Ôï Ýëëåéììá ôçò ëïãéêÞò
ÄåõôÝñá 1 Áõãïýóôïõ 2011
Ôïõ ÐÜó÷ïõ MáíäñáâÝëç
Το κýριο χαρακτηριστικü στη χþρα δεν εßναι πλÝον η παρανομßα. Οýτε καν η κοινωνικÞ αποδοχÞ της. Το βασικü στοιχεßο πλÝον εßναι ο παραλογισμüς. ΔηλαδÞ, δεν πρÝπει να υπÜρχει χþρα σε ολüκληρο τον πλανÞτη üπου το βασικü επιχεßρημα μιας επαγγελματικÞς ομÜδας στη διαπραγμÜτευση με το κρÜτος εßναι η παρανομßα της. Οι κÜτοχοι αδειþν ταξß ισχυρßζονται üτι το Üνοιγμα του επαγγÝλματος θα ακυρþσει την «επÝνδυσÞ» τους, την οποßα Üλλοι ανεβÜζουν στις 200.000 και Üλλοι στις 300.000 ευρþ. Αυτü υποστηρßζουν και πολλοß «ευαßσθητοι» του ΠΑΣΟΚ, οι οποßοι μÜλιστα Ýφτασαν να προτεßνουν αποζημßωση των κατüχων αδειþν.
Σε μια ευνομοýμενη πολιτεßα η αποζημßωση για την αξßα των αδειþν πιθανþς να Þταν θÝμα διαβοýλευσης. Στην ΕλλÜδα üμως, üπως ισχυρßζονται οι ßδιοι οι ταξιτζÞδες, üλα Ýγιναν αδιαφανþς και κÜτω απü το τραπÝζι. Μια τÝτοια ομολογßα, σε μια χþρα üπου üλοι σκοýζουν για τη φοροδιαφυγÞ, θα εßχε πυροδοτÞσει αντιδρÜσεις. Το ΣΔΟΕ, η δικαιοσýνη, κÜποιος τÝλος πÜντων, θα ευαισθητοποιεßτο για τις αδιαφανεßς συναλλαγÝς που Ýγιναν, ýψους 6 δισεκατομμυρßων ευρþ! (αν αληθεýει ο ισχυρισμüς των ταξιτζÞδων üτι η Üδεια αξßζει 200.000 ευρþ). Εδþ, στην υπερευαßσθητη για τη φοροδιαφυγÞ ΕλλÜδα, üχι μüνο δεν συγκινεßται κανεßς για την ομολογημÝνη φοροκλοπÞ, αλλÜ υπÜρχουν και βουλευτÝς που ισχυρßζονται üτι πρÝπει να δοθεß στους παρÜνομους και μπüνους, εßτε σε ρευστü εßτε σε φοροαπαλλαγÝς.
Προ ημερþν ο πρüεδρος του Σωματεßου Οδηγþν Ταξß κ. ΧρÞστος ΠÝτρου κατÞγγειλε τον ξυλοδαρμü του και την απüλυσÞ του επειδÞ οι εργαζüμενοι στα ταξß εßναι υπÝρ της απελευθÝρωσης. Μαζß του απολýθηκαν και Üλλοι τÝσσερις οδηγοß που λογικþς τÜσσονται υπÝρ της απελευθÝρωσης, μιας και στον κλÜδο τους επικρατοýν μεσαιωνικÝς συνθÞκες εργασßας. Η εßδηση αυτÞ (που θυμßζει εποχÝς μαφßας στις ΗΠΑ κατÜ τις αρχÝς του προηγοýμενου αιþνα) πÝρασε στα ψιλÜ. Ουδεßς ασχολÞθηκε με το θÝμα και τßποτε δεν Ýγινε. Ακüμη και η υπερευαßσθητη για τα εργασιακÜ δικαιþματα ΑριστερÜ σιþπησε. ΥπÜρχουν προφανþς εργαζüμενοι πολλþν ταχυτÞτων. Να συμφωνÞσουμε üτι, üπως απÝδειξε και η υπüθεση Κοýνεβα, σ' αυτÞν τη χþρα νüμος εßναι το δßκιο του τραμποýκου (πιθανþς εργοδüτη). ΑλλÜ αυτÞ η Ýλλειψη ευαισθησßας πρÝπει να προβληματßσει. Η ατιμωρησßα στη φριχτÞ υπüθεση Κοýνεβα και η σιωπÞ για τον ξυλοδαρμü του κ. ΠÝτρου εßναι, αν μη τι Üλλο, πρÜσινο φως για περισσüτερους τραμπουκισμοýς.
Το βασικü Ýλλειμμα της χþρας δεν εßναι οικονομικü. Εßναι λογικÞς. Οι στρεβλþσεις εßναι μακροχρüνιες. Τις συνηθßσαμε, Ýτσι þστε το παρÜλογο πλÝον μοιÜζει λογικü. Εθεωρεßτο φυσιολογικü, για παρÜδειγμα, να απαγορεýεται στην ουσßα σε Ýναν φτωχü νÝο να δοκιμÜσει την τýχη του ως επαγγελματßας ιδιοκτÞτης ταξß. ΠρÝπει να περÜσει απü τους «μαντρÜδες» και τους μεσÜζοντες, να δανειστεß υποθηκεýοντας το σπßτι του για να αποκτÞσει, üχι το αυτοκßνητο, αλλÜ την κρατικÞ Üδεια· Ýνα χαρτß φτιαγμÝνο για να εξυπηρετεß αυτοýς που το Ýχουν και üχι αυτοýς που θÝλουν να δουλÝψουν. Και το χειρüτερο εßναι üτι αυτüς ο περιορισμüς θεωρεßται φιλολαúκüς και αριστερüς. Οι τραμποýκοι των δρüμων Ýχουν διακομματικÞ πολιτικÞ υποστÞριξη. Απü τον κ. Αντþνη ΣαμαρÜ («γεια σου Θýμιο»), μÝχρι την κ. Τüνια Αντωνßου (και τους συνοδοιπüρους της στην ΚοινοβουλευτικÞ ΟμÜδα του ΠΑΣΟΚ) και σýμπασα την ΑριστερÜ. Και αν δεν καλυφθεß αυτü το Ýλλειμμα λογικÞς, üσες περικοπÝς κι αν κÜνουμε η χþρα δεν Ýχει ελπßδα.