Η όποια «αλλαγή» στάσης της υπερατλαντικής δύναμης, απέναντι στον υφιστάμενο άξονα στην ΕΕ, να μην έχουμε καμιά αυταπάτη ότι μπορεί να θεραπεύσει το οικονομικό μας πρόβλημα.
Η κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία ( επιβράδυνση στην Κίνα, προβληματική ασιατική οικονομία, στασιμότητα στην Ευρώπη, η «μοναχικότητα» των ΗΠΑ) εντείνουν αντί να μειώνουν τον διεθνή ανταγωνισμό.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ κάθε άλλο παρά επέκταση και ανάπτυξη της οικονομίας της ΕΕ δεν επιθυμείται από τους βασικούς ανταγωνιστές της, αντίθετα «σμίκρυνση» του μεριδίου της.
Ως εκ τούτου η «λιτότητα χωρίς προοπτική» δηλ το αντιαναπτυξιακό δόγμα έχει «νέους» υποστηρικτές!
Και το πρόβλημά μας εδώ είναι η ανάπτυξη, άλλως ούτε αντικατάσταση μνημονιακών μέτρων, ούτε αναδιανομή θα υπάρξει.
Και επειδή οι περιβόητες ξένες επενδύσεις δεν διαφαίνονται ο δρόμος της ενδογενούς ανάπτυξης -και ανεύρεσης επενδύσεων είναι ο μόνος εφικτός υπό τις παρούσες συνθήκες και εδώ πρέπει να επικεντρωθεί και να επιδείξει ικανότητα η κυβέρνηση !
Προηγούμενα άρθρα
- Σπύρος Παπασπύρος: Η επόμενη μέρα: «αρχή» με εκλογές χωρίς «προσδοκίες» και πορεία με αμφισβητούμενη βεβαιότητα!
- Σπύρος Παπασπύρος: Η επόμενη μέρα: «αρχή» με εκλογές χωρίς «προσδοκίες» και πορεία με αμφισβητούμενη βεβαιότητα! (β´ μέρος)
- Σπύρος Παπασπύρος: Μία αδυσώπητη (και ίσως η μόνη) πρόκληση των εκλογών
- Σπύρος Παπασπύρος: ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΙΣΗΣ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ «ΝΕΑΣ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ: από μύθο σε μύθο !
