«Το τέταρτο αλογάκι» του Διονύση Λεϊμονή, που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη στη σειρά Περιστέρια, είναι μια ακόμα περιπέτεια που θα αρέσει και θα αγαπηθεί από μικρούς και μεγάλους, γιατί συνδυάζει την αλήθεια και τον μύθο, την πραγματικότητα και τη μυθοπλασία…
Σε συνέχεια ενός πολύ επιτυχημένου του παιδικού μυθιστορήματος («Το δέκατο έβδομο κιβώτιο», κυκλοφορεί στην ίδια σειρά των Εκδόσεων Πατάκη), η παρέα των Κυθήρων που έψαχναν το μοναδικό κιβώτιο από το ναυάγιο του πλοίου του Ελγιν «Μέντορα» στον Αβλέμονα των Κυθήρων, μπαίνει τώρα σε μια νέα περιπέτεια, να λύσει ένα μυστήριο από ένα άλλο ναυάγιο «Τον Τιτανικό της Αρχαιότητας», το ναυάγιο των Αντικυθήρων που έφερε στο φως έναν ολόκληρο θησαυρό, τον Έφηβο, τον φιλόσοφο και φυσικά τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων… Από το Τσιρίγο στο Τσιριγότο, λοιπόν, αλλά αυτήν τη φορά η περιπέτεια δεν περιλαμβάνει επιτόπια έρευνα, είναι ένα «παιχνίδι για όλους», ψάχνοντας στο διαδίκτυο, ανταλλάσσοντας mails, γνωρίζοντας το Αρχαιολογικό μας Μουσείο, συνομιλώντας παιδιά και δύο αρχαιολόγοι προκειμένου από τη μια να μάθουν τι έγινε τότε, όταν ένας ρωμαίος στρατηγός έκλεψε πλήθος αγαλμάτων και έργων τέχνης για να τα πουλήσει στην Ιταλία, αλλά και να ενεργοποιήσουν τη δημιουργική τους φαντασία, συνεχίζοντας τη μυθοπλασία του συγγραφέα.
Τα αγάλματα ζωντανεύουν στον βυθό, ψάχνουν να βρουν καταφύγιο ώσπου να ανασυρθούν στο φως. Ο Οδυσσέας, ο Αχιλλέας, ο Ερμής, θεοί και ομηρικοί ήρωες… Το ίδιο και τα τέσσερα άλογα από ένα εξαιρετικό τέθριππο. Γιατί, όμως το τέταρτο αλογάκι έκοψε το συρματόσχοινο και παρέμεινε στον βυθό κατά την επιχείρηση ανάσυρσής τους; Ποιο έργο επιτελεί εκεί κάτω ακόμα;
Η Φανούλα, το κορίτσι που έχει χάσει το φως της από ένα ατύχημα, «βλέπει» μια αλήθεια… Οι αναγνώστες τι θα φανταστούν; Υπάρχει ελπίδα να αναδυθεί για να πάρει τη θέση του δίπλα στα άλλα τρία;
Ο συγγραφέας με έξυπνο τρόπο ενεργοποιεί τους αναγνώστες του, καλώντας τους να ζήσουν την περιπέτεια όχι μόνο κατά τη διαδικασία της ανάγνωσης αλλά και μετά , όταν κλείσουν το βιβλίο…
Γι’ αυτό το μυθιστόρημα αυτό του Διονύση Λεϊμονή ενδείκνυται για ένα πρόγραμμα φιλαναγνωσίας στη σχολική τάξη, κατά το οποίο τα παιδιά θα μάθουν και θα χαρούν, θα παίξουν, θα υποθέσουν, θα γράψουν και θα συγγράψουν…
«Το τέταρτο αλογάκι» εύχομαι να έχει την ίδια επιτυχία με «Το δέκατο έβδομο κιβώτιο» του (που ήδη βρίσκεται στην τέταρτη έκδοση) και να το ξεπεράσει καλπάζοντας με δύναμη και αποφασιστικότητα χαρίζοντας αναγνωστική απόλαυση σε μικρούς και μεγάλους…
