Κύρωσης της συνθήκης της Λισσαβώνας
Ομιλία Χρήστου Παπουτσή, στη Βουλή
Τετάρτη 11.06.2008
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Χρήστος Παπουτσής, στην ομιλία του στη Βουλή για τη Συνθήκη της Λισσαβώνας, το δημοψήφισμα και την Κοινοτική Οδηγία για το χρόνο Εργασίας, επεσήμανε τα εξής:
* Πριν από τρία χρόνια, η πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, του Γιώργου Παπανδρέου και όλων των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία εξαίρεση εκείνη την περίοδο, για την οργάνωση ενός δημοψηφίσματος, βρήκε την άρνηση της ΝΔ. Και στερήσατε τη δυνατότητα από τον ελληνικό λαό να προχωρήσει σε μια ουσιαστική και ενδελεχή συζήτηση για την ΕΕ.
* Εμείς δεν θέλουμε ποτέ να αποδεχθούμε ότι η Ευρώπη είναι μια υπόθεση του διευθυντηρίου, ότι είναι μία υπόθεση του παρασκηνίου, των γραφειοκρατών, των τραπεζιτών, του κάθε μορφής κατεστημένου. Δεν το αποδεχθήκαμε ποτέ, δεν το αποδεχόμαστε σήμερα, δεν θα το αποδεχθούμε και στο μέλλον. Θα συνεχίζουμε να επιμένουμε ότι οι ευρωπαϊκές εξελίξεις είναι υπόθεση των λαών της Ευρώπης, είναι υπόθεση των εργαζομένων, είναι υπόθεση των κοινωνικών δυνάμεων, και κυρίως των νέων ανθρώπων για την οργάνωση της κοινωνίας του μέλλοντος, σύμφωνα με τις προκλήσεις της εποχής.
*Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της κυβέρνηση της ΝΔ στη σύνοδο των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ. Ένα συμβούλιο, το οποίο προπαγανδίστηκε τις προηγούμενες ημέρες, ότι σπεύδει η υπουργός η κ. Πετραλιά, προκειμένου να θέσει το θέμα για την προστασία των πολιτών της Ευρώπης από την ακρίβεια, όπως διαβάζαμε και ακούγαμε παντού από τα ΜΜΕ που απλόχερα υποστηρίζουν την κυβέρνηση. Και η κ. Πετραλιά επιστρέφει με ωράριο 65 ωρών την εβδομάδα, δηλαδή με ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία στο χώρο της αγοράς εργασίας.
* Τι συμπέρασμα μπορεί να βγάλει ένας πολίτης όταν βλέπει την υπουργό της κυβέρνησης να διατυμπανίζει ότι «πηγαίνω για να προστατέψω τα συμφέροντα των πολιτών από την ακρίβεια» και να γυρνάει πίσω έχοντας εγκαταλείψει δια της αποχής, τον αγώνα για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, των συλλογικών συμβάσεων και κυρίως, μεταφέροντάς μας πίσω σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Αύριο, στις 12 Ιουνίου, θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα στην Ιρλανδία για την Συνθήκη. Και καθώς είναι η μόνη χώρα στην οποία η κύρωση της Συνθήκης θα εξαρτηθεί από δημοψήφισμα στην παρούσα φάση, το βλέμμα όλων των πολιτών της Ευρώπης και βεβαίως και των κυβερνήσεων, είναι στραμμένο εκεί.
Θα έπρεπε να είναι στραμμένο εκεί και το βλέμμα του Κοινοβουλίου μας, κυρίως για την προστασία του κύρους μας, δεδομένου ότι εάν το δημοψήφισμα αυτό είναι αρνητικό η ελληνική βουλή, γι αυτή τη Συνθήκη, θα είναι η δεύτερη φορά που θα έχει επικυρώσει, κατά τα φαινόμενα, μία Συνθήκη, η οποία δε θα ισχύει.
Στην Ιρλανδία, εν αντιθέσει με την Ελλάδα, έγιναν εκτεταμένες και σημαντικές προσπάθειες ενημέρωσης των πολιτών. Και παρά το γεγονός ότι ακόμη και τώρα υπάρχει ένα κενό ενημέρωσης και ένα περιορισμένο ενδιαφέρον που εκφράζεται από τους πολίτες της Ιρλανδίας, γεγονός είναι ότι ανελήφθησαν σημαντικές πρωτοβουλίες και από την κυβέρνηση αλλά και την αντιπολίτευση για τον σκοπό αυτό.
Στη δική μας τη χώρα , ενώ επικυρώσαμε τη Συνθήκη πριν από τρία χρόνια, η κυβέρνηση δεν έκανε καμία προσπάθεια για την ανάπτυξη του διαλόγου γύρω από τα ευρωπαϊκά ζητήματα και τις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Τότε, πριν από τρία χρόνια, η πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, του Γιώργου Παπανδρέου και όλων των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία εξαίρεση εκείνη την περίοδο, για την οργάνωση ενός δημοψηφίσματος, βρήκε την άρνηση της ΝΔ. Και στερήσατε τη δυνατότητα από τον ελληνικό λαό να προχωρήσει σε μια ουσιαστική και ενδελεχή συζήτηση για την ΕΕ.
Γιατί το ζητήσαμε; Δεν είναι απλά και μόνο για να εξασφαλίσουμε μία συζήτηση άτυπη γύρω από την ΕΕ και τα μεγάλα ζητήματα που είναι ανοιχτά στην Ευρώπη. Το ζητήσαμε γιατί βαθιά πιστεύουμε στη σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία και στην ανάγκη να πάρουν οι λαοί πρωτοβουλίες, να έρθουν οι πολίτες στο προσκήνιο, προκειμένου να επηρεάσουν τις εξελίξεις στην ΕΕ.
Και αυτό γιατί εμείς δεν θέλουμε ποτέ να αποδεχθούμε ότι η Ευρώπη είναι μια υπόθεση του διευθυντηρίου, ότι είναι μία υπόθεση του παρασκηνίου, των γραφειοκρατών, των τραπεζιτών, του κάθε μορφής κατεστημένου. Δεν το αποδεχθήκαμε ποτέ, δεν το αποδεχόμαστε σήμερα, δεν θα το αποδεχθούμε και στο μέλλον. Θα συνεχίζουμε να επιμένουμε ότι οι ευρωπαϊκές εξελίξεις είναι υπόθεση των λαών της Ευρώπης, είναι υπόθεση των εργαζομένων, είναι υπόθεση των κοινωνικών δυνάμεων, και κυρίως των νέων ανθρώπων για την οργάνωση της κοινωνίας του μέλλοντος, σύμφωνα με τις προκλήσεις της εποχής.
Για αυτό και επιμείναμε στις πολιτικές της Λισσαβώνας, δηλαδή στη δέσμη εκείνων των πολιτικών που συνδυάζουν την οικονομική ανάπτυξη με την προστασία του περιβάλλοντος, τη συνοχή, την αλληλεγγύη, την κοινωνία της γνώσης και την κοινωνία της πληροφορίας.
Για αυτό και επιμένουμε στις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Γι αυτό και επιμένουμε στη διασφάλιση και τη δημοκρατική λειτουργία του θεσμικού οικοδομήματος της ΕΕ. Για να μπορούν οι λαοί να γνωρίζουν ακριβώς τις εξελίξεις πραγματοποιείται στην ΕΕ, ποια είναι η θέση των κυβερνήσεων, να μην σπέρνουμε τη σύγχυση και να μην επιτρέπουμε τον αποπροσανατολισμό. Παράδειγμα σημερινό, ήταν το αποτέλεσμα της κυβέρνηση της ΝΔ στη σύνοδο των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ. Ένα συμβούλιο, το οποίο προπαγανδίστηκε τις προηγούμενες ημέρες, ότι σπεύδει η υπουργός η κ. Πετραλιά, προκειμένου να θέσει το θέμα για την προστασία των πολιτών της Ευρώπης από την ακρίβεια, όπως διαβάζαμε και ακούγαμε παντού από τα ΜΜΕ που απλόχερα υποστηρίζουν την κυβέρνηση. Και η κ. Πετραλιά επιστρέφει με ωράριο 65 ωρών την εβδομάδα, δηλαδή με ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία στο χώρο της αγοράς εργασίας, μια έννοια η οποία κυριολεκτικά έχει δυσφημιστεί, όλη αυτή την περίοδο, χωρίς καμία απολύτως προσπάθεια από την πλευρά της κυβέρνησης της ΝΔ.
Δυστυχώς, και αυτό είναι που θέλουμε να αποφύγουμε, μέσα από τις διαδικασίες αδιαφάνειας και σύγχυσης, που με συνέπεια η ΝΔ υπηρετεί, βάζετε και εσείς εάν πετραδάκι στην αμφισβήτηση των πολιτών της Ευρώπης για την αξιοπιστία του κοινωνικού κράτους, για την αξιοπιστία των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Γιατί τι συμπέρασμα μπορεί να βγάλει ένας πολίτης όταν βλέπει την υπουργό της κυβέρνησης να διατυμπανίζει ότι «πηγαίνω για να προστατέψω τα συμφέροντα των πολιτών από την ακρίβεια» και να γυρνάει πίσω έχοντας εγκαταλείψει δια της αποχής, τον αγώνα για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, των συλλογικών συμβάσεων και κυρίως, μεταφέροντάς μας πίσω σε έναν εργασιακό Μεσαίωνα.
Γι αυτό οι πολίτες της ΕΕ σήμερα αμφισβητούν την αξιοπιστία της λειτουργίας του θεσμικού οικοδομήματος.
Δεύτερον, ένα θέμα που αφορά τη χρηματοδότηση της ΕΕ και των πολιτικών της. Και είναι εξαιρετικής σημασίας γιατί κανένα ευρωπαϊκό μοντέλο ούτε του παρόντος, ούτε του μέλλοντος μπορεί να στηριχθεί σε στέρεες βάσεις, εάν δεν εξασφαλίζεται η άνετη, η ουσιαστική, η αποτελεσματική χρηματοδότηση των πολιτικών της Ένωσης. Χωρίς ένα νέο μοντέλο αρχιτεκτονικής του προϋπολογισμού της ΕΕ , που να εγγυάται την αποτελεσματικότητα των πολιτικών και ταυτόχρονα τη συνοχή και την αλληλεγγύη. Και εδώ δεν ακούμε τίποτα. Από καμία κυβέρνηση. Ούτε από τη δική μας, η οποία θα έπρεπε να πρωτοστατεί στον αγώνα για την αύξηση των ιδίων πόρων της ΕΕ και τη χρηματοδότηση των πολιτικών της. Ακούμε για διάφορες συναντήσεις υπουργών της νοτίου Ευρώπης, όπου συμμετέχει και ο Έλληνας υπουργός, ο παριστάμενος υπουργός κ. Βαληνάκης, ο οποίος οφείλω να πω προσωπικά κάνει φιλότιμες προσπάθειες στην κατεύθυνση αυτή, αλλά σθεναρή παρουσία του πρωθυπουργού, κ. Καραμανλή, δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής. Δεν έχουμε δει να χτυπάει το χέρι στο τραπέζι και να απαιτεί αύξηση της χρηματοδότησης υπέρ των κοινωνικά ασθενέστερων. Όπως δεν έχουμε δει μια σοβαρή πρόταση, όπως για παράδειγμα ήταν η πρόταση του Α. Παπανδρέου, για τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, που αφορούσε μια ανάπτυξη του συνόλου της Νότιας Ευρώπης και για την ισόρροπη ανάπτυξη της ΕΕ.
Γι αυτούς όλους τους λόγους κυρία Πρόεδρε, εμείς παρά το γεγονός ότι αυτή η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη είναι πολύ μακριά από τις προσδοκίες μας, θεωρούμε ότι αποτελεί ένα θετικό βήμα, προκειμένου να προχωρήσουμε, να βγούμε από το τέλμα των τελευταίων χρόνων. Εκείνο ,όμως, το οποίο επιθυμούμε είναι να ανοίξει ένας ουσιαστικός και μεγάλος διάλογος στην ελληνική κοινωνία. Και κυρίως, η ευρωπαϊκή υπόθεση με ελληνικά χρώματα, να αποκτήσει μια ουσιαστική δυναμική. Μια δυναμική , η οποία πιστεύουμε ότι μπορεί να προέλθει μέσα από μία ουσιαστική συζήτηση που θα καταλήγει σε ένα δημοψήφισμα σχετικά με τη συνθήκη της ΕΕ και κυρίως με τις πολιτικές που πρέπει να δεσμευθεί η επόμενη κυβέρνηση της χώρας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για τις εξελίξεις που έρχονται.
Τέλος, θα ήθελα να πω ότι σέβομαι ιδιαίτερα τη φιλότιμη προσπάθεια, του κ. Παναγιωτόπουλου, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΝΔ, να υπερασπιστεί τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Καραμανλή, και ιδιαίτερα των συναδέλφων του Υπουργών, όταν δεν είναι εύκολο να τα υποστηρίξει κανείς. Αλλά όταν ακούμε αυτού του είδους την αντιπαράθεση στα επιχειρήματα και την κριτική που κάνουν οι συνάδελφοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ , ειλικρινά μου έρχεται στο μυαλό, ένα τραγουδάκι της εποχής, αυτό που λέει: «Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει. Αν είναι να πάμε για τη Χαβάη...» αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Άλλα της λέμε, άλλα απαντάει. Κάνουμε ουσιαστική κριτική και ακούμε αντιπαράθεση όσον αφορά το παρελθόν. Επιτέλους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσαρμοσθείτε στην παρούσα συγκυρία. Γιατί η συνθήκη της ΕΕ είναι ένα πολύ σοβαρότερο θέμα από μία αντιπαράθεση επί ανυπόστατων υποθέσεων.