Μεγάλος επενδυτής στο Twitter και το Facebook συνδεόταν οικονομικά με δύο εταιρείες που ανήκουν στη ρωσική κυβέρνηση, οι οποίες είναι γνωστές ως «οχήματα» για τις πολιτικά ευαίσθητες δοσοληψίες του Κρεμλίνου, σύμφωνα με έγγραφα στο πλαίσιο των Paradise Papers, αναφέρεται σε ανάρτηση στην ιστοσελίδα του International Consortium of Investigative Journalists.
Τα αρχεία αυτά δείχνουν πως μία από τις εταιρείες του Κρεμλίνου, η VTB Bank, διοχέτευσε «αθόρυβα» 191 εκατ. δολάρια σε ένα επενδυτικό fund, την DST Global, η οποία χρησιμοποίησε τα χρήματα για να αγοράσει ένα μεγάλο μερίδιο στο Twitter το 2011. Επίσης δείχνουν πως μια θυγατρική του ρωσικού ενεργειακού γίγαντα Gazprom, που συνδέεται με το Κρεμλίνο, παρείχε μεγάλη χρηματοδότηση σε μια offshore εταιρεία που συνεργαζόταν με την DST Global, σε μια μεγάλη επένδυση στο Facebook.
Ο ιδρυτής της DST Global, ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Γιούρι Μίλνερ (Yuri Milner), και άλλοι συνεργάτες στο πλαίσιο αυτών των δοσοληψιών, απέσπασαν μεγάλα οφέλη όταν πώλησαν τα μερίδιά τους, λίγο μετά την αρχική είσοδο του Facebook στο χρηματιστήριο του 2012 και του Twitter το 2013.
Δεν υπάρχει κάποια ένδειξη πως το Κρεμλίνο απέκτησε επιρροή στο Twitter ή το Facebook, ή ότι έλαβε εσωτερικές πληροφορίες για τις εταιρείες, ως αποτέλεσμα επενδύσεων που σχετίζονταν με τον Μίλνερ. Αλλά, όπως υπογραμμίζεται στη σχετική ανάρτηση, οι αποκαλύψεις αυτές δείχνουν ότι χρόνια πριν τη φερόμενη εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, το Κρεμλίνο είχε οικονομικά συμφέροντα στα αμερικανικά ΜΜΕ.
Σημειώνεται πως ήταν κοινώς γνωστό ότι ο Μίλνερ είχε προβεί σε μεγάλες επενδύσεις στο Twitter και το Facebook, ωστόσο δεν ήταν μέχρι τώρα γνωστές οι σχέσεις της ρωσικής κυβέρνησης με αυτές. Το Facebook και το Twitter από πλευράς τους υποστηρίζουν ότι είχαν εξετάσει όπως ήταν πρέπον τις επενδύσεις του Μίλνερ.
Ενώ εξέταζε το ενδεχόμενο της επένδυσης στο Facebook, στις αρχές του 2009, ο Μίλνερ έγινε φίλος με τον ιδρυτή του Facebook, Μαρκ Ζούκερμπεργκ. Η επένδυσή του στην εταιρεία του Ζούκερμπεργκ αργότερα μέσα στο έτος τον έκανε διάσημο σε μια Σίλικον Βάλεϊ η οποία ακόμα παράπαιε από την οικονομική χρήση.
Η εταιρεία του Milner έγινε ο κύριος πάροχος ηλεκτρονικού mail για όλη τη Ρωσία
Το 2001 έγινε CEO της διαδικτυακής εταιρείας Mail.ru. Υπό την ηγεσία του Milner, η εταιρεία εξελίχθηκε στον κύριο πάροχο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της Ρωσίας και στην πιο εξέχουσα τεχνολογική εταιρεία της χώρας.
Το 2005, ο Milner δημιούργησε την τεχνολογική εταιρεία Digital Sky Technologies. Τρία χρόνια αργότερα συνεργάστηκε με τον Usmanov, έναν από τους πλουσιότερους άνδρες της Ρωσίας. Ο Usmanov έγινε κύριος μέτοχος στο DST Global, το επενδυτικό fund του Milner, το οποίο ιδρύθηκε το 2009. Σύντομα, ο Milner έθετε τις μεγάλες επενδυτικές αξιώσεις του στην Αμερική.
Οι άλλες επενδύσεις της VTB
Τον Ιούλιο του 2011, η VTB επένδυσε τουλάχιστον 191 εκατ. δολάρια με αντάλλαγμα την πλειοψηφία των μετοχών της DST Investments 3, που εδρεύει στη Νήσο του Μαν.
Σημειώνεται πως, βάσει των Paradise Papers, οι επενδύσεις του Μίλνερ σε αμερικανικές εταιρείες δεν περιορίζονται σε μεγάλα εγχειρήματα στη Σίλικον Βάλεϊ: Το 2015 ο Μίλνερ ήταν ένας από τους πιο μεγάλους επενδυτές της Cadre μιας εταιρείας τεχνολογίας real estate μεταξύ των συνιδρυτών της οποίας ήταν ο Τζάρεντ Κούσνερ, γαμπρός και σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2014 από τον Κούσνερ, τον αδελφό του, Τζόσουα, και έναν άλλον επιχειρηματία.
Η εμπλοκή του Κρεμλίνου
Το Κρεμλίνο χρησιμοποίησε τη Gazprom Investholding για «πολιτικά σημαντικές και στρατηγικά σημαντικές προσφορές», δήλωσε στους The New York Times ο Ilya Zaslavskiy, σύμβουλος της πρωτοβουλίας Kleptocracy, ένα πρότζεκτ του Ινστιτούτου Hudson, ενός συντηρητικού think tank της Ουάσινγκτον. Είναι ένα «ισχυρό πολιτικό και οικονομικό μέσο».
Η VTB είναι επίσης γνωστός παίκτης στο πολιτικό σύστημα της Ρωσίας. Ο πρόεδρος της Andrei Kostin, είναι σύμμαχος του Putin. «Από τη μια πλευρά είναι μια τράπεζα, από την άλλη είναι ένα όργανο του Κρεμλίνου», δήλωσε στο ICIJ ο Sergey Aleksashenko, ρώσος τραπεζικός εμπειρογνώμονας του Ινστιτούτου Brookings, ο οποίος υπηρέτησε στο διοικητικό συμβούλιο της VTB τη δεκαετία του 1990. «Ό, τι θέλει το Κρεμλίνο, η VTB είναι έτοιμη να κάνει».
