Ομιλία Μ. Ξενογιαννακοπούλου, εισηγήτριας για το καταστατικό, στο 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Συντρόφισσες και σύντροφοι, χαιρετίζω το Συνέδριό μας. Είμαστε σήμερα εδώ αποφασισμένοι από την επόμενη μέρα να δώσουμε ένα νέο στίγμα ενότητας, δυναμικής παρουσίας, ελπίδας και προοπτικής για το λαό μας και τη χώρα μας.

Το Συνέδριό μας γίνεται σε μια κρίσιμη συγκυρία. Σε μια κρίσιμη συγκυρία όχι μόνο για το Κίνημά μας και την προοπτική του, αλλά κυρίως για το λαό και την πατρίδα μας. Σε μια περίοδο που ο λαός μας, οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες δοκιμάζονται καθημερινά. Ζουν και ασφυκτιούν σ' ένα νοσηρό πολιτικό κλίμα σκανδάλων και διαφθοράς. Βιώνουν καθημερινά τ' αποτελέσματα μιας βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, μιας μεγάλης κοινωνικής ανασφάλειας και αβεβαιότήτας.

Ζουν καθημερινά τ' αποτελέσματα των πολιτικών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Τ' αποτελέσματα τεσσάρων χρόνων που έκλεισε πριν από λίγες μέρες η ΝΔ στη διακυβέρνηση της χώρας. Αποτελέσματα που βλέπουν καθημερινά να εκτοξεύεται η ακρίβεια, ν' αυξάνει η ανεργία, να γίνεται όλο και πιο άνιση και ταξική η κοινωνία, να διευρύνονται οι ανισότητες, ν' απαξιώνεται καθημερινά η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, το κοινωνικό κράτος.

Πολιτικές που έχουν πάντα τα ίδια χαρακτηριστικά, έχουν πάντα τα ίδια αποτελέσματα. Πολιτικές που βλέπουμε να ωφελούν πάντα τους λίγους εις βάρος των πολλών, εις βάρος των εργαζομένων, των αγροτών, των συνταξιούχων, των επαγγελματιών, των νέων ανθρώπων της πατρίδας μας.

Πολιτικές που τις είδαμε με τους νόμους που ήρθαν να καταλύσουν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, με το φορολογικό σύστημα, πολιτικές που τις είδαμε και τις βλέπουμε καθημερινά στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, σε όλες τις ΔΕΚΟ, στα λιμάνια της χώρας, στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, στον ΟΣΕ.

Πολιτικές που βλέπουμε ν' αποτυπώνονται και να κορυφώνονται αυτές τις μέρες, με το νομοσχέδιο που έφερε άρον-άρον και στη ζούλα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για το Ασφαλιστικό.

Ένα νομοσχέδιο το οποίο το κατέθεσε παραμονή του τριημέρου της Αποκριάς, με συνοπτικές διαδικασίες και το φέρνει στην Ολομέλεια τη Δευτέρα, ακριβώς γιατί πιστεύει ότι μ' αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να περιορίσει τις λαϊκές αντιδράσεις.

Όμως η πραγματικότητα είναι ότι οι αντιδράσεις όχι μόνο δεν περιορίζονται, αλλά ότι αυτό το νομοσχέδιο δυναμιτίζει την κοινωνική συνοχή στη χώρα. Και γι αυτό έχει στο ακέραιο την ευθύνη η Νέα Δημοκρατία. Γιατί στην πραγματικότητα έρχεται και φέρνει το τελειωτικό χτύπημα στον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.

Τα περίφημα τρία προεκλογικά «δεν» του κ. Καραμανλή, αποδεικνύεται ότι δεν ήταν τίποτε άλλο παρά άρνηση για τη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος, μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας, με πρώτα θύματα τις γυναίκες, τους πιο ασθενείς εργαζομένους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους νέους ανθρώπους της πατρίδας μας.

Και όλα αυτά μόνο με εισπρακτική καθαρά λογική, με λογική να υπάρξει χώρος για τα ιδιωτικά συμφέροντα και βέβαια με μια λογική η οποία θίγει κυριολεκτικά πάνω από 1,5 εκατομμύριο εργαζομένους. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κι εγώ ένα στοιχείο μόνο θα σας δώσω. Η περίφημη αυτή εξοικονόμηση που φέρνει το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό όσον αφορά τις γυναίκες, την εργαζόμενη γυναίκα, την εργαζόμενη μητέρα, μ' ένα κοινωνικό σύστημα που απαξιώνεται καθημερινά, σύμφωνα με το ίδιο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, αντιστοιχεί σε 50 εκατομμύρια ευρώ.

Σας θυμίζω συντρόφισσες και σύντροφοι ότι με μια τροπολογία, με μία μόνο απ' τις χαριστικές τροπολογίες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, τον περασμένο Οκτώβρη στη Βουλή, δόθηκε δώρο στην ALPHA ΒΑΝΚ ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, κάτι και αντιστοιχεί σε 20 χρόνια όσον αφορά τα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών.

Αυτό αποτυπώνει τις επιλογές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Κι εμείς ήμασταν σαφείς, και ο Πρόεδρος απ' αυτό το βήμα, γιατί εμείς εδώ σα Συνέδριο δεν είμαστε αποκομμένοι από την αγωνία της κοινωνίας, από τα μηνύματα και την αγωνία του κόσμου. Ίσα-ίσα, εμείς είμαστε εδώ για να πάρουμε τα μηνύματα και για ν' απαντήσουμε σ' αυτά τα μηνύματα.

Κι ο Πρόεδρος απ' αυτό το βήμα χθες το βράδυ είπε με σαφήνεια ότι δεσμεύεται ότι, όταν με την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές -όποτε κι αν γίνουν- αυτά τα αντιασφαλιστικά αντικοινωνικά μέτρα έχουν ημερομηνία λήξεως.

Δεσμεύθηκε ο Πρόεδρος και δίνουμε τη μάχη, και θα συνεχίσουμε να τη δίνουμε, και στη Βουλή την επόμενη εβδομάδα και με την κοινωνία και στους δρόμους με τους εργαζομένους, τους επιστήμονες και τους επαγγελματίες.

Γιατί πάνω απ' όλα το Συνέδριό μας συντρόφισσες και σύντροφοι, ένα Συνέδριο κυριολεκτικά επανίδρυσης του Κινήματος μέσα σ' αυτές τις νέες συνθήκες και στη νέα συγκυρία, οφείλει να δώσει μέσα από μια κοινή συλλογική απόφαση όλων μας, ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, οφείλουμε να δώσουμε ένα ξεκάθαρο προγραμματικό πολιτικό λόγο. Όπως και ο σύντροφος Μίμης Ανδρουλάκης αναφέρθηκε προηγούμενα στις θέσεις μας οφείλουμε να εκφράζουμε και με το λόγο μας και με τη λειτουργία μας και την οργάνωσή μας την προοδευτική νέα κοινωνική συμμαχία.

Οφείλουμε να εκφράζουμε τη νέα συγκυρία που είναι το όχημα για τη διαμόρφωση μιας προοδευτικής κοινωνικής πλειοψηφίας, οφείλουμε να διασφαλίζουμε τους όρους της πολιτικής αυτονομίας, που αν θέλετε είναι η προϋπόθεση για να μπορούμε αξιόπιστα να εφαρμόσουμε ένα εναλλακτικό προοδευτικό πρόγραμμα διακυβέρνηση και οφείλουμε να ισχυροποιούμε παντού την πολιτική παρουσία του ΠΑΣΟΚ.

Αυτές είναι οι ανάγκες στις οποίες ερχόμαστε σήμερα ν' απαντήσουμε. Και σε αυτές τις ανάγκες πρέπει ν' απαντήσουμε και με τις πολιτικές μας θέσεις αλλά και με την οργάνωσή μας και με τη λειτουργία μας.

Γιατί, συντρόφισσες και σύντροφοι, η συζήτηση γύρω απ' το καταστατικό μας, γύρω απ' τον τρόπο που οργανωνόμαστε, δε μπορεί να είναι και δεν πρέπει να είναι -και ποτέ δεν ήταν- για το ΠΑΣΟΚ μια συζήτηση απλά οργανωτική, ή συσχετισμού εξουσίας και κατανομής επιπέδων εξουσίας.

Για ένα σοσιαλιστικό δημοκρατικό Κίνημα σαν το δικό μας, η συζήτηση για το καταστατικό μας είναι πάνω απ' όλα μια συζήτηση που αποτυπώνει τις αξίες μας, την ιδεολογία μας, τους στόχους μας. Είναι, αν θέλετε, το μέσο και το όχημα το καταστατικό και η οργάνωσή μας για να μπορούμε να προωθούμε τις αξίες μας, να τις υλοποιούμε, να πετυχαίνουμε τους στόχους μας.

Και πολύ περισσότερο συντρόφισσες και σύντροφοι, κι αυτό το λέγαμε πάντα στο Κίνημά μας, σε κάθε ιστορική περίοδο, με όποιες επιλογές κάναμε για το καταστατικό μας, ότι το καταστατικό μας είναι ο καθρέφτης της αξιοπιστίας μας. Πρώτα απ' όλα για την κοινωνία που εμείς αγωνιζόμαστε, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που είπε και ο Πρόεδρος χθες, το ότι σε μας συμμετέχουν οι μετανάστες με ισότιμα δικαιώματα, το ότι εμείς κάνουμε θετική διάκριση για τη συμμετοχή των γυναικών.

Αυτά όλα είναι αν θέλετε ακριβώς η κοινωνία που εμείς βλέπουμε και την αποτυπώνουμε στον τρόπο που λειτουργούμε. Είναι το πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε το πολιτικό σύστημα και τη συγκρότηση της χώρας μας, όταν δίνουμε προτεραιότητα και πιστεύουμε στην περιφερειακή μας οργάνωση, στην αποκεντρωμένη οργάνωση του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό λοιπόν το αποτυπώνουμε. Δεν είναι απλώς ωραία λόγια για ένα καταστατικό, αλλά πάνω απ' όλα συντρόφισσες και σύντροφοι το καταστατικό μας είναι ο καθρέφτης της αξιοπιστίας μας. Είναι ο καθρέφτης της αξιοπιστίας μας στην καθημερινή πολιτική μας δράση και λειτουργία, στο πώς μας αισθάνεται ο κόσμος, στην εικόνα που έχει ο πολίτης για εμάς.

Σε κάθε ιστορική φάση του κινήματος είναι αλήθεια ότι περάσαμε από πολλές αναζητήσεις. Το ΠΑΣΟΚ, αν θέλετε, ήταν πάντα μπροστά, άνοιγε δρόμους. ’νοιξε δρόμους συνολικά για το πώς οργανώνεται ένα μεγάλο λαϊκό, μαζικό, σοσιαλιστικό, δημοκρατικό κίνημα στη χώρα μας. ’νοιξε δρόμους που πολλές φορές τα άλλα κόμματα ακολούθησαν.

Ξεκινήσαμε με τον Πρόεδρό μας, τον ιδρυτή μας τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1974 με την ορμή της αυτοοργάνωσης. Φτάσαμε αργότερα, με την 5η Σύνοδο που ήρθε να οργανώσει τότε την εθνική λαϊκή ενότητα, σε ένα μοντέλο το οποίο μας έφερε δυναμικά στην εξουσία. Την περίοδο του /90 προχωρήσαμε σε νέες, πολλές φορές, αλλαγές και δομές, αλλά και κείνη την περίοδο είδαμε να αρχίζουν να διαφαίνονται τα φαινόμενα και οι παθογένειες ενός κυβερνητισμού.

Είδαμε, όταν ξαφνικά όλα τα άξια στελέχη μας είχαν στραφεί στις κρατικές θέσεις και στην κυβέρνηση, στα επίπεδα εξουσίας, σιγά - σιγά να συρρικνώνεται, να μαραζώνει η οργανωμένη μας δράση, κι αυτό αν θέλετε ήταν κάτι που όλοι το έχουμε εντοπίσει και όλοι πιστέψαμε ότι έπρεπε να αναστρέψουμε. Να ξανασυνδέσουμε την οργανωμένη μας δυναμική με την τοπική κοινωνία, με τους χώρους δουλειάς, με τα κοινωνικά κινήματα, με τη νεολαία μας.

Έτσι φτάσαμε στο πρόσφατο Συνέδριο του 2005 και εκεί κάναμε μια σειρά από τομές, συντρόφισσες και σύντροφοι. Μια σειρά από τομές, εκ των οποίων πολλές ήταν πρωτοποριακές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θέλω εδώ να υπενθυμίσω, επειδή πολλές φορές κρίνουμε συγκυριακά τα πράγματα, ότι το ΠΑΣΟΚ ακόμα και από τη θέση της αντιπολίτευσης παραμένει ένα από τα πιο ισχυρά και μαζικά σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή, τόσο σε επίπεδο εκλογικού ποσοστού, όσο και σε επίπεδο ενεργών μελών. Γιατί όταν στις 11 του Νοέμβρη 800.000 πολίτες ξεσηκώθηκαν και ήρθαν να δώσουν το παρόν σε μια κρίσιμη στιγμή για το Κίνημά μας, αυτό ακριβώς δείχνει ένα Κίνημα που έχει βαθιές τις ρίζες του στην ελληνική κοινωνία, ένα κίνημα που πραγματικά συνεχίζει και αποτελεί την προοπτική, την ελπίδα για τους προοδευτικούς πολίτες, για τους δημοκρατικούς πολίτες στη χώρα μας.

Στο Συνέδριο λοιπόν του 2005 πήραμε μια σειρά από αποφάσεις. Αποφασίσαμε να κάνουμε το κίνημά μας πιο ανοιχτό, να ανοίξουμε τις οργανώσεις μας, να βάλουμε περισσότερη συμμετοχή, αυτό που είπα πριν για τους μετανάστες, για τον απόδημο ελληνισμό μας, που χαιρετίζουμε σήμερα την παρουσία του εδώ, για τις γυναίκες.

Αποφασίσαμε να πάμε με περισσότερες διαδικασίες διαφάνειας, να αποκεντρώσουμε τη λειτουργία μας σε πάρα πολλά επίπεδα. Αποφασίσαμε πραγματικά να στηρίξουμε την ανάγκη σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα να υπάρχει μια λειτουργία έρευνας, τεκμηρίωσης, όπως κάνει το ΙΣΤΑΜΕ, και επιμόρφωσης, όπως το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης.

Πολλά απ' αυτά τα προχωρήσαμε. Πολλά τα πετύχαμε. Σε άλλα όμως διαπιστώσαμε ότι υπήρχαν αδυναμίες και προβλήματα και είναι αλήθεια ότι ερχόμαστε σήμερα εδώ, μετά από έναν πραγματικά ουσιαστικό διάλογο τριών μηνών, και λέμε ότι είναι πράγματα που θεωρούμε κεκτημένα για τη λειτουργία και την οργάνωσή μας.

Είναι άλλα τα οποία χρειάζεται να αναθεωρήσουμε σ' αυτό το Συνέδριό μας για να προχωρήσουμε μπροστά με μια νέα δυναμική και είναι άλλα τα οποία δεν αφορούν στενά το καταστατικό μας, αλλά είναι θέματα πολιτικής λειτουργίας για τα οποία οφείλουμε να δεσμευθούμε εδώ πολιτικά, οφείλουμε να τα βάλουμε σε εφαρμογή συλλογικά από την επόμενη ημέρα του Συνεδρίου μας.

Θα έλεγα λοιπόν ότι όταν λέμε ότι υπάρχει μια, θα λέγαμε, ευρύτερη συναίνεση γύρω από τα ζητήματα του καταστατικού, κι αυτό αποτυπώθηκε και στο διάλογο που κάναμε στις οργανώσεις, αλλά και στην απόφαση που πήραμε στην ΚΟΕΣ πριν από δυο εβδομάδες, αυτό έχει να κάνει, για τρεις λόγους υπάρχει αυτή η συναίνεση.

Ο πρώτος λόγος είναι η κοινή εμπειρία, είναι το κοινό μας βίωμα που έχει κατασταλάξει, έχει ωριμάσει σε μια σειρά από αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Αναφέρω χαρακτηριστικά την ανάγκη το να πάει η λειτουργία μας -αυτό που είπε και ο Πρόεδρος- πιο κοντά στη βάση, πιο κοντά στη γειτονιά, πιο κοντά στο χωριό, στο χώρο δουλειάς.

Υπάρχει επίσης η κοινή διαπίστωση των αναγκών που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Της ανάγκης να κερδίσουμε και να οικοδομήσουμε την εμπιστοσύνη ξανά με τους πολίτες. Της ανάγκης -αυτό που είπαμε πριν- να εκφράσουμε μια προοδευτική κοινωνική συμμαχία. Και αναφέρω εδώ ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Στο προηγούμενο Συνέδριο είχαμε δει κάτω από μια αναθεώρηση τη λειτουργία των οργανώσεων χώρων δουλειάς. Η εμπειρία όμως επέδειξε, σε μια περίοδο που ο κόσμος θέλει ισχυρή αντιπολίτευση από το ΠΑΣΟΚ και ισχυρή κοινωνική αντιπολίτευση, ότι είχαμε ανάγκη την ισχυρή παρουσία στους χώρους δουλειάς. Κι αυτό είναι κομμάτι λοιπόν για να εκφράσουμε αυτή τη νέα προοδευτική κοινωνική συμμαχία, όπως επίσης και τις νέες ανάγκες.

Τις νέες ανάγκες, γιατί όταν έρχεται το ΠΑΣΟΚ, όταν έρχονται οι προτάσεις του Προέδρου και μιλάμε αξιόπιστα, ολοκληρωμένα για την αναβάθμιση και την ενίσχυση των θεσμών της δημοκρατίας και του πολιτικού συστήματος, πρέπει εμείς, πρώτα απ' όλα εμείς, στη δική μας λειτουργία να πείσουμε τους πολίτες ότι όχι μόνο το ενστερνιζόμαστε, αλλά το κάνουμε πράξη.

Και θα αναφέρω δυο χαρακτηριστικά θέματα. Το πώς εμείς αναδεικνύουμε τους υποψηφίους μας στη λογική ακριβώς που θέλουμε την αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος και πώς εγγυόμαστε την ουσιαστική πολιτική λογοδοσία στο κίνημά μας σε όλα τα επίπεδα.

Υπό αυτή την έννοια λοιπόν πιστεύω, πολύ κωδικοποιημένα, ότι υπάρχει μια ευρύτερη συμφωνία σε επτά κατευθύνσεις και θα αναφέρω τα βασικά χαρακτηριστικά των προτάσεων που έχετε όλοι αναλυτικά στο φάκελό σας.

Η πρώτη κατεύθυνση και προτεραιότητα, νομίζω υπάρχει συμφωνία όλων μας, είναι ότι χρειαζόμαστε μια ουσιαστική πολιτική ανανέωση. Και χρειαζόμαστε να ενισχύσουμε την παρουσία της νέας γενιάς στην πολιτική μας λειτουργία. Η ανανέωση βέβαια είναι ένα θέμα, πάνω απ/ όλα, ιδεών και πολιτικής, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να εκφράζεται και να αποτυπώνεται στην αντίληψη, στη λειτουργία μας, στην επαφή μας με τον πολίτη, στην ίδια τη συγκρότηση των οργάνων μας.

Κι εδώ υπάρχουν δύο συγκεκριμένες προτάσεις σε αυτή την κατεύθυνση. Η μία αφορά τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις μας. Επειδή πηγαίνουμε μετά από το Συνέδριό μας, με βάση την ανάγκη που ανέφερα πριν, να οργανωθούμε σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε πολλαπλάσιες πρωτοβάθμιες οργανώσεις βάσης, θέλουμε μια ριζοσπαστική πρόταση την οποία και συζητήσαμε στην ΚΟΕΣ και την αποφασίσαμε.

Το 50% των συντρόφων μας που θα εκλεγούν στα συλλογικά όργανα σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, να είναι σύντροφοι που πρώτη φορά εκλέγονται σε συλλογικό όργανο στο Κίνημά μας. Αυτό δε θα βάζει θέμα ηλικίας, βάζει θέμα την ανάγκη να φέρουμε συντρόφους ευρύτερα από την κοινωνία, από τις οργανώσεις μας, να έρθουν να συμμετάσχουν ενεργά και να πάρουν θέσεις ευθύνης.

Υπάρχει κι ένα άλλο θέμα που αφορά τη συμμετοχή της Νεολαίας. Όσον αφορά την οργανωμένη δομή της Νεολαίας μας, υπάρχει η πρόταση να συμμετέχει η Εκτελεστική της Γραμματεία στο Εθνικό Συμβούλιο και ο Γραμματέας στο Πολιτικό Συμβούλιο. Όμως δεν αρκεί αυτό. Το ξέρουμε όλοι πολύ καλά, ότι όταν πάμε στις οργανώσεις μας από τα 40-35 και κάτω υπάρχει πρόβλημα. Πρόβλημα που δεν αφορά μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά συνολικά την πολιτική λειτουργία στη χώρα μας.

Αλλά εμείς ερχόμαστε και λέμε σ' αυτή τη νέα γενιά της ανασφάλειας, αυτή τη νέα γενιά των 600 ευρώ και της αβεβαιότητας, εμείς τους δίνουμε πεδίο συμμετοχής, συναπόφασης και δράσης. Και γι αυτό προτείνουμε να μπει μία ποσόστωση ηλικίας σε όλα τα συλλογικά όργανα του Κινήματος. Να υπάρχει 15% ηλικιακή ποσόστωση κάτω των 35. Και θα μου πείτε, θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα μόνο με μία καταστατική ρύθμιση; Φυσικά όχι, αλλά η καταστατική ρύθμιση θα βοηθήσει στο να εμπλουτίσουμε τη λειτουργία μας, να ανοίξουμε και να δώσουμε τη δυνατότητα έκφρασης και στη νεώτερη γενιά.

Το δεύτερο θέμα είναι αυτό που είπα ήδη και αφορά τη λογοδοσία. Τη λογοδοσία την έχουμε ως έννοια, δεν την εφαρμόσαμε όμως, συντρόφισσες και σύντροφοι. Κι αν θέλουμε να κάνουμε ουσιαστική την πολιτική μας δράση και λειτουργία, οφείλουμε -και αυτή είναι η πρόταση- να έχουμε συντεταγμένη και συγκροτημένη διαδικασία λογοδοσίας στα όργανά μας, από την κορυφή μέχρι τη βάση. Κι αυτό πραγματικά δίνει αξία και νόημα στην πολιτική συμμετοχή και δίνει δύναμη πάνω απ/ όλα στο μέλος. Δίνει δύναμη στην οργάνωση βάσης.

Το τρίτο ζήτημα είναι η εσωκομματική δημοκρατία, η οποία μαζί με την αναγκαία πολιτική ενότητα που διαμορφώνουμε, είναι οι δύο βάσεις της νέας συλλογικότητας προϋπόθεση για τη δυναμική και νικηφόρα μας πορεία. Και αυτή οφείλουμε να τη διευρύνουμε σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας και των αποφάσεών μας.

Το τέταρτο σημείο έχει να κάνει με τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας μας.

Το πέμπτο σημείο έχει να κάνει με την πολιτική αυτονομία που αναφέρθηκα και πριν. Και η πολιτική αυτονομία, δεν είναι σχήμα λόγου, δεν είναι απλώς μία γενική αρχή δημοκρατίας.

Για ένα σοσιαλιστικό Κίνημα είναι προϋπόθεση για να μπορεί να έχει συνεχώς ανοιχτό δίαυλο εμπιστοσύνης με την κοινωνία. Και πάνω απ/ όλα για να μπορεί να πείσει ότι μπορεί να υλοποιήσει και να δεσμευτεί σε ένα εναλλακτικό προοδευτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης.

Γι αυτό το λόγο και μέσα στις προτάσεις υπάρχει πλέον διεύρυνση των ασυμβιβάστων για όλα τα επίπεδα εξουσίας στο Κίνημά μας. Είτε αυτό αφορά όταν είμαστε στην κυβέρνηση, λέγοντας ότι δεν μπορεί πάνω από το ένα τρίτο στο Εθνικό Συμβούλιο να έχουν κυβερνητικές και κρατικές θέσεις, είτε αυτό αφορά τη Νομαρχιακή Περιφερειακή και τοπική μας εξουσία. Γιατί στα επίπεδα εξουσίας παντού, χρειάζεται να υπάρχει η αυτονομία. Ππαντού υπάρχει η ανάγκη γι αυτή τη νέα πολιτική παρουσία του Κινήματός μας.

Το έκτο θέμα έχει να κάνει με τη δύναμη που εμείς θέλουμε να δώσουμε στο μέλος. Θέλουμε να του δώσουμε ενεργό συμμετοχή. Κι εδώ πρέπει να πω, συντρόφισσες και σύντροφοι, ότι μέσα από το διάλογο έγινε μια πολύ μεγάλη συζήτηση, κατά πόσον χρειάζεται η διάκριση μεταξύ μελών και φίλων. Κατά πόσο σήμερα αυτή η διάκριση έχει βοηθήσει το Κίνημα. Μήπως θα πρέπει να γίνει ακόμα πιο ορατή αυτή η διαφορά;

Εδώ πρέπει να αναφερθούμε σε δύο πραγματικότητες. Η μία έχει να κάνει με το ότι «ναι, το μέλος πρέπει να έχει πολύ πιο ισχυρή παρουσία δικαιώματα και συμμετοχή». Ααλλά ταυτόχρονα πρέπει να ομολογήσουμε ότι το πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν είναι το άνοιγμα που κάναμε στους φίλους, γιατί στο κάτω-κάτω αυτό ήταν η ανάγκη που εκφράστηκε το 2005. Ακριβώς το να ανοίξουμε στην κοινωνία, να μην είναι οι οργανώσεις μας κλειστές και αποκομμένες.

Το πρόβλημα συντρόφισσες και σύντροφοι, αν μιλάμε με ειλικρίνεια, είναι τα μέλη μας να μη λειτουργούν σαν φίλοι του Κινήματος που απλώς έρχονται αραιά και που, συμμετέχουν όταν υπάρχει μια κορυφαία διαδικασία, και μετά δεν είναι στις οργανώσεις μας. ’ρα εγώ σας αντιστρέφω το ερώτημα και λέω: Ας κάνουμε τα μέλη του ΠΑΣΟΚ ξανά να είναι ενεργά, πρωτοπόρα, παρόντα στη διαδικασία μας και μέσα από αυτόν τον τρόπο και θα γίνει ουσιαστική και η διάκριση μεταξύ των μελών και των φίλων και δεν κλείνουμε τις πόρτες σε αυτή την ευρύτερη συμμετοχή.

Προϋπόθεση όμως για όλα αυτά, συντρόφισσες και σύντροφοι, πάνω απ/ όλα, είναι το ισχυρό ΠΑΣΟΚ, το ισχυρό ενωμένο συλλογικό ΠΑΣΟΚ, που βγαίνει παντού μπροστά δυνατά. Στο χώρο δουλειάς, στη γειτονιά, στην κοινωνία, στο χωριό. Αυτό το ισχυρό ΠΑΣΟΚ οφείλουμε σήμερα να το εκφράσουμε και πολιτικά με τις πολιτικές μας θέσεις και με την κοινή μας δέσμευση αλλά και καταστατικά με τις αποφάσεις που θα πάρουμε.

Και περνάω πολύ σύντομα, γιατί δε θέλω να κουράσω, στα βασικά σημεία που αφορούν την οργανωτική μας δομή. Σε αυτά τα βασικά σημεία πιστεύω ότι υπάρχει κατ/ αρχάς για τα αποκεντρωμένα μας όργανα μία ευρύτατη συναίνεση στην κοινή μας εμπειρία.

Είπα και προηγούμενα για το πρωτοβάθμιο επίπεδο. Το άλλο σημείο που νομίζω μας ήρθε ως κραυγή αγωνίας κυριολεκτικά, ήταν να μπορέσουμε να προχωρήσουμε, σε επίπεδο νομού, σε εκλεγμένες Νομαρχιακές Επιτροπές. Αυτό ήταν κάτι που την προηγούμενη περίοδο πραγματικά ήταν μια αδυναμία στην πολιτική μας πράξη. Γιατί παρότι εμείς στηρίζουμε και εκφράζουμε την περιφερειακή συγκρότηση, η εκλογική συγκρότηση της χώρας παραμένει να είναι στο νομό. ’ρα θέλουμε ένα ισχυρό πολιτικό επιτελείο σε επίπεδο νομού. Και αυτό προτείνουμε.

Και σε περιφερειακό επίπεδο διατηρούμε την Περιφερειακή Επιτροπή ως όργανο συντονισμού, για τον προγραμματισμό, για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της περιφέρειας. Αλλά κι εκεί έπρεπε να θεραπεύσουμε μία αδυναμία που διαπιστώθηκε πρώτα απ/ όλα από σας, ότι πολλές φορές υπήρχε μία διάσταση στη λειτουργία ανάμεσα στο νομό και στην περιφέρεια.

’ρα έπρεπε να γίνει μία σύνθεση των δύο και γι αυτό το λόγο η πρόταση που νομίζω ότι ωριμάζει αυτή την κοινή διαπιστωμένη ανάγκη είναι μία μεικτή συγκρότηση: Δηλαδή όλοι οι εκλεγμένοι Γραμματείς των Νομαρχιακών που αντιστοιχούν στην περιφέρεια συμμετέχουν στην Περιφερειακή Επιτροπή και από κει και πέρα διπλάσιος συν ένα αριθμός άμεσα εκλεγμένων συντρόφων μας. Τουλάχιστον ένας από κάθε νομό, για να μη φανεί ότι συγκεντρώνονται όλοι μόνο στον πληθυσμιακά δυνατό νομό. Όλοι επομένως συμμετέχουν και συγκροτούν ένα δυνατό ισχυρό περιφερειακό όργανο.

Και ο Γραμματέας της Περιφερειακής Επιτροπής για να διασφαλίσουμε την εκπροσώπηση σε επίπεδο κεντρικού οργάνου, συνεχίζει να είναι μέλος του Εθνικού μας Συμβουλίου, όπως και ο αντίστοιχος Γραμματέας του Διατομεακού Οργάνου των Εργαζομένων.

Όσον αφορά τη δικτυακή οργάνωση: Δίνουμε τη δυνατότητα -γιατί κι αυτό ήταν ανάγκη- να υπάρχει δικτυακής οργάνωσης, αυτοοργάνωσης, γύρω από θεματικά θέματα, γύρω από ειδικές ομάδες και ενδιαφέροντα. Και έπρεπε αυτό να έχει ένα βαθμό ελευθερίας σε σχέση με τη συντεταγμένη μας δράση. Αλλά ταυτόχρονα λέμε ότι σε επίπεδο νομού, πέραν της εκλεγμένης Νομαρχιακής Επιτροπής λειτουργεί και η διευρυμένη Νομαρχιακή Επιτροπή. Εκεί υπάρχει η δυνατότητα να συμμετέχουν και οι συντονιστές των δικτύων για να υπάρχει ένα σημείο που συναντιόνται όλες αυτές οι κοινές πρωτοβουλίες και δράσεις.

Για το χώρο των εργαζομένων υπάρχει, όπως είχαμε ήδη κάνει και με τον κανονισμό για τις τομεακές, μια ειδική ρύθμιση και πρόταση στο Συνέδριο, όσον αφορά την Περιφέρεια της Αττικής και το Νομό Θεσσαλονίκης. Κι αυτό λόγω της πληθυσμιακής δύναμης, συγκέντρωσης, ιδιαιτερότητας, που φέρνει ο μεγάλος όγκος των εργαζομένων.

Και γι' αυτό το λόγο προτείνουμε στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη να λειτουργήσουν σε δευτεροβάθμιο επίπεδο Τομεακές Επιτροπές, όπου η απόληξή τους όπως είναι και σήμερα. Και είχαμε συμφωνήσει στο μεν επίπεδο Θεσσαλονίκης να είναι η συμμετοχή των Γραμματέων στην Περιφερειακή Επιτροπή της Κεντρικής Μακεδονίας, όπως γίνεται για τους Γραμματείς των Νομαρχιακών Επιτροπών.

Στη δε Αττική επειδή έχουμε την ιδιαιτερότητα των τριών Περιφερειών να υπάρχει ένα διαπεριφερειακό όργανο, το οποίο το έχουμε ανάγκη για τη συνολική πολιτική μας λειτουργία και το συντονισμό μας στην Αττική και για τους ειδικούς εκλογικούς λόγους που έχουμε και τις ανάγκες στη δράση μας. Αυτό το διαπεριφερειακό όργανο θα λειτουργεί συντονιστικά με τους Γραμματείς και αναπληρωτές Γραμματείς των τριών Περιφερειών που έχουμε αποφασίσει στην Αττική: Της Αθήνας του Πειραιά και της υπόλοιπης Περιφέρειας Αττικής, με το διατομεακό των εργαζομένων.

Όσον αφορά τα κεντρικά μας όργανα, αυτό που επανέλαβε ο Πρόεδρος χτες κι αυτό που πιστεύω ότι εκφράζει τον προβληματισμό και το διάλογο που έχουμε κάνει όλο αυτό το διάστημα, είναι η ανάγκη να υπάρχει ένα ισχυρό ενιαίο πολιτικό κέντρο. Ένα κέντρο, στο οποίο πραγματικά να γίνεται η πολιτική σύνθεση από όλη τη δράση μας, από όλη τη λειτουργία μας και να μπορεί να καθοδηγεί. Να δίνει πραγματικά τον τόνο και τη δυναμική παρουσία σε όλες τις εκφράσεις της πολιτικής μας δράσης και λειτουργίας.

Όσον αφορά το Εθνικό Συμβούλιο, εκεί ξέρετε ότι κάναμε μια μακρά συζήτηση όλη αυτή την περίοδο και υπήρχαν πάρα πολλές απόψεις. Η άποψη που πλειοψήφησε και η άποψη την οποία τελικά υιοθέτησε και η ΚΟΕΣ στην τελευταία υνεδρίαση της, ήταν να παραμείνουμε σε ένα μεικτό Εθνικό Συμβούλιο. Προκειμένου αφενός να υπάρχει εκπροσώπηση των Βουλευτών που είναι εκλεγμένοι από το λαό, μαζί με τις άλλες κατηγορίες που θεσμικά είχαμε ήδη εγκρίνει από το 2005 των τριτοβαθμίων μας οργανώσεων, με την προσθήκη τώρα να είναι και η Εκτελεστική Γραμματεία της Νεολαίας στη λογική που είπαμε πριν.

Και από την άλλη να υπάρχουν τουλάχιστον 150 αιρετά μέλη, τα οποία να εκπροσωπούν την έκφραση την άμεση και δημοκρατική του Συνεδρίου μας. Κι εκεί βέβαια υπάρχει η ποσόστωση που ήδη είχαμε καταλήξει του 40% για τις γυναίκες, του 15% που ισχύει σε όλα τα όργανά μας για τη νεολαία μας, για τα νεώτερα στελέχη μας κάτω των 35 ετών και φυσικά για τον απόδημο και για τους μετανάστες.

Αυτό που πρέπει επίσης να μας απασχολήσει όμως και νομίζω ότι ήταν κοινή διαπίστωση όλων, ήταν ο τρόπος λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου. Πως θα γίνει ακόμα πιο συγκροτημένος, συνεκτικός και αποτελεσματικός από την επόμενη μέρα του Συνεδρίου μας.

Όσον αφορά το Πολιτικό Συμβούλιο κι εκεί αυτό που είπε ο Πρόεδρος ήταν σαφές. Ένα πιο μικρό Πολιτικό Συμβούλιο. Η πρόταση που έρχεται από την ΚΟΕΣ είναι για 14 μέλη, που συμμετέχει βέβαια και ο Πρόεδρος, ο Γραμματέας που θα εκλεγεί από το Εθνικό Συμβούλιο και ο Γραμματέας της Νεολαίας.

Ένα Πολιτικό Συμβούλιο που θα συνεργάζεται με τηνηγεσία της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας για την κοινοβουλευτική μας έκφραση. Και αποτελεί πραγματικά το ενωτικό συλλογικό ενιαίο κέντρο, στο οποίο εκφράζεται και η ενότητά μας και η συλλογικότητά μας και η ισχυρή πολιτική μας παρουσία.

Όσον αφορά τα ζητήματα που είχαν τεθεί για την ανάδειξη των υποψηφίων, είχε γίνει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με τα θέματα που από την εμπειρία που είχαμε και στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Και τη θετική εμπειρία αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε και τις αδυναμίες τότε και φυσικά την ανάδειξη των υποψήφιων Βουλευτών. Η πρόταση που ήρθε από παντού είχε να κάνει σε δύο επίπεδα. Πρώτα απ/ όλα να υπάρχει, με την αρχή της επικουρικότητας, όσο πιο κοντά στη βάση που αποφασίζει για τα αντίστοιχα όργανα, η δύναμη της απόφασης, δηλαδή όταν πάμε για τους υποψήφιους Δημάρχους μας πιο κοντά κάτω σε επίπεδο Δήμου, όταν πάμε για τους υποψήφιους Νομάρχες σε επίπεδο Νομού, όταν πάμε για τους υποψήφιους Βουλευτές μέσα από προκριματικές. Και ταυτόχρονα, στο κεντρικό επίπεδο να υπάρχει πραγματικά το ενιαίο κέντρο που θα βάζει το πλαίσιο, θα διαμορφώνει τη στρατηγική. Και σε επίπεδο Πολιτικού Συμβουλίου και σε επίπεδο Εθνικού Συμβουλίου.

Η πρόταση, λοιπόν, είναι η Επιτροπή που κάθε φορά θα λειτουργεί ως το εποπτικό όργανο για την καθοδήγηση της διαδικασίας της ανάδειξης των υποψηφίων μας, με αυτές τις αρχές που ανέφερα πριν, να ορίζεται από το Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου και το Πολιτικό Συμβούλιο. Να συνεργάζεται άμεσα με τα αποκεντρωμένα όργανα, τα οποία είτε συλλογικά θα αποφασίζουν είτε θα προκηρύσσουν προκριματικές. Και φυσικά, θα καταλήγει με την τελική επικύρωση στο Εθνικό Συμβούλιο, όταν αφορά τους Βουλευτές κι αφού θα έχουν προηγηθεί όλες οι άλλες διαδικασίες για τους Νομάρχες και για τους Δημάρχους των μεγάλων πόλεων.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, δε θα μπω στις λεπτομέρειες για όλα τα ζητήματα. Έχουμε ένα διάλογο ανοικτό αυτές τις δύο μέρες μέχρι αύριο που θα κλείσουμε τη συζήτηση. Εδώ έχετε το αποτέλεσμα μιας συλλογικής δουλειάς που έχει βγει αυτούς τους τρεις μήνες. Εγώ σας παρουσίασα την εισήγηση της ΚΟΕΣ, από κει και πέρα είναι φυσικό να υπάρχουν πολλές προτάσεις. Ακουσα ήδη αρκετές προτάσεις εδώ. Με έχουν πιάσει σύντροφοι από τους ετεροδημότες, με έχουν πιάσει σύντροφοι ως προς το μέτρο εκλογής των οργάνων, με έχουν πιάσει σύντροφοι για διάφορα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία των τομέων μας.

Όλα αυτά τα θέματα είναι ζητήματα που τα θέτουμε προς συζήτηση. Εδώ είναι η εισήγηση της ΚΟΕΣ, έχουμε δύο μέρες να τα κουβεντιάσουμε. Θα υπάρξει από το Προεδρείο φαντάζομαι και συγκεκριμένη προθεσμία για την υποβολή γραπτών προτάσεων. Για όλα αυτά τα θέματα θα μαζέψουμε τις προτάσεις, θα τις επεξεργαστούμε και αύριο στη δευτερολογία ότι έρχεται να βελτιώσει, να συμπληρώσει, να ενισχύσει τις καταστατικές μας αλλαγές θα είμαστε εδώ για να το συζητήσουμε και να το αποφασίσουμε.

Επιτρέψτε μου όμως κλείνοντας, συντρόφισσες και σύντροφοι, να πω δυο λόγια που τα αισθάνομαι από καρδιάς. Το καλύτερο καταστατικό μας συντρόφισσες και σύντροφοι, οι καλύτερες και αρτιότερες πολιτικές μας θέσεις που πάντα τα συνέδριά μας έχουν παράδοση στο να ψηφίζουν, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν ένα πράγμα. Αυτό είναι η δική μας προσωπική και συλλογική πολιτική δέσμευση.

Γιατί μην ξεχνάμε ότι εδώ εμείς συνεδριάζουμε, αλλά ο κόσμος έξω αγωνιά και μας στέλνει τα μηνύματά του. Κι εμείς οφείλουμε αυτά τα μηνύματα να τα λαμβάνουμε. Όχι για να κάνουμε συγκυριακή ανάλυση των εξελίξεων. Δεν είμαστε εδώ για να είμαστε σχολιαστές της συγκυρίας ή για να παριστάνουμε τους αναλυτές των πολιτών εξελίξεων.

Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, προσωπικά και συλλογικά, το μεγάλο ενιαίο δυνατό ΠΑΣΟΚ είναι εδώ για να είναι ανατροπέας των εξελίξεων. Για να διαμορφώνει τις εξελίξεις, για να πρωτοστατεί και να πρωτοπορεί στις εξελίξεις. Αυτή είναι η παράδοσή μας, αυτές είναι οι ρίζες μας κι έτσι προχωράμε μπροστά.

Επειδή βγαίνουμε και όλοι το ξέρουμε αυτό, από μία διαδικασία εσωκομματική, που ήταν και δύσκολη, ήταν και επώδυνη και μπορεί να μας έχει αφήσει και πληγές και μπορεί όλοι μας κάπου να νοιώσαμε ότι στενοχωρηθήκαμε: Σήμερα είναι η στιγμή να πούμε ότι, εδώ, συντεταγμένα και συλλογικά ερχόμαστε να γυρίσουμε σελίδα και να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα.

Ένα νέο ξεκίνημα, που θα βασίζεται στην πολιτική μας ενότητα, ένα νέο ξεκίνημα που όλοι έχουμε ρόλο, δέσμευση και συμμετοχή. Ένα νέο ξεκίνημα που πρεσβεύει το συλλογικό ΠΑΣΟΚ και αγωνιά, απαιτεί, έχει ανάγκη ο τόπος μας. Έχει ανάγκη να ακούσει σήμερα ο κάθε δημοκρατικός πολίτης από μας.

Αυτό το μήνυμα οφείλουμε, συντρόφισσες και σύντροφοι, να δώσουμε, για ένα ΠΑΣΟΚ μεγάλο, λαϊκό, πατριωτικό, σοσιαλιστικό, που συλλογάται ελεύθερα, λειτουργεί με εσωκομματική δημοκρατία και συλλογικότητα, δρα συντεταγμένα και αποφασιστικά. Για ένα ΠΑΣΟΚ που όλοι εμείς είμαστε εδώ για να εγγυηθούμε. Με τον Πρόεδρό μας τον Γιώργο Παπανδρέου, με όλα τα στελέχη μας στο κέντρο και στην περιφέρεια, με όλους τους δημοκράτες πολίτες.

Να είστε καλά, καλό αγώνα και το συνέδριό μας να σηματοδοτήσει τη νέα νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ για το λαό και τον τόπο.