Ομιλία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στην επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Ευχαριστώ κ. Καρατζαφέρη. Βεβαίως και αναγνωρίζω, ότι παρά τις ιδεολογικές μας διαφορές, έχετε κρατήσει μια στάση, που θεωρώ ότι είναι μια υπεύθυνη στάση στο θέμα του μνημονίου, μια πατριωτική στάση, διότι έχουμε θέσει τρεις βασικούς στόχους, που αντιμετωπίζουν τρία βασικά ελλείμματα της χώρας. Πρώτο έλλειμμα, είναι το χρέος με την ευρύτερη έννοια και τα ίδια τα ελλείμματα που παράγουμε, τα οποία βαρύνουν ως θηλιά το λαιμό του κάθε Έλληνα, ο οποίος πληρώνει σήμερα αυτό το σπάταλο και πελατειακό κράτος. Και στόχος μας είναι η συνεχής μείωση των ελλειμμάτων.

Βασικός στόχος μας, είναι να μην δαπανούμε παραπάνω από ό,τι παράγουμε, από ό,τι βγάζουμε, να μην χρειαζόμαστε, δηλαδή, όλο και περισσότερα δανεικά για να μπορούμε να επιβιώσουμε. Και αυτό αποτελεί τον βασικό λόγο σήμερα της εξάρτησής μας, αν θέλετε της «κηδεμονίας» – εγώ δεν έχω πρόβλημα με τις λέξεις – της επιτήρησης, στην οποία μπήκαμε, όχι σήμερα, αλλά εδώ και χρόνια.

Και όσοι πραγματικά θέλουν να σταθούν πατριωτικά, αυτό αποτελεί το πρώτο διακύβευμα, αυτή είναι και η δική μας και η δική μου πατριωτική στάση: Όχι σε δάνειες δυνάμεις.

Και είμαστε σε έναν σωστό δρόμο, με δυσκολίες. Το 5% μείωσης του ελλείμματος είναι πρωτοφανές, είναι ρεκόρ. Έχουμε μειώσει σπατάλες. Πράγματι, υπάρχει ελπίδα το 2012 να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα, όπου αυτό θα είναι ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα.

Δεύτερος βασικός μας στόχος, είναι το έλλειμμα στο αναπτυξιακό μοντέλο, δηλαδή, να πάμε σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν παράγει ελλείμματα και βάρη, που παράγει πραγματικό πλούτο, που παράγει ποιότητα, που παράγει ανταγωνιστικά, που παράγει ελληνικά, που εξάγει και στηρίζεται στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, σε ό,τι δηλαδή καλύτερο έχουμε ελληνικό: Το ανθρώπινο δυναμικό, τους πτυχιούχους μας -που σήμερα πλήττονται εξαιτίας αυτού του αναπτυξιακού μοντέλου από την ανεργία – τον πολιτισμό μας, την καινοτομία μας, το περιβάλλον μας, τις ίδιες τις αξίες μας.

Είναι αυτή η ανάπτυξη, που θα φέρει επίσης και πλεονάσματα, που θα μειώσει το χρέος, θα φέρει πλούτο στην Περιφέρεια, θα εγγυηθεί δουλειές για την Ελλάδα, που εδώ και χρόνια δεν υπάρχουν. Υπήρχαν μόνο με τα stage όπως λέγονται, με το ρουσφέτι στο Δημόσιο, το οποίο πια δεν μπορεί να αντέξει μια τέτοια στρεβλή ανάπτυξη.

Αλλά ανάπτυξη δεν έρχεται ούτε με το να ρίξουμε  απλώς λεφτά ή να χαμηλώσουμε  απλώς τους φόρους. Θυμίζω ότι, το 2009 είχαμε ελλείμματα, δηλαδή είχαμε ξοδέψει 36 δισεκατομμύρια ευρώ παραπάνω από ό,τι είχαμε στα ταμεία μας. Δηλαδή, αυτά τα λεφτά που υπήρχαν ρίχτηκαν στην οικονομία. Και παραπάνω απ’ ό,τι υπήρχαν κι όχι μόνο δεν έπιασαν τόπο, όχι μόνο μας υπερχρέωσαν, αλλά είχαμε και ύφεση και ανεργία. Άρα, η ανάπτυξη δεν είναι τόσο απλή υπόθεση.

Ας δούμε τις αιτίες, γιατί δεν έχουμε ένα σωστό μοντέλο ανάπτυξης.

Πρώτα απ’ όλα, χρειάζεται κλίμα σιγουριάς, ασφάλειας, αξιοπιστίας, για να επενδύσει, κάποιος είτε είναι μικρός επενδυτής είτε μεγάλος, είτε Έλληνας είτε ξένος. Διαφάνεια. Γραφειοκρατία. Χτύπημα της διαφθοράς. Απλοποίηση διαδικασιών. Να μην φοβάται ο Έλληνας καταθέτης. Και δεν πρέπει να φοβάται ο Έλληνας καταθέτης. Αλλιώς, πώς θα μπορέσει ένας ξένος να έρθει να επενδύσει;

Δεύτερον. Προσέλκυση επενδυτών με αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, που σήμερα αργεί. Εσείς το λέτε –πόσες φορές έχετε ρωτήσει εδώ στη Βουλή; Με μεγάλο πρόγραμμα και με τομές και με αποκρατικοποιήσεις και με αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, όπως με το Ελληνικό, πάντα με διαφάνεια, πάντα με τις καλύτερες δυνατές τιμές.

Πάντα μέσα από θεσμούς, όπως είναι ο θεσμός της Βουλής. Με διαφάνεια στους θεσμούς, με έλεγχο, ακόμα και για τις επιλογές των προσώπων που θα διοικήσουν αυτούς τους φορείς, ή αυτό τον φορέα που θ’ αξιοποιήσει τη δημόσια περιουσία.

Τρίτον. Ποιότητα στα προϊόντα μας και ανταγωνιστικότητα στα προϊόντα μας. Στον τουρισμό, στις υπηρεσίες υγείας και παιδείας που θα μπορούσαν να είναι εξαγωγικές. Μπορούμε να εξάγουμε γνώση και να εξάγουμε και υπηρεσίες υγείας, αντί να εξάγουμε φοιτητές και ασθενείς.

Δίνω έμφαση στις εξαγωγές, και έχουμε τα πρώτα μεγάλα θετικά αποτελέσματα. Έχουμε το ρεκόρ του αιώνα – δεν το είπα εγώ, αλλά το είπαν οι ίδιοι οι εξαγωγείς – με 35% αύξηση των εξαγωγών συνεχιζόμενα τους τελευταίους μήνες.

Παιδεία και γνώση: Κάνουμε  μεγάλες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, διότι αποτελεί επένδυση το ανθρώπινο δυναμικό, για να είμαστε ανταγωνιστικοί για την ανάπτυξη.

Υπάρχουν κρυμμένοι  φόροι. Ένα κρυμμένο κόστος αν θέλετε, όπως π.χ. με τα κλειστά επαγγέλματα. Και αυτό ανεβάζει το κόστος παραγωγής, ανεβάζει το κόστος και χαμηλώνει την ανταγωνιστικότητά μας. Βέβαια, και ο φόρος μπορεί να είναι ένας παράγοντας, αλλά υπάρχει μια διπλή ανάγνωση στους φόρους.

Πρώτα απ’ όλα, η μείωση των φόρων. Σας φέρνω ως παράδειγμα τις ΗΠΑ, όπου εκεί η μείωση των φόρων από τους συντηρητικούς δημιούργησε τεράστια ελλείμματα και χρέη, αλλά επίσης η μείωση των φόρων δημιουργεί το ερώτημα ποιος θα πληρώσει τις υπηρεσίες πού θέλουμε.

Και υπάρχουν, βεβαίως, και αναπτυξιακά μοντέλα, όπως στις σκανδιναβικές χώρες, που έχουν πολύ υψηλούς φόρους, έχουν πολύ μεγάλη ανταγωνιστικότητα, έχουν εξαγωγική βιομηχανία, έχουν κοινωνική συνοχή, έχουν καλές υπηρεσίες. Άρα, λοιπόν, δεν είναι το θέμα των φόρων η πανάκεια, ούτε η λύση του κάθε προβλήματος.

Τέλος, για την ανάπτυξη, το ερώτημα είναι «πού πάνε τα λεφτά»; Στη χώρα μας, αναρωτιέται κανείς: Πήγαιναν στους εργολάβους ή στα έργα; Στους μεσάζοντες ή τον πολίτη; Στους προμηθευτές ή στις πραγματικές προμήθειες; Στους μελετητές ή στις πραγματικές μελέτες; Στην υπερτιμολόγηση και την πολυφαρμακία ή στον ασθενή;

Τρίτο έλλειμμα, κ. Καρατζαφέρη, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο, είναι το έλλειμμα δικαιοσύνης, το έλλειμμα ισότητας, το έλλειμμα ευνομίας. Ένα πελατειακό σύστημα προνομίων, που ευνοούσε από τον μεγάλο παράγοντα μέχρι και τον μικρό παράγοντα για τα μικρά ρουσφέτια. Από τις μεγάλες ολιγαρχίες, μέχρι τις μικρές συντεχνίες. Προνόμια, αυθαιρεσίες, μαζί και διαφθορά.

Από το να χαρίζονται ασφαλιστικές εισφορές σε Τράπεζες, μέχρι το να ιδιοποιούνται χρήματα των ασφαλιστικών φορέων, όπως με το πρόσφατο παιχνίδι των ομολόγων με τα Ασφαλιστικά Ταμεία, αλλά και ακόμα με τις εικονικές αναπηρικές συντάξεις και το φορολογικό σύστημα.

Η μεγαλύτερη κοινωνική  αδικία και αντιαναπτυξιακό φαινόμενο, είναι η φοροδιαφυγή. Αυτή είναι η μεγάλη αδικία, γιατί ρίχνει τα βάρη στους καλοπληρωτές, σ’ αυτούς που δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν.

Και αυτό το κίνημα «δεν πληρώνω» είναι βαθιά άδικο, διότι  ουσιαστικά βοηθά τον επίορκο  υπάλληλο, τον εφοριακό, που ζητά το γρηγορόσημο, το φακελάκι, κάτω από το τραπέζι, βοηθά τελικά τις Τράπεζες στην Ελβετία να πλουτίζουν και στερεί από τον Ελληνικό λαό την προστασία και το χρήμα του για την ανάπτυξη.

Στόχος μας, κ. Καρατζαφέρη, είναι κάθε μας βήμα να κάνει το σύστημα πιο δίκαιο, πιο διάφανο. Να αφαιρεί τα βάρη ή να είναι πολύ πιο λίγα για τους αδύναμους και περισσότερα γι’ αυτούς που έχουν, αναλογικά δηλαδή.

Ευρύτερος στόχος μας, ένα πολιτικό σύστημα που να το εμπιστεύεται επιτέλους ο Ελληνικός λαός. Και αυτό σημαίνει για μας, επώδυνες αλλαγές, απαραίτητες για όλους.

Να ρίξουμε φως σε υποθέσεις σκανδάλων παρά τις όποιες πραγματικά συνταγματικές αβελτηρίες, που δεν έχουν επιτρέψει να αποδοθεί το αίσθημα δικαίου.

Απόλυτη διαφάνεια στη  λειτουργία των πολιτικών κομμάτων, των ΜΜΕ, αναδρομικά πόθεν έσχες παντού, αλλαγή του εκλογικού συστήματος, λειτουργία της Δικαιοσύνης, αλλαγή στη Δημόσια Διοίκηση, στο ίδιο το Κοινοβούλιο.

Και για πολλές από αυτές τις μεγάλες αλλαγές θα πρέπει να ζητήσουμε την ψήφο του Ελληνικού λαού μέσα από δημοψηφίσματα και το είπα και στους αρχηγούς των κομμάτων στις συναντήσεις μας.

Όλα αυτά σήμερα δημιουργούν  δικαιολογημένη αγανάκτηση στους πολίτες, διότι αποτελούν μέρος ενός συστήματος που μας έφερε ως εδώ, ένα σύστημα που αργοπεθαίνει και πρέπει ν’ αλλάξει. Η αντιμετώπιση αυτού του ελλείμματος αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης, είναι το μεγάλο στοίχημα και εντός αλλά είναι και το μεγάλο στοίχημα και εκτός της χώρας μας.

Έρχομαι στους εταίρους μας και στη δανειοδότησή μας. Τα δικά τους χρήματα μας δίνουν και θέλουν να είναι σίγουροι για  τρία πράγματα: Πρώτα απ’ όλα  ότι θα γίνει βιώσιμο το χρέος  και αυτό συζητάμε, διαπραγματευόμαστε -δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, το ξέρετε ότι είναι ένα ευαίσθητο θέμα- δεύτερον, ότι θα κάνουμε αλλαγές για να είναι η οικονομία μας επιτέλους βιώσιμη, αυτό θέλουν οι εταίροι μας και τρίτον, ότι είμαστε αξιόπιστοι στις υποχρεώσεις μας και δεν θα χάσουν τα λεφτά τους.

Γιατί νομίζετε ότι είμαστε σε εποπτεία; Επειδή διαχρονικά τους είπαμε ψέματα. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Πολλές φορές λέμε να τα πούμε ειλικρινά, αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Γι’ αυτό, πρέπει να είμαστε συνεπείς ακόμα και με διορθωτικά μέτρα.

Γι’ αυτό, χρειάζεται να δείξουμε ενωμένοι, δηλαδή, να δείξουμε και προς τα έξω, ότι δεν μας επιβάλλουν καμία συναίνεση, δεν επιβάλλεται η συναίνεση από κανέναν, να δείξουμε ότι κατανοούμε τις ευθύνες μας, ότι τις κατανοούμε όλοι μας, όλα τα κόμματα, ότι ναι, περνάμε δυσκολίες, αλλά τις περνάμε μαζί, αλλάζουμε την Ελλάδα και θα την αλλάξουμε την Ελλάδα και να είμαστε πειστικοί και σ’ αυτούς οι οποίοι σήμερα δίνουν χείρα βοηθείας.

Γι’ αυτό, βεβαίως, ζητώ απ’ όλους τη συνεργασία, την κατάθεση ιδεών, όπως είπα και στη συνάντηση με τους αρχηγούς όλων των κομμάτων. Ακούμε όλες τις θέσεις, κάθε θέση που είναι θετική. Και σ’ αυτά τα οποία έχουμε φέρει στη Βουλή για το μεσοπρόθεσμο, είμαστε έτοιμοι, μέχρι και την τελευταία στιγμή, ν’ ακούσουμε θετικές προτάσεις που να έχουν και αυτές ως αποτέλεσμα να φτάσουμε στο δύσκολο στόχο.

Και είναι δύσκολοι οι στόχοι, διότι όλα μαζί χρειάζεται να γίνουν, από αυτή την κυβέρνηση, από αυτή τη κοινωνία, μέσα σε αυτή την συγκυρία, να μειώσουμε ελλείμματα, ν’ αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης, να προστατεύσουμε παράλληλα σ’ αυτή την κρίση τους αδύναμους, τους άνεργους. Να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα.

Να δημιουργήσουμε μια  φορολογική συνείδηση και ένα  σωστό φορολογικό σύστημα, με μια  Δημόσια Διοίκηση που δυσκολεύεται -ξέρουμε ποια είναι- και να μπορέσουμε όλα αυτά να τα κάνουμε με αξιοπιστία απέναντι στους εταίρους μας. Όλα αυτά ταυτόχρονα.

Όμως αυτός ο πόνος, κ. Καρατζαφέρη, είναι συγκυριακός, αλλά αν δεν τον αντέξουμε, αν τον εγκαταλείψουμε στα μισά του δρόμου, οι συνέπειες θα είναι ολέθριες. Και τότε, πράγματι, οι θυσίες θα πάνε χαμένες.

Αν τον αντέξουμε τώρα, με τα όποια διορθωτικά μέτρα, τα επόμενα χρόνια του προγράμματος, όχι μόνο θα έχουμε μία διαφορετική Ελλάδα, αλλά θα έχουμε λύσει για τις επόμενες γενιές και το μεγάλο ζήτημα του χρέους, με τη βοήθεια των εταίρων μας, που προτίθενται να βάλουν πλάτη.

Θα έχουμε παράλληλα  κάνει και αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και δεκαετίες  και πάλι με τη στήριξή τους και  τότε θα μπορούμε να μιλάμε και για  εγγυημένες δουλειές και για καλύτερους μισθούς και για καλύτερες  συντάξεις και για καλύτερο περιβάλλον, για εγγυημένη και ποιοτική παιδεία και υγεία, για μια Ελλάδα πολύ διαφορετική και σίγουρα ποτέ πια σε επιτήρηση.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Πρώτα απ’ όλα, νομίζω ότι πρέπει να πιστέψουμε στους εαυτούς μας. Δεν εννοώ την Κυβέρνηση, την Κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά την Ελλάδα, κ. Καρατζαφέρη.

Γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο στη μέση ή στην αρχή ενός δύσκολου αγώνα, ενός τριετούς προγράμματος που έχει δυσκολίες, να πούμε όλοι «αποτύχαμε, τελείωσε, πονάμε, να γυρίσουμε πίσω». Πού; Πού να γυρίσουμε κ. Καρατζαφέρη;

Αυτά που είπατε, αυτά είναι που αλλάζουμε. Τα θέματα διαφάνειας, τα θέματα διαφθοράς. Και εμείς, αυτή η παράταξη, δεν δίστασε να δώσει φως ακόμα και σε υποθέσεις που αφορούσαν στελέχη, σημαντικά στελέχη του παρελθόντος της. Αυτό είναι το δείγμα της δικής μας τόλμης, της δικής μας αποφασιστικότητας και με αυτή την αποφασιστικότητα θα συνεχίσουμε για να αλλάξει αυτή η χώρα.

Αλλά δεν θα φοβηθούμε στις πρώτες δυσκολίες και δεν θα γυρίσουμε πίσω. Θα πάμε μπροστά. Είναι δύσκολα, αλλά δεν θα φοβηθούμε.

Δεύτερον. Το Μεσοπρόθεσμο, όπως ξέρετε, ψηφίζεται, όπως ψηφίζονται οι προϋπολογισμοί, αλλά μετά έρχονται τα εφαρμοστικά νομοσχέδια, τα οποία θα ψηφίζονται κανονικά κατ’ άρθρο, κατ’ αρχήν, από τους βουλευτές του Κοινοβουλίου.

Και θεωρώ ότι αυτοί  που ψηφίζουν και στηρίζουν αυτή την πορεία, το κάνουν ακριβώς επειδή έχουν και δημοκρατική και  πατριωτική και εθνική συνείδηση  σ’ αυτή τη χώρα.

Λέγονται πολλά για το τι πετύχαμε, δεν ήταν καθόλου εύκολη χρονιά, άκουσα: «τα εύκολα κάνατε». Ποια εύκολα; Ποια κυβέρνηση ανέλαβε με αυτές τις δυσκολίες, κ. Καρατζαφέρη, μέσα σε αυτή τη λαίλαπα των αγορών; Πρώτα απ’ όλα, δεν έχουμε χρεοκοπήσει. Περάσαμε όλα τα τεστ μέχρι τώρα. Αν είχαμε αποτύχει δεν θα μας είχε καταβληθεί ούτε η 1η, ούτε η 2η, ούτε η 3η ούτε η 4η δόση. Κάθε αξιολόγηση ήταν θετική. Και πιστεύω ότι αυτό  θα γίνει και στη συνέχεια.

Τρίτον. Μέσα σε ενάμισι χρόνο έχουν γίνει ριζοσπαστικές παρεμβάσεις. Στο Ασφαλιστικό, στην Αυτοδιοίκηση, στις προσλήψεις -με τη διαφάνεια- στις προαγωγές στο Δημόσιο, στον έλεγχο των κρατικών δαπανών, στο φορολογικό σύστημα, στα κλειστά επαγγέλματα, στο πρωτοβάθμιο σύστημα υγείας,  στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση.

Ναι, οι τιμές στα φάρμακα όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά μειώθηκαν. Και λόγω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και λόγω της διαπραγμάτευσης που κάναμε και των αποφάσεων που πήραμε. Και σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό, έχουμε μείωση από πέρυσι, εάν αφαιρέσουμε τον ΦΠΑ, άρα μας πάει στις ίδιες τιμές με το 2010.  Άρα, έχουμε και μείωση στο καλάθι της νοικοκυράς.

Νέο σχολείο, ίδρυση επιχειρήσεων, έγκαιρες αποζημιώσεις αγροτών σε δύσκολες συνθήκες. Έχουμε μείωση του ελλείμματος. Οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ, αναφερόμενοι στη μείωση του ελλείμματος κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, κάνουν λόγο για τεράστια μείωση ελλείμματος. Καμία χώρα του ΟΟΣΑ δεν έχει μειώσει, κατά τα τελευταία 25 χρόνια, το έλλειμμά της τόσο πολύ μέσα σ’ ένα χρόνο. Δεν είναι δικά μου λόγια, αλλά του ΟΟΣΑ.

Εμφανίζονται τα πρώτα  σημάδια ανάκαμψης. Δειλά, αλλά υπάρχουν. Εξαγωγές και τουρισμός: Αν είχαμε αποτύχει, δεν θα  είχαμε αύξηση της αξίας των ελληνικών εξαγωγών για 6 συνεχιζόμενους μήνες, από τον Οκτώβρη το 2010. Δεν θα είχαμε θετικές προοπτικές για τον τουρισμό το 2011. Και η κριτική που μας ασκείται από το εξωτερικό δεν είναι ότι απέτυχε η Ελλάδα, αλλά λένε «κάνατε πολλά, πρέπει να κάνετε και τα υπόλοιπα και δεσμευθείτε να μην καθυστερείτε». Και αυτό είναι τελείως άλλο από το «αποτύχατε». «Να επιταχύνετε», μας λένε.

Κύριε Καρατζαφέρη, πολλοί ποντάρουν στην αποτυχία μας. Άλλοι για μικροκομματικούς λόγους, διότι δεν κατανοούν τις εθνικές ευθύνες, που έχει αυτή η Κυβέρνηση -και αυτή τη στιγμή περνάει η χώρα δυσκολίες- άλλοι για κερδοσκοπικούς λόγους, ποντάρουν και θα κερδίσουν, εάν η Ελλάδα αποτύχει.

Και βεβαίως, υπάρχουν και διάφοροι πολιτικοί σε διάφορες χώρες, που θα ήθελαν να αποτύχουμε για να πουν, «να είδατε, δεν χρειάζεται να βοηθήσουμε την Ελλάδα, αφού δεν θέλουν οι ίδιοι να βοηθηθούν». Και να μας διώξουν είτε από το ευρώ, είτε να μην μας βοηθήσουν.

Εμείς κ. Καρατζαφέρη, έχουμε δείξει την καλή  μας προαίρεση και θα τη συνεχίσουμε. Τις ιδέες και τις δικές σας και κάθε άλλου κόμματος, τις εφικτές, τις καλές θα τις υιοθετήσουμε. Και πράγματι έχετε καταθέσει ιδέες, το αναγνωρίζουμε. Δεν λέω ότι όλες είναι συμβατές ή ικανές για ν’ αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, πολλές είναι όμως, και τις έχουμε υιοθετήσει.

Αυτό το βλέπω θετικό και θα συνεχίσουμε. Θα πρέπει, όμως, και από την άλλη μεριά, κ. Καρατζαφέρη, όλοι μας στην Ελλάδα να μην ισοπεδώνουμε τις επιτυχίες, που είναι  τελικά επιτυχίες λόγω των θυσιών του Ελληνικού λαού.

Πρέπει να τις βροντοφωνάξουμε – μεταξύ μας ας κάνουμε την κριτική, να κάνουμε όλο και καλύτερη πολιτική. Αλλά θα πρέπει να βροντοφωνάξουμε τις επιτυχίες μας, τα εντυπωσιακά επιτεύγματα αυτής της χώρας, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, ώστε πραγματικά ενωμένοι προς τα έξω, να δείξουμε ότι η Ελλάδα πάει μπροστά και ότι θα πάει μπροστά.  Αλλά θα μπορέσει να πάει μπροστά πολύ πιο γρήγορα, αν δουλέψουμε με μια εθνική συνεννόηση.

Ευχαριστώ πολύ.