Ομιλία Ντ. Ρόβλια στη Βουλή για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κύριε υπουργέ της Δικαιοσύνης, μετά τα όσα απαράδεκτα νομικά και πολιτικά διέπραξε σήμερα ο κ. Σανιδάς, εάν δεν τολμήσετε τον πειθαρχικό έλεγχο, την πειθαρχική δίωξη, όπως έχετε υποχρέωση από το άρθρο 91 παρ. 1 του Συντάγματος, είστε συνένοχος και προσωπικά υπόλογος.
Και κάτι ακόμη. Πριν μερικές μέρες σας είδα στην τηλεόραση να αποκαλείτε τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ «λύκους», που μυρίστηκαν αίμα και τρέχουν να φάνε. Σιγά - σιγά θα μας πείτε ότι είστε και η Κοκκινοσκουφίτσα κ. υπουργέ!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι το Μάρτιο του 2004 όταν η Νέα Δημοκρατία έγινε κυβέρνηση η λίμνη Βιστωνίδα ανήκε στο Ελληνικό Δημόσιο και όχι στη Μονή Βατοπεδίου. Αυτή είναι η αλήθεια και μην προσπαθείτε να την παραχαράξετε.
Το μέγα σκάνδαλο αφορά αποκλειστικά και μόνο την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ξεκινά τον Ιούνιο του 2004 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Με κεντρικό σχεδιασμό και καθοδήγηση συντονίστηκαν υπουργοί, κυβερνητικά στελέχη, υπηρεσιακοί παράγοντες, Συμβούλια και τρίτοι για την ολοκλήρωση ενός πρωτοφανούς σχεδίου λεηλασίας της δημόσιας γης.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Το 1998 και το 2002 πράγματι το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων γνωμοδότησε με τρεις πράξεις του ότι το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας στη λίμνη Βιστωνίδα και τις γνωμοδοτήσεις αυτές τις απεδέχθησαν οι τότε υφυπουργοί Οικονομίας.
Τον Οκτώβριο του 2003 ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης, ο Μητροπολίτης, ο Νομάρχης, ο Δήμαρχος κι άλλοι φορείς υπέβαλαν στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών νέα νομικά και πραγματικά στοιχεία. Τα στοιχεία αυτά που δεν τα είχε λάβει υπόψη του το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο ανέτρεπαν τα συμπεράσματα στα οποία αυτό είχε καταλήξει.
Μετά την υποβολή αυτών των στοιχείων ο τότε Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Απόστολος Φωτιάδης, ανέπεμψε για επανεξέταση τις τρεις γνωμοδοτήσεις. Ο κ. Φωτιάδης δεν ήταν υποχρεωμένος να προβεί σε αναπομπή, θα μπορούσε να μην κάνει τίποτε. Προέβη στην αναπομπή, επειδή ακριβώς θεώρησε βάσιμα τα νέα στοιχεία και καταθέτω στα πρακτικά τη σχετική απόφαση του κ. Φωτιάδη.
«Αναπομπή για επανεξέταση με βάση νέα νομικά και πραγματικά στοιχεία», στη γλώσσα της νομικής επιστήμης σημαίνει ανάκληση κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Σημαίνει ότι οι τρεις γνωμοδοτήσεις ανακλήθηκαν και η ανάκληση ισχύει ex tunc, δηλαδή ανατρέχει στο χρόνο έγκρισης και αποδοχής των γνωμοδοτήσεων, δηλαδή οι τρεις γνωμοδοτήσεις ήταν σαν να μην ίσχυσαν ποτέ. Η ανάκληση δε των γνωμοδοτήσεων συμπαρασύρει και το περιβόητο πρωτόκολλο υπηρεσιακών παραγόντων, παράδοσης της λίμνης, το οποίο ακριβώς βασίζεται στις γνωμοδοτήσεις.
Μην βιάζεστε γιατί υπάρχουν κι άλλες εκπλήξεις για σας. Σε επιβεβαίωση της ανάκλησης των γνωμοδοτήσεων, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών έδωσε τότε εντολή στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους να υπερασπιστεί την κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου επί της λίμνης Βιστωνίδας. Το ξέρετε αυτό;
Πράγματι στη δίκη που έγινε στις 5 Νοεμβρίου του 2003 ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ροδόπης, επί αγωγής της Μονής κατά του Ελληνικού Δημοσίου, το Ελληνικό Δημόσιο αντιδίκησε με τη Μονή και υποστήριξε σθεναρά ότι η λίμνη ανήκει στο Δημόσιο και όχι στη Μονή.
Εάν η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε αναγνωρίσει τη Μονή ως ιδιοκτήτρια της λίμνης, η Μονή δεν θα προσέφευγε στα Δικαστήρια, ούτε θα λάμβανε χώρα η δίκη το Νοέμβριο του 2003. Καταθέτω στα πρακτικά για ενημέρωσή σας, όσοι είστε επιμελείς, την αγωγή της Μονής.
Αυτό είναι το πολιτικό και το νομικό περιβάλλον, σε σχέση με την ιδιοκτησία της λίμνης το Μάρτιο του 2004 όταν έρχεται στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία.
Δεν ισχύει καμία πράξη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων υπέρ της Μονής και παράλληλα εκκρεμεί η έκδοση δικαστικής απόφασης σχετικά με το ποιος είναι ιδιοκτήτης της λίμνης. Η πολιτική βούληση και η νομική θέση της τελευταίας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, είχε εκφραστεί ρητά: η λίμνη ανήκει στο κράτος.
Το σκάνδαλο αρχίζει να ξετυλίγεται από τον Ιούνιο του 2004 με Κυβέρνηση βεβαίως τη Νέα Δημοκρατία. Στις 7 Ιουνίου 2004 εκδίδεται η πρώτη απόφαση του τότε Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Η απόφαση αυτή αναβιώνει, δηλαδή επαναφέρει σε ισχύ τις τρεις γνωμοδοτήσεις που είχε ανακαλέσει ο Απόστολος Φωτιάδης. Ως δικαιολογία -προσέξτε την πονηρία- προβάλλεται ότι δεν συντρέχει λόγος επανεξέτασης των νέων νομικών και πραγματικών στοιχείων.
Ο υφυπουργός αποδεχόμενος άκριτα αυτή την αιτιολογία, χαρίζει τη λίμνη στη Μονή.
Και συνεχίζουμε: 15 μέρες μετά, δηλαδή στις 22 Ιουνίου του 2004 εκδίδεται η δεύτερη απόφαση του κ. υφυπουργού. Με την απόφαση αυτή η υπόθεση της αγωγής που θα έκρινε το ιδιοκτησιακό καθεστώς της λίμνης, αφαιρείται από τη Δικαιοσύνη πριν δημοσιευτεί η απόφαση του Δικαστηρίου. Είναι γνωστό ότι η απόφαση του Δικαστηρίου που είχε ληφθεί, αλλά δεν είχε δημοσιευτεί, αναγνώριζε ότι η λίμνη ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο.
Τη δημοσίευση αυτής της απόφασης απέτρεψε η κυβέρνηση Καραμανλή. Εδώ ολοκληρώνεται η πρώτη φάση του σκανδάλου. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν αυτή που παρέδωσε τη λίμνη στη Μονή με τις δύο δικές της υπουργικές αποφάσεις. Αυτή είναι η αλήθεια και ας σταματήσει πλέον η παραπληροφόρηση και η λασπολογία σε βάρος του ΠΑΣΟΚ.
Στη συνέχεια, με δύο νέες υπουργικές αποφάσεις της κυβέρνησης Καραμανλή, του Ιανουαρίου του 2005 και του Ιουλίου του 2006, εγκρίνονται οι ανταλλαγές δημοσίων εκτάσεων υπέρ της Μονής και εξελίσσεται μια απίστευτη σειρά παρανομιών. Με 31 συμβόλαια, νομικά διάτρητα, η Μονή παραχωρεί στο Δημόσιο τη λίμνη και τις παραλίμνιες εκτάσεις και το Δημόσιο παραχωρεί στη Μονή, ακούσατε ακούσατε: 260 συνολικά ακίνητα σε όλη την Ελλάδα.
Όσα από αυτά δεν αρέσουν στη Μονή τα επιστρέφει με άλλα συμβόλαια και παίρνει άλλα πίσω. Οι ανταλλαγές γίνονται σαν τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου να ήταν στραγάλια κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Πρόκειται στην κυριολεξία για περιφρόνηση και απαξίωση της δημόσιας γης, με σκοπό το όφελος τρίτων.
Όλα τα συμβόλαια και όλες οι ανταλλαγές είναι παράνομες διότι η λίμνη Βιστωνίδα είναι χαρακτηρισμένος υγροβιότοπος από τις 16 Σεπτεμβρίου 1996 με απόφαση του τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Κώστα Λαλιώτη και των συναρμόδιων υπουργών. Καταθέτω το ΦΕΚ στα πρακτικά - από το 1996 υγροβιότοπος.
Επίσης η λίμνη έχει ενταχθεί το 1999 από το ΥΠΕΧΩΔΕ στο δίκτυο «NATURA» με διπλό καθεστώς προστασίας ως βιότοπου, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Καταθέτω επίσης στα πρακτικά τα σχετικά έγγραφα του δικτύου «NATURA».
Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 15 του Νόμου 2242/1994, απαγορεύεται ρητά η σύνταξη οποιουδήποτε συμβολαίου για ακίνητα που βρίσκονται σε βιότοπους, δηλαδή απαγορεύεται οποιαδήποτε μεταβίβαση ή ανταλλαγή βιότοπου.
Έτσι, το Ελληνικό Δημόσιο συμπράττει σε 31 παράνομα συμβόλαια ανταλλαγής του υγροβιότοπου της λίμνης Βιστωνίδας, από τις 21 Δεκεμβρίου του 2005 μέχρι τις 17 Ιουλίου του 2008, παρακαλώ. Όλα βεβαίως επί των ημερών της κυβέρνησης Καραμανλή.
Τα σκάνδαλα όμως δεν σταματούν εδώ. Προκειμένου να δοθούν όσο το δυνατό περισσότερα ακίνητα στη Μονή υπερκοστολογείται η αξία της λίμνης και υποκοστολογείται η αξία των δημοσίων κτημάτων που παραχωρούνται στη Μονή. Η ζημιά σε βάρος της δημόσιας περιουσίας ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ, χαρακτηριστικό είναι ότι παραλείπεται σκόπιμα ακόμα και η υποχρεωτική εκτίμηση από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου.
Όμως η αλαζονεία, η έλλειψη ευθύνης και η απληστία οδήγησαν και σε κάτι ακόμα απίστευτο αλλά αληθινό. Το λημναίο τμήμα της Βιστωνίδας, δηλαδή το νερό, μεταβιβάστηκε στο Ελληνικό Δημόσιο με 18 από τα 31 συμβόλαια. Σε κάθε ένα από αυτά μεταβιβάζονται χιλιοστά εξ αδιαιρέτου της λίμνης έναντι δημοσίων κτημάτων. Εάν αθροίσουμε τα χιλιοστά από τα 18 συμβόλαια, το άθροισμά τους υπερβαίνει τα 1.000 χιλιοστά, ανέρχεται σε 1.077 χιλιοστά. Δηλαδή μεταβιβάστηκε στο Δημόσιο το 108% της λίμνης.
Αυτό σημαίνει ότι 3.700 στρέμματα λίμνης πουλήθηκαν δύο φορές στο Ελληνικό Δημόσιο. Τα σχόλια περιττεύουν. Οι ευθύνες είναι τεράστιες και προφανείς. Καταθέτω στα πρακτικά, πίνακα στον οποίο καταγράφεται το κάθε συμβόλαιο με τα χιλιοστά που μεταβιβάζονται και τα οποία δίνουν άθροισμα 1.077.
Κάποια στιγμή αυτά τα σκάνδαλα αποκαλύπτονται και παρεμβαίνει η Δικαιοσύνη. Οι αρμόδιοι Εισαγγελείς εντοπίζουν στοιχεία που σχετίζονται με υπουργούς. Σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος οφείλουν να διαβιβάσουν αυτά τα στοιχεία αμέσως στη Βουλή.
Οι προϊστάμενοί τους όμως, με εντολή της κυβέρνησης, τους εμποδίζουν παράνομα, τους πιέζουν και τους απειλούν. Αποτέλεσμα, οι δύο Αντιεισαγγελείς Εφετών, Ηλίας Κολιούσης και Ελένη Σωτηροπούλου, παραιτούνται από το Δικαστικό Σώμα. Αρνούνται να υποκύψουν στις πιέσεις και να παραβιάσουν το Σύνταγμα. Η στιγμή για τη Δικαιοσύνη και για τη δημοκρατία είναι μοναδική και ταυτόχρονα κρίσιμη.
Αμέσως μετά, η Νέα Δημοκρατία, υπό το βάρος των αποκαλύψεων, των παραιτήσεων και της κατακραυγής της κοινής γνώμης, αναγκάζεται να προτείνει τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Προτείνει Εξεταστική για να αποφύγει την Προανακριτική.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όχι μόνο παρήγαγε και ολοκλήρωσε το σκάνδαλο της Μονής Βατοπαιδίου, αλλά με εξωθεσμικές και αήθεις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη προσπάθησε με κάθε τρόπο να το συγκαλύψει.
Τώρα η κυβέρνηση διαιωνίζει το σκάνδαλο, αρνούμενη να επαναφέρει τη δημόσια περιουσία στο κράτος με νομοθετική ρύθμιση, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα. Αφήνει άθικτες όλες τις παράνομες πράξεις και δικαιοπραξίες που έγιναν επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας και προετοιμάζει έτσι το έδαφος πιθανών αποζημιώσεων σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου με δική της ευθύνη.
Από όσα αναφέρουμε, προκύπτει ότι δεν έχουμε ένα σκάνδαλο στη Μονή Βατοπαιδίου, αλλά έχουμε 7 σκάνδαλα. Σκάνδαλο είναι η αναγνώριση της Μονής ως δήθεν ιδιοκτήτριας της λίμνης. Σκάνδαλο είναι η αφαίρεση της υπόθεσης από τη Δικαιοσύνη, πριν δημοσιευτεί η απόφαση που αναγνώριζε το Ελληνικό Δημόσιο ως ιδιοκτήτη της λίμνης. Σκάνδαλο είναι οι αποφάσεις και οι πράξεις ανταλλαγής της λίμνης με ακίνητο του Δημοσίου, διότι η λίμνη ήταν χαρακτηρισμένος βιότοπος από το 1996.
Σκάνδαλο είναι τα 31 παράνομα συμβόλαια με τα οποία μεταβιβάζεται το 108% της λίμνης και πηγαινοέρχονται 260 ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου. Σκάνδαλο είναι οι υποκοστολογήσεις της αξίας των δημοσίων κτημάτων και οι υπερκοστολογήσεις τις λίμνης Βιστωνίδας. Σκάνδαλο είναι οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη για να μην έρθουν στη Βουλή τα στοιχεία που αφορούν υπουργούς. Σκάνδαλο είναι, τέλος, η νομικά πλημμελής και επικίνδυνη αντιμετώπιση του όλου θέματος, που δίνει και το δικαίωμα στον Εφραίμ να προτείνει λύσεις προς τον πρωθυπουργό και προς τους υπουργούς με προχθεσινές επιστολές του.
Τι σημαίνουν πολιτικά όλα αυτά τα σκάνδαλα: Σημαίνουν πρώτα-πρώτα τεράστια οικονομική ζημία σε βάρος της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου. Αυτή τη ζημιά κάποιοι ωφελήθηκαν, κάποιοι αποκόμισαν υπερκέρδη. Τόσο μεγάλα μάλιστα, που δημιουργούνται άνετα περιθώρια για δυνατότητα διακίνησης μαύρου πολιτικού χρήματος.
Τα ίδια αυτά σκάνδαλα πλήττουν τους θεσμούς και τη λειτουργία του κράτους, πλήττουν τη Δικαιοσύνη και το θεσμικό ρόλο του Κοινοβουλίου, πλήττουν όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και τα αρμόδια γνωμοδοτικά όργανα στα οποία υπεβλήθησαν άνωθεν όλα αυτά που αναφέραμε. Διαλύθηκε κάθε έννοια νόμιμης λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης.
Επίσης, με τα σκάνδαλα αυτά η κυβέρνηση διέσυρε το Άγιο Όρος και κατ' επέκταση την Ορθοδοξία. Κάνατε το Βατοπαίδι και το Άγιο Όρος θέαμα. Ταπεινώσατε και μειώσατε για μια ακόμη φορά το κύρος της χώρας μας.
Αλλά ας έρθουμε και στο θέμα των Επιτροπών. Πριν την αναθεώρηση του 2001, το Σύνταγμα στο άρθρο 86 όριζε σχετικά με την ποινική ευθύνη των υπουργών ότι η δικογραφία διαβιβάζεται στη Βουλή εάν προκύψουν στοιχεία δυνάμενα να θεμελιώσουν ευθύνη υπουργού. Και διαβιβάζεται η δικογραφία μετά το πέρας της διοικητικής εξέτασης.
Από τον Απρίλιο του 2001 και μετά, το άρθρο 86 ορίζει ότι αν προκύψουν στοιχεία που απλά σχετίζονται -η θεμελίωση ευθύνης έγινε «σχετίζονται»- με υπουργούς, τότε η δικογραφία διαβιβάζεται αμελητί στη Βουλή, αμέσως και όχι μετά το πέρας της διοικητικής εξέτασης.
Ο κ. πρωθυπουργός όταν αναφέρθηκε στις 16 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες σε αποχρώσες ενδείξεις ενοχής υπουργών, ως αναγκαία προϋπόθεση της διαβίβασης της δικογραφίας στη Βουλή και της σύστασης Προανακριτικής, προφανώς είχε υπόψη του ο κ. πρωθυπουργός το άρθρο 86 του Συντάγματος όπως ίσχυε πριν από το 2001. Το ότι την ίδια άποψη έχουν ο κ. Σανιδάς και ο κ. Καρούτσος είναι ασφαλώς τυχαίο. Το Σύνταγμα και οι θεσμοί είναι απλώς παράπλευρες απώλειες.
Η διερεύνηση της υπόθεσης από την Προανακριτική Επιτροπή δεν σημαίνει ενοχή Υπουργών αλλά διερεύνηση των γεγονότων για εντοπισμό τυχουσών ευθυνών. Δεν στέλνουμε κανέναν στο δικαστήριο, απλά προβαίνουμε σε έρευνα. Γιατί θα πρέπει να πλανάται σε βάρος του Κοινοβουλίου η σκιά της συγκάλυψης; Γιατί να δίνουμε την εντύπωση ότι διστάζει η δημοκρατία μας να διερευνήσει ευθύνες; Ούτε διστάζουμε, ούτε συγκαλύπτουμε. Η εμπιστοσύνη του λαού προς εμάς δυστυχώς έχει κλονιστεί. Ας μην την κλονίσουμε κι άλλο.
Το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής, για να μη θεωρηθεί στο ελάχιστο ότι αποφεύγουμε τον έλεγχο των γεγονότων προ του 2004. Αντίθετα, επιδιώκουμε αυτό τον έλεγχο, που θα αποστομώσει τους θιασώτες του συμψηφισμού. Για να πειστούν όλοι ότι κάθε άλλο παρά είμαστε ίδιοι με τη Νέα Δημοκρατία. Για να καταρριφθεί αυτός ο ιδιοτελής μύθος που σκόπιμα καλλιεργείται. Δεν παρέχουμε άλλοθι σε κανέναν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑΣΟΚ είχε εξαρχής σαφή και συγκεκριμένη θέση. Διερεύνηση σε βάθος όλων των πτυχών του σκανδάλου, για την αξιοπιστία της πολιτικής και για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος. Αυτά θα τηρήσουμε μέχρι τέλους. Ευχαριστώ πολύ.