Ã.Á. ÐáðáíäñÝïõ: ïìéëßá óôç óõíåäñßáóç ôçò ÊïéíïâïõëåõôéêÞò ÏìÜäáò ôïõ ÊéíÞìáôïò

Ôñßôç 15 Ìáñôßïõ 2011

Φωτογραφικü Υλικü

Αγαπητοß συνÜδελφοι, θα Þθελα πριν ξεκινÞσουμε να εκφρÜσω ολüψυχα την συμπαρÜστασÞ μας, τη δικÞ μου και ολονþν μας, στο λαü της Ιαπωνßας, που συνεχßζει να δοκιμÜζεται σκληρÜ τα τελευταßα 24ωρα.

Σýσσωμη η ΕλληνικÞ ΚυβÝρνηση, αλλÜ και ο Ελληνικüς λαüς, εκφρÜζουμε την ανεßπωτη θλßψη μας για τα αμÝτρητα θýματα, τους νεκροýς και τους Üστεγους, που Üφησε πßσω της αυτÞ η πραγματικÜ βιβλικÞ καταστροφÞ.

Δυστυχþς, ο δοκιμαζüμενος λαüς της Ιαπωνßας Ýχει Ýρθει τþρα αντιμÝτωπος και με την αγωνßα του πυρηνικοý εφιÜλτη, μια αγωνßα που συμμεριζüμαστε και που ξυπνÜ σε üλους τους λαοýς επþδυνες μνÞμες του παρελθüντος.

Και μοιÜζει με αρχαßα τραγωδßα üτι ο εφιÜλτης της πυρηνικÞς καταστροφÞς επισκÝπτεται ξανÜ Ýνα λαü, που δοκιμÜστηκε τüσο απü τα πυρηνικÜ üπλα και που, üλες αυτÝς τις δεκαετßες, πρωτοστατοýσε ενÜντια στη χρÞση και εξÜπλωση των πυρηνικþν üπλων.

Αποδεικνýει üμως και την ορθüτητα της δικÞς μας απüφασης να μην πÜμε σε χρÞση πυρηνικÞς ενÝργειας, üπως και την ανÜγκη να ελεγχθοýν Üμεσα üλες οι εγκαταστÜσεις των πυρηνικþν εργοστασßων στην Ευρþπη - Ýνα «stress test», μια δοκιμÞ αντοχÞς, για την προστασßα üλων μας.

ΘÝλω να ανακοινþσω üτι η ΕλλÜδα θα πÜρει πρωτοβουλßα προς αυτÞ την κατεýθυνση και στην Ευρþπη και στη γειτονιÜ μας. Σ' αυτÞ την τραγωδßα, üμως, φαßνεται περισσüτερο απü ποτÝ η ανÜγκη αλληλοβοÞθειας και αλληλεγγýης προς τους συνανθρþπους μας, σε üλα τα μÞκη και τα πλÜτη της γης.

Διüτι τÝτοιες καταστροφÝς αποτελοýν ηχηρÞ υπενθýμιση για το ευÜλωτο της ýπαρξÞς μας και την κοινÞ μοßρα που μας δÝνει üλους στον πλανÞτη μας και αποδεικνýουν üτι η ανθρωπüτητα Ýχει τερÜστιες δυνÜμεις και νÝες δυνατüτητες στην τεχνολογßα, στην οικονομßα και στην επιστÞμη. ¼μως, το ζητοýμενο τελικÜ εßναι πþς αυτÜ υπηρετοýν τον Üνθρωπο, πþς αξιοποιοýμε, προς üφελος του ανθρþπου και του περιβÜλλοντüς του, αυτÜ τα νÝα εργαλεßα. Κι αυτü αποτελεß και Ýνα μεγÜλο στοßχημα Δημοκρατßας.

ΜονÜχα ενωμÝνοι οι λαοß της γης, με αλληλοβοÞθεια και αλληλοσυμπαρÜσταση, με δημοκρατικÝς διαδικασßες παγκüσμιας διακυβÝρνησης, μποροýμε να ξεπερÜσουμε και να διασφαλßσουμε τη συνÝχειÜ μας, μπροστÜ σε τÝτοιου εßδους δοκιμασßες και νÝες προκλÞσεις, που αντιμετωπßζει η ανθρωπüτητα.

Θα Þθελα, επßσης, να εξÜρω την ψυχραιμßα και τη δýναμη ψυχÞς που Ýχει επιδεßξει ο Ιαπωνικüς λαüς απÝναντι στις δοκιμασßες, μια δýναμη που αποτελεß πρüτυπο και παρÜδειγμα για üλους μας.

Και φυσικÜ, να επαινÝσω τους λßγους εργÜτες που Ýχουν απομεßνει στο πυρηνικü εργοστÜσιο Φουκουσßμα Νταúτσß που, με γενναιüτητα και αυτοθυσßα, καταβÜλλουν ακüμα και τþρα προσπÜθειες για τον Ýλεγχο της κατÜστασης. Η αφοσßωσÞ τους στο καθÞκον, αυτÝς τις δýσκολες þρες, μας Ýχει συγκινÞσει üλους.

Αγαπητοß συνÜδελφοι, φßλες και φßλοι, θÝλω να ξεκινÞσω σÞμερα, λÝγοντας κÜτι που Ýχω πει πολλÝς φορÝς. Πιστεýω απεριüριστα στη δýναμη και στις δυνατüτητες της ΕλλÜδας, της πατρßδας μας. Η ΕλλÜδα και οι πολßτες μποροýμε να κÜνουμε τα πÜντα, üταν βρισκüμαστε αντιμÝτωποι με μεγÜλες προκλÞσεις. Το Ýχει αποδεßξει η ιστορßα μας, το αποδεικνýει πλÝον και το παρüν μας.

Μια τÝτοια μεγÜλη, μια ιστορικÞ πρüκληση, αντιμετωπßζουμε τους τελευταßους 18 μÞνες. Δεν εßναι πüλεμος με üπλα, δεν εßναι η διοργÜνωση μιας παγκüσμιας κλßμακας εκδÞλωσης, εßναι üμως Ýνας ακÞρυχτος πüλεμος, με νÝα μÝσα, σε Ýνα φοβικü διεθνÝς περιβÜλλον, με διεθνεßς χρηματοπιστωτικÝς αγορÝς, στις οποßες συχνÜ η κερδοσκοπßα γßνεται ο κανüνας.

ΒρÞκαν την ΕλλÜδα ευÜλωτη, εκτεθειμÝνη, με τερÜστιες αδυναμßες, αδυναμßες που γονατßζουν μια χþρα, η οποßα, αντß να Ýχει αναμετρηθεß με τα κακþς κεßμενα, εßχε μια κυβÝρνηση, την προηγοýμενη κυβÝρνηση, που εßχε υποκýψει στις πιο αρνητικÝς πολιτικÝς αντιλÞψεις και πρακτικÝς, σε κατεστημÝνα που δεν Üφηναν τον τüπο να πÜει μπροστÜ και που αιχμαλþτισαν τις πολιτικÝς διαδικασßες, ακüμα και τους δημοκρατικοýς θεσμοýς.

Εßχε υποκýψει στο σýνθημα «üλα στην εξυπηρÝτηση των πελατειακþν και μικροκομματικþν συμφερüντων», αλλÜ και των συμφερüντων ισχυρþν, που Þθελαν να λυμαßνονται τους πüρους της χþρας μας, αντß να αξιοποιοýνται για το δημüσιο συμφÝρον.

Ενþ υπÞρχε η χρυσÞ ευκαιρßα, μετÜ τους Ολυμπιακοýς Αγþνες, να υλοποιηθεß Ýνα εθνικü σχÝδιο για την ανασυγκρüτηση και αναδιοργÜνωση ολüκληρης της χþρας μας, του συνüλου της οικονομßας μας, ενüς Üλλου αναπτυξιακοý προτýπου, της πρÜσινης ανÜπτυξης, που θα στηριζüταν στα δικÜ μας, ελληνικÜ συγκριτικÜ πλεονεκτÞματα.

Μια βαθιÜ αλλαγÞ, στον τρüπο λειτουργßας του κρÜτους, της Διοßκησης, της χþρας ολüκληρης, πρακτικþν, αντιλÞψεων και νοοτροπιþν, ακüμα και στον πολιτικü μας πολιτισμü.

Η προηγοýμενη κυβÝρνηση, αντß να αξιοποιÞσει τις δυνατüτητες που εßχαν δημιουργηθεß τüτε, πÝταξε την ευκαιρßα στον κÜλαθο των αχρÞστων, την σπατÜλησε με το χειρüτερο τρüπο.

Γι' αυτü και üταν γßνονται συγκρßσεις με Üλλα κρÜτη της ΕυρωπαúκÞς ¸νωσης, που δοκιμÜζονται κι αυτÜ απü τις αγορÝς σÞμερα, λÝνε üτι η Ισπανßα και η Πορτογαλßα εßναι διαφορετικÝς περιπτþσεις και δεν θα Ýπρεπε να Ýχουν καν πρüβλημα, αν οι αγορÝς δεν Þταν υπερβολικÜ επιθετικÝς.

Η Ιρλανδßα εßχε τραπεζικü πρüβλημα. Προφανþς, εκεß, η πολιτικÞ ηγεσßα Ýκανε τα στραβÜ μÜτια στις λειτουργßες του τραπεζικοý συστÞματος, αλλÜ δεν Þταν üπως η ΕλλÜδα.

Στην ΕλλÜδα, η κακοδιαχεßριση προερχüταν απü την ßδια την πολιτικÞ ηγεσßα, απü την ελßτ της χþρας, απü Ýνα πολιτικü κατεστημÝνο, με κυβÝρνηση της ΝÝας Δημοκρατßας, που χρÝωσε τις επüμενες γενιÝς, μÝσα απü την κακοδιαχεßριση και την ανομßα.

ΑναλαμβÜνοντας τον Οκτþβριο του 2009, γνωρßζαμε üτι αυτÜ πρÝπει να αλλÜξουν. Και αυτÞ Þταν και η υπüσχεσÞ μας απÝναντι στους πολßτες. Δεν γνωρßζαμε το βÜθος του προβλÞματος, που Ýφερε η στασιμüτητα, η διαφθορÜ, η ανομßα και η οικονομικÞ παρακμÞ, οýτε βÝβαια και τις βßαιες αντιδρÜσεις των διεθνþν αγορþν.

ΞεκινÞσαμε με σκοπü να αλλÜξουμε την ΕλλÜδα και καταλÞξαμε, μÝσα σε ελÜχιστους μüλις μÞνες, να προσπαθοýμε να τη σþσουμε απü την - θεωροýμενη απü πολλοýς βÝβαιη - χρεοκοπßα, τον κοινωνικü και οικονομικü μαρασμü.

¸τσι, Ýγινε πρþτη προτεραιüτητα - κÜτι που κανεßς δεν φανταζüταν - να αγωνßζεται ολüκληρη η ΕλλÜδα, για να εξασφαλßσουμε ηρεμßα και ασφÜλεια στον ¸λληνα πολßτη, στην οικονομßα, ακüμα και στην Ευρωζþνη.

¸νας αγþνας για μεγÜλες πολιτικÝς αποφÜσεις στην ΕυρωπαúκÞ ¸νωση, για να μποροýμε απερßσπαστα να κÜνουμε τις αλλαγÝς που υποσχεθÞκαμε και ποτÝ δεν ξεχÜσαμε. Χωρßς να υποστεßλουμε οýτε λεπτü τη σημαßα της αλλαγÞς στη χþρα, που εßναι τελικÜ η πραγματικÞ λýση, η πραγματικÞ θεραπεßα των αιτιþν που μας οδÞγησαν εδþ.

Η αναμÝτρησÞ μας Þταν και εßναι με τα δýσκολα. ¹ταν και εξακολουθεß να εßναι μια αναμÝτρηση σε πολλÜ επßπεδα, με πολλοýς αντιπÜλους. Με κατεστημÝνα, με αντιλÞψεις, αλλÜ και με τη συνεßδησÞ μας, üταν χρειÜστηκε να πÜρουμε αποφÜσεις που πονοýσαν, για να σþσουμε τη χþρα.

¹ταν μια αναμÝτρηση με üλους üσοι μας αμφισβÞτησαν ως Ýθνος, ως χþρα, ως κοινωνßα. ¸λεγαν πολλοß üτι η ΚυβÝρνηση, η ΕλλÜδα δεν θα λÜβει τις δýσκολες αποφÜσεις που απαιτοýνται.

¼τι θα γßνουμε Ýρμαια του δÞθεν πολιτικοý κüστους, üτι οι ¸λληνες πολßτες δεν μποροýν να κÜνουν οικονομßα, üτι δεν θα ανεχθοýν να θυσιÜσουν μÝρος της ευημερßας τους, για χÜρη της πατρßδας και των παιδιþν τους. ¼τι εßναι φυγüπονοι. ¸θιξαν και την περηφÜνια και το φιλüτιμü μας. ¶φησαν τραýματα στην ψυχÞ μας. ΑλλÜ δεν λυγßσαμε.

Κυρßες και κýριοι συνÜδελφοι, δεßξαμε, αποδεßξαμε ως Ýθνος, üτι μποροýμε να αναμετρηθοýμε με την ιστορßα. Οι αποφÜσεις μας, οι αποφÜσεις που πÞρε και αυτÞ η ΚοινοβουλευτικÞ ΟμÜδα, Þταν γενναßες. Και συνολικÜ οι ¸λληνες σÞμερα, αποδεικνýουμε για μια ακüμη φορÜ τη γενναιüτητÜ μας.

¼λους αυτοýς τους μÞνες που πÝρασαν, η προσπÜθεια üλων μας Þταν υπερÜνθρωπη. ΣÞμερα, ποιος εßναι αυτüς που δεν αναγνωρßζει üτι ο Ελληνικüς λαüς κατÝβαλε και καταβÜλλει μια τερÜστια προσπÜθεια; Ποιος αμφισβητεß üτι ο λαüς μας αντιμετωπßζει με ωριμüτητα και σýνεση μια μεγÜλη δοκιμασßα, για να στηρßξει τη χþρα του στη δýσκολη στιγμÞ; ¼τι πÞρε στις πλÜτες του μια μεγÜλη προσπÜθεια αλλαγÞς της πατρßδας μας; ¼τι σÞμερα στÝκεται üρθιος και μπορεß πλÝον βÜσιμα να ελπßζει üτι, οι προσπÜθειες και οι κüποι του, αυτοß που καταβÜλλει, δεν εßναι μÜταιοι; ¼τι πιÜνουν τüπο;

Η αναμÝτρησÞ μας Þταν και εßναι μια αναμÝτρηση και με üσους βρßσκονται εντüς της χþρας και ακüμα και σÞμερα επιθυμοýν να μην αλλÜξει τßποτα. Σαν να μην Ýχουμε πρüβλημα. Σαν να μη γνωρßζουν το σημεßο στο οποßο Ýφτασε η ΕλλÜδα και τους κινδýνους, αν συνεχßζαμε στον ßδιο δρüμο, να καταστραφεß μια ολüκληρη κοινωνßα. Που παριστÜνουν üτι τα προβλÞματα ξεκßνησαν με το μνημüνιο και üχι με ü,τι μας οδÞγησε σε αυτü.

Που θÝλουν να ξεχνÜνε τις επιτηρÞσεις, στις οποßες μας Ýβαλαν. Που θÝλουν να ξεχνÜνε πως σπαταλοýσαν το δημüσιο χρÞμα και την περιουσßα του Ελληνικοý λαοý. Που θÝλουν να ξεχνÜνε την αναξιοκρατßα που επÝβαλαν παντοý, μια Πολιτεßα των «κουμπÜρων» και των «κολλητþν». Που θÝλουν να ξεχνÜνε üτι το χρÝος σχεδüν διπλασιÜστηκε επß των ημερþν τους.

Αυτοß üμως δανεßζονταν. Δανεßζονταν στο üνομα της ΕλλÜδας, στο üνομα του Ελληνικοý λαοý, στο üνομα, üχι το δικü τους, αλλÜ της ΕλληνικÞς ΚυβÝρνησης. ΑλλÜ üταν Þρθε ο λογαριασμüς, η «λυπητερÞ», εßχαν σηκωθεß και εßχαν φýγει απü το τραπÝζι, για να το πληρþσουν Üλλοι.  Τα δικÜ τους σπασμÝνα, πληρþνει σÞμερα ο Ελληνικüς λαüς.

Γι' αυτοýς χρειÜστηκε η σημερινÞ ΚυβÝρνηση να ψÜχνει δÜνεια για να σωθεß η ΕλλÜδα, για να πληρωθοýν οι λογαριασμοß τους. Γι' αυτοýς υπογρÜψαμε μνημüνιο, μια συμφωνßα δýσκολη, που üμως εγγυÜται üτι θα εßμαστε συνεπεßς και βιþσιμοι στο μÝλλον. ΥπογρÜψαμε το μνημüνιο, ως τεκμÞριο üτι ποτÝ πια δεν θα κακοδιαχειρßζεται ελληνικÞ κυβÝρνηση τα χρÞματα του Ελληνικοý λαοý, οýτε βεβαßως τα δÜνεια που παßρνουμε, με τον τρüπο που τα διαχειρßστηκε η ΝÝα Δημοκρατßα.

Το μνημüνιο, Ýπρεπε να εßχαν το θÜρρος να το υπογρÜψουν οι ßδιοι, üπως το Ýκανε με θÜρρος η προηγοýμενη κυβÝρνηση της Ιρλανδßας. ΑνÝλαβε το βÜρος των ευθυνþν της και μετÜ πÞγε σε εκλογÝς. ΑλλÜ πιο πονηροß οι δικοß μας, της ΝÝας Δημοκρατßας, εßπαν «Üσε να βγÜλει το ΠΑΣΟΚ τα κÜστανα απü τη φωτιÜ».

Εμεßς δεν φυγομαχÞσαμε και δεν φυγομαχοýμε. Σε αντßθεση με αυτοýς, δßνουμε τη μÜχη και αναλαμβÜνουμε πÜντα τις ευθýνες μας. Και ας πληρþνουμε και αυτü που λÝνε δÞθεν «πολιτικü κüστος».  Αρκεß να μην πληρþνει η πατρßδα πραγματικü κüστος.

ΑλλÜ δεν τους Ýφτανε αυτü. Ενþ δοκιμÜζεται ο Ελληνικüς λαüς, ενþ πληρþνει τα δικÜ τους σπασμÝνα, ενþ παλεýει για μια μεγÜλη αλλαγÞ, εκεßνοι, την κρßσιμη þρα της μÜχης, λÝνε üτι η μÜχη εßναι Üσκοπη, üτι δεν αξßζει να προσπαθοýμε, üτι üλα εßναι μÜταια. Προφητεýουν την αποτυχßα. Καλλιεργοýν την απαισιοδοξßα. Υπονομεýουν το εθνικü συλλογικü φρüνημα. Σε κανÝναν δεν εξηγοýν τι θα συνÝβαινε, αν δεν δßναμε τη μÜχη. Σε κανÝναν δεν προτεßνουν κÜποιον Üλλο αξιüπιστο δρüμο.

Εμεßς επιμÝνουμε και καλοýμε üλες τις πολιτικÝς δυνÜμεις του τüπου σε δημιουργικÞ αντιπολßτευση, σε μια στιγμÞ που δοκιμÜζεται η χþρα. Δεν απαιτοýμε επαßνους. Ζητοýμε σοβαρüτητα και υπευθυνüτητα. Για να γßνει η κρßση ευκαιρßα για μια ΕλλÜδα δικαιοσýνης και ευημερßας.

Φßλες και φßλοι, η αναμÝτρηση αυτÞ Þταν και εßναι, τελικÜ, μια αναμÝτρηση με τους ßδιους τους εαυτοýς μας. ¹ρθαμε αντιμÝτωποι με τις ευθýνες μας, üπως κι αν καταμερßζονται και, σßγουρα, δεν καταμερßζονται ισομερþς. Και τις ευθýνες μας αυτÝς, τις αναλÜβαμε.

ΚοιτÜξαμε τον εαυτü μας στον καθρÝφτη της ιστορßας κι αποφασßσαμε να αλλÜξουμε, αφÞνοντας πßσω μας την εικüνα της ευημερßας, με γυÜλινα üμως πüδια και με πολλÝς ανισüτητες, της οικονομικÞς ανÝλιξης με αθÝμιτους τρüπους, της ανÜπτυξης για λßγους και μÜλιστα παρασιτικÜ, με χρÞματα δανεικÜ Þ ακüμα και «μαýρα».

Σε αυτÞ την αναμÝτρηση, μÝχρι στιγμÞς, βγαßνουμε μπροστÜ νικητÝς σε üλα τα μÝτωπα. Εßναι ακüμα τα πρþτα μας βÞματα και πολλÜ αποτελÝσματα θα φανοýν στη συνÝχεια, üπως üταν σπÝρνεις, που δεν φαßνονται την επομÝνη οι καρποß.

ΑλλÜ δεν κÜναμε την εýκολη επιλογÞ να παραιτηθοýμε. ΚÜναμε τη δýσκολη επιλογÞ να πολεμÞσουμε. Και δεν κÜναμε την εýκολη επιλογÞ, να τα αφÞσουμε üλα ßδια. ΚÜναμε τη δýσκολη επιλογÞ να αλλÜξουμε. Και προχωροýμε.

Με την ßδια γενναιüτητα, χρειÜζεται να συνεχßσουμε με αποφασιστικüτητα, μπροστÜ σε νÝα εμπüδια, πιο ριζωμÝνες νοοτροπßες, πιο κρυμμÝνα κατεστημÝνα, πιο Üκαμπτες και αδιαφανεßς γραφειοκρατßες και συμφÝροντα.

Ο δρüμος εßναι ακüμα μακρýς, αλλÜ με κÜθε βÞμα που κÜνουμε, προσεγγßζουμε üλο και περισσüτερο μια Üλλη ΕλλÜδα, την ΕλλÜδα της δικαιοσýνης, της ανÜπτυξης για üλους, των ßσων δικαιωμÜτων και ευκαιριþν, της ευημερßας και της ελπßδας.

Την ΕλλÜδα της παραγωγÞς, των ελληνικþν προúüντων και υπηρεσιþν αξßας, των προúüντων και υπηρεσιþν με ονομασßα προÝλευσης, με ταυτüτητα ελληνικÞ, με προστιθÝμενη αξßα, την ΕλλÜδα του πολιτισμοý μας, της περιφερειακÞς ταυτüτητας, της καινοτομßας και της παιδεßας, της ανανεþσιμης ενÝργειας.

Ανοßγοντας το δρüμο και για τη δικÞ μας γενιÜ, αλλÜ κυρßως για τις επüμενες. Απελευθερþνοντας τις επüμενες γενιÝς απü δουλεßες του παρελθüντος. ΠοτÝ πια τα ßδια λÜθη, ποτÝ πια κλειστÜ τα μÜτια και τα αυτιÜ μας στην πραγματικüτητα και στα προβλÞματα.

Και κανÝνα ΔιεθνÝς Νομισματικü Ταμεßο, καμßα ΕυρωπαúκÞ ¸νωση, καμßα ΕυρωπαúκÞ ΚεντρικÞ ΤρÜπεζα δεν καθορßζει την πολιτικÞ μας, περισσüτερο απü τις δικÝς μας συνειδητÝς επιλογÝς. Να τελειþνει αυτü το παραμýθι. ¹ εμεßς θα αλλÜξουμε την ΕλλÜδα Þ θα στηριζüμαστε σε δÜνειες δυνÜμεις.

Η επιλογÞ μας εßναι τριπλÞ. ΕπιλÝγουμε να υπηρετοýμε την ΕλλÜδα, τον πολßτη και το μÝλλον των παιδιþν μας. ΑυτÞ εßναι η τριπλÞ μας υποχρÝωση, που ξεπερνÜ κατÜ πολý τη συγκυρßα μιας επþδυνης επιτÞρησης. Και θα δþσουμε τη μÜχη μÝχρι τÝλους, μÝχρι να κερδßσουμε και να τα καταφÝρουμε.

Ο δρüμος, λοιπüν, εßναι και δýσβατος και μακρýς. ΣÞμερα, οι προσπÜθειες που καταβÜλαμε αναγνωρßζονται απü üλους τους παρατηρητÝς, εχθροýς και φßλους. Στην ΕυρωπαúκÞ Σýνοδο της περασμÝνης ΠαρασκευÞς, üλοι οι εταßροι μας αναγνþρισαν üτι τους περασμÝνους μÞνες Ýγινε μια τιτÜνια προσπÜθεια.

Σε πεßσμα των κυνικþν και των καταστροφολüγων, αποφασßστηκαν η αναθεþρηση των üρων του δανεßου και πρüσθετα μÝτρα, που δημιουργοýν ευνοúκüτερους üρους για την Ευρωζþνη και βεβαßως και για τη χþρα μας. Μεγαλýτερη διÜρκεια αποπληρωμÞς των δανεßων, μικρüτερο επιτüκιο και δυνατüτητα αγορÜς κρατικþν ομολüγων απü τον ευρωπαúκü μηχανισμü στÞριξης.

Πρüκειται για μια κßνηση επιδοκιμασßας και εμπιστοσýνης. Πρüκειται για μια κßνηση, που στÝλνει Ýνα σαφÝς μÞνυμα στους κερδοσκüπους. Πρüκειται για μια κßνηση, που επιβραβεýει τις προσπÜθειÝς μας, που μας δßνει νÝα þθηση να συνεχßσουμε.

Πετýχαμε πολλÜ και για την ßδια την Ευρþπη και το μÝλλον της, αλλÜ και για την πατρßδα μας. Πρþτον, την επιμÞκυνση της αποπληρωμÞς του δανεßου των 110 δισεκατομμυρßων στα 7,5 χρüνια, κατÜ μÝσο üρο. ΔιπλασιÜσαμε με αυτü τον τρüπο τη μÝση διÜρκεια του δανεßου, ενþ η αποπληρωμÞ του θα ολοκληρωθεß το 2021, αντß για το 2015.

Δεýτερον, πετýχαμε τη μεßωση του επιτοκßου για ολüκληρο το δÜνειο, για το σýνολο του δανεßου, και για üσα δηλαδÞ Ýχουμε Þδη εισπρÜξει και αξιοποιÞσει μÝχρι σÞμερα, κατÜ μßα ποσοστιαßα μονÜδα. ΔηλαδÞ, μειþσαμε τη διαφορÜ μας απü το επιτüκιο των γερμανικþν ομολüγων κατÜ σχεδüν 30%. Κερδßσαμε περßπου 6 δισεκατομμýρια ευρþ λιγüτερους τüκους, που θα πλÞρωνε ο Ελληνικüς λαüς.

Τρßτον, ενισχýθηκε σημαντικÜ ο ευρωπαúκüς μηχανισμüς στÞριξης και ο μηχανισμüς που θα ισχýει απü το 2013 και μετÜ, προστατεýοντας Ýτσι τα κρÜτη απü τις επιθÝσεις των κερδοσκüπων. Κυρßως, üμως, συμφωνÞσαμε να μπορεß αυτüς ο ευρωπαúκüς μηχανισμüς στÞριξης να αγορÜζει τα ομüλογα των χωρþν που αντιμετωπßζουν πρüβλημα, δηλαδÞ να τις δανεßζει εÜν και εφüσον χρειαστεß.

ΤÝταρτον, πεßσαμε και, παρÜ τις αντιστÜσεις, περιλÞφθηκε στην απüφαση η θÝση μας, για τον ευρωπαúκü φüρο στις χρηματοπιστωτικÝς συναλλαγÝς, τον λεγüμενο «Tobin tax», þστε να πληρþσουν και οι τρÜπεζες, που στο κÜτω - κÜτω  δημιοýργησαν την κρßση στις ΗνωμÝνες Πολιτεßες και στην Ευρþπη, δηλαδÞ να πληρþνουν Ýνα ασφÜλιστρο για το μÝλλον. Και επιπλÝον, μÝσα απü το φüρο αυτü, να Ýχουμε και σημαντικÜ Ýσοδα για επενδýσεις, για υποδομÝς, για τη μετÜβαση της Ευρþπης σε μια πρÜσινη οικονομßα και για τη δημιουργßα θÝσεων εργασßας.

Εδþ θÝλω να εξÜρω τη δουλειÜ και της ΕυρωομÜδας μας, και της ¶ννυς ΠοδηματÜ, που Þταν εισηγÞτρια γι' αυτÞ την πρüταση, μαζß βεβαßως και για τα ευρωομüλογα, που πριν απü λßγες ημÝρες ψηφßστηκε με μεγÜλη πλειοψηφßα στην ΕυρωβουλÞ.

ΤÝλος, συμφωνÞσαμε σε Ýνα Σýμφωνο για το ευρþ και την ανταγωνιστικüτητα σε κÜθε χþρα χωριστÜ, αλλÜ και στην Ευρωζþνη συνολικÜ, με κανüνες και πολιτικÝς που, σχεδüν στο σýνολü τους, εμεßς Þδη εφαρμüζουμε στη χþρα μας. Και εκεß πετýχαμε σημαντικÝς βελτιþσεις, üπως παραδεßγματος χÜρη να υπÜρχει υποχρÝωση για κοινωνικü διÜλογο, να υπÜρχει ο στüχος της σýγκλισης και να διαφυλαχθοýν οι συλλογικÝς διαπραγματεýσεις.

Με τις αποφÜσεις αυτÝς, ενισχýεται η Ευρþπη, ενισχýεται το κοινü μας νüμισμα, το ευρþ. Ενισχýεται üμως Ýτσι ουσιαστικÜ και η χþρα μας, αφοý διευκολýνεται η αντιμετþπιση του υπÝρογκου χρÝους, που δημιοýργησαν οι πρακτικÝς προηγοýμενων ετþν.

Τι σημαßνουν üλα αυτÜ για την ΕλλÜδα, για τα προβλÞματα που αντιμετωπßζουμε; Σημαßνουν üτι τα λýσαμε; Προφανþς, üχι.

ΕπαναλαμβÜνω: και μηδενικü χρÝος να εßχαμε, και πÜλι θα Ýπρεπε να κÜνουμε τις μεγÜλες αλλαγÝς, διüτι η οικονομßα μας, το αναπτυξιακü μας πρüτυπο, το κρÜτος μας, üλα θα μας πÞγαιναν και πÜλι σε νÝο χρÝος.

Η ανÜπτυξη δεν εßναι Ýνα κουμπß που πατÜς, οýτε λεφτÜ που ρßχνεις. Εßναι η συστηματικÞ και οργανωμÝνη καλλιÝργεια των δυνÜμεþν σου, του ανθρþπινου δυναμικοý, του πολιτισμοý και των υποδομþν σου, της καινοτομßας και των πλεονεκτημÜτων σου, þστε επιτÝλους να εξÜγουμε και να αγορÜζουμε ελληνικÜ, αντß να εισÜγουμε και να καταναλþνουμε μüνο ξÝνα προúüντα.

Και η προσπÜθεια συνεχßζεται. Με τις ενÝργειÝς μας και τις αποφÜσεις στη Σýνοδο της περασμÝνης ΠαρασκευÞς, στρþσαμε το δρüμο και για το 2012. Εξομαλýναμε μερικÜ απü τα βασικÜ εμπüδια. Περιορßσαμε σημαντικÜ τα μελλοντικÜ προβλÞματα, αλλÜ δεν πρÝπει να επαναπαυθοýμε. Κερδßσαμε μια μεγÜλη μÜχη, αλλÜ ο αγþνας συνεχßζεται.

Για τις αλλαγÝς που απαιτοýνται, Ýχουμε μπροστÜ μας πολλÞ δουλειÜ για φÝτος και για τα επüμενα χρüνια. ΔουλειÜ που απαιτεß δÝσμευση, αφοσßωση και συνÝπεια απü üλους μας. Αυτü που σημαßνουν, üμως, οι αποφÜσεις αυτÝς εßναι üτι η προσπÜθεια συνεχßζεται αμεßωτη μεν, αλλÜ πλÝον με Üλλους üρους, με Üλλα δεδομÝνα, με μεγαλýτερη ασφÜλεια και σιγουριÜ.

Με το δικαßωμÜ μας να αισιοδοξοýμε ακüμη περισσüτερο üτι, αν αυτÜ που εξαρτþνται απü εμÜς τους ßδιους, τα φÝρουμε σε πÝρας, τüτε η ΕλλÜδα δεν Ýχει να φοβηθεß τßποτα απü το μÝλλον που Ýρχεται. ΑντιθÝτως, θα μπορεß να απεξαρτηθεß απü δÜνειες δυνÜμεις, να ορßζει το μÝλλον της και να μπορεß να το κοιτÜξει κατÜματα με αισιοδοξßα.

Κυρßες και κýριοι συνÜδελφοι, προσωπικÜ, απü τη θÝση μου, Ýκανα ü,τι περνοýσε απü το χÝρι μου, για να υπερασπιστþ τα συμφÝροντα της χþρας και των ΕλλÞνων. Και αυτü θα συνεχßσω να κÜνω, για να βγει η πατρßδα μας απü την κρßση και να χτßσουμε μια διαφορετικÞ ΕλλÜδα.

¼μως τßποτα, μα τßποτα δεν θα εßχαμε πετýχει, αν δεν εßχαμε δßπλα μας τους πολßτες, να βÜζουν καθημερινÜ πλÜτη και να αγωνßζονται μαζß μας. ΔικÞ τους επιτυχßα εßναι οι προχθεσινÝς αποφÜσεις για την ΕλλÜδα.

Η προσπÜθεια εßναι εθνικÞ, η επιτυχßα εßναι συλλογικÞ και κανÝνας δεν δικαιοýται να αδικεß την εθνικÞ προσπÜθεια και τα αποτελÝσματÜ της. Η αφοσßωση, οι θυσßες, οι κüποι, οι δυσκολßες - και γνωρßζω üτι Þταν και εßναι πολλÝς - εßναι που φÝρνουν το αποτÝλεσμα.

¼λοι μαζß δουλÝψαμε, üλοι μαζß πεßσαμε τους εταßρους μας, μαζß αποκαταστÞσαμε την αξιοπιστßα της χþρας μας, μαζß αποδεßξαμε üτι üταν η ΕλλÜδα θÝλει, μπορεß. Και μαζß θα προχωρÞσουμε στη δημιουργßα μιας ΕλλÜδας, που θα πατÜ στα πüδια της, αυτüνομης οικονομικÜ, για την οποßα θα εßμαστε üλοι υπερÞφανοι να ζοýμε σε αυτü τον τüπο.

Τßποτα δεν Þταν αυτονüητο. ΑλλÜ Þταν πÜντα πßστη μου üτι, οι μüνες χαμÝνες μÜχες, εßναι οι μÜχες που δεν δßνονται. Αν οι αποφÜσεις που πÞρε η ΕυρωπαúκÞ ¸νωση εßναι γενναßες και συμβÜλλουν στην προσπÜθειÜ μας, αυτü που εßναι βÝβαιο εßναι üτι η πορεßα μας θα εξαρτηθεß απü εμÜς τους ßδιους. Εßναι στο χÝρι μας.

Στο χÝρι μας εßναι να αξιοποιÞσουμε αποφÜσεις σαν κι αυτÝς και η ΕλλÜδα να πÜει μπροστÜ. Κλεßνοντας τα αυτιÜ μας στις σειρÞνες, που μας καλοýν να αγνοÞσουμε και να ξεχÜσουμε τα αßτια που μας Ýφεραν στην κρßση και που μας καλοýν η ΕλλÜδα να συνεχßσει να ζει üπως ζοýσε, χωρßς κανüνες, χωρßς δικαιοσýνη, χωρßς διαφÜνεια, χωρßς ανÜπτυξη και χωρßς να λαμβÜνει υπüψη της τις αλÞθειες και το «παν μÝτρον Üριστον».

Αυτü που πετýχαμε τους τελευταßους μÞνες εßναι ενδεικτικü των δυνατοτÞτων μας, αλλÜ και της διÜθεσης üλων μας να μην αφÞσουμε καμßα ευκαιρßα να πÜει χαμÝνη. ΠαρÜ τις αδιαμφισβÞτητα θετικÝς αποφÜσεις, παρÜ το üτι αποτελοýν επιβρÜβευση μιας μεγÜλης συλλογικÞς προσπÜθειας, οι μüνιμα και σκüπιμα μεμψßμοιροι εßναι και πÜλι στενοχωρημÝνοι.

Και τι δεν ακοýσαμε πÜλι. Αυτοß που καλλιεργοýσαν κλßμα αποτυχßας, μας εßπαν üτι, λßγο Ýως πολý, αυτÜ που συνÝβησαν, Þταν αναμενüμενο να συμβοýν. Ακοýσαμε να λÝνε üτι «ναι μεν ελÞφθησαν κÜποιες σημαντικÝς αποφÜσεις για την ΕλλÜδα, üμως, με δυσβÜστακτα και επαχθÞ ανταλλÜγματα», üτι «ο λαüς φορτþθηκε με νÝα βÜρη». Ποια εßναι αυτÜ; ¼τι, Üκουσον - Üκουσον, «μας υποχρÝωσαν οι κακοß ξÝνοι να συνεχßσουμε τις μεγÜλες διαρθρωτικÝς αλλαγÝς στη χþρα μας». Τüσο κακü μας Ýκαναν!

Σαν να μην εßμαστε εμεßς που θÝλουμε να αλλÜξουμε τη χþρα μας και πρþτοι εμεßς το αναδεßξαμε, και ως αντιπολßτευση εδþ, στη χþρα. Σαν να μην διεκδικÞσαμε την εξουσßα, ακριβþς για να αλλÜξουμε την ΕλλÜδα.

ΛÝνε, Üκουσον - Üκουσον, üτι «μας υποχρÝωσαν να μειþσουμε το χρÝος μας σε Ýνα βÜθος χρüνου, 20ετßας», σαν να μην το θÝλουμε εμεßς πρþτοι, οι ¸λληνες. Σαν να μην εßναι πριν απ' üλα το δικü μας ζωτικü συμφÝρον να μειþσουμε το χρÝος μας, το βÜρος αυτü για τον ¸λληνα πολßτη. Σαν να μας αρÝσει να ζοýμε για πÜντα πνιγμÝνοι στα ελλεßμματα και τα χρÝη και να συνεχßζουμε να φορτþνουμε κι Üλλα στις πλÜτες των παιδιþν μας.

Και πρÝπει επßσης - λÝνε - «να δεσμευτοýμε με νüμο, üτι δεν θα ξαναβουλιÜξουμε τη χþρα μας με υπÝρογκα χρÝη». ΤÝτοιο κακü μας βρÞκε! ΤÝτοια ανταλλÜγματα δþσαμε. Σαν να μην εßχαμε και πριν, ως χþρα της Ευρωζþνης, υποχρÝωση να μην Ýχουμε υπερβολικÜ ελλεßμματα. ΥποχρÝωση, που παραβßασε κατÜφορα η ΝÝα Δημοκρατßα και απÝκρυψε απü τον Ελληνικü λαü και την ΕυρωπαúκÞ ¸νωση, αυτü το χρÝος και αυτÜ τα ελλεßμματα.

Σαν να θÝλουμε να ξαναζÞσουμε στο μÝλλον παρüμοιες με τις σημερινÝς καταστÜσεις. Μας υποχρÝωσαν - λÝνε - οι μισθοß να ακολουθοýν την παραγωγικüτητα, το προφανÝς και αυτονüητο δηλαδÞ. Θαρρεßς και εßπε ποτÝ κανεßς και πουθενÜ, üτι οι μισθοß πρÝπει να αυξÜνονται πÜνω απü την παραγωγικüτητα! ΠαρουσιÜζεται κι αυτü ως βÜρος.

ΒÝβαια, εμεßς μιλÜμε και για κÜτι Üλλο: τη μεßωση των ανισοτÞτων. Ως σοσιαλιστÝς, Ýχουμε μια Üλλη προσÝγγιση, μÝσα σε μια συντηρητικÞ Ευρþπη. Και γι' αυτü, φÝρνουμε και νüμους, üπως εßναι και το φορολογικü νομοσχÝδιο, το οποßο ακριβþς δημιουργεß μια κοινωνßα δικαßου.

Επßσης, μας υποχρÝωσαν - λÝνε - να εξασφαλßσουμε 50 δις μÝχρι το 2015 και παραπÝρα, απü αποκρατικοποιÞσεις και αξιοποßηση της περιουσßας του Δημοσßου. «ΠαρÜλογο», μας λÝνε. Εγþ θυμÜμαι, üταν το 1990 Þμουν Υπουργüς Παιδεßας - θα θυμοýνται και οι Üλλοι Υπουργοß Παιδεßας, βλÝπω και τον Πρüεδρü μας εδþ, τον Απüστολο ΚακλαμÜνη - που üλοι στο Κοινοβοýλιο, αλλÜ και η εκπαιδευτικÞ κοινüτητα, μας Ýλεγε «να αξιοποιÞσουμε την περιουσßα των Πανεπιστημßων για την ανÜπτυξη της παιδεßας στη χþρα μας.

ΧρειÜστηκε κανεßς Ýξωθεν να μας τα πει αυτÜ, Þ ακüμη και να μας τα επιβÜλει; Αυτü εμεßς, δÞθεν, δεν το θÝλαμε; ΑλλÜ κÜποιοι «κακοß ξÝνοι» μας υποχρÝωσαν να κÜνουμε και αυτü; ΕπιτÝλους, ας το κÜνουμε. Για το δικü μας καλü, για το καλü της οικονομßας, της χþρας, για να φτιÜξουμε δουλειÝς, για ανÜπτυξη.

ΠροτιμÜμε η περιουσßα αυτÞ να παραμεßνει απαξιωμÝνη, παραπεταμÝνη; Να μην αποφÝρει Ýσοδα στους ¸λληνες; ¹ να τη λυμαßνονται διÜφοροι, μÝσα απü την αδιαφÜνεια και την αυθαιρεσßα, üπως ξÝρουμε üτι γßνεται; Αυτü μας προτεßνουν οι αιωνßως μεμψßμοιροι;

ΠροτιμÜμε να μειþνουμε το υπÝρογκο χρÝος, κüβοντας μισθοýς και αυξÜνοντας τους φüρους; Αυτü μας προτεßνουν; Και μÝσα σε üλα αυτÜ, ακοýσαμε και τη ΝÝα Δημοκρατßα, που ισχυριζüταν üτι μποροýμε να βροýμε 50 δις απü την ακßνητη περιουσßα σε 2 χρüνια. Αυτü μας Ýλεγε η ΝÝα Δημοκρατßα. Και μας εγκαλεß τþρα, üτι θα βροýμε 50 δις σε 5 χρüνια! ΑυτÞ εßναι η ΝÝα Δημοκρατßα της υπεýθυνης αντιπολßτευσης.

ΑντιφÜσκουν και αδυνατοýν να αρθρþσουν λüγο συνεκτικü και σοβαρü. ΑλλÜ ερωτþ ευθÝως: ποý εßναι το μεμπτü της αξιοποßησης της δημüσιας περιουσßας; Ενþ για πρþτη φορÜ στην ελληνικÞ ιστορßα δεσμεýτηκε Πρωθυπουργüς, üτι δεν πουλÜμε δημüσια γη, αλλÜ üμως την αξιοποιοýμε. ¶λλο περιουσßα, Üλλο δημüσια γη. Μπορεß üμως να αξιοποιηθεß.

Με ποια λογικÞ πρÝπει να μεßνει αναξιοποßητη η περιουσßα μας, απü την οποßα θα μποροýσαμε να παρÜγουμε πλοýτο, να κερδßζουμε μüνιμα χρÞματα, να δημιουργοýμε ανÜπτυξη και θÝσεις εργασßας; ¸πρεπε να Ýχει  γßνει εδþ και χρüνια.

Ακοýσαμε και το Üλλο, üτι üσα καταφÝραμε σÞμερα, Ýπρεπε να τα εßχαμε πÜρει στη διαπραγμÜτευση απü πÝρυσι, το ΜÜιο. Εδþ, ταιριÜζει η λαúκÞ ρÞση «Ýξω απ' το χορü, πολλÜ τραγοýδια λÝμε». Γιατß αυτοß που σÞμερα μας κÜνουν μαθÞματα διαπραγματεýσεων, εßναι αυτοß που φυγομÜχησαν, για να μην διαπραγματευθοýν. Και δεν θα Üντεχαν οýτε μια þρα στη θÝση μας.

Δεν θα Üντεχαν οýτε μια þρα να σηκþσουν το σταυρü, που εμεßς σηκþνουμε 18 μÞνες τþρα. Γιατß βÞμα-βÞμα αποκαθιστοýμε την αξιοπιστßα μας, βÞμα-βÞμα ενισχýουμε τη διαπραγματευτικÞ μας θÝση.

Τον περασμÝνο ΦεβρουÜριο, αποσπÜσαμε με χßλια βÜσανα την πολιτικÞ δÝσμευση της ΕυρωπαúκÞς ¸νωσης για στÞριξη της ΕλλÜδας, τη στιγμÞ που κανÝνας δεν μας πßστευε, μετÜ τα üσα εßχαν συμβεß μεταξý του 2004 και 2009, επß διακυβÝρνησης της ΝÝας Δημοκρατßας.

Τον περασμÝνο ΜÜρτιο, καταφÝραμε με χßλιους κüπους να συγκροτÞσουμε απü το μηδÝν το μηχανισμü στÞριξης. Ο μüνος μηχανισμüς, που θα μποροýσε να διασφαλßσει στην ΕλλÜδα τα απαιτοýμενα ποσÜ, για την εξυπηρÝτηση του χρÝους της.

Και οι κüποι αυτοß, Þταν το αποτÝλεσμα της εικüνας που εßχαν δημιουργÞσει για την ΕλλÜδα, αυτοß που σÞμερα κÜνουν κριτικÞ. ΑυτÞ την εικüνα προσπαθοýμε να αποτινÜξουμε.

Στις αρχÝς ΜαÀου, εξασφαλßσαμε το ιλιγγιþδες ποσü, πρωτοφανÝς για οποιαδÞποτε χþρα ιστορικÜ, των 110 δισεκατομμυρßων ευρþ. Κανεßς δεν μας δÜνειζε, χωρßς να εßναι ληστρικÜ τα επιτüκια. Η χþρα θα χρεοκοποýσε.

Και τþρα, το επüμενο βÞμα, διαπραγματευθÞκαμε και καταφÝραμε την επιμÞκυνση, τη μεßωση του επιτοκßου και τη δυνατüτητα αγορÜς ομολüγων απü τον ευρωπαúκü μηχανισμü.

Πþς τα καταφÝραμε; Εßναι αποτÝλεσμα, üπως εßπα, εθνικÞς προσπÜθειας. ΠιÜνουν τüπο οι κüποι των ΕλλÞνων. Πεßθουμε üτι εßμαστε και πÜλι αξιüπιστοι. ΚανÝνα απü αυτÜ τα βÞματα δεν Þταν αυτονüητο.

Τßποτα απü τα παραπÜνω δεν μας χαρßστηκε. Τßποτα δεν Þταν δεδομÝνο. ΚατακτÞθηκαν με κüπο, με θυσßες, με αποφÜσεις που πüνεσαν. Και αυτü, ας το καταλÜβουν καλÜ αυτοß που σÞμερα εκτοξεýουν εýκολες «παρüλες», για το τι Ýπρεπε Þ τι δεν Ýπρεπε να εßχαμε κÜνει.

Το καλýτερο, üμως, που ακοýσαμε εßναι το εξÞς: «με ποιο δικαßωμα» - λÝει - «δεσμεýουμε τη χþρα, πÝραν του χρονικοý ορßζοντα της εκλογικÞς μας θητεßας, με Ýνα σχÝδιο που πÜει μÝχρι το 2015;». Η πλÞρης διαστροφÞ της κοινÞς λογικÞς.

Γιατß το ορθü ερþτημα, δεν εßναι με ποιο δικαßωμα εμεßς σχεδιÜζουμε, και με διαφÜνεια, για το μÝλλον μας και των παιδιþν μας μακροπρüθεσμα, για το πþς θα μειþσουμε το υπÝρογκο χρÝος που βρÞκαμε, αλλÜ με ποιο δικαßωμα κÜποιοι το δημιοýργησαν, μεταφÝροντας αβÜσταχτα βÜρη, üχι απλþς στην επüμενη κυβÝρνηση, αλλÜ στις επüμενες γενιÝς των ΕλλÞνων.

Δεν θα απολογηθοýμε, επειδÞ προσπαθοýμε να λýσουμε Ýνα ζωτικü πρüβλημα, που δημιοýργησαν Üλλοι. ΚÜποιοι συμπεριφÝρονται σαν να στενοχωρÞθηκαν που οι προσπÜθειες του Ελληνικοý λαοý αναγνωρßζονται και επιβραβεýονται. Η κακüπιστη μεμψιμοιρßα τοýς οδηγεß σε συλλογισμοýς, που συνιστοýν αντιστροφÞ της πραγματικüτητας, που δεν αντÝχουν σε στοιχειþδη λογικÞ και κριτικÞ.

ΑυτÜ που εßναι προς το δικü μας συμφÝρον, αυτÜ που πρþτοι εμεßς θÝλουμε, προσπαθοýν να τα παρουσιÜσουν ως νÝο βÜρος, που επιβÜλλεται Ýξωθεν. ΔηλαδÞ, τι θÝλουν üσοι τα λÝνε αυτÜ; Να μην μειþσουμε το χρÝος; Να μην δþσουμε τÝλος στο Ýλλειμμα; Να συνεχßσουμε να κοροúδεýουμε τους εαυτοýς μας και τους Üλλους, αν μποροýμε;

ΑυτÜ εßναι ανταλλÜγματα Þ αυτονüητη υποχρÝωσÞ μας; ¼χι απÝναντι στους εταßρους μας, αλλÜ απÝναντι στους εαυτοýς μας. Αν δεν υπÞρχαν εταßροι, δεν θα Ýπρεπε να τα κÜνουμε αυτÜ; Πþς μßα, κατÜ τα Üλλα, αυτονüητα θετικÞ εξÝλιξη, τη λÝνε «αντÜλλαγμα», λες και παντοý βρßσκεται μια συνωμοσßα; Διüτι τελικÜ, μüνο αυτü Ýχουν ως επιχεßρημα. «¼λα εßναι μια συνομωσßα», στην οποßα βεβαßως πρωτοστατεß η ΚυβÝρνησÞ μας!

ΑυτÜ δεν Ýχουν λογικÞ, οýτε εßναι πρÜγματα τα οποßα ο Ελληνικüς λαüς θα πßστευε πια. ΚαθÝνας μπορεß να εκφρÜζει την ÜποψÞ του, üμως, και εγþ ως Πρωθυπουργüς, αλλÜ και üλοι μας, ως αντιπρüσωποι των πολιτþν στη ΒουλÞ, θα Þμασταν κυριολεκτικÜ μικροß για το ýψος των περιστÜσεων, αν επιτρÝπαμε να επικρατÞσει ως πολιτικÞ, μια επιλογÞ υπαγορευμÝνη απü λßγους, απü μια μειοψηφßα της κοινωνßας που, κατÜ τη γνþμη μου, δεν Ýχει αντιληφθεß τι θα σÞμαινε για τη χþρα η χρεοκοπßα, Þ, για δικοýς της λüγους, θÝλει να παραμεßνουν üλα ßδια, ως εßχαν, σαν να μην Üλλαξε τßποτα.

ΑντιθÝτως, υπÜρχει μια πλειοψηφßα στην κοινωνßα, μια κοινωνικÞ πλειοψηφßα, που διψÜει για δßκαιες αλλαγÝς. ΔιψÜει για αλλαγÝς, που χρüνια ακοýει και ποτÝ δεν εßδε. Μια πλειοψηφßα, που ßσως μÝχρι πρüτινος Þταν σιωπηλÞ και σ' αυτÞν απευθýνομαι. Μια πλειοψηφßα, που ευτυχþς σÞμερα εκφρÜζεται και εκφρÜζεται πιο δυναμικÜ απü ποτÝ.

Δεν ξÝρω αν διαδηλþνει. ΞÝρω üτι και συζητÜ, και προβληματßζεται, και αγωνιÜ, και θÝλει να συμμετÝχει ενεργÜ. Μια πλειοψηφßα, που αγωνιÜ για το αýριο, που σκÝφτεται με βÜση τον ορθü λüγο, που δεν συγκινεßται απü τον ξýλινο λüγο Þ το χÜιδεμα, τις υπεραπλουστεýσεις και την κενÞ περιεχομÝνου κριτικÞ.

Γιατß οι πολßτες Ýχουν αποκτÞσει πια πολý μεγαλýτερη γνþση. Γνþση για τα πρÜγματα. Πολý μεγαλýτερη ευαισθησßα, πολý πιο ακριβÝς αισθητÞριο.

Συντελεßται μια πολιτικÞ κοσμογονßα, Ýνα νÝο ρεýμα συλλογικÞς συνεßδησης για τις απαραßτητες και δßκαιες αλλαγÝς στη χþρα μας. Η συλλογικÞ συνεßδηση στη χþρα μας αλλÜζει με την κρßση και αυτü εßναι Ýνα απü τα θετικÜ αυτÞς της περιüδου που διανýουμε.

Και üπως Ýχω ξαναπεß, αυτÞν ακριβþς την Ýγερση και συμμετοχÞ üλων των ΕλλÞνων, ολüκληρης της ΕλλÜδας, αυτÞ τη μοναδικÞ ευκαιρßα, üπου συνειδητοποιοýμε üλοι την ανÜγκη να σþσουμε και να αλλÜξουμε την πατρßδα μας, δεν πρÝπει να τη χÜσουμε και δεν θα τη χÜσουμε. ¼σο κι αν κÜποιοι μεμψιμοιροýν, üσο κι αν κÜποιοι Üλλοι αγωνßζονται, με νýχια και με δüντια, για να κρατÞσουν την ΕλλÜδα πßσω.

Φßλες και φßλοι, σ' αυτÞ τη μεγÜλη πορεßα, εμεßς απαντÜμε με ευθýνη στις προκλÞσεις. Χωρßς υπεκφυγÝς, χωρßς αλαζονεßα, με ενθουσιασμü και με πÜθος. Δουλεýοντας για τους πολλοýς. Εßμαστε το Κßνημα της προσφορÜς.  Αυτοß εßμαστε.

ΞÝρουμε üτι η σταθερÞ μας πορεßα και η συστηματικÞ μας διαπραγμÜτευση  μποροýν να φÝρουν και νÝα θετικÜ αποτελÝσματα. Γι' αυτü, σε ü,τι αφορÜ εμÜς, την ΚοινοβουλευτικÞ μας ΟμÜδα, την ΚυβÝρνηση και το ΚßνημÜ μας, θα ζητÞσω ακüμα μεγαλýτερη αφοσßωση στο Ýργο που Ýχουμε αναλÜβει.

Μαζß με την ελληνικÞ κοινωνßα, üλοι μαζß, καταφÝραμε αυτü που Ýμοιαζε δýσκολο και πολλοß θεωροýσαν ακατüρθωτο. Αυτü το βÜρος, το σηκþσατε πρþτοι εσεßς. ΑνταποκριθÞκατε, ανταποκριθÞκαμε στις ιστορικÝς προκλÞσεις που αντιμετωπßσαμε.

Εßμαι βÝβαιος üτι Ýτσι θα συνεχßσουμε να κÜνουμε και, μÜλιστα, üλοι μαζß, με πρþτη την ΚοινοβουλευτικÞ μας ΟμÜδα, που συνδιαμορφþνει, με δημιουργικü, δýσκολο, αλλÜ και ουσιαστικü τρüπο, τις νομοθετικÝς μας πρωτοβουλßες και ευρýτερα τις πολιτικÝς μας αποφÜσεις.

¸χουμε ακüμα μπροστÜ μας δουλειÜ, συνεχßζοντας τις μεγÜλες αλλαγÝς και  δουλεýοντας για να προχωρÞσουμε τις πÝντε εθνικÝς προτεραιüτητες, που Ýχουμε προσδιορßσει.

Πρþτον, να δημιουργÞσουμε Ýνα κρÜτος στην υπηρεσßα του πολßτη, σπÜζοντας γραφειοκρατßα και αδιαφÜνεια.

Δεýτερον, να στηρßξουμε την ανÜπτυξη και την αλλαγÞ του παραγωγικοý μοντÝλου της χþρας, κÜνοντας την ΕλλÜδα πρüτυπο πρÜσινης ανÜπτυξης και, τα προúüντα μας, να συνδυÜζονται και να συνδÝονται με τη λÝξη «αξßα».

Τρßτον, να δημιουργÞσουμε μια κοινωνßα συμμετοχÞς, ευνομßας και δικαιοσýνης. Να αποκτÞσει ο πολßτης εμπιστοσýνη στην Πολιτεßα και στους θεσμοýς, που θα τον σÝβονται.

ΤÝταρτον, να δþσουμε πραγματικü νüημα στο κοινωνικü κρÜτος, τελειþνοντας με τις σπατÜλες, þστε να στηρßζονται οι αδýναμοι και üσοι Ýχουν πραγματικÜ ανÜγκη - μια κοινωνßα πραγματικÞς αλληλεγγýης.

Και τÝλος, να συνεχßσουμε την επιτυχÞ μÜχη και να δυναμþσουμε τη φωνÞ της ΕλλÜδας, της ΕλλÜδας των αξιþν, παντοý.

Σε üλα αυτÜ τα θÝματα, Ýχουμε Þδη απτÞ πρüοδο και, βεβαßως, δεν εßναι η þρα να κÜνουμε εκτενÞ απολογισμü, οýτε να εξειδικεýσουμε τους εφεξÞς στüχους μας. Αυτü θα γßνει σýντομα. Και Ýχουμε μπροστÜ μας και μια κομματικÞ διαδικασßα, της ΣυνδιÜσκεψης, üπου σε κÜθε ΠεριφÝρεια θα μποροýμε να αναδεßξουμε και τις επιμÝρους περιφερειακÝς προτεραιüτητες και την αναπτυξιακÞ ταυτüτητα.

Κýριο μÝλημÜ μας, σÞμερα, εßναι να στεßλουμε Ýνα σαφÝς μÞνυμα, üτι συνεχßζουμε στο δρüμο των μεγÜλων αλλαγþν, των αλλαγþν που δεν αντιμετωπßζουν συγκυριακÜ και πρüσκαιρα το πρüβλημα, αλλÜ τα βαθýτερα αßτια που μας οδÞγησαν εδþ. ΠÜντα σε διαρκÞ διÜλογο με την κοινωνßα, με διαβοýλευση, με σýνθεση που εμπλουτßζει τις πολιτικÝς μας, αλλÜ δεν τις αλλοιþνει με μικροσυμβιβασμοýς, που προχωρÜ στην αναγνþριση της βαθιÜς απαßτησης των πολιτþν για ριζικÝς αλλαγÝς, γιατß αυτÞ εßναι η εντολÞ της κοινωνßας. ΑυτÞ εßναι η στÞριξη που μας παρÝχει. ΘÝλει να συγκρουστοýμε. Να συνεχßσουμε να συγκρουüμαστε με κατεστημÝνα και προκαταλÞψεις.

Και εßμαι βÝβαιος üτι, σε αυτü τον αγþνα, οι βουλευτÝς και τα στελÝχη μας θα εßναι και πÜλι στην πρþτη γραμμÞ, συνδιαμορφωτÝς και στηρßγματα της προσπÜθειας που κÜνουμε, με ολüκληρη την ελληνικÞ κοινωνßα. Γιατß Þμασταν, εßμαστε και θα εßμαστε η δýναμη της ΑλλαγÞς.

Φßλες και φßλοι, ξÝρουμε απü ποý ξεκινÞσαμε και ποý Ýχουμε φτÜσει. Τα σημÜδια της αλλαγÞς εßναι εδþ. Μποροýμε πλÝον να τα διακρßνουμε. Μüνο την τελευταßα εβδομÜδα, επιβραβεýτηκαν οι κüποι των ΕλλÞνων απü üλη την ΕυρωπαúκÞ ¸νωση.

ΠληροφορηθÞκαμε üτι η αξßα των ελληνικþν εξαγωγþν αυξÞθηκε κατÜ 40% και, μÜλιστα, για τÝταρτο συνεχüμενο μÞνα. ΚαταφÝραμε να αντιμετωπßσουμε Ýνα πολý δýσκολο ζÞτημα, των απεργþν πεßνας, χωρßς απþλεια ανθρþπινης ζωÞς, χωρßς να επαναλÜβουμε λÜθη του πρüσφατου παρελθüντος, με Üδειες παραμονÞς, αλλÜ εφαρμüζοντας τους νüμους που εμεßς ψηφßσαμε, οι οποßοι διασφαλßζουν και τα ανθρþπινα δικαιþματα, και την κοινωνικÞ συνοχÞ.

ΠÞραμε πρωτοβουλßα, πÝντε χþρες στην ΕυρωπαúκÞ ¸νωση, για τη μεßωση των ρýπων του διοξειδßου του Üνθρακα κατÜ 30%.

Αντιμετωπßζουμε συστηματικÜ την αυθαιρεσßα της βßας μικρþν ομÜδων, που τολμοýν και παßρνουν το νüμο στα χÝρια τους, που θÝλουν να τρομοκρατοýν τη Δημοκρατßα.

ΑλλÜ εßμαστε ακüμα στην αρχÞ. Ο δικüς μας δρüμος, ο δρüμος που Ýχουμε επιλÝξει, εßναι δýσκολος δρüμος. Εßμαστε η γενιÜ που θα κοπιÜσει. Εßμαστε η γενιÜ που θα δουλÝψει σκληρÜ. Εßμαστε η γενιÜ, üμως, που καλεßται να κÜνει αυτÝς τις αλλαγÝς. Και αυτü εßναι ιστορικü μας χρÝος, αλλÜ εßναι και τιμÞ, που μας Ýδωσε ο Ελληνικüς λαüς την εμπιστοσýνη του, για να προχωρÞσουμε σε αυτÝς τις μεγÜλες αλλαγÝς.

¼χι πÜντα εýκολες, üχι πÜντα ευχÜριστες, αλλÜ σßγουρα üχι μÜταιες, σßγουρα üχι χωρßς αντßκρισμα. Γιατß εδþ και τþρα, χτßζουμε τις βÜσεις και τα θεμÝλια για το μÝλλον, το δικü μας και των παιδιþν μας. Για εμÜς, για τα παιδιÜ μας και τα παιδιÜ των παιδιþν μας.

ΚαλÞ μας συνÝχεια. Ευχαριστþ πολý. 

 

 

 

 

ΠÞγαινε στην αρχÞ