά και αταλάντευτα με το ΚΙΝΑΛ ανεξάρτητα από τις όποιες επιμέρους διαφωνίες μου. Βλέπω και υπερασπίζομαι τη «μεγάλη εικόνα» για μια ισχυρή Κεντροαριστερά. Δεν πρόκειται να φύγω ΠΟΤΕ από αυτό τον πολιτικό χώρο, όπως το έχω πράξει άλλωστε μέχρι τώρα σε όλες τις δύσκολες φάσεις και μάλιστα με παρρησία και με ευθύτητα.
β) Σε αυτή την ιστορική φάση και μέχρι να γίνει το ΚΙΝΑΛ κυρίαρχο προοδευτικό κόμμα στην ελληνική πολιτική σκηνή, είμαι αντίθετος ρητά και κατηγορηματικά σε οποιαδήποτε κυβερνητική και πολιτική συνεργασία ούτε με τη Ν.Δ. ούτε με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Αν μάλιστα δεν προκύψει κυβέρνηση αυτοδυναμίας στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, τότε τίθεται αντικειμενικά και εκ των πραγμάτων στο προσκήνιο η στρατηγική πρόταση του ΚΙΝΑΛ για την υπέρβαση της κρίσης, η εθνική συνεννόηση. Άλλωστε, ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα, θα είναι η ουσία της λαϊκής ετυμηγορίας και θα πάρουν την ευθύνη όσοι δεν αποδέχονται την εθνική συνεννόηση!
Επί της ουσίας του προβλήματος που έχει προκύψει και χωρίς να είμαι «κυανόκρανος»…
α) Δεν λιθοβολώ την όποια αντίθετη άποψη. Δεν το παίζω ούτε θυμωμένος και εξοργισμένος ούτε κάτοχος του ορθού και της αλήθειας.
β) Έπρεπε να έχει γίνει με ευθύνη της προέδρου του ΚΙΝΑΛ μια προσυνεννόηση για μια συγκροτημένη σύνθεση των απόψεων και με την τελική απόφαση να είναι φυσικά της κ. Φ. Γεννηματά.
γ) Δεν ισχύει και είναι λάθος ο σχολιασμός του Ε. Βενιζέλου για «σχεδιασμό περί ουράς του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.», γιατί δεν στέκει και δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να γίνει, ακόμα και αν το θελήσει η οποιαδήποτε ηγεσία. Φυσικά και αυτονόητα, είναι γνωστό σε όλους τους Έλληνες ότι ο Βενιζέλος σήκωσε μεγάλο κοινοβουλευτικό και πολιτικό και ιδεολογικό βάρος απέναντι στον λαϊκισμό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
δ) Δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να γίνει ρήξη ΤΩΡΑ στην πιο κρίσιμη για το κόμμα μας φάση. Είναι δυνατόν να μην μπορούμε να επιτύχουμε μια εσωκομματική συνεννόηση όταν μιλάμε – και ορθά – για εθνική συνεννόηση;
Φίλες, φίλοι,
Δεν χρειάζονται βαριές εκφράσεις και διχαστικά αναθέματα μεταξύ μας, όταν μας ενώνει η πολιτική κουλτούρα της Κεντροαριστεράς και η αγωνία μας για ένα ισχυρό ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, γιατί μόνο έτσι θα βρει δρόμους εθνικής συνεννόησης και εθνικής στρατηγικής η χώρα μας.
Κανένας μας δεν περισσεύει τώρα. Κανένας μας δεν θέλει να κάνουμε δώρο – να γίνουμε “δώρο” – ούτε στον Μητσοτάκη και στη συντήρηση και στο νεοφιλελευθερισμό της Ν.Δ. ούτε στον Τσίπρα και στον Πολακισμό και στο λαϊκισμό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Χωρίς να διαφωνώ με τους φίλους και συναγωνιστές που είναι αγανακτισμένοι και συμμεριζόμενος απόλυτα το συναίσθημα του θυμού κλπ – γιατί το ίδιο αισθάνομαι και εγώ – προτείνω να σκεφτούμε το επόμενο βήμα μας με σύνεση και λογισμό. Γιατί στην πολιτική, κάθε κρίσιμο γεγονός οδηγεί σε άλλα πολλά γεγονότα και πρέπει να τα προοικονομούμε και να τα σχεδιάζουμε εμείς και όχι άλλοι.
Θα πω και κάτι αλληγορικό αλλά ισχυρά συμβολικό. Η Ιλιάδα αρχίζει με το θυμό του Αχιλλέα, που είναι και κεντρικό πρόσωπο, αλλά η Τροία τελικά πέφτει με την επινόηση και τη σύνεση του Οδυσσέα…