Ο ΡΩΜΑΙΟΣ

Μεγάλος, γενναίος
πολεμιστής Ρωμαίος
την πανοπλία του φορά
και για τον πόλεμο τραβά.

Μεγάλος, γενναίος
πολεμιστής Ρωμαίος
ασπίδες φορά,
με τα σπαθιά, τους άλλους χτυπά.
Θαρραλέος!

Είναι μεγάλος
είναι τρανός
παίρνει τη δόξα αυτός.

Πιέρ Μπισμπίκος Ε' τάξη

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΪ ΒΑΣΙΛΗ

Μια φορά κι έναν καιρό τα Χριστούγεννα ήταν δυο καλικαντζαράκια που πήγαιναν τα γράμματα των παιδιών στον Αϊ Βασίλη. Τρία παιδάκια, όμως, ο Κώστας, η Λίζα και ο Φώτης δεν πήραν δώρα, γιατί τα καλικαντζαράκια δεν δώσανε το γράμμα τους στον Αϊ Βασίλη.
Μόλις αυτά είδαν ότι τα παιδιά στεναχωρήθηκαν, πήραν τα παιδιά πάνω στο έλκηθρό, που οδηγούσαν δέκα τάρανδοι, για να πάνε τα παιδιά στο σπίτι του Αϊ Βασίλη. Για να μπεις στο σπίτι του πρέπει ν' ανεβείς είκοσι σκαλιά. Το σπίτι του ήταν μια μπότα και ήταν γεμάτο χιόνι, γλειφιτζούρια και νάνους για να φτιάχνουν τα παιχνίδια των παιδιών.
Ο Αϊ Βασίλης μιλούσε, όμως τη δική του γλώσσα και δεν μπορούσε να καταλάβει τι του έλεγαν τα παιδιά. Τότε φώναξε το σύμβουλό του για να του μεταφράζει τι έλεγαν τα παιδιά. Τα παιδιά του εξήγησαν γιατί δεν πήραν τα δώρα τους. Τότε αυτός τα πήρε και τα πήγε σε ένα μεγάλο Λούνα Παρκ, που ήταν γεμάτο από σοκολάτα. Ο μύλος του ήταν από σοκολάτα, οι κούνιες από γλειφιτζούρια και άλλα γλυκά. Τους είπε να διαλέξουν ότι θέλουν να φάνε και όπου θέλουν να παίξουν.
Αφού έφαγαν κι έπαιξαν με την ψυχή τους, πήραν τα δώρα τους, κατέβηκαν τα είκοσι σκαλιά, ανέβηκαν στο έλκηθρο με τους δέκα ταράνδους κι έφυγαν. Οι γονείς τους ανησύχησαν πάρα πολύ από την απουσία τους, αλλά χάρηκαν μόλις διαπίστωσαν ότι επέστρεψαν. Τα παιδιά μόλις εφτασαν έπεσαν κατάκοπα για ύπνο κι ονειρεύτηκαν αυτά που έζησαν.

Σοφία Βουδούρη Τάξη Δ'

Η ΜΑΡΙΤΣΑ

Στο σπίτι στο χωριό έχουμε πολλά ζώα. Το μόνο ζώο που δεν είχαμε ήταν μια γατούλα. Αποφασίσαμε ν' αγοράσουμε μια γάτα.
Πήγαμε στο κατάστημα που πουλούσε ζώα. Αυτό ήταν γεμάτο ζώα. Είχε γατούλες, είχε σκυλάκια, είχε πάπιες και παπαγαλάκια. Κάποια στιγμή το μάτι μου έπεσε σε μια ασπρόμαυρη γατούλα. Μου άρεσε πολύ.
- Μπαμπά, μου αρέσει πολύ αυτή η γατούλα και σε παρακαλώ να την αγοράσουμε.
Ο μπαμπάς μου συμφώνησε και την αγοράσαμε.
Πήραμε τη γατούλα και την πήγαμε στο χωριό. Εκεί της δώσαμε γάλα και την αφήσαμε στην αυλή. Τότε σκέφτηκα να τη βαφτίσουμε. Εγώ σκέφτηκα διάφορα ονόματα και ο πατέρας μου μού είπε να την ονομάσουμε Μαρίτσα, γιατί ήταν κοριτσάκι.
Μια μέρα που καθόμουν στη βεράντα άκουσα κουβεντολόι. Γύρισα το κεφάλι και τι να δω; Τα ζώα μιλούσαν.
- Βρε γατούλα, πως σε λένε, ρώτησε ο σκύλος ο Λέων.
- Με λένε Μαρίτσα, απάντησε αυτή.
- Δε φαντάζομαι να είσαι ζαβολιάρα, είπε ο Λέων.
- Πάρε μια καρπαζιά, λέει ο Στρατής το άλογο.
- Βρε παιδιά, θα μαλώνουμε ή θα πάμε να παίξουμε, είπε η Κορίνα η προβατίνα και τα ζώα άρχισαν να παίζουν.

Γιάννης Κανελλόπουλος Β' Τάξη
Εράσμειος Ελληνογερμανική Αγωγή

Παιδιά φιλοδοξούμε αυτή η σελίδα να μεγαλώσει. Περιμένουμε λοιπόν το ποίημα σας, την ιστορία σας και ότι άλλο σκεφτείτε. Μπορείτε, αν θέλετε, αντί για όνομα να βάζετε στο έργο σας ψευδώνυμο. Ελπίζουμε στο επόμενο τεύχος να γεμίσει η σελίδα και να χρειαστεί και δεύτερη.
Από τη Συντακτική Επιτροπή