Ομιλία της Άννας Διαμαντοπούλου στην 77η τακτική Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

 

(Ακούγονται συνθήματα)

Αγαπητές φίλες και φίλοι, χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι στη Γενική Συνέλευση ενός Συλλόγου που έχει δώσει τους μεγαλύτερους αγώνες για τη δημοκρατία διαχρονικά. Χαίρομαι που βρίσκομαι με το σύνολο των εκπαιδευτικών που έδωσαν αγώνες για το δημοτικισμό, αγώνες για τη δημοκρατία, αγώνες για την ποιότητα ζωής και για την ποιότητα στο σχολείο.

Χαίρομαι γιατί βρίσκομαι κοντά σε αυτούς τους δασκάλους, που ανεξάρτητα από πολιτική και κομματική τοποθέτηση, βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των αγώνων στη δεκαετία του '70, του '80, του '90, του 2000.

Αγαπητοί δάσκαλοι, θα σας απαντήσω άμεσα σε αυτό το κακό και άδικο σχόλιο για τη SIEMENS. Θα σας πω ότι εγώ και πολλοί άλλοι εδώ μέσα, θεωρούμε το ότι είμαστε ΠΑΣΟΚ πλεονέκτημα και τιμή.

Είμαστε περήφανοι γιατί εμείς αλλάξαμε αυτή τη χώρα, γιατί εμείς κάναμε σχολειό σε κάθε χωριό. Είμαστε περήφανοι γιατί ο δάσκαλος βρήκε το ρόλο του και άλλαξε τα δεδομένα αυτή την 20ετία.

Αγαπητές φίλες, φίλοι, αγαπητοί δάσκαλοι, σε μια εποχή που τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν, υπάρχει η ανάγκη να έχει η κάθε χώρα και ο κάθε λαός ένα όραμα. Ένα όραμα για τη χώρα. Ένα όραμα για τους πολίτες. Ένα όραμα που θα βάλει τη χώρα στην πρώτη γραμμή της ανάπτυξης και αυτό το όραμα δεν μπορεί να είναι άλλο από την παιδεία. Η μεγάλη μεταρρύθμιση στην παιδεία είναι αυτή που θα αλλάξει το ρου της χώρας.

Γι' αυτό και το ΠΑΣΟΚ θέτει ως κυρίαρχο εθνικό στόχο μια μεγάλη μεταρρύθμιση που θα ξεκινήσει από το νηπιαγωγείο και θα φτάσει μέχρι τα διδακτορικά.

Η αντιπολίτευσή μας με τη Νέα Δημοκρατία έχει τρεις συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι ιδεολογική και παρακαλώ να ακούσετε για να απαντήσετε επί του συγκεκριμένου. Γιατί σύντροφοι, το μεσαίωνα η σκέψη διατυπώνονταν με τσιτάτα, στον ορθολογικό χρόνο με επιχειρήματα, στο μαρξισμό με τη θέση και την αντίθεση.  Με κραυγές δε διατυπώθηκαν ποτέ ούτε λαϊκά αιτήματα, ούτε επιχειρήματα.

Με τη Νέα Δημοκρατία 4 χρόνια τώρα υπάρχουν διαφορές που είναι ιδεολογικές, πολιτικές και διαχειριστικές. Σύντροφοι, εδώ έχουμε το 132ο σχολείο. Προσωπικά θα μπορούσα να είμαι πίσω από το πανό τους, γιατί βρέθηκα μπροστά σε αυτή την υπόθεση από την πρώτη μέρα. Γιατί εμείς καταθέσαμε τρεις φορές ερώτηση στη Βουλή. Γιατί ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έφερε το 132 στη Βουλή. Και γιατί όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία, οι Δάσκαλοι αυτοί με «Δ» κεφαλαίο άνοιξαν πόρτες. Άνοιξαν πόρτες στα παιδιά των μεταναστών, στα μουσουλμανόπαιδα, στις μανάδες και αυτά έγιναν στο ΠΑΣΟΚ. Μόλις ήρθε η νέα κυβέρνηση τότε αλλάξανε τα δεδομένα.

Αγαπητοί δάσκαλοι, οι ιδεολογικές διαφορές αφορούν την πραγματικότητα της κάθε μέρας. Αφορούν την πολυπολιτισμική εκπαίδευση, αφορούν την απόσυρση του βιβλίου. Και να μας πει και το ΚΚΕ τη θέση του για την απόσυρση του βιβλίου!

Το τρίτο θέμα της ιδεολογικής διαφοράς αφορά στην αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας ότι μόνο η ιδιωτική παιδεία μπορεί να σώσει το τέλμα του δημόσιου Πανεπιστημίου. Και εμείς απαντάμε: δημόσιο Πανεπιστήμιο, δημόσιο σχολείο, δημόσιο δημοτικό, γιατί αυτό εμείς υποστηρίξαμε απ' τη στιγμή της ίδρυσής μας. Αυτές είναι οι τρεις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές που καταγράφηκαν αυτά τα τέσσερα χρόνια.

Πάμε τώρα στις πολιτικές διαφορές.

 Χρηματοδότηση. Η χρηματοδότηση στην παιδεία για πρώτη φορά τα 20 χρόνια βαίνει μειούμενη κάθε χρόνο. Ποτέ πριν δεν είχαμε λιγότερα λεφτά απ' ότι την προηγούμενη χρονιά. Είναι μια πολιτική επιλογή. Λιγότερα λεφτά στην παιδεία, λιγότερο δυνατό δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Δεύτερη πολιτική επιλογή. Ποιον άραγε εξυπηρετεί ότι η χώρα μας είναι 26η στη ψηφιακή τεχνολογία; Ποιον άραγε εξυπηρετεί ότι στα ελληνικά σχολεία τα τελευταία χρόνια δεν μπήκε ένας υπολογιστής; Ότι είμαστε τελευταίοι στις χώρες των 27 στο διαδίκτυο, στην εκπαίδευση των δασκάλων; Δεν άκουσα κανένα σύνθημα για την ουσία της παιδείας που είναι ότι η χώρα πρέπει να είναι στην πρωτοπορία της τεχνολογίας.

Η πολιτική επιλογή αυτών των τεσσάρων χρόνων ήταν να αφήσουν το σχολείο πίσω, χωρίς συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στον παγκόσμιο ανταγωνισμό.

Έρχομαι τώρα στις πολιτικές διαφορές που έχουν να κάνουν με μείζονα ζητήματα. Ειδική αγωγή. Σύντροφοι, φίλοι, δάσκαλοι, αλήθεια εμείς έχουμε καταθέσει, είναι εδώ και τη δίνω στον  Υπουργό, που έφυγε, την τροπολογία για τα ΚΔΑΥ. Είναι δυνατόν να ζητούν λεφτά πίσω από ανθρώπους οι οποίοι πάνε στα ειδικά σχολεία;

Μέχρι σήμερα το βράδυ η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να καταθέσει την τροπολογία αυτή στο νομοσχέδιο που συζητείται για τα μεταπτυχιακά. Και εφόσον δεσμεύτηκαν, ας φέρουν την τροπολογία και την Παρασκευή όλοι μαζί να την ψηφίσουμε, ώστε να μη ζητούν απ' τους δάσκαλους της Ειδικής Αγωγής, δηλαδή τους ανθρώπους που δίνουν ψυχή και ζωή, λεφτά πίσω για δουλειά που έκαναν πριν από τέσσερα χρόνια.

Ας έρθουμε τώρα στη διαχείριση. Χαμένες ώρες. 420 χιλιάδες χαμένες ώρες μέχρι το Δεκέμβρη. Πότε ξανά θυμάστε να έχουμε τέτοια εκπαιδευτική χρονιά σαν και αυτή που πέρασε; 420 χιλιάδες χαμένες ώρες σημαίνει παιδιά χωρίς βιβλία, παιδιά χωρίς δάσκαλους στην τάξη. Διαχειριστική ανικανότητα που έφερε τα περισσότερα σχολεία της χώρας μέχρι το Δεκέμβρη να έχουν κενά.

Κρίση Διευθυντών. Όχι μόνο είδαμε τον ακραίο κομματισμό και εδώ όμως ζητώ και θέση απ' την Ομοσπονδία, αλλά και σήμερα που μιλάμε υπάρχουν Προϊστάμενοι Διευθύνσεων, υπάρχουν Περιφερειακοί Διευθυντές που είναι Πρόεδροι της ΝΟΔΕ. Δε γίνεται κομματικά στελέχη και μάλιστα του κυβερνώντος κόμματος, να έχουν διαχειριστικές θέσεις ευθύνης στην εκπαίδευση.

Τελειώνω με το πολύ σοβαρό θέμα της προσχολικής εκπαίδευσης και νομίζω ότι το σύνθημα των νηπιαγωγών ήταν απολύτως σωστό. Η προσχολική εκπαίδευση δε γίνεται πράξη και δεν υλοποιείται απλά με νόμο. Έχουμε καταθέσει αυτή τη στιγμή ερώτηση για όλους τους νομούς της χώρας, ώστε να συγκεντρώσουμε τα στοιχεία για την προετοιμασία που έγινε για το θέμα της προσχολικής αγωγής.

Ξέρουμε ότι έγινε ένας νόμος χωρίς να γίνουν αίθουσες, χωρίς να προσληφθούν επιπλέον δάσκαλοι, χωρίς να διαμορφωθούν οι συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν και στα παιδιά αυτής της ηλικίας, αλλά και στα παιδιά προσχολικής ηλικίας 3 και 4 χρονών, να συμμετέχουν στην προσχολική εκπαίδευση.

Το Σεπτέμβριο θα έχουμε πλήρη στοιχεία κατά νομό, ώστε να δούμε ποια είναι η πραγματικότητα σε αυτές τις μεγάλες εξαγγελίες της προσχολικής εκπαίδευσης. Όμως, το σημαντικό δεν είναι μόνο η αντιπολίτευση.

(Ακούγονται Συνθήματα)

Πάντως αν είχα και εγώ έναν τηλεβόα θα ήταν πιο ισότιμη η συζήτηση. Έναν τηλεβόα για να έχουμε μια ισότιμη αντιπαράθεση.

Έκανα αυτές τις αναφορές γιατί πρέπει επιτέλους να αποκαλύψουμε ότι μόνο για μικροκομματικούς λόγους γίνεται η ταύτιση ΠΑΣΟΚ - Νέας Δημοκρατίας, γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές. Γιατί είμαστε εμείς που θέτουμε ένα όραμα με ρεαλισμό για την παιδεία. Δημόσια, δωρεάν, υψηλής ποιότητας, με ίση πρόσβαση για όλους. Αυτό είναι το σύνθημά μας.

Λέω επί τροχάδην τα εξής που αφορούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Ενιαίο εθνικό πρόγραμμα. Ανοιχτό και αποκεντρωμένο σχολείο με συμμετοχή δασκάλων, γονιών και αυτοδιοίκησης. Ίση πρόσβαση για όλους.

(Ακούγονται Συνθήματα)

Ολοήμερο σχολείο με ενιαίο πρόγραμμα χωρίς ωρομίσθιους δασκάλους. Ολοήμερο σχολείο που θα γίνει ο κανόνας με δέσμευση για 1.450 σχολεία στην πρώτη τετραετία. Ενισχυτική διδασκαλία ως ο κανόνας για να χτυπήσουμε τα φροντιστήρια. Ειδική Αγωγή, η λογική της ένταξης και της ενσωμάτωσης απέναντι στο ιατρικό, στο ιατροκεντρικό μοντέλο που έφερε το νομοσχέδιο που κατέθεσε ο κ. Στυλιανίδης, το οποίο πήρε πίσω, κανείς δεν το ξέρει ακόμα. Αλλά η λογική και η αντίληψη είναι ότι η Ειδική Αγωγή πρέπει να μπει σε μια νέα λογική, όπου ενσωματώνονται τα παιδιά στο κεντρικό σχολείο και αλλάζουν σημαντικά οι δομές στο Ειδικό Σχολείο.

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού. Δε γίνεται καμία μεταρρύθμιση χωρίς να αναβαθμιστεί ο ρόλος του εκπαιδευτικού στην ελληνική κοινωνία. Θέλουμε δάσκαλο δημόσιο λειτουργό. Θέλουμε δάσκαλο αξιοπρεπή και ανεξάρτητο και αυτό σημαίνει επένδυση στο δάσκαλο, επένδυση στην εκπαίδευσή του, στη μόρφωσή του, στην καθημερινή του δουλειά, στην υποστήριξή του. Θέλουμε δάσκαλο με γενναία αναβάθμιση των παροχών του.

Αγαπητές και αγαπητοί δάσκαλοι, εσείς πάνω απ' όλα δίνετε την εικόνα του έθνους και την εικόνα της χώρας. Εσείς με τη στάση σας, τους αγώνες σας, τη συμπεριφορά σας, αλλάζετε τα δεδομένα για τη χώρα. Και εμείς στους αγώνες σας θα είμαστε κοντά σας.