Έγραφα στο προηγούμενο άρθρο «Το σύνδρομο του οδοστρωτήρα» για την προσπάθεια ορισμένων αναλυτών και σχολιαστών να ισοπεδώνουν πρόσωπα και κόμματα και να «τσουβαλιάζουν» αδιακρίτως. Κι αυτό είναι μια επιχείρηση που πιθανόν να έχει κάποιους λόγους τους οποίους μόνον αυτοί γνωρίζουν. Είναι όμως και η τακτική των στελεχών της σημερινής κυβέρνησης (όπως και του κ. Σταύρου Θεοδωράκη, του επικεφαλής του Ποταμιού) που σκοπίμως, φυσικά, καταδικάζουν το σύνολο του πολιτικού κόσμου που συμμετείχε στις παλιότερες κυβερνήσεις των δυο μεγάλων κομμάτων τα οποία τώρα είναι στην αντιπολίτευση.
Είναι προσβολή κατά της νοημοσύνης του λαού μας, ν’ αναγνωρίζουμε ως φυσικούς κηδεμόνες της πολιτικής αγωγής του αλλά και της ευφυΐας του τους εθελοντές κήνσορες που καθημερινά καταδαπανώνται στο αχάριστο έργο του διασυρμού και της κατασυκοφάντησης παντός ό,τι δεν εμπίπτει στην περιοχή του δικού τους ιδεώδους ή δεν συμβαίνει να προσαρμόζεται στην αισθητική πολιτική αλφαβήτα τους.
Ιδιαιτέρως ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε το σύνολο του πολιτικού κόσμου που έτυχε να συμμετέχει στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες, όπως επιχειρηματολογούν τα στελέχη του, «τα προηγούμενα σαράντα χρόνια κατέστρεψαν τη χώρα»!!!
Είναι τρομακτική υπερβολή που όμως εκφέρεται καθημερινά χωρίς αιδώ. Εδώ, ωστόσο, ξεχνούν ότι τα περισσότερα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχαν σε θέσεις του κρατικού μηχανισμού, σε θέσεις κλειδιά κατά την περίοδο που κατακρίνουν… Είναι φανερό ότι αυτού του είδους η στάση έχει σαν στόχο να εξισωθούν οι «κακοί», και να ξεχάσει ο ελληνικός λαός την προσφορά των δυο κομμάτων που τώρα είναι στην αντιπολίτευση.
Η εξίσωση αδιακρίτως των κομμάτων και των πολιτικών τακτικών που ακολουθούν ή ακολούθησαν, όταν ήταν στην εξουσία, και η απαξίωση των προσώπων, είναι μια επικίνδυνη τακτική. Ωστόσο, οι άνθρωποι της κυβέρνησης και γενικώς του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν ν’ ακολουθούν αυτή την τακτική. Με αυτή την τακτική δεν εξυπηρετείται η καλώς νοούμενη πληροφόρηση, ιδιαιτέρως όταν απευθύνεται σε νέους ανθρώπους, που δεν βίωσαν τα γεγονότα και τις πολιτικές πράξεις, για τις οποίες γίνεται λόγος.
Χρειάζεται εντιμότητα και σεβασμός, διότι ο λόγος απ’ όπου κι αν εκφέρεται, από τον πολιτικό αναλυτή ή τον καθηγητή της Ιστορίας ή τον πρωθυπουργό και τα στελέχη της κυβέρνησής του, είναι πρωτίστως λόγος παιδαγωγικός.
*Ο Νίκος Λαγκαδινός είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
