ΟΜΙΛΙΑ ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΤΗ 2η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σάββατο 19 Ιουλίου 2008

Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι, θα ήθελα κι εγώ να καλωσορίσω τον κ. Stiglitz. Κύριε Stiglitz σας καλωσορίζουμε εδώ. Είναι μια ευκαιρία για μας να σας έχουμε εδώ μαζί μας. Είναι τιμή και ευχαρίστησή μας και νομίζω ότι είναι μια ευκαιρία και για σας επίσης να μοιραστείτε τις ανησυχίες μας και τις σκέψεις μας για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, επειδή δεν υπήρχε συγκεκριμένο θέμα σε αυτό το Εθνικό Συμβούλιο, θα ακολουθήσω την εισήγηση του Προέδρου που βάζει το πλαίσιο και στο οποίο τοποθετήθηκαν και οι περισσότεροι σύντροφοι. Ξεκινώ λοιπόν από το θέμα των χαρακτηριστικών της κρίσης την οποία βιώνουμε, μία κρίση πολιτική, οικονομική και ηθική.

Για πολλοστή φορά μιλούμε για το θάνατο της μεταπολίτευσης, την κηδέψαμε, την ξανακηδέψαμε, και βεβαίως δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε κρίσεις και δεν είναι η πρώτη φορά που έχουμε αυτού του είδους τις κρίσεις. Κι αν κάποιος γυρίσει λίγο πίσω, στα χρόνια της μεταπολίτευσης μετά το /74, θα δει την ίδια αρθρογραφία και τις ίδιες αναλύσεις, την ανάγκη νέων κομμάτων, τη δημιουργία νέων κομμάτων, την αποτυχία νέων κομμάτων.

Γιατί τα κόμματα έχουν λόγο ύπαρξης όταν εκφράζουν συγκεκριμένες κοινωνικές ανάγκες, συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις, όταν έχουν ένα χώρο πολιτικό και ιδεολογικό στον οποίον απευθύνονται. Τα κόμματα δε γίνονται ούτε από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε από ωραία πρόσωπα, ούτε για να δημιουργήσουν επικοινωνιακά γεγονότα.

Η κρίση αυτή, συγκρινόμενη με άλλες, έχει σημαντικά διαφοροποιά στοιχεία κι αυτό έχει να κάνει με το τι γίνεται στον κόσμο και στην Ευρώπη. Είναι μία κρίση διεθνής, οικονομική, με πολύ έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά όχι μόνον στην Ελλάδα.

Βρισκόμαστε σε μια νέα φάση, δεν ξέρω αν είναι η τελευταία, αλλά εν πάση περιπτώσει είναι μία νέα φάση του καπιταλισμού, όπου το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει γίνει ο πιο ισχυρός μοχλός σε όλο το παγκόσμιο σύστημα και λειτουργεί χωρίς κανόνες και πλαίσιο.

Ο ρόλος των επενδυτικών κεφαλαίων και ο ρόλος των κρατικών κεφαλαίων από τη Σαουδική Αραβία και την Κίνα μέχρι τη Σιγκαπούρη αλλάζουν πια τα δεδομένα στο εσωτερικό των κυβερνήσεων. Έχουμε επιθετικά ιδιωτικά κεφάλαια να αγοράζουν στρατηγικής σημασίας τομείς όχι μόνο στην Αφρική ή στην Ασία αλλά πλέον στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη.

Έχουμε παρέμβαση από τέτοιου είδους ανεξέλεγκτα κεφάλαια, - κάποια από τα οποία  ελέγχονται από χώρες στις οποίες δεν λειτουργεί η δημοκρατία -  στη Γερμανία στη Γαλλία και στην Ελλάδα. Γιατί ας μην ξεχνούμε ότι αναλύοντας την ιστορία και της εξαγοράς του ΟΤΕ και πολλών άλλων επιχειρήσεων, θα βρούμε τέτοιου είδους κεφάλαια.

Αυτή η νέα χωρίς όρους λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος δίνει εξαιρετικά μεγάλη δύναμη στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, είτε αυτές είναι πολύ μεγάλες πολυεθνικές βιομηχανίες, είτε είναι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί. Παρεμβαίνουν στο πολιτικό σύστημα το οποίο διαλύουν σε πολλές χώρες. Γιατί βεβαίως όποιος παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στον κόσμο βλέπει ότι δεν είναι μόνο η Ελλάδα που υφίσταται μία τέτοιου είδους κρίση.

Σε αυτήν την συγκεκριμένη περίοδο έχουμε μία κυβέρνηση η οποία έχει τρία χαρακτηριστικά: Πρώτον, Ιδεολογικά και πολιτικά είναι ένα υπόλειμμα του νεοφιλελευθερισμού.  και λέω υπόλειμμα γιατί δεν έχει καμία σχέση ούτε κάν με αυτά που συμβαίνουν τώρα στις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις. Είναι ο νεοφιλελευθερισμός της δεκαετίας του /80.

Δεύτερο είναι μία κυβέρνηση η οποία χαρακτηρίζεται από κομματισμό, πελατειακό σύστημα και ευνοιοκρατία.

Και το τρίτο, έχουμε μια «νέα  διακυβέρνηση» που δεν έχει ήθος. Ως εκ τούτου νομίζω ότι από το βήμα αυτό όλοι μας πρέπει να απαξιώσουμε τα όσα είπε χθές ο Πρωθυπουργός, ο ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος θα μείνει στην ιστορία ως ο επικεφαλής μίας διακυβέρνησης χωρίς ήθος, που τολμά να μιλά με τον τρόπο που μίλησε για μία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που ουσιαστικά συνδέεται με ορισμένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του νεοελληνικού κράτους.

Αυτά τα τρία στοιχεία, το υπόλειμμα του νεοφιλελευθερισμού του χθές, η ευνοιοκρατία και η κομματικοκρατία και το θέμα της διακυβέρνησης χωρίς  ήθος είναι και τα στοιχεία στα οποία το ΠΑΣΟΚ οφείλει να είναι αντίθετο κι όχι απλά διαφορετικό.

Σε αυτά τα τρία στοιχεία θα κάνω βεβαίως ορισμένες παρατηρήσεις που είναι στοιχεία συμβολής  σε μια τελική απόφαση,  αλλά και στην ανάγκη εξειδικεύσεων. Γιατί συντρόφισσες και σύντροφοι νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι - και φάνηκε από όλες τις τοποθετήσεις - η ανάγκη ουσιαστικής λειτουργίας του Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργεί τουλάχιστον σε τρεις ή τέσσερις ομάδες, να συνεδριάζει πιο τακτικά και να έχει συγκεκριμένη θεματολογία.

Ξεκινώ από το θέμα των πολιτικών:

 Νεοφιλελευθερισμός και ακραίος επαρχιωτισμός. Εξωτερική πολιτική.

Γύρω μας όλα αλλάζουν,  σε μία περίοδο που δεν έχει σχέση με την περίοδο της δεκαετίας του /80, ούτε βεβαίως με την δεκαετία  του /90. 

Στην Τουρκία έχουμε πολύ σημαντικές εξελίξεις, Στα Βαλκάνια όλα έχουν αλλάξει. Εχουμε μέχρι και αλλαγή συνόρων που δεν είχαμε από τον πόλεμο και μετά, έχουμε εξελίξεις στο κυπριακό, εξελίξεις σε όλες τις χώρες των Βαλκανίων μία-μία, Η Ευρώπη έχει αλλάξει συνολικά και βεβαίως έχουμε και τις εξελίξεις στη γειτονική μας χώρα των Σκοπίων.

Όλο αυτό το νέο σκηνικό απαιτεί μία επεξεργασμένη εξωτερική πολιτική, της οποίας οι αξίες και οι αρχές παραμένουν σταθερές, αλλά η χώρα οφείλει να έχει μία πρόταση διεξόδου. Οφείλει να αλλάξει τις βασικές συνιστώσες του σχεδιασμού της. Και βέβαια δεν μπορούμε να περιμένουμε από την κυβέρνηση Καραμανλή οτιδήποτε, μια και είναι μία παντελώς ανενεργή κυβέρνηση στα θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Βλέπει και κάνει. Υπάρχει ένας busyμποντισμός. Μια ανταλλαγή επισκέψεων, μία υπερβολή συνεδρίων, μία υπερβολή επικοινωνίας. Δεν υπάρχει στόχος στην εξωτερική πολιτική, και η Ελλάδα όσο πάει και εξαφανίζεται από τον χάρτη του τι συμβαίνει στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Ιδιαίτερα - και αρκετοί σύντροφοι αναφέρθηκαν στο θέμα των Σκοπίων - βλέπουμε μία εξαιρετικά αυξάνουσα επιθετικότητα προς τις όμορες χώρες. Είναι σαφές ότι οι προκλήσεις αφορούν ένα σύνολο δράσεων και δεν είναι μόνο η επιστολή. Συμφωνώ με τα όσα ελέχθησαν και από τον Πρόεδρο και από τους άλλους συντρόφους.  Αλλά είναι ένα σύνολο δράσεων που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό. Από την εξαγορά πανεπιστημίου έδρες του οποίου  ονομάστηκαν Φίλιππος και Αλέξανδρος ο Μακεδόνας, μέχρι το θέμα της αντίδρασης στην καμπάνια του ΕΟΤ, μέχρι τον τρόπο με τον οποίον γιορτάζεται φέτος σε όλο τον κόσμο η γιορτή του Ίλιντεν.

Είναι θέματα τα οποία θα προκαλέσουν μια  επιθετική μας συμπεριφορά και θα αρχίσουμε ένα πόλεμο δηλώσεων, ανακοινώσεων με τα Σκόπια; Όχι βεβαίως. Νομίζω ότι έχουμε ένα μπούσουλα εξωτερικής πολιτικής που μας οδήγησε σε ασφαλή λιμάνια και σε επιτυχίες στο παρελθόν.

Αλλά σύντροφοι υπάρχουν δυο ζητήματα για τα οποία το ΠΑΣΟΚ και μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει μεγάλη ευθύνη. Κάποτε μιλήσαμε για την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες, μετά μιλήσαμε για την ισχυρή Ελλάδα. Υπάρχει ανάγκη εθνικής αυτοπεποίθησης και εθνικής αξιοπρέπειας.

Εάν οι πολίτες,  εάν ο λαός δεν έχουν αυτά τα δυο αισθήματα ισχυρά, τότε το επόμενο είναι να αναπτυχθεί ένας εθνικισμός κι ένας ανταγωνισμός με τους γείτονες ή με οποιονδήποτε άλλον, που δεν οδηγεί πουθενά. Η εθνική αξιοπρέπεια και η εθνική αυτοπεποίθηση, χτίζονται βήμα προς βήμα.

Νομίζω ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη να αναδείξει όχι απλά τη συναίνεσή μας, που είναι αναγκαίο και σημαντικό στοιχείο, όχι απλά τη θέση μας για το όνομα που είναι καθαρή, αλλά και τα χαρακτηριστικά μιας χώρας ισχυρής, η οποία έχει εργαλεία σχέδιο και στόχο.

Σήμερα δεν υπάρχει ευρωπαϊκή πολιτική για τα Βαλκάνια. Συζητούμε για τη Μεσογειακή συνεργασία το μεγάλο σχέδιο και τα Βαλκάνια που είναι τμήμα της Ευρωπης, είναι αφημένα στην τύχη τους. Σας θυμίζω ότι η Ελλάδα με Κυβέρνηση  ΠΑΣΟΚ είχε πρωτοστατήσει για τη συμφωνία της Θεσσαλονίκης για τα Βαλκάνια. Όμως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για το επόμενο διάστημα για τα Βαλκάνια. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παίξει ένα πρωταγωνιστικό ρόλο για τη σχέση Βαλκανίων και Ευρώπης.

Σήμερα  είμαστε πια σε μια περίοδο που επειδή υπάρχει άρνηση για οποιαδήποτε διεύρυνση της ΕΕ. Η Ελλάδα ιδιαίτερα σε τέτοιου είδους διενέξεις έχει μια ισχυρή θέση και πρέπει να τη χρησιμοποιήσει θετικά. Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, είναι μέλος της Ευρωπαικής Ενωσης. Το φθινόπωρο έχουμε δεύτερο γύρο. Να θυμίσω μόνο ότι τον Οκτώβριο η Επιτροπή θα παρουσιάσει την έκθεση της για την έναρξη ενταξιακών  διαπραγματεύσεων, που θα συζητηθεί στο Συμβούλιο Κορυφής τον Δεκέμβριο.

Εκεί πια τα θέματα είναι πολύ σοβαρά. Τα Σκόπια δεν πληρούν ούτε τα βασικά κριτήρια μιας  δημοκρατικής χώρας, γνωστά ως κριτήρια της Κοπεγχάγης. Εκεί χρειαζόμαστε μια συγκροτημένη πολιτική. Είναι το δεύτερο σημαντικό βήμα μέσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η Ελλάδα, ως  χώρα του ΝΑΤΟ, ως χώρα της Ευρώπης οφείλει στην περιοχή να υποστηρίξει -και όχι μόνο να κρίνει- τη λειτουργία της δημοκρατίας στα Βαλκάνια. 

Και βέβαια να μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι μια ισχυρότατη οικονομικά χώρα, στο χώρο των Βαλκανίων και η οικονομική ισχύς μας είναι σαφής σε κάθε μια από αυτές..

Η διπλωματική λοιπόν ισχύς, η ισχύς της συμμετοχής μας σε διεθνείς Οργανισμούς που επί χρόνια παίζαμε σημαντικό ρόλο, η οικονομική ισχύς μας, είναι το υπόβαθρο για να κτισθεί  εθνική αυτοπεποίθηση και εθνική αξιοπρέπεια, την οποία πρέπει να αισθάνονται όλοι οι πολίτες.

Η Κυβέρνηση Καραμανλή δεν δίνει αυτό το στίγμα και είναι πάλι ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ να το δώσει με τον πιο καθαρό τρόπο.

Οικονομική πολιτική. 

Νεοφιλελευθερισμός  και ακραίος επαρχιωτισμός δεν απαντούν στην οικονομική κρίση.

Το κείμενο που μας δόθηκε για τα οικονομικά μέτρα,  νομίζω ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία είναι μια προσπάθεια σοβαρή, η οποία παίρνει υπόψη όλα τα δεδομένα της προγραμματικής δουλειάς, τις απαντήσεις μας απέναντι στο φορολογικό σύστημα, στο τι πρέπει να αλλάξει, τις προτάσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Είναι μια πρόταση που εξειδικεύει την υποστήριξη των ασθενέστερων  οικονομικά τάξεων, είναι ένα εργαλείο που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας.

Βεβαίως ξέρουμε πολύ καλά ότι όλοι οι πολίτες είναι πλέον υποψιασμένοι και η απάντηση δεν μπορεί να είναι μόνο η ενίσχυση, η οποία είναι ένα αναγκαίο στοιχείο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το ΠΑΣΟΚ να απαντήσει με οραματικό τρόπο, στο γιατί θέλουμε να είμαστε Κυβέρνηση.

Γιατί το ΠΑΣΟΚ αύριο θα είναι στην εξουσία;  Για τη δημοκρατία; Για το ήθος; Για τη διαφάνεια; Είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι στην εξουσία Για να οδηγήσει την χώρα στην νέα εποχή. Που θα πάμε τη χώρα; Υπάρχει η ανάγκη ενός σαφούς εθνικού στόχου. Ο εθνικός αυτός στόχος έχει βεβαίως να κάνει με το μοντέλο ανάπτυξης και το μοντέλο ανάπτυξης δεν είναι κάτι που θα συζητάμε γενικά και αέναα.

Έχουμε παραδείγματα χωρών με αντίστοιχα μεγέθη. Η Φιλανδία έκανε την επιλογή της Κοινωνίας της Πληροφορίας, πρώτη στον κόσμο, με εργαλείο την παιδεία. Η Δανία έχει ένα μικτό μοντέλο βιομηχανικής - αγροτικής παραγωγής και υπηρεσιών. Η Ιρλανδία έχει την Κοινωνία της Πληροφορίας. Η Σουηδία έχει μια ισχυρή βιομηχανία ακόμη,  και περιορίζομαι σε χώρες, οι οποίες έχουν αντίστοιχα μεγέθη με εμάς.

Εμείς πρέπει να ξέρουμε ότι παίρνουμε την Ελλάδα από εδώ που είναι και θα την οδηγήσουμε σε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Εθνικός στόχος πρέπει να είναι μια Ελλάδα πρωτοπόρα στην Κοινωνία της γνώσης με συγκεκριμένους και σαφείς στόχους: αλλαγή στη δημόσια διοίκηση, αλλαγή στην παιδεία, αλλαγή στον τρόπο που λειτουργεί η επιχειρηματικότητα, προτεραιότητα σε άλλου είδους υποδομές, προτεραιότητα σε άλλου είδους θεσμικά εργαλεία.

Θέλουμε μια χώρα που σε 5 χρόνια μπορεί να  είναι πρωτοπόρα στο χώρο της κοινωνίας της γνώσης. Γιατί; Γιατί θα έχουμε ένα άλλο μοντέλο προσέλκυσης επενδύσεων, γιατί θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας σε νέους τομείς, γιατί ο τουρισμός δεν μπορεί να λειτουργεί  ως υπηρεσία χωρίς την κοινωνία της γνώσης κι άλλες υποδομές.

Γιατί το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δώσει το όραμα ότι ερχόμαστε να κάνουμε κάτι διαφορετικό και ότι και η αγροτική παραγωγή,  η βιομηχανία και οι υπηρεσίες εντάσσονται σε ένα σχέδιο για το δικό μας μοντέλο ανάπτυξης που αξιοποιεί  τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, και απαντά  στα μεγάλα ζητούμενα της εποχής.

Ο εθνικός στόχος είναι κυρίαρχη και κινητήρια δύναμη για κάθε λαό. Εθνικός στόχος ήταν ακόμη και η ΟΝΕ συντρόφισσες και σύντροφοι. Ένα νέο ισχυρό νόμισμα που πετύχαμε να έχουμε  στα χέρια μας.

Εθνικός στόχος ήταν το κοινωνικό κράτος της δεκαετίας του '80.

Εθνικός στόχος ήταν ακόμη και οι Ολυμπιακοί Αγώνες που δεν  έχει τα χαρακτηριστικά οράματος, όμως ήταν συγκεκριμένος και καταληπτός και από τον κόσμο.

Οσον αφορά την οικονομία, νομίζω θα έχει ενδιαφέρον και σε αυτό το θέμα η παρέμβαση του κ. Stiglitz.

Επειδή έρχονται οι ευρωεκλογές, είναι τώρα η στιγμή να θέσουμε τον πήχη και τους στόχους για την Ευρώπη που θέλουμε. Και πρέπει σύντροφε Πρόεδρε μέχρι το Σεπτέμβριο να μιλήσουμε και για το ευρωψηφοδέλτιο. Οι περισσότερες χώρες έχουν ανακοινώσει ήδη τους υποψήφιούς τους. Για να δώσουν μάχη οι συγκεκριμένοι άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα.

Είμαστε ευρωπαϊστές, θέλουμε μια Ευρώπη που ξέρουμε ότι είναι ασπίδα για τους λαούς της. Ξέρουμε ότι κανένα κράτος δεν μπορεί πια να λειτουργεί πια μόνο του. Αλλά τι είδους Ευρώπη θέλουμε; Θέλουμε μια Ευρώπη που να βάλει όρια στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και υπάρχει η πρόταση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος  που έχει πάει στους G8 - και πρέπει το ΠΑΣΟΚ να την κάνει σημαία - με νέους κανόνες, προστασίας των εθνικών οικονομιών σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είναι πια από το ένα άκρο ο προστατευτισμός και από το άλλο η ασύδοτη λειτουργία των κεφαλαίων. Υπάρχουν κανόνες επεξεργασμένοι.  Δδεν αρκούν κώδικες δεοντολογίας. Δεν  γίνεται πια να διαλύονται εθνικές οικονομίες με κεφάλαια τα οποία μετακινούνται μέσα σε μια μέρα. Έχει ωριμάσει η συζήτηση, υπάρχουν πια διανοούμενοι, οικονομολόγοι, υπάρχουν χώρες, υπάρχουν σοσιαλιστικά κόμματα που  κινούνται  προς αυτή την κατεύθυνση.

Το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές πρέπει να διακηρύξει το τι Ευρώπη θέλουμε. Και σε δύο θέματα μπαίνουν ζητήματα προστασίας πλέον: Στο θέμα της εργασίας, όπου διαλύεται το υπάρχον μοντέλο εργασίας χωρίς να προτείνεται κάτι το καινούριο, και στο θέμα της λειτουργίας των κεφαλαίων.

Είπα λοιπόν στην αρχή, ότι πρώτο ήταν το θέμα των πολιτικών  που διαφοροποιεί το ΠΑΣΟΚ από αυτό που υπάρχει σήμερα.

Το δεύτερο είναι το θέμα της διακυβέρνησης και του ήθους. Εκτιμώ ότι η στρατηγική μας και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργήσουμε αυτό το διάστημα ήταν πολύ θετικός. Το ΠΑΣΟΚ επανέκτησε ηθικό πλεονέκτημα. Η βασική λογική «όλοι και όλα στο φως», που ειπώθηκε από την πρώτη μέρα, οι θεσμικές προτάσεις που είχαν να κάνουν με την Εξεταστική επιτροπή, η άμεση αντίδρασή μας για συγκεκριμένα πρόσωπα,  αλλά και ένα σύνολο άλλων θεσμικών παρεμβάσεων, ήταν πολύ σαφείς, ήμασταν επίμονοι, είχαμε μια συλλογική λειτουργία σε αυτό το θέμα, είχε αποτέλεσμα. Όλα αυτά δημιούργησαν ένα ηθικό πλεονέκτημα, καθόλου δευτερεύον, σε μια εποχή που το ήθος πια παίζει το ρόλο που παίζει.

Στη γραμμή αυτή συμφωνώ και νομίζω την υποστηρίζουμε όλοι με επάρκεια. Βεβαίως δεν είναι το κυρίαρχο στοιχείο και βεβαίως θα συμφωνήσω ότι η απευθείας και η συνεχής επίθεση στον Καραμανλή είναι ένα στοιχείο της στρατηγικής μας, η οποία όμως συνολικά  είναι πολύ πιο σύνθετη.

Και έρχομαι τώρα στο τρίτο σημείο. 

Είπαμε ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα το οποίο χαρακτηρίζεται από κομματισμό, ευνοιοκρατία και πελατειακό σύστημα. Εμείς πρέπει να δώσουμε την άλλη εικόνα. Όχι τη διαφορετική, αλλά την αντίθετη. Σαυτό δεν  μας βοηθάει πάντα το παρελθόν μας, πρέπει  όμως να μας βοηθήσει το παρόν μας.

Και αυτό σημαίνει ότι ο χώρος τον οποίο σήμερα μπορούμε να διαχειριστούμε και να ασκήσουμε εξουσία δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Δεν μπορεί το σημερινό κόμμα να έχει χαρακτηριστικά ευνοιοκρατίας και αύριο να πας και να λες ότι στην κυβέρνηση δεν θα έχω ευνοιοκρατία. Δεν μπορεί να μην λειτουργεί αξιοκρατία και συλλογικότητα και να πεις ότι θα πάω στην κυβέρνηση και θα λειτουργήσουν αυτά. Άρα το πώς λειτούργησε και  λειτουργεί σήμερα το κόμμα δίνει μηνύματα για το πώς θα  λειτουργήσει αύριο ως Κυβέρνηση..

Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα εσωτερικής λειτουργίας. Είναι το θέμα του πολιτικού κέντρου. Το Πολιτικό Συμβούλιο βεβαίως πρέπει να είναι το πολιτικό κέντρο,  και είναι επαρκέστατα τα στελέχη του. Αλλά η υπόλοιπη λειτουργία του κόμματος με όλα τα επιμέρους θεσμικά όργανα δεν επιτρέπει αυτό το Πολιτικό Συμβούλιο να λειτουργεί ως πολιτικό κέντρο, Νομίζω ότι αξίζει να συγκεντρώσουμε με καλύτερο τρόπο τις δυνάμεις μας Πρέπει να συμπληρωθούν τα  όργανα. Υπενθυμίζω επίσης την ανάγκη να γίνουν τομείς όσο γίνεται πιο γρήγορα στο κόμμα.

Τώρα, υπάρχουν εσωτερικά γεγονότα σύντροφοι. Από το Συνέδριο και μετά, δυστυχώς υπήρξε πολύ εσωστρέφεια, κάτι που απεχθάνεται κόσμος, κάτι που δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε, γιατί αλλού είναι και τα προβλήματα και η ζωή των ανθρώπων. Υπήρξε μια πάρα πολύ μεγάλη εσωστρέφεια και είδαμε όλα -θα συμφωνήσω- να κινούνται μέσω διαρροών και κύκλων. Από πολλές πλευρές λειτουργούν αυτοί οι κύκλοι και οι διαρροές.

Και επειδή όταν συμβαίνουν μείζονα γεγονότα πρέπει να υπάρχουν και μείζονες αντιδράσεις, είναι ευθύνη του κάθε στελέχους, όπου βρίσκεται, να κρίνει με ποιον τρόπο αντιδρά, όχι για να υπερασπίσει εαυτόν ή άλλον, αλλά για να υπερασπίσει το σύνολο του κόμματος, το σύνολο της παράταξης.

Και αυτό το λέω γιατί υπήρξε αυτή η υπερβολική δοσολογία φημών για διαγραφές, απειλών, μάχαιρες οι οποίες κρέμονταν επί κεφαλών, που εγώ τουλάχιστον θέλω να δηλώσω ότι η προσωπική μου στάση καθορίζεται μόνον από τη λογική ευθύνης απέναντι στην παράταξη. Και δεν πρέπει νομίζω κανενός η στάση να εκλαμβάνεται ως φόβος απέναντι σε απειλή, αλλά ως υπευθυνότητα απέναντι σε μείζονα γεγονότα, όπως ήταν η κρίση με τον πρώην Πρωθυπουργό. Μία κρίση -  εγώ δεν την ονομάζω «διαγραφή»- μία κρίση και με δική του ευθύνη σε μεγάλο βαθμό, για την οποία έγινε η διαχείριση που έγινε.

Τα περισσότερα στελέχη αντιμετώπισαν το θέμα με πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη, ώστε να μπορέσουμε και να βγούμε από το αδιέξοδο και να έρθει η στιγμή που θα μπορέσουμε όλοι μαζί να δουλέψουμε ξανά για τον ένα και μεγάλο στόχο. Το καθαρό, το μεγάλο, το νικηφόρο ΠΑΣΟΚ, όποτε και αν γίνουν εκλογές.

Δύο παρατηρήσεις για την παιδεία.

Σύντροφοι, νομίζω ότι έχουμε μία ευθύνη εδώ μέσα όλοι. Να μην επιτρέψουμε, και δεν θα επιτρέψουμε, ένα θέμα όπως τα ΚΕΣ να γίνει «άρθρο 16»  για την παράταξη. Σε αυτό τουλάχιστον όσο με αφορά θα εξαντλήσω όλες μου τις δυνάμεις. Δεν μπορούμε να δημιουργούμε ζητήματα εκεί που  έχουμε θέσεις και μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, όταν πρωτίστως  έχουμε πολύ μεγάλη υποχρέωση και καθήκον απέναντι στο ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Το ΠΑΣΟΚ δεν θα επιτρέψει τις ακραίες συμπεριφορές και τις ακραίες δυνάμεις αυτής της χώρας. Από τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό που θέλει ιδιωτικά Πανεπιστήμια, μέχρι τις ακραίες δυνάμεις της αριστεράς, να διαλύουν ό,τι υπάρχει στο ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο. Διότι αυτό γίνεται τρία χρόνια τώρα.

Οι δικές μας δυνάμεις θα είναι από το Σεπτέμβρη ένα κίνημα θετικό, ένα κίνημα για το τι Πανεπιστήμιο θέλουμε εμείς, για το τι δημόσιο Πανεπιστήμιο θέλουμε εμείς. Δεν θα είναι μια ιστορία να πολεμούμε εχθρούς, αλλά να βάζουμε οράματα για να τα φτάνουμε.

Και να απαντήσω και ως υπεύθυνη του Τομέα, επειδή υπάρχει ένα θέμα με την  απόφαση της Ιεράς Συνόδου -την είδατε στις εφημερίδες- για διαφορετική μεταχείριση των κληρικών οι οποίοι έχουν υποπέσει σε ποινικά αδικήματα, απ' ό,τι οι άλλοι πολίτες. Αυτό δεν είναι αποδεκτό, δεν είναι λογικό, είναι απαράδεκτο και μόνο να τίθεται σε συζήτηση στην ελληνική κοινωνία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, μία τέτοια συζήτηση όπως έγινε σήμερα, αποδεικνύει ότι  υπάρχει πλούτος και  είναι ελπίδα γι' αυτό που είπα πριν. Για ένα καθαρό, μεγάλο και νικηφόρο ΠΑΣΟΚ.

Ευχαριστώ.