Ομιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου στη συζήτηση στη Βουλή επί της προτάσεως του ΠΑΣΟΚ για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα η εικόνα της Βουλής φωτίζει μια αλήθεια ολοφάνερη, χωρίς αμφισβήτηση. Είναι μια σκληρή αλήθεια για τη χώρα, μια σκληρή αλήθεια για τον Έλληνα και την Ελληνίδα, που καθημερινά βιώνουν μια κρίση οικονομική, πολιτική, θεσμική, μία κρίση αξιών.
Μπροστά σε αυτή την κρίση, έχουμε μια κυβέρνηση απούσα. Απούσα από το προσκήνιο, αλλά παρούσα στο παρασκήνιο, μια κυβέρνηση παρούσα μόνο στο παρασκήνιο. Μια κυβέρνηση απούσα από τα προβλήματα του τόπου, μια κυβέρνηση απούσα από τα προβλήματα του πολίτη.
Τα άδεια έδρανα, αγαπητοί συνάδελφοι, μιλούν από μόνα τους, φωτίζουν τις πραγματικές διαστάσεις της κυβέρνησης, είναι μια κυβέρνηση αποχωρούσα.
Είναι μια κυβέρνηση αδύναμη να απαντήσει στις αγωνίες για το σήμερα και το αύριο. Αγωνίες κάθε ελληνικής οικογένειας, κάθε νοικοκυριού, κάθε επιχείρησης, κάθε πολίτη.
Είναι απούσα πια από τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας μας. Οι συμπολίτες μας δεν τα βγάζουν πέρα. Περιμένουν απαντήσεις και λύσεις:
Οι Έλληνες πολίτες θέλουν απλές απαντήσεις, απλές λύσεις στα προβλήματά τους. Αναζητούν το αυτονόητο, κάπου να ακουμπήσουν και να στηριχθούν. Γι' αυτό απαιτούν μια αξιόπιστη κυβέρνηση και ένα θαρραλέο σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Αξιόπιστη κυβέρνηση και θαρραλέο σχέδιο έχει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, είναι το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Ξέρουν πια οι πολίτες ότι δεν μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη σε μια κυβέρνηση που είναι απούσα από τα προβλήματά του και παρούσα μόνο για τα ιδιοτελή της παραταξιακά συμφέροντα. Ξέρουν πια οι πολίτες ότι τα συμφέροντά τους, τα δικαιώματά τους, οι οικονομίες τους, δεν μπορούν να προστατευτούν από μια κυβέρνηση που θέλει να χειραγωγεί κάθε δημοκρατικό θεσμό, κάθε νόμο προστασίας του αδύναμου και, όταν δεν μπορεί να χειραγωγεί, να κρύβεται και να δραπετεύει. Όπως έκανε και σήμερα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Δεν μπορούσε να ελέγξει το ελληνικό Κοινοβούλιο, δεν μπορούσε να ελέγξει το αποτέλεσμα του ελληνικού Κοινοβουλίου, τη δική της Κοινοβουλευτική Ομάδα και, ετράπη σε φυγή, ψάχνοντας κρησφύγετο στην παραπολιτική και στο παρασκήνιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Σε μια εποχή μεγάλων δυσκολιών ζητείται η πολιτική να βρεθεί πάλι στο προσκήνιο. Και οι πολίτες κοιτούν προς τη Βουλή και αναρωτιούνται: αν δεν μπορώ να εμπιστευτώ εσάς, ποιον θα εμπιστευτώ για να βγούμε από αυτή την κρίση, εγχώρια και διεθνή; Σίγουρα όχι την κυβέρνηση, σίγουρα όχι την αποχωρούσα Κυβέρνηση.
Γιατί ρωτούν δικαιολογημένα οι πολίτες πώς να εμπιστευτούν μια κυβέρνηση που είναι απούσα από τα προβλήματά τους, αλλά παρούσα για να χειραγωγεί τη Δικαιοσύνη; Μια κυβέρνηση που ευτελίζει τα σύμβολα του Ελληνισμού, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μέχρι την Ορθοδοξία και το Άγιο Όρος.
Μια κυβέρνηση που ευτελίζει σημαντικά σύμβολα και την ταυτότητα των Ελλήνων. Και αυτή ήταν μια από τις μεγάλες μας διαφορές.
Ναι, εμείς στηρίξαμε θεσμικά το Άγιο Όρος και αν σήμερα το Άγιο Όρος έχει αυτή τη λάμψη που έχει διεθνώς, την έχει διότι συμβάλλαμε ουσιαστικά, θεσμικά για να βοηθήσουμε το Άγιο Όρος. Όχι για να κερδοσκοπήσουμε, όχι για να πλουτίσουμε. Αλλά για να πλουτίσει η Ελλάδα με την παράδοσή της.
Πώς να έχει εμπιστοσύνη ο Έλληνας πολίτης σε μια κυβέρνηση που λεηλατεί τη δημόσια περιουσία με περισσή φαντασία και ακόμη μεγαλύτερο ζήλο, από τα ομόλογα, δηλαδή τα ασφαλιστικά Ταμεία, μέχρι τα ακίνητα του Δημοσίου, τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τις παραλίες μας, τα δάση μας με το νέο χωροταξικό;
Μια κυβέρνηση που είναι απούσα από τη δημόσια υγεία, την παιδεία και την πρόνοια, αλλά παρούσα στη στήριξη κάθε ιδιωτικού φορέα, κερδοσκοπώντας στους τομείς αυτούς σε βάρος του εισοδήματος των μεσαίων και χαμηλότερων εισοδηματικά τάξεων;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εμείς σήμερα κάνουμε το χρέος μας. Χρέος απέναντι στους θεσμούς της χώρας, της δημοκρατικής νομιμότητας και της Δικαιοσύνης, ως μια πράξη ευθύνης και αποκατάστασης της εμπιστοσύνης του πολίτη προς την πολιτική, εμπιστοσύνη προς την ίδια μας την πατρίδα, την Πολιτεία.
Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε για την υπεράσπιση της διαφάνειας και των συμφερόντων του Ελληνικού λαού. Ο Ελληνικός λαός έχει μια απαίτηση από όλους μας: να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον, να προασπίζουμε τη δημόσια περιουσία, να μπει τέλος στο αίσθημα της ατιμωρησίας, να γίνουμε επιτέλους ένα κράτος Δικαίου, ένα ευνομούμενο κράτος, όπου εφαρμόζεται η ισχύς του Δικαίου και όχι το δίκιο του ισχυρού.
Θα κάνουμε τα πάντα για να αποκτήσει η χώρα μας ένα πολιτικό σύστημα διαφάνειας και λογοδοσίας. Γιατί μόνον έτσι θα μπορέσουμε να υπηρετήσουμε το λαό, μέσα από την αυτονομία της πολιτικής, της γνήσιας έκφρασης της βούλησης του λαού. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να σταθούμε στο πλευρό των συμπολιτών μας και να τους πείσουμε ότι μαζί μπορούμε να χτίσουμε πραγματικά μια ανθρώπινη κοινωνία.
Αυτή είναι συλλογική μας δέσμευση, είναι και προσωπική μου δέσμευση, αλλά είναι και ανάγκη επιτακτική. Είναι επείγουσα ανάγκη να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στους θεσμούς στη χώρα μας. Και γίνεται ακόμα πιο μεγάλη αυτή η ανάγκη λόγω της κρίσης που ζούμε, της διεθνούς κρίσης που έρχεται. Γιατί έχει διαρραγεί ένας βασικός πυλώνας που κρατά την οποιαδήποτε οικονομία σε κίνηση. Είναι αυτό που απλά λέμε εμπιστοσύνη, αξιοπιστία, αν θέλετε, πίστη.
Και δεν είναι τυχαία αυτή η λέξη. Είναι μια λέξη και οικονομική και βαθιά πολιτική. Έχει σήμερα κυριολεκτικά χαθεί η πίστη και γίνεται ακόμα πιο δραματική αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης από την ουσιαστική απουσία της αποχωρούσας κυβέρνησης.
Η απουσία αυτή όμως δεν σημαίνει ότι δεν κινείται αυτή η κυβέρνηση με αδιαφάνεια. Και παίρνω παράδειγμα τα μέτρα που ανακοίνωσε χθες η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των τραπεζών, με τεράστια βεβαίως και ζημιογόνα για τη χώρα μας καθυστέρηση.
Τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ. Ποιος θα τα μοιράσει; Ποιος θα ευνοηθεί; Με ποιους κανόνες δίνονται; Με ποιες προϋποθέσεις; Με ποια διαφάνεια; Με ποια εποπτεία και έλεγχο από τον πολίτη, από το ελληνικό δημόσιο; Με ποιες εγγυήσεις για το δημόσιο και τον φορολογούμενο, που δίνει απ? τα δικά του χρήματα 28 δισεκατομμύρια ευρώ;
Καμία, μα καμία εγγύηση. Είναι δικά του τα χρήματα αυτά, του Ελληνικού λαού. Αυτά βρέθηκαν ως δια μαγείας για τις τράπεζες. Αλλά ποιον τελικά θα ωφελήσουν; Αυτό θα το αποφασίσει, σύμφωνα με τα νέα μέτρα, αυθαίρετα ο υπουργός Οικονομίας. Ο υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης των ομολόγων, του Βατοπεδίου, της χειραγώγησης της δικαιοσύνης.
Ποια εμπιστοσύνη έχει σήμερα ο Ελληνικός λαός ότι μπορεί αυτή η κυβέρνηση να χειριστεί ορθά, χρηστά, αυτή την κρίση; Αυτά τα χρήματά του;
Καμιά εμπιστοσύνη. Καμιά εμπιστοσύνη σήμερα σε μια αποχωρούσα κυβέρνηση. Φοβόμαστε ένα νέο και τεράστιο έγκλημα κατά του Ελληνικού λαού, που βεβαίως περνά σχετικά απαρατήρητο, λόγω της συνεχούς παραγωγής σκανδάλων και του ηχηρού κύκνειου άσματος της Νέας Δημοκρατίας.
Γι? αυτό και εμείς έγκαιρα καταθέσαμε αυτές τις μέρες πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Για εποπτεία. Για τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, που θα χτυπηθούν άγρια από την ύφεση εάν δεν υπάρξει η κρατική μέριμνα. Για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Για την ανάπτυξη της χώρας.
Σε μία απ? αυτές τις προτάσεις μας θα αναφερθώ σήμερα, απευθυνόμενος σε όλους εκείνους που δεν βρίσκονται εδώ μαζί μας, που δεν βρίσκονται στα άδεια έδρανα, τα κυβερνητικά.
Η κατάρρευση που βλέπουμε αυτές τις μέρες και σήμερα, ακόμα περισσότερο, των μετοχών, της αξίας των μετοχών των ελληνικών τραπεζών, σημαίνει έλλειψη εμπιστοσύνης στο δικό μας τραπεζικό σύστημα. Αλλά και την προοπτική, τον κίνδυνο να γίνουν οι τράπεζες της χώρας μας εύκολη λεία κερδοσκοπικής και επιθετικής αγοράς, εξαγοράς.
Είναι ώρα να εφαρμοστεί το σχέδιο που εμείς έχουμε προτείνει, που θεωρώ πια πως είναι μονόδρομος. Την αγορά σημαντικών πια μεριδίων των μετοχών των ελληνικών τραπεζών από το ελληνικό δημόσιο. Εκεί πρέπει τα λεφτά να αξιοποιηθούν. Αντί να δίνονται τσάμπα χρήματα για να κλείσουν μαύρες τρύπες, και πόσο μεγάλες μπορεί να είναι δεν ξέρει κανείς, γιατί αυτό κάνει η κυβέρνηση, ξεφορτώνει προβληματικές απαιτήσεις από τις τράπεζες με χρήματα του Ελληνικού λαού.
Να μπει, λοιπόν, το ελληνικό δημόσιο ως μέτοχος, ίσως και ως κύριος μέτοχος στις ελληνικές τράπεζες που έχουν πρόβλημα. Αν θέλετε βέβαια είναι μια μερική κρατικοποίηση. Αλλά τι διασφαλίζουμε; Την αξιοπιστία και την ανταγωνιστικότητα πρώτα απ? όλα των ελληνικών τραπεζών, σε μια διεθνή αγορά, όπου πια κρατικοποιούνται πολλές και μάλιστα μεγάλες τράπεζες.
Τη σιγουριά για τον καταθέτη. Τον έλεγχο και την ουσιαστική καθοδήγηση των δανείων, της πολιτικής δηλαδή των τραπεζών, προς την πραγματική οικονομία και την ανάπτυξη του τόπου, και όχι κι άλλη κερδοσκοπία. Τη συμμετοχή του δημοσίου και άρα και του φορολογούμενου Έλληνα πολίτη στα κέρδη των τραπεζών, και όχι στη χασούρα τους, για την οποία βεβαίως είναι πρωτίστως υπεύθυνες οι ίδιες οι τράπεζες.
Τη διαφάνεια και λογοδοσία των τραπεζών απέναντι στο δημόσιο, στο λαό και τον πολίτη.
Βέβαια καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά τα μέτρα ξαναφέρνουν στο προσκήνιο το σημαντικό ρόλο του κράτους. Ρόλο καθοριστικό πια για τη σιγουριά και την αποκατάσταση εμπιστοσύνης του πολίτη στην οικονομία. Όμως, αυτό τι απαιτεί; Προϋποθέτει μια νέα, αξιόπιστη κυβέρνηση, που να έχει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού. Μια σοβαρή, υπεύθυνη κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση που να εγγυάται τη χρηστή διοίκηση και τη διαφάνεια. Να αρνείται τη λογική της ιδιοποίησης του πλούτου του ελληνικού λαού. Τη λογική που μας έφερε σε αυτό το σκάνδαλο του Βατοπεδίου που συζητάμε σήμερα. Την αντίληψη αυτή, διότι δεν είναι μόνο το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, είναι η αντίληψη της πολιτικής διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για την οποία σήμερα μιλάμε εδώ, σε αυτή την αίθουσα.
Απαιτείται μια κυβέρνηση που να μη φορτώνει την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων και κυρίως να βάλει τη χώρα σε μια νέα τροχιά ανάπτυξης. Μιας πράσινης ανάπτυξης, ανοίγοντας νέες προοπτικές, με νέες τεχνολογίες, βοηθώντας σε μια νέα ενεργειακή πολιτική.
Μια κυβέρνηση έτοιμη να συγκρουστεί για να εγγυηθεί τη δίκαιη κατανομή του πλούτου, την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, την προστασία του μικρομεσαίου επιχειρηματία, που θα «καταβροχθίσουν» οι οικονομικές αλλαγές. Θα δούμε τεράστια μονοπώλια να ελέγχουν πια τις αγορές μας, εάν εμείς δεν παρέμβουμε.
Αυτά δεν μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να τα εγγυηθεί. Είναι αδύνατον η κυβέρνηση του Βατοπεδίου, των ομολόγων, να εγγυηθεί μια χρηστή, αξιόπιστη, υπεύθυνη αντιμετώπιση της κρίσης.
Γι? αυτό ακριβώς το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, για να εγγυηθεί μια διακυβέρνηση αξιόπιστη, σοβαρή, υπεύθυνη, με λύσεις και πρωτοβουλίες. Λύσεις και πρωτοβουλίες και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και διεθνώς, υπερασπίζοντας και προασπίζοντας, προστατεύοντας τις βασικές ανάγκες και τα βασικά δικαιώματα του εργαζόμενου λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε εδώ ακριβώς διότι είναι απαίτηση των εποχών, είναι απαίτηση της κοινής γνώμης, είναι απαίτηση λαϊκή, αλλά είναι και απαίτηση των νόμων, του Συντάγματος, της χώρας μας. Έχει υποχρέωση η Βουλή να αποφασίσει αν αυτή η υπόθεση θα διερευνηθεί ως προς τους υπουργούς για τους οποίους η εισαγγελική έρευνα έδειξε ότι σχετίζονται με την υπόθεση. Η εισαγγελική έρευνα. Αυτό προβλέπει το Σύνταγμα και ο νόμος. Αυτό προβλέπουν οι κανόνες της δημοκρατίας μας.
Υπάρχουν όμως κάποιοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που έχουν άλλη άποψη. Υπάρχει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός που έχουν αποφασίσει να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, ώστε να μην οδηγηθούν οι υπεύθυνοι σε λογοδοσία.
Ξεκίνησαν με τη δικαιοσύνη. Κατάργησαν το αυτοδιοίκητο για να μπορούν να διορίζουν οι ίδιοι τους προϊστάμενους. Τους εκλεκτούς τους. Και τελικά το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε παραίτηση δύο Εισαγγελέων που δεν δέχτηκαν - και μπράβο τους - τις πιέσεις. Μπράβο τους που δεν δέχτηκαν τις πιέσεις της κυβέρνησης.
Δεν υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία μας. Όπως δεν υπάρχει και προηγούμενο απουσίας της πλειοψηφίας από την κοινοβουλευτική διαδικασία. Μια νέα, σκόπιμη, συνειδητή υποβάθμιση των δημοκρατικών μας θεσμών.
Γι' αυτό καλούμε και αυτή την ύστατη στιγμή την κυβερνητική πλειοψηφία να αναθεωρήσει τη στάση της. Διότι η στάση της κυβέρνησης, της ηγεσίας της κυβέρνησης, αποτελεί ουσιαστικά νοθεία της διαδικασίας.
Όπως νόθευσαν τα αποτελέσματα στη ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος, σήμερα δεν αφήνουν να εκφραστούν ελεύθερα, κατά συνείδηση, σε μυστική ψηφοφορία, οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Χειραγωγούν την ψήφο τους, τη συνείδησή τους με την αποχώρησή τους, για να τους καταστήσουν συνενόχους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας χάνει σήμερα την ευκαιρία να κάνει μια κίνηση ιστορική. Να σώσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της παράταξής της. Να συμβάλει όμως και θετικά στη λύτρωση του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτοί διάλεξαν άλλο δρόμο. Το δρόμο της φυγής. Προσπαθώντας βεβαίως να συμπαρασύρουν μαζί τους και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Δεν θα τους αφήσουμε να συμπαρασύρουν τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας. Είμαστε εδώ για να τους προασπίσουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα τα άδεια έδρανα της συμπολίτευσης φωνάζουν. Φωνάζουν ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι για τα δύσκολα. Δεν ξέρει να στέκεται με ευθύνη απέναντι στα προβλήματα του τόπου και στους δημοκρατικούς θεσμούς. Δεν μπορεί και δεν θέλει να σταθεί κοντά στον πολίτη, κοντά στις ανάγκες του.
Δεν θα έπρεπε - δυστυχώς - να ελπίζουμε σε κάτι διαφορετικό, γιατί από την πρώτη μέρα που κυβέρνησαν, αυτή ήταν η προτεραιότητά τους. Αυτά τα πέντε χρόνια, αυτές ήταν οι προτεραιότητες τους. Το μικροκομματικό, πάνω από το συμφέρον του Έλληνα πολίτη.
Από σήμερα πια, όλοι οι Έλληνες ξέρουν ότι η κυβέρνηση φοβάται ακόμη και την ίδια της την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Θέλησαν να αποτρέψουν την αποδοκιμασία από την ίδια τη Βουλή. Την αποδοκιμασία της γραμμής της συγκάλυψης. Δεν θα αποτρέψουν όμως την αποδοκιμασία από τον Ελληνικό λαό και σήμερα και αύριο στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν.
Είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια αποχωρούσα κυβέρνηση.
Έρχεται η αλλαγή.
Έρχεται η αλλαγή πορείας της χώρας μας.
Μπαίνουμε σε μια νέα τροχιά ευνομούμενου κράτους, κράτους δικαίου, δίκαιης κοινωνίας.
Σας ευχαριστώ.