Η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι ερώτημα για όλους
Πόσους ξέρετε από εμάς τους δημοσιογράφους..? Τους 20, 30, 50, άντε 100, που φαίνονται στις τηλεοπτικές οθόνες, που ακούτε από τους ραδιοσταθμούς ή που διαβάζετε στα πρωτοσέλιδα..? Και ανάμεσα τους βρίσκετε κάποια “λαμόγια” και κάποιους σοβαρούς, έτσι..?
Ε λοιπόν, οι δημοσιογράφοι είμαστε κάμποσες χιλιάδες. Και οι συντριπτικά περισσότεροι δεν φαίνονται στις οθόνες, δεν ακούγονται στα ερτζιανά και δεν φιγουράρουν στις πρώτες σελίδες. Αλλά είναι αυτοί, οι συντριπτικά περισσότεροι, που τρέχουν όλη μέρα στις πηγές των ειδήσεων, που παλεύουν και κινδυνεύουν, για την ενημέρωση σας.
Με πενιχρούς μισθούς, για να ζήσουν τις οικογένειες τους. Με πιέσεις από τους φορείς εξουσίας. Με άγρια εκμετάλλευση από εργοδότες. Και με ποικιλόμορφους εκβιασμούς, για να κάνουν “το μαύρο άσπρο”.
Ένα αποκούμπι έχουν οι δημοσιογράφοι του 24ωρου καθημερινού αγώνα, στο πεζοδρόμιο της ενημέρωσης. Το Ασφαλιστικό τους Ταμείο, για την περίθαλψη των ίδιων και των παιδιών τους. Το Ταμείο που δεν έχουν ανάγκη οι “χρυσοκάνθαροι” του κλάδου. Αλλά που χωρίς αυτό, δεν μπορούν να ζήσουν οι εργάτες της ενημέρωσης. Και τώρα πάνε να τους το πάρουν και αυτό. Να το διαλύσουν. Να τους κάνουν ψοφοδεείς. Και να τους εκβιάζουν ευκολότερα οι εξουσιαστές και οι εργοδότες.
Οι δημοσιογράφοι του μόχθου δεν θέλουν να διαφέρουν από τους άλλους Έλληνες. Θέλουν να μπορούν να αντιστέκονται στους “ισχυρούς”, να αντιπαλεύουν τα λογής συμφέροντα και να λένε την Αλήθεια στον λαό, χωρίς φόβο για την “ασπιρίνη” των παιδιών τους. Γι αυτό αγωνίζονται, να κρατήσουν ζωντανό, αυτοδιοικούμενο και ανεξάρτητο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου το Ασφαλιστικό Ταμείο της περίθαλψης τους. Τον Ενιαίο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης ( ΕΔΟΕΑΠ ).
Το Ταμείο που πληρώνουν χρόνια με τον ιδρώτα τους. Αντίθετα με εργοδότες των ΜΜΕ, που δεν πλήρωναν ούτε ένα ευρώ, αφού πλήρωνε γι αυτούς το “αγγελιόσημο” των διαφημίσεων. Και τώρα, που αυτό καταργήθηκε ούτε τα αφεντικά δέχονται να πληρώνουν τις εργοδοτικές τους εισφορές ούτε η Πολιτεία να συμβάλει όπως για όλους τους άλλους Έλληνες .
Η δύναμη των δημοσιογράφων, εργαζόμενων, συνταξιούχων και ανέργων, είναι η ενότητα τους και τα Ασφαλιστικά τους Ταμεία. Που πάνε να τα διαλύσουν εργοδότες και εξουσία. Και δεν τα υπερασπίζονται σωστά παραταξιακές νομενκλατούρες και μειωμένου κύρους και ικανότητας στρατευμένοι συνδικαλιστές.
Στις εκλογές του τριήμερου 28-30 Μαρτίου κρίνεται η ελπίδα να αναδειχθούν διοικητικά όργανα του ΕΔΟΕΑΠ, που να θέλουν και να μπορούν να παλέψουν, για την επιβίωση του Ταμείου των μαχόμενων δημοσιογράφων, κόντρα στην κρατική υπεροψία, την εργοδοτική αυθαιρεσία και την συνδικαλιστική ανευθυνότητα.
Με ρεαλιστικές προτάσεις, με αγωνιστική διεκδίκηση και με αποτελεσματικότητα.
Γιατί η επιβίωση των μαχόμενων δημοσιογράφων είναι η προϋπόθεση της ανόθευτης ενημέρωσης του λαού.
Ο Μάκης Γιομπαζολιάς είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, υποψήφιος για το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ
Προηγούμενα άρθρα
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Για καλές ανατροπές στην Αγροτιά
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Τα κρίσιμα ευρήματα της MRB
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Οι τρείς στρατηγικές του ΣΥΡΙΖΑ
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Οι «τρεις» και η ενότητα της κεντροαριστεράς
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Το σημαντικό βήμα για την ενότητα της γνήσιας Κεντροαριστεράς έγινε
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Η ελληνική μας πραγματικότητα
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Περί Κεντροαριστεράς
- Μάκης Γιομπαζολιάς: Το ΔΝΤ, οι «διαρροές» και οι μεταρρυθμίσεις
- Μάκης Γιομπαζολιάς: απαντήστε λοιπόν..!
