Έκθετος ο Βενιζέλος παρ’ ότι κάποιοι θέλουν να τον καλύψουν

Έκθετος ο Βενιζέλος παρ' ότι κάποιοι θέλουν να τον καλύψουν
Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος	Τετάρτη, 14 Μαΐου 2014
Χθες ακούσαμε στα δελτία ειδήσεων δηλώσεις όλων των πολιτικών που το 2011 ήταν ενάντιοι στο δημοψήφισμα, και οι οποίες αποδείκνυαν ότι ο Γ. Παπανδρέου ήταν ο μόνος που επέμενε να τεθεί η συμφωνία με τους εταίρους μας στην κρίση του ελληνικού λαού. Σε αυτή την παρουσίαση δεν εμφανίστηκαν, δυστυχώς, ενός πολιτικού. Πρόκειται για τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τις δηλώσεις του - απάντηση στο δημοσίευμα των Financial Tilmes. Θέλω να πιστεύω ότι η μη συμπερίληψη του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως (τότε και τώρα, απλώς με άλλον πρωθυπουργό) στις δηλώσεις των πολιτικών από κάποιους θα πρέπει να ήταν τυχαίο γεγονός. Ίσως να διέλαθε της προσοχής τους. Να θεωρήσω ότι υπάρχει κάποια άλλη σκοπιμότητα, μάλλον θα ήταν λάθος… Τι έλεγε όμως τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Τότε στις 31Οκτωβρίου 2011, δύο ημέρες δηλαδή πριν τη συνάντηση των Καννών, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. «Φίλες και φίλοι, η χώρα ζει ένα δράμα και από το δράμα αυτό πρέπει να λυτρωθεί. Πιστεύω πως η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, η προσφυγή στην άμεση βούληση του ελληνικού λαού, είναι η λύτρωση από το δράμα που βιώνει η χώρα και εμείς μαζί με τη χώρα….». »Τώρα ο ίδιος ο πολίτης μετά την στήριξη που θα προσφέρει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη κυβέρνηση, θα κληθεί να απαντήσει με μια λογική συνοχή και συνέπεια, με αρχή, μέση και τέλος: Είμαστε υπέρ της Ευρώπης; Είμαστε υπέρ της Ευρωζώνης; Είμαστε υπέρ του ευρώ; Θεωρούμε ότι το ισοζύγιο είναι θετικό; Θεωρούμε ότι πρέπει να μείνουμε σ’ αυτή την ομάδα των ανεπτυγμένων κρατών και δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα της δραχμής, ή στην Ελλάδα του ’60 ή του ’50; Θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε συνεπείς και υπεύθυνοι; Θεωρούμε ότι είναι καλό να χρωστάς στις τράπεζες διεθνώς 100 δισ. λιγότερα και όχι 100 δισ. περισσότερα; Είναι καλό το χρέος σου να τείνει προς το 120% και όχι προς το 240%;» Και η ομιλία του ολοκληρωνόταν ως εξής: «… Πιστεύω, λοιπόν, φίλες και φίλοι, ότι η πρωτοβουλία που πήρε ο Πρωθυπουργός, αυτό που ανακοίνωσε και για την διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και για την οργάνωση της διαπραγμάτευσης, για την ολοκλήρωση του σχήματος, του νέου προγράμματος και του νέου τρόπου συμμετοχής των ιδιωτών και για το δημοψήφισμα που θα έρθει να τα επικυρώσει ή να τα ανατρέψει όλα αυτά -αλλά ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του- είναι μια διαδικασία δημοκρατικά και εθνικά εκτονωτική και λυτρωτική». Ήταν λοιπόν λυτρωτική λύση το δημοψήφισμα, δημοκρατικά και εθνικά εκτονωτική λύση!!! Αυτά δεν τα ισχυρίστηκε μόνο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στον ΑΝΤ1. Άρα δεν ήταν μόνος του ο Παπανδρέου υπέρ του δημοψιφίσματος, όπως παρουσιλαστηκε, αλλά συμφωνούσε και υπερθεμάτιζε και ο τότε αντιπρόεδρός, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Πότε άλλαξε θέση; Όταν, όπως λέει το ρεπορτάζ των FT, συναντήθηκε με τον Μπαρόζο, μυστικά χωρίς να ενημερώσει τον πρωθυπουργό του, και συμφώνησε να «σκοτώσει» το δημοψήφισμα, πρωθυπουργός στη θέση του Παπανδρέου να γίνει ο Παπαδήμος, να μπει στην κυβέρνηση και η Ν.Δ., να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο και να γίνουν εκλογές σε έξι μήνες. Ο Μπαρόζο στη συνάντηση αυτή ενημέρωσε τον Βενιζέλο ότι προηγουμένως είχε μιλήσει και συμφωνήσει με τον Σαμαρά σ' αυτόν τον «πολιτικό οδικό χάρτη». Γιατί συμφώνησε «σχεδόν αμέσως», όπως λένε οι FT, ο Βενιζέλος; Επειδή, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ των FT, «το τέλος του δημοψηφίσματος θα ήταν επίσης το τέλος του Παπανδρέου». Και το τέλος του Παπανδρέου θα άνοιγε το δρόμο στον Βενιζέλο για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ που ήταν ο δεύτερος (ο πρώτος και μόνιμος είναι η πρωθυπουργία) διακαής πόθος του Βενιζέλου. Τόσο απλά και τόσο κυνικά. Αλλά και τόσο άδικο και ταπεινωτικό για την Ελλάδα: να ορίζει τον πρωθυπουργό της ο Μπαρόζο. Γιατί αυτό έγινε κι ας λέε ο Βενιζέλος ό,τι θέλει, ισχυριζόμενος ότι ο Παπαδήμος προέκυψε από τη συζήτηση μεταξύ ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ και ΛΑΟΣ και αφού προηγουμένως είχαν απορριφθεί ο Κακλαμάνης, ο Πετσάλνικος, η Παπαδημητρίου, ο Ρουμελιώτης, ο Διαμαντούρος. Ναι, τα ονόματα αυτά έπεσαν στον τραπέζι, αλλά ποιoς έγινε πρωθυπουργός; Αυτός που είπε ο Μπαρόζο. Οι FT στο ρεπορτάζ τους είναι άκρως διαφωτιστικοί: «Ο Μπαρόζο ( αφού προηγουμένως είχε συμφωνήσει με τον Σαμαρά) κάλεσε το συμβούλιό του και στελέχη της Κομισιόν στη σουίτα του στο Hotel Majestic Barrière για να χαράξει στρατηγική. Αποφάσισε ότι δεν θα έλεγε στον Ν. Σαρκοζί ή στην Α. Μέρκελ για εκείνη τη συνομιλία, αλλά σύμφωνα με άτομα που βρέθηκαν σε εκείνη τη σουίτα, ξεκίνησε τη συζήτηση για πιθανά ονόματα τεχνοκρατών που θα μπορούσαν να πάρουν τα ηνία από τον Παπανδρέου σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το πρώτο πρόσωπο που είπε ο Μπαρόζο ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μία εβδομάδα, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα». Ας σταματήσει λοιπόν ο Βενιζέλος να υποστηρίζει ότι αυτά έγιναν μετά. Ο Μπαρόζο ανέφερε τον Παπαδήμο πριν «σκοτωθεί» το δημοψήφισμα και πριν αρχίσουν οι συζητήσεις στην Ελλάδα για το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» και το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού. Ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως, προφανώς στην αγωνία του να βρει κάτι να απαντήσει, μπέρδεψε τις ημερομηνίες κι αυτές τον εκθέτουν. Ήταν καλύτερα να μείνει στο: «αυτά θα τα πούμε εν ευθέτω χρόνω» και να μην μπει σε λεπτομέρειες. Όσο το κάνει, θα χάνει. Υπάρχουν και πολλά ακόμη γεγονότα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Ούτε κάποιοι να μένουν στο τυπικό: «Μα, τον Παπαδήμο τον πρότεινε ο Καρατζαφέρης». Το πώς τον πρότεινε, πώς το σκέφτηκε και πώς και γιατί μπήκε στην κυβέρνηση είναι μια άλλη ιστορία, που κι αυτή, κάποια στιγμή, θα αποκαλυφθεί. Όπως επίσης είναι λάθος του να υποστηρίζει ότι οι συζητήσεις για κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" είχαν αρχίσει από τον Ιούνιο, πριν αυτός γίνει αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και υπουργός Οικονομικών. Τον Ιούνιο τελείωσε η προσπάθεια του Παπανδρέου να υπάρξει αυτή η κυβέρνηση επειδή ο Σαμαράς αρνήθηκε. Μάλιστα στα Μέσα Ενημέρωσης διοχετεύθηκε διαστρεβλωμένη η συζήτηση που είχε με τον Παπανδρέου με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πολιτικός θόρυβος που έπληξε τον Παπανδρέου. Τον Ιούνιο λοιπόν τελείωσε και επανήλθε τον Νοέμβριο με άλλους όρους, άλλες αφορμές και άλλες στοχεύσεις και σκοπιμότητες. Όμως ούτε αυτά είναι της ώρας. Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας και για να γνωρίζουμε όλοι μας το παιχνιδάκι που παίχτηκε τότε.

Έκθετος ο Βενιζέλος παρ' ότι κάποιοι θέλουν να τον καλύψουν

Βασίλης Φουρτούνης, δάσκαλος

Τετάρτη, 14 Μαΐου 2014

Χθες ακούσαμε στα δελτία ειδήσεων δηλώσεις όλων των πολιτικών που το 2011 ήταν ενάντιοι στο δημοψήφισμα, και οι οποίες αποδείκνυαν ότι ο Γ. Παπανδρέου ήταν ο μόνος που επέμενε να τεθεί η συμφωνία με τους εταίρους μας στην κρίση του ελληνικού λαού.

Σε αυτή την παρουσίαση δεν εμφανίστηκαν, δυστυχώς, ενός πολιτικού. Πρόκειται για τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τις δηλώσεις του - απάντηση στο δημοσίευμα των Financial Tilmes. Θέλω να πιστεύω ότι η μη συμπερίληψη του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως (τότε και τώρα, απλώς με άλλον πρωθυπουργό) στις δηλώσεις των πολιτικών από κάποιους θα πρέπει να ήταν τυχαίο γεγονός. Ίσως να διέλαθε της προσοχής τους. Να θεωρήσω ότι υπάρχει κάποια άλλη σκοπιμότητα, μάλλον θα ήταν λάθος…

Τι έλεγε όμως τότε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Τότε στις 31Οκτωβρίου 2011, δύο ημέρες δηλαδή πριν τη συνάντηση των Καννών, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

«Φίλες και φίλοι, η χώρα ζει ένα δράμα και από το δράμα αυτό πρέπει να λυτρωθεί. Πιστεύω πως η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, η προσφυγή στην άμεση βούληση του ελληνικού λαού, είναι η λύτρωση από το δράμα που βιώνει η χώρα και εμείς μαζί με τη χώρα….».

»Τώρα ο ίδιος ο πολίτης μετά την στήριξη που θα προσφέρει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη κυβέρνηση, θα κληθεί να απαντήσει με μια λογική συνοχή και συνέπεια, με αρχή, μέση και τέλος: Είμαστε υπέρ της Ευρώπης; Είμαστε υπέρ της Ευρωζώνης; Είμαστε υπέρ του ευρώ; Θεωρούμε ότι το ισοζύγιο είναι θετικό; Θεωρούμε ότι πρέπει να μείνουμε σ’ αυτή την ομάδα των ανεπτυγμένων κρατών και δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα της δραχμής, ή στην Ελλάδα του ’60 ή του ’50; Θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε συνεπείς και υπεύθυνοι; Θεωρούμε ότι είναι καλό να χρωστάς στις τράπεζες διεθνώς 100 δισ. λιγότερα και όχι 100 δισ. περισσότερα; Είναι καλό το χρέος σου να τείνει προς το 120% και όχι προς το 240%;»

Και η ομιλία του ολοκληρωνόταν ως εξής: «… Πιστεύω, λοιπόν, φίλες και φίλοι, ότι η πρωτοβουλία που πήρε ο Πρωθυπουργός, αυτό που ανακοίνωσε και για την διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και για την οργάνωση της διαπραγμάτευσης, για την ολοκλήρωση του σχήματος, του νέου προγράμματος και του νέου τρόπου συμμετοχής των ιδιωτών και για το δημοψήφισμα που θα έρθει να τα επικυρώσει ή να τα ανατρέψει όλα αυτά -αλλά ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του- είναι μια διαδικασία δημοκρατικά και εθνικά εκτονωτική και λυτρωτική».

Ήταν λοιπόν λυτρωτική λύση το δημοψήφισμα, δημοκρατικά και εθνικά εκτονωτική λύση!!!

Αυτά δεν τα ισχυρίστηκε μόνο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στον ΑΝΤ1. Άρα δεν ήταν μόνος του ο Παπανδρέου υπέρ του δημοψιφίσματος, όπως παρουσιλαστηκε, αλλά συμφωνούσε και υπερθεμάτιζε και ο τότε αντιπρόεδρός, ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Πότε άλλαξε θέση; Όταν, όπως λέει το ρεπορτάζ των FT, συναντήθηκε με τον Μπαρόζο, μυστικά χωρίς να ενημερώσει τον πρωθυπουργό του, και συμφώνησε να «σκοτώσει» το δημοψήφισμα, πρωθυπουργός στη θέση του Παπανδρέου να γίνει ο Παπαδήμος, να μπει στην κυβέρνηση και η Ν.Δ., να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο και να γίνουν εκλογές σε έξι μήνες. Ο Μπαρόζο στη συνάντηση αυτή ενημέρωσε τον Βενιζέλο ότι προηγουμένως είχε μιλήσει και συμφωνήσει με τον Σαμαρά σ' αυτόν τον «πολιτικό οδικό χάρτη».

Γιατί συμφώνησε «σχεδόν αμέσως», όπως λένε οι FT, ο Βενιζέλος; Επειδή, σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ των FT, «το τέλος του δημοψηφίσματος θα ήταν επίσης το τέλος του Παπανδρέου». Και το τέλος του Παπανδρέου θα άνοιγε το δρόμο στον Βενιζέλο για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ που ήταν ο δεύτερος (ο πρώτος και μόνιμος είναι η πρωθυπουργία) διακαής πόθος του Βενιζέλου. Τόσο απλά και τόσο κυνικά. Αλλά και τόσο άδικο και ταπεινωτικό για την Ελλάδα: να ορίζει τον πρωθυπουργό της ο Μπαρόζο. Γιατί αυτό έγινε κι ας λέε ο Βενιζέλος ό,τι θέλει, ισχυριζόμενος ότι ο Παπαδήμος προέκυψε από τη συζήτηση μεταξύ ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ και ΛΑΟΣ και αφού προηγουμένως είχαν απορριφθεί ο Κακλαμάνης, ο Πετσάλνικος, η Παπαδημητρίου, ο Ρουμελιώτης, ο Διαμαντούρος. Ναι, τα ονόματα αυτά έπεσαν στον τραπέζι, αλλά ποιoς έγινε πρωθυπουργός; Αυτός που είπε ο Μπαρόζο.

Οι FT στο ρεπορτάζ τους είναι άκρως διαφωτιστικοί: «Ο Μπαρόζο ( αφού προηγουμένως είχε συμφωνήσει με τον Σαμαρά) κάλεσε το συμβούλιό του και στελέχη της Κομισιόν στη σουίτα του στο Hotel Majestic Barrière για να χαράξει στρατηγική. Αποφάσισε ότι δεν θα έλεγε στον Ν. Σαρκοζί ή στην Α. Μέρκελ για εκείνη τη συνομιλία, αλλά σύμφωνα με άτομα που βρέθηκαν σε εκείνη τη σουίτα, ξεκίνησε τη συζήτηση για πιθανά ονόματα τεχνοκρατών που θα μπορούσαν να πάρουν τα ηνία από τον Παπανδρέου σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Το πρώτο πρόσωπο που είπε ο Μπαρόζο ήταν ο Λουκάς Παπαδήμος. Σε μία εβδομάδα, ο Λ. Παπαδήμος ανέλαβε καθήκοντα».

Ας σταματήσει λοιπόν ο Βενιζέλος να υποστηρίζει ότι αυτά έγιναν μετά. Ο Μπαρόζο ανέφερε τον Παπαδήμο πριν «σκοτωθεί» το δημοψήφισμα και πριν αρχίσουν οι συζητήσεις στην Ελλάδα για το σχηματισμό κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» και το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού. Ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως, προφανώς στην αγωνία του να βρει κάτι να απαντήσει, μπέρδεψε τις ημερομηνίες κι αυτές τον εκθέτουν. Ήταν καλύτερα να μείνει στο: «αυτά θα τα πούμε εν ευθέτω χρόνω» και να μην μπει σε λεπτομέρειες. Όσο το κάνει, θα χάνει.

Υπάρχουν και πολλά ακόμη γεγονότα που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Ούτε κάποιοι να μένουν στο τυπικό: «Μα, τον Παπαδήμο τον πρότεινε ο Καρατζαφέρης». Το πώς τον πρότεινε, πώς το σκέφτηκε και πώς και γιατί μπήκε στην κυβέρνηση είναι μια άλλη ιστορία, που κι αυτή, κάποια στιγμή, θα αποκαλυφθεί. Όπως επίσης είναι λάθος του να υποστηρίζει ότι οι συζητήσεις για κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" είχαν αρχίσει από τον Ιούνιο, πριν αυτός γίνει αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και υπουργός Οικονομικών. Τον Ιούνιο τελείωσε η προσπάθεια του Παπανδρέου να υπάρξει αυτή η κυβέρνηση επειδή ο Σαμαράς αρνήθηκε. Μάλιστα στα Μέσα Ενημέρωσης διοχετεύθηκε διαστρεβλωμένη η συζήτηση που είχε με τον Παπανδρέου με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πολιτικός θόρυβος που έπληξε τον Παπανδρέου. Τον Ιούνιο λοιπόν τελείωσε και επανήλθε τον Νοέμβριο με άλλους όρους, άλλες αφορμές και άλλες στοχεύσεις και σκοπιμότητες. Όμως ούτε αυτά είναι της ώρας.

Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας και για να γνωρίζουμε όλοι μας το παιχνιδάκι που παίχτηκε τότε.