Δύο μέρες πριν τη λήξη της διαπραγμάτευσης των δικαιωμάτων προτίμησης στο πλαίσιο της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της «Τηλέτυπος», ιδιοκτήτριας εταιρείας του MEGA, ασκήθηκε κακουργηματική ποινική δίωξη για ηθική αυτουργία σε απιστία εναντίον του εκδότη Σταύρου Ψυχάρη, ιδιοκτήτη του ΔΟΛ και δεύτερου τη τάξει μετόχου στην «Τηλέτυπος», μετά από παραγγελία του εισαγγελέα οικονομικού εγκλήματος Π. Αθανασίου, για δάνεια που είχε λάβει τα οποία θεωρείται από τις αρχές ότι είχαν μη επαρκείς εγγυήσεις.
Είναι η πιο πρόσφατη «μετάπτωση» όσον αφορά την τύχη του Σταύρου Ψυχάρη, ο οποίος πότε φέρεται σαν «τελειωμένος» και πότε φαίνεται να βλέπει «φως στο τούνελ». Πίσω από τον Ψυχάρη και τον ΔΟΛ, ωστόσο, βρίσκεται η «Τηλέτυπος» και το MEGA, το πιο «κοινοπρακτικό» εγχείρημα κορυφαίων επιχειρηματιών στο χώρο των μίντια, αφού σε αυτό συμβάλλονται οι κ. Φώτης Μπόμπολας, Σταύρος Ψυχάρης και Βαρδής Βαρδινογιάννης, αλλά και οι κ. Κοπελούζος και Ρέστης με μικρότερα ποσοστά. Μέσω του MEGA αλλά και «πίσω» απ’ αυτό, πλέκεται το «γαϊτανάκι» των συμμαχιών, ανταγωνισμών, «δολοπλοκιών» και «προδοσιών» κορυφαίων της «επιχειρηματικής κοινότητας», αλλά και της διαπλοκής τους με την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία. Όλα αυτά φτάνουν σήμερα σε ένα σημείο παροξυσμού, καθώς δεν κρίνεται μόνο η τύχη του Σταύρου Ψυχάρη ή του ΔΟΛ ή έστω του MEGA, αλλά κάτι πολύ ευρύτερο και σημαντικότερο: η διαμόρφωση του νέου χάρτη των μίντια μέσα από τη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών.
Ας πιάσουμε λοιπόν το νήμα από τον «σεισμογράφο» της όλης υπόθεσης, τον Σταύρο Ψυχάρη. Η «κόντρα» του με τον πλειοψηφούντα μέτοχο της «Τηλέτυπος» κ. Φώτη Μπόμπολα αλλά και με την κυβέρνηση είναι σε παροξυσμό, στον ίδιο βαθμό που το πολιτικο-επιχειρηματικό παιχνίδι εξουσίας φτάνει σε ένα «υπαρξιακό» σημείο καμπής, σε σχέση με τη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών.
Μέχρι περίπου τα τέλη Ιανουαρίου, στους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους ο Σταύρος Ψυχάρης θεωρούνταν «τελειωμένος». Η κυβέρνηση δεν έχει κρύψει ότι θέλει να τον «τελειώσει» – άλλωστε η «μάχη ενάντια στη διαπλοκή» σχεδόν προσωποποιείται στο πρόσωπο του Σταύρου Ψυχάρη. Φαινόταν «τελειωμένος» καθώς δεν μπορούμε να καλύψει τις υποχρεώσεις στον ΔΟΛ (όπου η καθυστέρηση πληρωμών προς τους εργαζομένους είχε φτάσει το τρίμηνο) ούτε να ρυθμίσει τα δάνειά του και να αποπληρώσει τις δόσεις τους, ενώ είχε ήδη αρχίσει να επισκέπτεται τα γραφεία των εισαγγελέων…
Ξαφνικά, όμως, στις αρχές Φεβρουαρίου, τα πράγματα άλλαξαν. Στις 9/2 δημοσιεύτηκε το Ενημερωτικό Δελτίο και το χρονοδιάγραμμα της Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου της «Τηλέτυπος», ενώ ο Σταύρος Ψυχάρης βρήκε χρήματα και άρχισε να ρυθμίζει τις οικονομικές του υποχρεώσεις: να πληρώνει τρέχουσες δόσεις και να ρυθμίζει τα δάνειά του και να δεσμεύεται σε χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των καθυστερούμενων δεδουλευμένων στον ΔΟΛ.
Πολλοί συνέδεσαν -και μάλλον όχι άδικα- τη στιγμή της «νεκρανάστασης» του Σταύρου Ψυχάρη με τη στιγμή που η κυβέρνηση φαινόταν να κλυδωνίζεται… Ανεξαρτήτως αυτού όμως, από κάπου βρέθηκαν λεφτά – έστω και αν ο χρηματοδότης «επένδυσε» επίσης σε πολιτικές εξελίξεις που θα υπερβαίνουν τη σημερινή κυβέρνηση…
Στην πολιτικο-δημοσιογραφική «πιάτσα» οι θεωρίες είναι δύο:
Πρώτο, ότι ο ίδιος ο Σ. Ψυχάρης, προ του κινδύνου να βρεθεί οριστικά εκτός μάχης, αξιοποίησε μέρος των προσωπικών του ρευστών αποθεμάτων.
Δεύτερο -και αυτό είναι το επικρατέστερο σενάριο- ότι βρήκε χρηματοδότη και προεξόφλησε μέρος αυτής της χρηματοδότησης ενόψει της ΑΜΚΕ της οποίας η τελική φάση δρομολογήθηκε τελεσίδικα στις 9 Φεβρουαρίου με τη δημοσίευση του Ενημερωτικού Δελτίου. Και όπως λένε όλοι, επιχειρηματίες με ρευστότητα που να είναι διαθέσιμοι να μπουν στο λαβύρινθο των πολιτικο-επιχειρηματικών ανταγωνισμών του χώρου των μίντια είναι τρεις: Ο Φώτης Μπόμπολας, η Γιάννα Αγγελοπούλου και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης.
Ο πρώτος εξαιρείται για προφανείς λόγους (είναι ο μεγάλος και… αδυσώπητος ανταγωνιστής του Σ. Ψυχάρη) και η δεύτερη εξαιρείται γιατί η σύμπραξη με τον Ψυχάρη δεν «κολλάει» με το συνολικό προφίλ που οικοδομεί με τις παρεμβάσεις της την τελευταία διετία. Απομένει ο κ. Βαρδινογιάννης. Ένας «παίκτης» με σοβαρό προφίλ, που συνήθως αποφεύγει να «βγει μπροστά» αλλά πάντα θέλει να έχει ρόλο έστω και από τη δεύτερη γραμμή» και που συνηθίζει να επενδύει ταυτόχρονα σε διαφορετικές προοπτικές αλλά χωρίς να χρεώνεται μετωπικές συγκρούσεις…
Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης «προσφέρθηκε» να αγοράσει το μετοχικό μερίδιο του Σταύρου Ψυχάρη στην «Τηλέτυπος» και το 2013, όταν ο δεύτερος είχε βρεθεί ξανά σε δύσκολη θέση. Τότε ο κ. Ψυχάρης είχε αρνηθεί, αφού είχε ακόμη άλλες επιλογές (κυρίως νέα δάνεια). Τότε, τόσο αυτός όσο και ο κ. Μπόμπολας είχαν διαφωνήσει με τη γραμμή οξείας σύγκρουσης του καναλιού (MEGA) με τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έβλεπαν την κυβερνητική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ και ήθελαν να «επενδύσουν» σωστά για το μέλλον… Οι «κόντρες» ανάμεσα στον Σ. Ψυχάρη και τους Β. Βαρδινογιάννη και Φώτη Μπόμπολα για τον προσανατολισμό του καναλιού συνεχίστηκαν και συνεχίζονται μέχρι σήμερα πάνω στο ίδιο μοτίβο, αλλά πλέον με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και όχι στην αντιπολίτευση – με ό,τι σημαίνει αυτό.
Έχει όμως, ως φαίνεται, σημασία να θυμόμαστε ότι το καλοκαίρι του 2013 ο Σ. Ψυχάρης αρνήθηκε να πουλήσει το μετοχικό του μερίδιο στον Β. Βαρδινογιάννη, καθώς και τη συγχώνευση του MEGA με το STAR. Ως αποτέλεσμα, ο Βαρδινογιάννης αποχώρησε από το Δ.Σ. της «Τηλέτυπος» ΚΑΙ αντί για συγχώνευση του MEGA με το STAR, άνοιξε ο δρόμος για τη συγχώνευση του ΔΟΛ με τον «Πήγασο». Όλα αυτά συνδέθηκαν και τότε με μια αύξηση κεφαλαίου της «Τηλέτυπος» ύψους 15 εκατ. ευρώ…
Αν είναι σωστές οι εκτιμήσεις ότι ο χρηματοδότης πίσω από το πρόσφατο «come back» του Σταύρου Ψυχάρη είναι ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, με «ορίζοντα» τη φετινή αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ξανά ύψους 15 εκατ. ευρώ (!), τότε ίσως ήρθε η ώρα για εξελίξεις σαν αυτές που ματαιώθηκαν το 2013…
Στο μεταξύ όμως, το «παιχνίδι» στα μίντια ανοίγει, σε πολλά επίπεδα και κατευθύνσεις. Η κυβέρνηση «τρέχει» τη διαδικασία αδειοδότησης ώστε να γίνει με «πολιτικό κουμανταδόρο» την ίδια, προλαβαίνοντας ή ελπίζοντας να αναστείλει αρνητικές για την ίδια εξελίξεις. Όλοι οι παράγοντες παίζουν με το χρόνο, αλλά και με τις πολιτικές προβλέψεις. Διότι, όπως λένε στην αγορά, «η πρόβλεψη πληρώνει»!
Η βασική πρόβλεψη, λοιπόν, που απασχολεί όλους τους «παίκτες», είναι αν η κυβέρνηση θα επιβιώσει από τα πολλαπλά αδιέξοδα. Η φιλοκυβερνητική στροφή του «Έθνους» δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το ποια είναι η πρόβλεψη στην οποία επενδύει ο Φώτης Μπόμπολας. Από την άλλη, η πρόβλεψη του Σταύρου Ψυχάρη, κατά κάποιο τρόπο… υποχρεωτική, αφού ταυτίζεται με την πρόβλεψη ότι στο τέλος θα επιβιώσει- είναι προφανής από την τελευταία πρόταση της ακροτελεύτιας παραγράφου της ανακοίνωσης του ΔΟΛ ύστερα από την άσκηση της κακουργηματικής ποινικής δίωξης: «Όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τα σημεία των καιρών – την συστηματική ποινικοποίηση των πιστώσεων και την επιθετική πολιτική ρητορεία ορισμένων κατά των ΜΜΕ – που διαμορφώνουν το όζον πολιτικό περιβάλλον στο οποίο η χώρα κινείται. Αντιλαμβανόμεθα καλύτερα από όλους τη σκοπιμότητα που το περιβάλλον αυτό υπηρετεί. Ξέρουμε επίσης ότι είναι προσωρινό» (σ.σ. υπογράμμιση δική μας).
Αν ο κ. Βαρδινογιάννης δέχτηκε να στηρίξει τον Σ. Ψυχάρη τη δύσκολη στιγμή (ασφαλώς με το αζημίωτο…), τότε φαίνεται ότι και αυτός επενδύει σε «ανατρεπτικές» πολιτικές εξελίξεις. Η γραμμή του STAR, χωρίς να είναι επιθετική, μάλλον το επιβεβαιώνει.
Όσο για τις άλλες «διαστάσεις» του πολιτικο-επιχειρηματικού παιχνιδιού, θα έπρεπε να αναφερθούμε σε άλλους πρωταγωνιστές, του διαδικτύου, του ηλεκτρονικού τζόγου κ.λπ., σε «βαριά» ονόματα όπως Μαρινάκης και Μελισσανίδης, αλλά και σε λιγότερο «βαριά» πλην με πρωταγωνιστικό ρόλο όπως Μάρης – Φιλιππόπουλος κ.λπ.
Αλλά για τα πρόσωπα αυτά, θα επανέλθουμε σύντομα.
Ένα είναι βέβαιο: Όπως πάντα, πίσω από το προσκήνιο της αντιπαράθεσης με υποτιθέμενα προτάγματα όπως η «ανόθευτη πληροφόρηση» ή «η πάλη ενάντια στη διαπλοκή», κρύβεται το αιώνιο, ελληνικότατο, πολιτικο-επιχειρηματικό θρίλερ εξουσίας. Που τώρα, με την αδειοδότηση των καναλιών και με τη «μυρωδιά» επικείμενων μειζόνων πολιτικών εξελίξεων, φτάνει σε σημείο παροξυσμού.
