Συνέντευξη Τύπου Μ. Χρυσοχοϊδη,Απ.Κατσιφάρα,Φ.Σαχινίδη για Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις,ακρίβεια και τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης στην Ανάπτυξη

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008

Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Ανάπτυξης, Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ο εισηγητής ΚΤΕ Ανάπτυξης του Κινήματος, Απόστολος Κατσιφάρας και ο Γραμματέας του Τομέα Ανάπτυξης, Φίλιππος Σαχινίδης, έδωσαν σήμερα συνέντευξη Τύπου για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις, την ακρίβεια και τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης στην Ανάπτυξη.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης Τύπου:

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Καλημέρα. Σας καλωσορίζουμε στην συνέντευξη Τύπου για την επίπτωση της οικονομικής κρίσης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα με τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, Πολιτικό Εκπρόσωπο για θέματα Ανάπτυξης, τον Φίλιππο Σαχινίδη Γραμματέα Τομέα Ανάπτυξης και τον Απόστολο Κατσιφάρα Εισηγητή του ΚΤΕ Ανάπτυξης.

Μιχάλη.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Ευχαριστώ Γιώργο. Εδώ και μια εβδομάδα η πραγματική οικονομία στη χώρα βιώνει με δραματικό τρόπο τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Συνέπειες οι οποίες πολλαπλασιάζονται από την ανικανότητα της Κυβέρνησης να αντιδράσει έγκαιρα και εύστοχα στην κρίση και οι οποίες τείνουν να γιγαντωθούν λόγω των χρόνιων και συσσωρευμένων διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.

Συγκεκριμένα: έχουμε μαζική εκροή κεφαλαίων. Την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξε μαζική φυγή θεσμικών κεφαλαίων από τη χώρα. Πρώτον, ομόλογα αξίας 2,5 δισεκατομμυρίων € ρευστοποιήθηκαν από ξένους επενδυτές τιμωρώντας τη χώρα μας για την δημοσιονομική της αποτυχία τα τελευταία 4,5 χρόνια.

Δεύτερον, το Χρηματιστήριο είχε απώλειες οι οποίες έφτασαν στο 9,7%, 1.728 περίπου μονάδες, που είναι η χειρότερη επίδοση για φέτος και η 6η από την ίδρυση του Χρηματιστηρίου. Το Ελληνικό Χρηματιστήριο δεν έχει ξανά ζήσει ποτέ στην ιστορία του την απόλυτη κατάρρευση των δεικτών κεφαλαιοποιήσεων, αποδόσεων και περιουσιακών στοιχείων εταιρειών και επενδυτών σε λιγότερους από 12 μήνες.

Αυτό που συμβαίνει είνα τραγικό. Απαιτήθηκαν δεκαετίες ολόκληρες για να δημιουργηθεί μια χρηματαγορά και σήμερα την παρατηρούμε να συνθλίβεται και να απαξιώνεται καθημερινά. Μέσα σε 12 μήνες χάθηκαν 130 δισεκατομμύρια €, ποσό που αναλογεί στο 50% του ΑΕΠ της χώρας.

Το Χρηματιστήριο Αθηνών έχασε το 67% της αξίας του μέσα σε 52 εβδομάδες. Στους πίνακες που ακολουθούν το δελτίο μας θα δείτε όλη την εξέλιξη και την πτώση των Χρηματιστηρίων ποσοστιαία σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Οι μαζικές ρευστοποιήσεις κεφαλαίων σημαντικών επενδυτών δεν είναι όμως το μοναδικό πρόβλημα. Υπάρχει ο κίνδυνος της ύφεσης. Αυτό το οποίο πρέπει να μας ανησυχήσει ιδιαίτερα είναι το γεγονός, ότι η ελληνική οικονομία εισέρχεται σταδιακά σε περίοδο σημαντικής επιβράδυνσης με κίνδυνο να μπούμε, εάν δεν πάρουμε μέτρα σε μια βαθιά και εκτεταμένη ύφεση.

Ήδη διεθνείς αναλυτές και διεθνείς οργανισμοί εκτιμούν ότι ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ελλάδα θα μειωθεί στο επίπεδο του 1% με 2%, γεγονός που θα έχει άμεσες συνέπειες στην ανεργία, στα εισοδήματα, στα δημόσια οικονομικά, στη βιωσιμότητα πολλών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στη χώρα.

Ζούμε με δραματικό θα έλεγα τρόπο το τέλος της εύκολης ανάπτυξης που σε μεγάλο βαθμό βασίστηκε στο φτηνό και εύκολο χρήμα σε συνδυασμό με τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης και την ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση.

Τα στοιχεία δείχνουν φέτος ότι η ιδιωτική κατανάλωση στην Ελλάδα έχει υποδιπλασιαστεί από το 4% στο 2% περίπου, ενώ το χρήμα κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο δύσκολο και πιο ακριβό.

Η κρίση και η ύφεση είναι ο κίνδυνος θάνατος για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, είναι ότι οι πολύ μικρές, οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας δημιουργώντας το 75% περίπου της συνολικής απασχόλησης, αυτές όλες οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν όταν η ανάπτυξη επιβραδύνεται το εισόδημα συρρικνώνεται και οι επιχειρήσεις δεν τζιράρουν.

Ακόμα πιο σημαντικά λόγω του ελλείμματος ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια για να κινηθούν. Ταυτόχρονα όσες είναι δανεισμένες αδυνατούν να σηκώνουν το βάρος των τραπεζικών τους χρεών λόγω της αύξησης των επιτοκίων.

Μου λένε αυτές τις μέρες και παίρνουμε πληροφορίες από πολλούς επιχειρηματίες, ότι καλούνται από τις τράπεζες να επαναδιαπραγματούν το επιτόκιο αλληλόχρεων λογαριασμών. Είναι κι αυτό ένα δείγμα πως λειτουργούν οι Τράπεζες στη χώρα.

Η μείωση της κατανάλωσης σε συνδυασμό με τη μείωση της ροής του χρήματος, την οικονομία, οδηγούν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σε σμίκρυνση και σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν πια ακόμη και σε αφανισμό.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες αποτελεί έγκλημα ότι το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Ανάπτυξης, το ΕΣΠΑ δηλαδή, η ναυαρχίδα του οποίου είναι το πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα – Επιχειρηματικότητα που αφορά στη στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων του δευτερογενή και τριτογενή τομέα δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Είναι ένα πρόγραμμα 2 δισεκατομμυρίων €.

Δυο χρόνια μετά την επίσημη έναρξή του και έναρξη της 4ης Προγραμματικής Περιόδου κανένα πρόγραμμα και καμιά δράση δεν έχουν ακόμα ούτε καν προδημοσιευτεί. Ακόμα προκηρύσσονται δράσεις και προγράμματα του Γ’ ΚΠΣ, τα οποία όμως κι αυτά δεν προχωράνε.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το πρόγραμμα Ενίσχυσης Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων – Εμπορίου και Υπηρεσιών, όπου ακόμα εξετάζονται οι επιλαχούσες προτάσεις από την αρμόδια Διατραπεζική Επιτροπή. Και το πρόγραμμα της Γυναικείας Απασχόλησης και Ανάπτυξης Επιχειρηματικότητας, όπου ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί τα τελικά αποτελέσματα για την αξιολόγηση των προτάσεων. Για το ΕΣΠΑ υπάρχουν μόνον κάποια τηλεοπτικά σποτ και τίποτα παραπέρα.

Τώρα γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Συμβαίνουν γιατί, πρώτον, πληρώνουμε την ανικανότητα της Κυβέρνησης να αντιδράσει στην κρίση, όπως χαρακτηριστικά δείχνει γι’ αυτό το απαράδεκτο πακέτο στήριξης των Τραπεζών που εξήγγειλε την προηγούμενη εβδομάδα.

Το τραπεζικό πακέτο έχει τέσσερα θεμελιώδη προβλήματα. Πρώτον, παρέχει δημόσιο  χρήμα στις Τράπεζες χωρίς να εξασφαλίζει το ανάλογο και επιθυμητό σ’ αυτή τη φάση έλεγχο και εποπτεία του δημοσίου πάνω στο τραπεζικό σύστημα. Ο εκπρόσωπος του δημοσίου δεν κατοχυρώνει τη συμμετοχή του σε όλες τις περιπτώσεις, ενώ εκεί που συμμετέχει δεν έχει δικαίωμα άσκησης βέτο.

Ταυτόχρονα το δημόσιο χρήμα δίνεται άνευ ελέγχου, δίνεται άνευ όρων, δεν επιβάλλονται περιορισμοί ούτε στο θέμα της ολιγοπωλιακής διάρθρωσης  των τραπεζών και της τραπεζικής αγοράς, ούτε στο θέμα των καταχρηστικών πρακτικών, ούτε στην κοινωνική πρόκληση που αποτελούν οι αμοιβές των διευθυντικών στελεχών, των λεγόμενων Golden Boys όπου πέρσι 100 στελέχη μόνο εισηγμένων εταιρειών μοιράστηκαν 80 εκατομμύρια €, ενώ σε μια τράπεζα 8 μέλη της Διοίκησης μοιράστηκαν 20 εκατομμύρια € και αναφέρομαι στα bonus που παίρνουν τα συγκεκριμένα στελέχη.

Δεύτερον, γίνεται κατάχρηση της κρατικής ενίσχυσης, αφού όλες οι Τράπεζες ορίζονται ως δικαιούχοι μιας και υπάρχουν μια σειρά από ερωτήματα ως προς την υγεία των Τραπεζών στη χώρα μας αυτή τη στιγμή.

Και εδώ πρέπει να πω, ότι φαίνεται ότι έχει γίνει μια συμφωνία κυρίων μεταξύ Υπουργείου – Κυβέρνησης και Τραπεζών σε πλήρη αντίθεση με τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες συμφωνήθηκαν στην Κοινή Σύνοδο Κορυφής της 12ης Οκτωβρίου και όπου πραγματικά εκεί απαιτείται στήριξη μόνον αυτών που έχουν ανάγκη και είναι πραγματικοί δικαιούχοι.

Και τέλος στο τραπεζικό και πολύ σημαντικό, στο σημαντικότερο απ’ όλα, στο τραπεζικό πακέτο δεν προβλέπεται ειδική ρήτρα που θα εξασφαλίζει ότι οι Τράπεζες δεν θα συσσωρεύσουν κεφάλαια, ούτε θα δώσουν ως μερίσματα, αλλά θα τα διοχετεύσουν προς δανεισμό στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ανάλογα με τις ανάγκες τους και βεβαίως στους καταναλωτές.

Για παράδειγμα το γαλλικό πακέτο περιέχει σαφή δέσμευση για αύξηση του δανεισμού προς τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και υποχρέωση για διατήρηση του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης στο 3% με 4% το 2009. Παρόμοιες ρυθμίσεις υπάρχουν και στο γερμανικό και στο βρετανικό πακέτο.

Αυτό είναι το πρώτο που πληρώνουμε. Το Δεύτερο που πληρώνουμε είναι η δημοσιονομική αποτυχία της οικονομικής πολιτικής τα τελευταία 4,5 χρόνια όπως δείχνει πρόσφατα και η αναθεώρηση του ελλείμματος Γενικής Κυβέρνησης στο 3,5% το 2007 με εντολή της EUROSTAT.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα και η μοναδική οικονομία στην Ευρωζώνη με υπερβολικό έλλειμμα το οποίο σημειωτέων δημιουργήθηκε σε περίοδο μεγάλης, ισχυρής ανάπτυξης. Αυτή η αδυναμία της κυβέρνησης να προβεί σε εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών καθιστά τη χώρα αφερέγγυα.

Είναι το αποτέλεσμα της έλλειψης εμπιστοσύνης στο δημόσιο, το «spread»  του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου, δηλαδή η διαφορά απόδοσης σε σχέση με το αντίστοιχο γερμανικό ομόλογο, όπου εκτινάχτηκε στις 120 μονάδες βάσης επιστρέφοντας έτσι τα επίπεδα του 1998. Σημειωτέoν ότι το 2002-2003 είχαμε φτάσει στο 0,2, δηλαδή υπήρχε ουσιαστικά η ίδια αξία του ελληνικού ομολόγου με το γερμανικό. Αυτό είναι ένα κριτήριο για το πώς αντιλαμβάνονται οι θεσμικοί και οι διεθνείς επενδυτές την οικονομία της χώρας.

Τέλος, όπως είναι γνωστό, η δημοσιονομική αποτυχία έχει οδηγήσει σε δραστική περικοπή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν ούτε καν οι απαραίτητοι εθνικοί πόροι για να μπουν ως συμμετοχή και να ξεκινήσει το ΕΣΠΑ.

Πληρώνουμε επίσης την επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, η οποία αποτυπώνεται στη γιγάντωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το εμπορικό ισοζύγιο δηλαδή, που έχει φτάσει στο 15% του ΑΕΠ. Είναι ένα εξαιρετικά μεγάλο μέγεθος, απαράδεκτο για χώρα που βρίσκεται σε καιρό ειρήνης και οφείλεται στη διαρκή επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, τόσο ως προς τις τιμές, δηλαδή στον υψηλό πληθωρισμό, όσο και ως προς τη διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα, το θεσμικό και ευρύτερα οικονομικό περιβάλλον. Η αδράνεια όλα αυτά τα χρόνια, η απουσία μεταρρυθμίσεων και τομών που έπρεπε να γίνουν, έχουν οδηγήσει την Ελλάδα, από την 35η θέση στη διεθνή ανταγωνιστικότητα, 30 θέσεις παρακάτω, στην 65η.

Πληρώνουμε επίσης τα δυσμενή φορολογικά μέτρα που διογκώνουν το πρόβλημα σε συνθήκες κρίσης. Με την κατάργηση του αφορολόγητου για τα 10.500 € για τους ελεύθερους επαγγελματίες, την επιβολή φόρου 10%, σε συνδυασμό με προηγούμενες παρεμβάσεις που αφορούσαν το ΦΠΑ, την κατάργηση του αφορολόγητου αποθεματικού για το αποθεματικό των επιχειρήσεων και την αύξηση του κατώτατου φορολογικού συντελεστή για τους μισθωτούς από 15 σε 29. Όλα αυτά δημιούργησαν ασφυξία στην αγορά.

Και πρέπει να σημειώσουμε εδώ –και ζητώ την προσοχή σας- ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες που αποτελούν το 12% των φορολογουμένων συνεισφέρουν 20% στους φόρους. Ταυτόχρονα η συνολική πραγματική φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων είναι από τις μεγαλύτερες στην ευρωζώνη. Ο συνολικός φορολογικός συντελεστής που μετρά το σύνολο των φόρων κατά το δεύτερο έτος λειτουργίας μιας επιχείρησης ως ποσοστό των εταιρικών κερδών ανέρχεται σε 60% και είναι το τέταρτο μεγαλύτερο στη ζώνη του ευρώ και 34ο σε 177 χώρες.

Πληρώνουμε επίσης, πέμπτον, την κρατική ακρίβεια και τα καρτέλ, που οδηγούν σε χειραγώγηση των τιμών και αισχροκέρδεια και λεηλασία του οικογενειακού και λαϊκού εισοδήματος. Σε αυτό το κλίμα επιβράδυνσης της πραγματικής οικονομίας είναι εγκληματικό ότι ο πληθωρισμός και οι τιμές παραμένουν εξαιρετικά υψηλές, τη στιγμή μάλιστα που έχουμε αποκλιμάκωση των τιμών του πετρελαίου και πολλών τροφίμων.

Η κρατική ακρίβεια συνεχίζεται με πιο προβληματικό όλων το τιμολόγιο της ΔΕΗ, που αυξήθηκε μέσα στο 2008 15%, με μια αύξηση του περασμένου Ιουλίου 7,5%, την οποία παρεμπιπτόντως δικαιολόγησε η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΔΕΗ ως αποτέλεσμα της αύξησης του πετρελαίου διεθνώς, πράγμα το οποίο σήμερα όμως, όπως είναι γνωστό, δεν ισχύει. Και όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά έχουμε πολύ χαμηλότερες τιμές σε σχέση με το 2007.

Ταυτόχρονα, και ενώ η διεθνής τιμή του πετρελαίου έχει πέσει στα 64 δολάρια περίπου το βαρέλι, μόνο από τις 3 μέχρι 17 Οκτωβρίου έχουμε μείωση 25%, η τιμή της βενζίνης στην κάνουλα παραμένει εξαιρετικά υψηλή. Να σας πω χαρακτηριστικά, στις 30 μέρες μεταξύ 15/9/2008 και 16/10/2008, τον τελευταίο μήνα δηλαδή, είχαμε πτώση του αργού πετρελαίου 29% και είχαμε πτώση της βενζίνης 11,2%.

Τις τελευταίες δύο βδομάδες, 3 Οκτωβρίου με 17 Οκτωβρίου, είχαμε το Brent 88,95 δολάρια, δηλαδή περίπου 89 δολάρια, στις 17/10 είχαμε 66 δολάρια, η πτώση είναι 25%, και η αμόλυβδη βενζίνη μειώθηκε μόλις 8,4%, με βάση τις τιμές που δίνει το Υπουργείο Ανάπτυξης.

Αυτή είναι η πρακτική, αυτή είναι η αντίληψη για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος του κ. Καραμανλή και της ομάδας που κυβερνά σήμερα τον τόπο. Ουσιαστικά γυρνάνε την πλάτη στα καρτέλ, στους κερδοσκόπους και υπό την παρατήρησή τους και την ανοχή τους γίνεται ένα όργιο κερδοσκοπίας σε βάρος των σκληρά εργαζόμενων Ελλήνων σε μια περίοδο διεθνούς και εσωτερικής κρίσης.

Τι μπορεί να γίνει: Αν θέλουμε να αποφύγουμε τα χειρότερα και προκειμένου να μη φτάσουμε στο σημείο να χρειαστούμε ένα συνολικό σχέδιο ανασυγκρότησης, απαιτείται εδώ και τώρα ένα πακέτο στήριξης της πραγματικής οικονομίας. Προτείνουμε λοιπόν τα εξής μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης και την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας:

1. Κατάργηση της συμφωνίας κυρίων του Υπουργείου Οικονομίας με τις τράπεζες, η οποία αναιρεί το πνεύμα και την ουσία των κατευθυντήριων γραμμών που συμφωνήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

2. Λελογισμένη αγορά τραπεζικών μετοχών -όπως πρότεινε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή- από το κράτος, υπό την προϋπόθεση ότι το δημόσιο ασκεί έλεγχο και εποπτεία των προβληματικών τραπεζών, οι τράπεζες διασφαλίζουν το δανεισμό με απρόσκοπτη ροή χρήματος προς τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τις επιχειρήσεις, με νόμο δηλαδή, ψήφιση της ρήτρας διασφάλισης του δανεισμού.

3. Eνίσχυση του συστήματος εγγυοδοσίας των επιχειρήσεων μέσα από τη δημιουργία ενός εγγυοδοτικού μηχανισμού των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες απασχολούν το 75% των εργαζομένων στη χώρα.

4. Eλάφρυνση της φορολογικής επιβάρυνσης των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων αλλά και των πολιτών, μέσα από κατάργηση ή τριετή αναστολή κομβικών παραμέτρων της πρόσφατης φορολογικής μεταρρύθμισης. Κατάργηση του φόρου 10%, όπως πρότεινε το ΠΑΣΟΚ, και επαναθεσμοθέτηση του αφορολόγητου αποθεματικού για τις επιχειρήσεις, όπως επίσης έχει προτείνει το ΠΑΣΟΚ.

5. Tα παραπάνω μέτρα μπορούν να ενταχθούν στα πλαίσια μιας χάρτας υπέρ των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, η οποία εκτός των άλλων θα περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα θετικών διακρίσεων, όπως ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις μόνο για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δραστική απλούστευση της διαδικασίας έναρξης μιας επιχείρησης, μείωση διαδικασιών αλλά και συγχώνευσή τους σε ένα επίπεδο διοίκησης, δημιουργία μιας πολυλειτουργικής υπηρεσίας μιας στάσης, έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις στις συναλλαγές τους με τη δημόσια διοίκηση και να εξυπηρετούνται καλύτερα οι πιθανοί επενδυτές.

Τέλος, απαιτείται απευθείας ενίσχυση της οικονομίας με ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Σας υπενθυμίζουμε ότι η Γαλλία δέσμευσε 175 δισεκατομμύρια € για ένα νέο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, που θα αφορά τόσο τη συνέχιση της δημιουργίας υποδομών στη χώρα, όσο όμως κυρίως την ανάπτυξη μιας νέας βιομηχανίας αιχμής. Στην ελληνική περίπτωση, της ενεργειακής και περιβαλλοντικής βιομηχανίας, μέσα από τη δημιουργία ενός σύγχρονου ενεργειακού σχεδιασμού και την προώθηση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου για τη στήριξη της πράσινης και βιώσιμης ανάπτυξης. Ευχαριστώ πολύ.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ο κ. Κατσιφάρας.

Α. ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Σήμα κινδύνου έχουν εκπέμψει οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στη χώρα μας, γιατί το οικονομικό και θεσμικό περιβάλλον που καλούνται να αντιμετωπίσουν την κρίση γίνεται όλο και πιο δυσμενές.

Οι τράπεζες έχουν κλείσει τις στρόφιγγες του δανεισμού και ασκούν πιέσεις για αλλαγή των όρων δανεισμού προς το χειρότερο. Η πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα και στο δανεισμό γίνεται επιλεκτική και πιο δύσκολη. Η αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και συνταξιούχων είναι στο κατώτατο όριο.

Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης είναι διαρκώς μειωμένο τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα για φέτος η μείωση αγγίζει το 28%. Για δε τις δαπάνες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων των τομέων του Υπουργείου Ανάπτυξης η μείωση στην βιομηχανία και βιοτεχνία ανέρχεται στο 39%, στην ενέργεια στο 12,6% και στον ευαίσθητο τομέα της έρευνας και της τεχνολογίας στο 16,1%.

Τα ειδικά τομεακά προγράμματα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της ανταγωνιστικότητας δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει. Κλείνουν ουσιαστικά δύο χρόνια (2007-2008) και κανένα πρόγραμμα του ΕΣΠΑ στο κομμάτι της παραγωγικής διαδικασίας της χώρας μας δεν έχει ξεκινήσει.

Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε πρόσφατα είναι πλασματικός, ανέφικτος, βρίσκεται στον αέρα, αφού δεν έχουν εκτιμηθεί τα νέα δεδομένα που φέρνει η ραγδαία επιδείνωση του οικονομικού κλίματος και δεν έχει ενσωματωθεί το κόστος της κρίσης στον ευαίσθητο τομέα της ανάπτυξης και της παραγωγικής διαδικασίας.

Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι ήδη υπερδανεισμένες και άρα εξαιρετικά ευάλωτες από το υψηλό κόστος του δανεισμού και τη μείωση της καταναλωτικής ζήτησης. Η σχέση του δανεισμού των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε σύγκριση με τις πωλήσεις τους εμφανίζει δραματική αύξηση. 67% το 2007 έναντι 49% το 2006 και 44,5% το 2005. 

Η κατάσταση σε πολλές περιπτώσεις είναι μη διαχειρίσιμη αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, όπως η αναπροσαρμογή του προϋπολογισμού με τα νέα δεδομένα και την ενσωμάτωση του κόστους της κρίσης στον τομέα της παραγωγής και της ανάπτυξης, η αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, η άμεση έναρξη των ειδικών τομεακών προγραμμάτων του ΕΣΠΑ και η διάχυση των μέτρων στήριξης από το πακέτο στήριξης των Τραπεζών.

Τα χρήματα είναι πολλά, είναι 28 δις ευρώ και θα είναι προσβολή για την κοινωνία και για τον φορολογούμενο πολίτη να μείνουν σε επίπεδο μόνο Τραπεζών να τα διαχειριστούν με αδιαφάνεια και να μην στηριχθεί ο δανειολήπτης που δοκιμάζεται περισσότερο καθώς και η μικρή και μεσαία επιχείρηση.

Τα χρήματα βρέθηκαν γρήγορα και άμεσα και χωρίς να μας πουν από πού θα περικοπούν και τι θα περικοπεί.

Όταν ο Πρόεδρός μας ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ αρχές Σεπτέμβρη κατέθεσαν μια ολοκληρωμένη πρόταση για τη στήριξη των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων για να ανταπεξέλθουν στην κρίση, όλοι αγωνιούσαν όλοι ρωτούσαν «Μα που θα βρεθούν τόσα χρήματα, είναι πολλά τα χρήματα, δεν αντέχει η οικονομία». Σήμερα τα χρήματα βρέθηκαν αμέσως, γρήγορα, κανείς δεν ρωτά τι θα περικοπεί. Εμείς επιμένουμε ότι τα χρήματα δεν πρέπει να διαχειριστούν με αδιαφάνεια και να μείνουν μόνο σε επίπεδο στήριξης μόνο των Τραπεζών. Πρέπει να διαχυθούν στην οικονομία.

Η αδυναμία που παρουσιάζεται στη λειτουργία των επιχειρήσεων οδηγεί σε απολύσεις και ανεργία. Η ανεργία θα επιταχύνει περαιτέρω την πτώση της καταναλωτικής πίστης και αυτή με τη σειρά της θα επηρεάσει αρνητικά το τζίρο στην αγορά.

Η οικονομία οδηγείται στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον των ίδιων των επιχειρήσεων, αλλά και για τη κοινωνική συνοχή της ελληνικής κοινωνίας.

Στην Ευρώπη, οι Κυβερνήσεις έχουν σημάνει συναγερμό για την αντιμετώπιση της κρίσης. Στην Ελλάδα, το κυβερνητικό ρολόι έχει κολλήσει στο Βατοπαίδιο.

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ευχαριστώ πολύ. Υπάρχουν ερωτήσεις;

Β. ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ: Με αφορμή τώρα που έχουμε τον κ. Χρυσοχοϊδη και επειδή πριν από 2 ημέρες κ. Χρυσοχοϊδη κάνατε μια καταγγελία για κάποιες πληροφορίες που είχατε στην κατοχή σας σχετικά με μια επιχείρηση η οποία ανοίγει το δρόμο θέλετε (;) δεν ξέρω πώς να το πω για νέες εργασιακές σχέσεις, λαμβάνοντας υπόψη την κρίση ότι κάνει συμφωνία με τους εργαζόμενους να εργάζονται 20 ημέρες την εβδομάδα και όχι 25 όπως είναι κανονικά, ώστε να μην απολυθούν. Θα θέλαμε να μας πείτε ποια είναι αυτή η επιχείρηση τέλος πάντων.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Δεν προέβη σε κάποια καταγγελία, απλώς μετέφερα με πολύ ανησυχία ένα γεγονός το οποίο μου εμπιστεύτηκαν εργαζόμενοι κάποιας επιχείρησης. Το θέμα δεν είναι εκεί.

Το ζήτημα είναι κατά πόσο λαμβάνουμε μέτρα, έτσι ώστε να μην οδηγηθούμε σε τέτοιου είδους εξελίξεις στην αγορά εργασίας και στην οικονομία. Το πρόβλημα είναι κατά πόσο η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος και θα επιχειρήσει μια στήριξη των επιχειρήσεων έτσι ώστε να μην υπάρξουν τέτοιου είδους φαινόμενα.

Ρωτώ επίσης ποια είναι τα εποπτικά εκείνα όργανα και ελεγκτικά όργανα του Δημοσίου, τα οποία ελέγχουν αυτή τη στιγμή την αγορά εργασίας. Βρισκόμαστε προ ενός φαινομένου τριτοκοσμικού, όπου ξαναγυρίζουμε στο Μεσαίωνα σε σχέση με τις εργασιακές σχέσεις.

Είναι μια αγωνία την οποία θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο εμφαντικό τρόπο, διότι στη χώρα δεν λειτουργεί πια καθόλου ο ελεγκτικός μηχανισμός σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις.

Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Σχετικά με το Χρηματιστήριο να σας θυμίσω ότι το 2003 ήταν πολύ πιο κάτω από αυτό που είναι τώρα, γύρω στις 1.400 μονάδες, το ένα είναι αυτό. Το δεύτερο, είπατε ότι υπάρχει διαφορά στην πτώση της τιμής του πετρελαίου με αυτή της βενζίνης. Όμως είχαμε άλλη συναλλαγματική ισοτιμία δολαρίου πριν ένα – ενάμιση μήνα, έφτανε στο 1,50 και τώρα είναι στο 1,25. Αυτή τη συνυπολογίσατε μέσα στο ποσοστό της πτώσης που βάλατε;

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Βεβαίως τη συνυπολογίσαμε και όχι μόνο τη συνυπολογίσαμε, όπως συνυπολογίζουμε επίσης εδώ και δυόμιση – τρία χρόνια περίπου τη διαφορά της αξίας της ισοτιμίας δολαρίου – ευρώ, όπου τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα πριν ένα χρονικό διάστημα και εντούτοις πάλι η διαφορά στην τιμή της βενζίνης και του αργού πετρελαίου η εξέλιξη δηλαδή, ήταν διαρκώς εναντίον των καταναλωτών.

Εδώ υπάρχει κάτι το οποίο δυστυχώς δεν έχει απαντηθεί από την Κυβέρνηση. Το επαναλαμβάνω και πάλι: έχουμε μια μεγάλη δραματική μείωση της τιμής του πετρελαίου της τάξεως του 25% και έχουμε μείωση της αμόλυβδης βενζίνης 11%. Το ερώτημα είναι γιατί.

Η Κυβέρνηση λοιπόν απαντά ότι δεν ακολουθεί κατά βήμα την τιμή του βαρελιού η τιμή της αμόλυβδης. Αυτό είναι σωστό εν μέρει. Από την άλλη πλευρά όμως δεν μας εξηγεί γιατί έχουμε αυτή τη στιγμή το πιο ακριβό πετρέλαιο εκκίνησης προ φόρων στην Ευρώπη. Για ποιο λόγο η βενζίνη αυτή τη στιγμή έχει από 12 έως 15 λεπτά περίπου προ φόρων, ακριβότερη στην Ελλάδα; Και γιατί δεν βγάζει αυτό το καπέλο τώρα; Γιατί δεν επιβάλλει το νόμο; Γιατί δεν εφαρμόζει η ίδια το νόμο; Γιατί δεν σέβεται τους κανόνες του ελεύθερου και υγιούς ανταγωνισμού;

Όταν η ίδια η Κυβέρνηση δεν σέβεται το νόμο, είναι προφανές ότι οι κερδοσκόποι θα κάνουν πάρτι όπως κάνουν αυτή τη στιγμή, σε βάρος όλου του ελληνικού λαού. Ήδη αυτή την εβδομάδα συμπληρώνονται 200 και πλέον εκ. ευρώ, που από τον Ιούλιο έχουν κερδίσει πέντε – έξι κερδοσκόποι.

Γ. ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Θέλω να σας ρωτήσω το εξής: τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο όλος ο κόσμος συζητά για την οικονομία την ακρίβεια, το καλάθι της νοικοκυράς, την ακρίβεια στη ΔΕΗ, στα κρατικά τιμολόγια κλπ. Πως είναι δυνατό τώρα να ερχόμαστε να συζητάμε για μια κρίση, η οποία υποτίθεται ότι έρχεται –αν δεν έχει αγγίξει ακόμη τις πόρτες μας- ενώ δεν έχουμε λύσει καν την κρίση και την ακρίβεια που αντιμετωπίζουμε τουλάχιστον εδώ κι ένα χρόνο;

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Έχετε δίκιο. Να προσθέσω ότι πολύ πριν τη διεθνή κρίση ο πληθωρισμός στην Ελλάδα έτρεχε με 30% -ο δομικός πληθωρισμός ο σκληρός πυρήνας δηλαδή- μια μονάδα περίπου πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Πολύ πριν τη διεθνή κρίση είχαμε το τρίτο ακριβότερο ενεργειακό καλάθι στην Ευρώπη. Πολύ πριν τη διεθνή κρίση είχαμε το τέταρτο πιο ακριβό καλάθι τροφίμων στην ευρωζώνη. Πολύ πριν τη διεθνή κρίση όπως είπα προηγούμενα η ελληνική οικονομία έπεσε κατά 30 θέσεις τον παγκόσμιο πίνακα ανταγωνιστικότητας.

Πολύ πριν τη διεθνή κρίση η Αθήνα ανέβηκε 40 ολόκληρες θέσεις στον πίνακα των πιο ακριβών πόλεων του κόσμου και είμαστε πιο ακριβοί από το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη και το Λος ’ντζελες. Πολύ πριν τη διεθνή κρίση τα έσοδα του Δημοσίου και οι προβλέψεις για τον προϋπολογισμό έπεσαν τόσο πολύ έξω, όπως επίσης πολύ πριν τη διεθνή κρίση το μεγάλο ατού της Κυβέρνησης που ήταν το έλλειμμα μετά από εκείνη τη κατάπτυστη απογραφή, οδηγήθηκε τώρα σε κατάρρευση.

’ρα βιώνουμε στη χώρα μια πραγματικότητα την οποία πληρώνουν τα μεσαία και φτωχά νοικοκυριά, οι σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες τη στιγμή που γίνεται αναδιανομή πλούτου υπέρ του 20%, που όλα αυτά συνέβησαν επαναλαμβάνω πολύ πριν τη διεθνή κρίση.

Και τέλος πολύ πριν τη διεθνή κρίση, μόλις 2 μήνες από σήμερα, ο κ. Υπουργός Οικονομίας και ο Πρωθυπουργός στη Διεθνή Έκθεση ομολόγησαν την κατάρρευση της υλοποίησης του προϋπολογισμού, για τον οποίο –σημειωτέον- πήγαμε σε εκλογές πριν από ένα χρόνο.

Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Συγνώμη για την κατάχρηση έχω μια απορία. Θέλετε να δώσετε επίδομα θέρμανσης και κοινωνικό επίδομα. Με ποια κριτήρια θα είναι οι αποδέκτες; Με βάση αυτά που δηλώνουν στη φορολογική δήλωση, ειδικά όσον αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες;

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Αν διαβάσετε το σχέδιο νόμου θα δείτε ότι περιγράφει πλήρως τα κριτήρια με τα οποία θα δοθεί και το επίδομα θέρμανσης αλλά και το επίδομα αλληλεγγύης.

Θ. ΛΑΠΑΝΑΪΤΗΣ: Κύριε Χρυσοχοϊδη παρουσιάσατε κάποια μέτρα ουσιαστικά στήριξης των επενδύσεων, αν κατάλαβα καλά.

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Θ. ΛΑΠΑΝΑΪΤΗΣ: Αυτό ζητάει το ΠΑΣΟΚ και σε αυτό ασκεί κριτική στην Κυβέρνηση με δεδομένο ότι όλες οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες σε σχέση με τους ρυθμούς ανάπτυξης.

Εγώ λοιπόν θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: τα προηγούμενα χρόνια και ιδιαίτερα επί των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη, είχαμε ιδιαίτερα υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, αν δεν κάνω λάθος από τους υψηλότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ωστόσο οι μισθωτοί δεν ξέρω, εκτιμάτε ότι είδαν κάποιο ιδιαίτερο όφελος από αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης; Είχαν αυξήσει τους μισθούς; Είχαμε τόνωση της απασχόλησης ή μείωση της ανεργίας;

Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Επειδή πρέπει ο πολιτικός μας λόγο να είναι επιχειρηματολογημένος, εγώ θα σας παραπέμψω σε δυο τρία μεγέθη για να σας απαντήσω.

Η Ελλάδα λοιπόν ήταν 5η στην Ευρώπη σε ρυθμό ανάπτυξης και σήμερα είναι 14η και αυτή είναι μια από τις επιδόσεις της παρούσας Κυβέρνησης. Πριν από 5 χρόνια ένα νοικοκυριό μπορούσε να αποταμιεύσει και 15 ευρώ από το εισόδημά του. Σήμερα πρέπει να πληρώσει παραπάνω γύρω στα 350 ευρώ, που σημαίνει ότι πρέπει να δανειστεί.

Και θα σας πω ένα τελευταίο: αυτή τη στιγμή σε 4 ακριβώς χρόνια έχει ανέλθει ο δανεισμός στο 45% του ΑΕΠ. Ο ιδιωτικός δανεισμός στους καταναλωτές. Που σημαίνει ότι οι άνθρωποι δανείζονται για να ζήσουν!

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ευχαριστούμε.