Ομιλία Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Α. Παπανδρέου,
στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κινήματος
Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010
Φίλες και φίλοι,
Θέλω κι εγώ να συγχαρώ τους συναδέλφους, που εκλέχτηκαν σε θέσεις Αυτοδιοίκησης. Να τους ευχηθούμε όλοι μαζί καλή επιτυχία σε αυτό το νέο θεσμό, σε αυτή τη νέα προσπάθεια που είναι τόσο σημαντική για τις μεγάλες αλλαγές που κάνουμε στη χώρα μας.
Θα ήθελα, πριν μπούμε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό - και μετά από τη μάχη αυτή, να πούμε και τα χρόνια πολλά - να σας κάνω κοινωνούς των αποφάσεών μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και των μαχών που δώσαμε εκεί και χθες, αλλά και όλους αυτούς τους μήνες, για να έχετε πλήρη εικόνα των αποφάσεων και των θεμάτων που έχουν ανοίξει πλέον στην Ευρώπη.
Στην προχθεσινή μου παρέμβαση στο γεύμα των ηγετών της Ένωσης, ξεκίνησα με την απλή φράση: «ή θα γράψουμε ιστορία, ή η ιστορία θα μας ξεγράψει». Θεωρώ, φίλες και φίλοι, ότι έχουμε φτάσει σε ένα σταυροδρόμι. Χθες, πήραμε σοβαρές και θετικές αποφάσεις. Είναι ένα σημαντικό βήμα προόδου. Όμως, το δίλημμα θα παραμένει: ή προχωράμε στην εμβάθυνση της Ένωσης, ή σιγά και σταθερά θα σπάει η συνοχή μας - πολιτική, οικονομική και κοινωνική.
Ή προχωράμε σε μια ισχυρή οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση, τουλάχιστον των χωρών του ευρώ, ή θα γίνουμε μάρτυρες ενός νέου, εύκολου, αλλά και καταστρεπτικού εθνικισμού, εσωστρέφειας και αλληλοκατηγοριών.
Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα βρίσκεται στην κρισιμότερη στιγμή από τη γέννησή του. Μπροστά στις προκλήσεις που έχουμε, και είναι πολλές, η κοινή μας απάντηση θα δώσει λύσεις. Η κοινή μας απάντηση στα θέματα της κλιματικής αλλαγής δίνει λύσεις, όπως και πρόσφατα στο Κανκούν, όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση δούλεψε ενωμένα και είχε σημαντικές επιτυχίες.
Με τον ίδιο τρόπο, η ισχυρή Ευρώπη μπορεί να δώσει λύσεις στο θέμα της φτώχειας και στις χρόνιες αντιπαλότητες στην ευρύτερη περιοχή, από το Κυπριακό μέχρι τη Μέση Ανατολή. Μπορεί να αποτελέσει μια αξιόμαχη αμυντική δύναμη. Μπορεί να απαντήσει στις ανισότητες που υπάρχουν διεθνώς, στον εργασιακό μεσαίωνα σε πολλές αναδυόμενες χώρες, όπου υπάρχει και η έλλειψη συλλογικών διαπραγματεύσεων, στην απίστευτη φτώχεια, στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Μια ισχυρή Ευρώπη μπορεί να απαντήσει στις ορέξεις των αγορών που, ή φοβούνται να επενδύσουν σε κράτη με δυσκολίες, ή και κερδοσκοπούν ασύστολα εναντίον τους, μέσω των λεγόμενων «παραγώγων».
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα καταθέτει προτάσεις, εδώ και μήνες. Προτάσεις, για τη δημιουργία ενός μηχανισμού που, στο δημόσιο διάλογο, έχει πάρει διάφορους τίτλους - από μηχανισμός σταθεροποίησης του ευρώ, μέχρι Αρχή διαχείρισης του ευρωπαϊκού χρέους - αλλά που καταλήγει και στην κεντρική ιδέα ενός Ταμείου, με επίκεντρο τα ευρωομόλογα.
Και προσθέτω και τις ιδέες μας, που προωθούμε συστηματικά μέσα από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό και Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά και τη Σοσιαλιστική Διεθνή: το λεγόμενο φόρο «Tobin», τον φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών, ώστε να πληρώσουν επιτέλους και οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια, καθώς και τον φόρο επί των αερίων του θερμοκηπίου, όπως είναι το διοξείδιο του άνθρακα, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ίδιους πόρους για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής μας.
Το ευρωομόλογο, εκτός των άλλων, θα απαντήσει και στις αγορές, από όπου η Ευρώπη θα δανείζεται για τα κράτη - μέλη, αποτελώντας σημαντική ασπίδα απέναντι στα υψηλά επιτόκια και τις φοβίες των αγορών. Αλλά θα ήταν και μια ισχυρή εγγύηση για τις διεθνείς αγορές, οι οποίες δεν θα πανικοβάλλονται πια. Θα μπορούσε να απαντήσει, επίσης, σε πραγματικές ανισορροπίες που βλέπουμε στο ευρώ. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι, ακόμη και στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, που συμφωνούν με τις απόψεις μας, διότι βλέπουν ότι μια κρίση στην Ευρωζώνη θα είναι η αρχή μιας νέας παγκόσμιας κρίσης και ύφεσης.
Πριν από λίγους μήνες, λέγαμε ότι το ελληνικό πρόβλημα - και βέβαια έχει ελληνικά χαρακτηριστικά και τα ξέρουμε, τα λέγαμε και προεκλογικά και, δυστυχώς, δικαιωθήκαμε πανηγυρικά, όμως, αναγνωρίσαμε με ειλικρίνεια τα σφάλματά μας - δεν είναι μόνο ελληνικό. Λέγαμε ότι είναι απαραίτητο να απαντήσουμε σε ένα διεθνές οικονομικό σύστημα αγορών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, μιας παγκόσμιας οικονομίας, που επιτρέπει την αδιαφάνεια, τη φοροαποφυγή, τους φορολογικούς παραδείσους, την κερδοσκοπία των παραγώγων, που μπορούν να στοιχηματίζουν για την καταστροφή σου με δισεκατομμύρια δολάρια, ώστε να φτάνουν πια σε σημείο ακόμη και να την εύχονται και να δουλεύουν γι' αυτήν. Απαράδεκτο. Είναι απαράδεκτο ένα οικονομικό σύστημα, που επιτρέπει τη σωτηρία των τραπεζιτών, αλλά την επιβάρυνση των λαών. Την ιδιωτικοποίηση των κερδών, αλλά την κοινωνικοποίηση των ζημιών.
Στην παρέμβασή μου προχθές, είπα επίσης ότι η Ελλάδα απέδειξε ότι, κάνει αυτό που μπορεί και αυτό που πρέπει, για να βάλει σε τάξη τα του οίκου της. Αλλά κι ότι υπάρχουν βασικές προϋποθέσεις, για να σιγουρέψουμε όλη αυτή την κοινή μας επιτυχία, καθώς και το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης που, πολλές φορές, λείπει από τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατ' αρχήν, σοβαρή αλληλεγγύη μεταξύ μας, αναπτυξιακή προοπτική για τη διασφάλιση και δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και σταθερότητα της Ευρωζώνης, με ισχυρή διακυβέρνηση, συντονισμό και αποφάσεις, που θα διασφαλίζουν πρώτα απ' όλα έναν ισχυρό μηχανισμό στήριξης κρατών, τα οποία έχουν δυσκολίες στις δανειοδοτήσεις τους. Δεύτερον, ισχυρή βούληση εποπτείας και αλλαγών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ώστε να υπηρετεί την πραγματική οικονομία και να εξασφαλίζει σιγουριά και ρευστότητα. Και τρίτον, ισχυρή επένδυση για την ανάπτυξη, την πράσινη ανάπτυξη, με τη βοήθεια και θεσμών όπως τα ευρωομόλογα.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πετύχαμε χθες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα μπορούσε να το φανταστεί κανείς πριν από ένα χρόνο. Είναι ένα βήμα. Δεν είναι το τέλος. Αλλά άνοιξε μια ουσιαστική διαδικασία για την ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όταν τα λέγαμε αυτά προ δέκα μηνών, δεν μας άκουγαν. Δεν μας έδιναν σημασία. Δεν είχαμε αξιοπιστία. Και πώς να είχαμε, αφού θεώρησαν ότι τους είχαμε κοροϊδέψει οικτρά, με τα βασικά στοιχεία της οικονομίας μας; Από ένα έλλειμμα 6%, να φτάσουμε στο 12% και, τελικά, στο 15%!
Θεωρούσαν - και τους καταλαβαίνω - ότι τα λέγαμε για να ξεφύγουμε από τις δικές μας ευθύνες, για να φορτώσουμε τα δικά μας προβλήματα αλλού, για να φυγοπονήσουμε και πάλι. Και ακούσαμε πολλά. Πολλά και άδικα. Και πολλά, προσβλητικά. Αισθανθήκαμε τον ευτελισμό, την απομόνωση, κάτι που δεν θα ήθελα να αισθανθεί καμία άλλη γενιά Ελλήνων, ποτέ πια.
Γιατί δεν μας αξίζει. Γιατί ξέρουμε ότι έχουμε δυνατότητες. Γιατί ξέρουμε ότι μπορούμε. Γιατί έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε.
Και για όσους εύκολα εκστομίζουν πατριωτικά λογύδρια ενάντια στην εξάρτηση, στη μειοδοσία και στην επιτήρηση, ας αναρωτηθούν πολύ απλά, τι και ποιος μας έφερε ως εδώ. Γιατί βρεθήκαμε σε επιτήρηση δύο φορές, τα τελευταία χρόνια, επί Νέας Δημοκρατίας.
Ποιος σπατάλησε χρόνο, χρήμα, ευκαιρίες και τους κόπους του Ελληνικού λαού; Ποιος φυγομάχησε απέναντι στα κακώς κείμενα της χώρας, όπως στη διαφθορά; Ποιος, αντί να πάει μπροστά τη χώρα, υιοθέτησε τα χειρότερα των πολιτικών πρακτικών και αντιλήψεων, για να εμπεδωθεί η ανομία, η ασυδοσία, η αυθαιρεσία, η αδιαφάνεια, ο κυνισμός και το ατομικό βόλεμα;
Αντιλήψεις, που υπονόμευσαν, αλλά και υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή, την ευνομία, την αξιοκρατία, την παραγωγική και την εθνική προσπάθεια.
Και ποιος, και σήμερα, αλλά και παραδοσιακά, πάλεψε για την απεξάρτηση και την αυτονομία της χώρας μας;
Αγαπητοί συνάδελφοι, είμαστε εμείς που βάλαμε το κεφάλι μας στο ντορβά. Είμαστε εμείς που προτάσσουμε το είναι μας, με όποιο πολιτικό κόστος, για να κερδίσει η Ελλάδα, για να κερδίσει ο Ελληνισμός, για να κερδίσει η νέα γενιά της χώρας.
Είμαστε εμείς που θα βγάλουμε τη χώρα από την επιτήρηση και την όποιας μορφής κηδεμονία, στην οποία άλλοι μας οδήγησαν, με τις πολιτικές τους. Είμαστε εμείς που πρέπει να κάνουμε και δυναμικούς και λεπτούς χειρισμούς, για να μη βλάψουμε την πορεία της χώρας μας και τις ελπίδες του λαού μας.
Είμαστε εμείς που παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις, για να μπορούμε να ανακτήσουμε την ισχύ μας, τη φωνή μας και την κυριαρχία μας.
Και θέλω να θυμίσω, αξίζει να θυμίσω, τα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου, στις 3 του Σεπτέμβρη. Λέγαμε απλά: χωρίς εθνική ανεξαρτησία, δεν υπάρχει Δημοκρατία και χωρίς Δημοκρατία δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη.
Όσοι μας κατηγορούν ότι δεν παλεύουμε για την εθνική ανεξαρτησία και τη Δημοκρατία, θέλουν να αγνοούν τις μάχες και τις επιτυχίες μας. Πριν από ένα μήνα, θυμίζω, αντιμετωπίζαμε την απειλή να θεσμοθετηθεί στην Ένωση η δυνατότητα των ισχυρότερων, να στερούν την ψήφο από τους πιο αδύναμους, επειδή έχουν οικονομικά προβλήματα.
Ναι, δεν θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε για την εξωτερική μας πολιτική, την αγροτική μας πολιτική, την κοινωνική μας πολιτική, την αναπτυξιακή μας πολιτική.
Ποιος, φίλες και φίλοι, έδωσε μάχη για να το αποτρέψει αυτό; Ποιος πάλεψε για να μη μείνουμε εγκλωβισμένοι σε μόνιμη κηδεμονία; Ποιος έπεισε και, στις χθεσινές μας αποφάσεις, δεν υπήρξε καν αναφορά στο ζήτημα αυτό; Αυτά τα έκανε η Κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Κανένας άλλος! Αξιοποιώντας βέβαια και τη συμπαράσταση και την ωριμότητα του Ελληνικού λαού.
Παλέψαμε, πήραμε δύσκολες αποφάσεις, αποτρέψαμε και κατακτήσαμε. Μην ξεχάσουμε - πρώτο μέλημά μας είναι να φύγουμε από την εξάρτηση. Να φύγουμε από τις επιτηρήσεις, να εδραιώσουμε ισχυρά τη φωνή μας. Και το καταφέρνουμε.
Ένα μικρό, αλλά πάρα πολύ σημαντικό παράδειγμα είναι ότι, σε αυτή τη Σύνοδο, είχα διαβεβαιώσεις από όλους ότι, πολύ σύντομα, θα υπάρξει και η απόφαση για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου. Αυτό είναι σημαντικό για να ελαφρύνει το βάρος που έχει η χώρα μας, λόγω του χρέους που φορτωθήκαμε από τελευταίες κυβερνήσεις.
Ναι, να είστε περήφανοι, αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι. Περήφανοι, γιατί παίρνουμε μια Ελλάδα από το ναδίρ και, σήμερα, αποκτά και πάλι κύρος και ισχύ. Κύρος και ισχύ, για να μπορούμε να προστατεύσουμε τον Έλληνα πολίτη και να μπούμε σε μια αναπτυξιακή τροχιά.
Εμείς κληθήκαμε να απελευθερώσουμε και θα απελευθερώσουμε τη χώρα μας από εξωτερικές και εσωτερικές δουλείες. Άλλοι είναι που φυγοπονούν. Άλλοι εγκατέλειψαν το καράβι στις δύσκολες ώρες. Άλλοι απέφυγαν τις ευθύνες τους ή αποφεύγουν και σήμερα τις ευθύνες τους.
Εμείς δεν το κάναμε και δεν το κάνουμε. Κι επειδή ταξιδεύω πολύ, κάποιοι το παρεξηγούν σκοπίμως. Σκοπίμως, πολλοί λένε ότι ψάχνω κι εγώ να δραπετεύσω.
Τρία πράγματα δεν έχουν καταλάβει: πρώτον, ότι εγώ ταξιδεύω για να υπερασπισθώ την Ελλάδα, να υπερασπισθώ τα συμφέροντα της χώρας και όχι για να βρω κάποια θέση στο εξωτερικό.
Δεύτερον, δεν έχουν καταλάβει πόσο συνδέεται πια η μοίρα μας με τις ευρωπαϊκές και τις διεθνείς εξελίξεις - όχι μόνον η δική μας, αλλά του κάθε κράτους. Πόσο χρειάζεται, ακόμη περισσότερο σήμερα, η δυναμική μας παρουσία. Πόσο κρίνονται, θέματα όπως η κοινωνική δικαιοσύνη, η Δημοκρατία, οι περιβαλλοντικές αλλαγές και η προστασία του περιβάλλοντος, όχι μόνο εντός, αλλά και πέραν των συνόρων μας.
Και μάλιστα, αυτά τα είχαμε πει. Και όταν ανέλαβα Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στην πρώτη ομιλία μου εδώ, στην Αθήνα, είπα ότι μεγάλο ζήτημα πια, δεν είναι η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, αλλά και η παγκοσμιοποίηση της Δημοκρατίας, η παγκόσμια δημοκρατική διακυβέρνηση, η κοινωνική δικαιοσύνη και ο εξανθρωπισμός της παγκοσμιοποίησης.
Και τρίτον, το ξέρετε πολύ καλά, φίλες και φίλοι, εγώ ήμουν παιδί μετανάστη και, μάλιστα, μετανάστη που προήλθε από εξορία, την εξορία του Μεταξά. Και θα μπορούσα, ναι, όπως πολλοί Έλληνες της Διασποράς, να μείνω κι εγώ στο εξωτερικό και να αποφασίσω ότι η ζωή μου θα ήταν εκεί.
Δεν το έκανα. Η Ελλάδα για εμένα δεν ήταν απλώς μοίρα. Η Ελλάδα για εμένα είναι επιλογή. Όπως θέλω και θέλουμε, η Ελλάδα να είναι επιλογή και για τη νέα γενιά της χώρας, σήμερα που σκέφτεται ότι μπορεί να χρειαστεί να φύγει από τη χώρα. Θέλουμε να είναι επιλογή η Ελλάδα. Να δοθεί εδώ η μάχη. Είναι δύσκολη, αλλά θα τη δώσουμε αυτή τη μάχη.
Και καλούμε τους νέους, να δώσουν και αυτοί τη μάχη. Μια δύσκολη μάχη, η οποία όμως θα φτιάξει μια Ελλάδα και ανεξάρτητη, και δημοκρατική, και κοινωνικά δίκαιη. Και μια Ελλάδα, με πράσινη ανάπτυξη. Αυτές είναι οι αρχές μας. Και βέβαια, όταν υπάρχουν σημαντικά θέματα, θα θέλαμε κι εμείς να έχουμε πολλές εβδομάδες για να συζητάμε, παραδείγματος χάρη, τα των ΔΕΚΟ και τα εργασιακά. Ουδείς μας είναι λάτρης της, έστω συνταγματικά κατοχυρωμένης στη Δημοκρατία μας, διαδικασίας του επείγοντος.
Αλλά βρισκόμαστε ακόμη σε πόλεμο. Δίνουμε καθημερινά μάχες. Και έχουμε εκ των πραγμάτων κάποιες προτεραιότητες. Και δεν μπορούμε να διακυβεύσουμε τα ύψιστα αγαθά, όπως την ανεξαρτησία της χώρας μας, την ψήφο της χώρας μας, την αξιοπιστία της χώρας μας.
Και στα εργασιακά, υπήρξαν μήνες διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους. Υπήρξε συνεχής προσπάθεια συναίνεσης και προστασίας βασικών δικαιωμάτων, που έθεταν οι ίδιοι οι κοινωνικοί εταίροι, αλλά και ειλικρίνειας, ότι ο εργασιακός μεσαίωνας δεν είναι σήμερα, ήταν χθες και προχθές. Και κάνουμε κάθε τι για να διορθωθεί, να ρυθμιστεί, να εφαρμοστούν επιτέλους κανόνες, να ενισχυθεί η συλλογική διαπραγμάτευση, να ακουστεί η φωνή του εργαζόμενου σε κάθε επιχείρηση, ακόμη και μικρή, που σήμερα δεν ακούγεται.
Δεν θα μπω στην ουσία της συζήτησης, που έγινε διεξοδικά την προηγούμενη εβδομάδα. Θα πω, όμως, ότι κάνουμε αυτό που πρέπει και αυτό που μπορούμε, ως προοδευτική Κυβέρνηση, για να προωθήσουμε τις αλλαγές και να προστατέψουμε - στο μέτρο του δυνατού - τα πιο αδύναμα και ευαίσθητα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Και βεβαίως, καθώς θα υπάρξει ανάκαμψη, οι πιο αδύναμοι, είναι οι πρώτοι στους οποίους θα σκύψουμε, για να βοηθήσουμε και να αναπληρώσουμε πιθανές αδικίες. Εδώ είμαστε.
Φίλες και φίλοι, στη μάχη αυτή, θα γίνονται και αστοχίες, αλλά δεν αλλάζει η πορεία μας. Πορεία συνέπειας, πορεία σιγουριάς. Και σχέδιο έχουμε, και στόχους έχουμε, και δεσμεύσεις έχουμε. Ούτε οι προεκλογικές μας δεσμεύσεις, ούτε το πρόγραμμά μας άλλαξε.
Αυτή η Κυβέρνηση βρήκε μία διπλή πρόκληση: από τη μία, να αντιμετωπίσουμε τη λαίλαπα της κρίσης, το φάσμα της χρεοκοπίας. Και από την άλλη, να κάνουμε τις αλλαγές που ξέρουμε ότι χρειάζονται, για να είναι η Ελλάδα δίκαιη, αναπτυξιακή, σίγουρη, ισχυρή, δημοκρατική, ανεξάρτητη από «δάνειες» δυνάμεις.
Αν είχαμε το χρόνο, το δεύτερο και μόνο θα αρκούσε - οι μεγάλες αλλαγές. Και εκεί, βεβαίως, είναι η πολιτική δυσκολία: δεν υπήρχε ο χρόνος. Αλλά αυτό, μας κάνει ακόμα πιο αποφασισμένους να προχωρήσουμε στις μεγάλες αλλαγές. Και δεν κάνουμε πίσω. Όπως το 2010, έτσι και το 2011, θα γίνουν σημαντικές και μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.
Όπως είπα, μπορεί να υπάρχουν και αστοχίες και παρεξηγήσεις, όπως για το θέμα της διαγραφής των χρεών. Όχι κύριοι, δεν διαγράφουμε χρέη, ούτε συγκαλύπτουμε κάποιους. Έχω συνεννοηθεί - και συμφωνεί και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου - και θα δημοσιοποιήσουμε όλα τα ονόματα εκείνων που χρωστούν, φέρνοντας στη Βουλή την κατάλληλη νομική ρύθμιση, που θα το επιτρέπει και θα κατοχυρώνει την Κυβέρνηση, αλλά και τα δικαιώματα των πολιτών.
Όχι, εμείς δεν κρύβουμε, ούτε προστατεύουμε την ανομία. Και αυτό, αποτελεί προτεραιότητά μας για να εξασφαλίσουμε το αίσθημα δικαίου παντού, που είχε χαθεί από αυτό τον τόπο και το οποίο, ακόμη περισσότερο σήμερα, αποζητά ο πολίτης, λέγοντας σωστά «εγώ να συμβάλω, εγώ να δεχτώ την ανάγκη σωτηρίας της χώρας, αλλά ας πληρώσουν κι εκείνοι που τόσα χρόνια ξέφευγαν». Γι' αυτό ακριβώς κάνουμε αυτές τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές.
Παρά τις δυσκολίες, όμως, παρά τη δικαιολογημένη αγανάκτηση και αυτή την εικόνα που δεν μας αξίζει - κάθε τρίμηνο να μας αξιολογούν, παρότι θα έπρεπε εμείς οι ίδιοι να είχαμε υιοθετήσει και καθιερώσει εδώ και χρόνια την αξιολόγηση παντού, αυτό που χρειάζεται δηλαδή για να ξέρουμε την πορεία της χώρας και να μην χρειάζεται να έχουμε αξιολογήσεις από το εξωτερικό - έχουμε κάνει εντυπωσιακή πρόοδο.
Στα χθεσινά συμπεράσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό αποτυπώνεται και πάλι ρητά και μας δίνει φωνή και αξιοπιστία.
Όπως είπα και στη Σύνοδο, η Ελλάδα κάνει αυτό που πρέπει, είμαστε σε καλό δρόμο. Θεωρώ, όμως, ότι τώρα είναι η ώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία πρέπει να πετύχει.
Αν δεν πετύχει αυτή η πορεία εμβάθυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα βρεθούμε σε μια Ευρώπη ισχνή και με προβλήματα, και εμείς, αλλά και όλοι. Θα χρειαστεί να αναδείξουμε τις δικές μας δυνάμεις, να κινηθούμε στην περιφέρειά μας, στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, στη Μαύρη Θάλασσα, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική. Να επενδύσουμε στη νέα γενιά, στα δικά μας πλεονεκτήματα, χωρίς «δάνειες» δυνάμεις.
Και αυτό κάνουμε σήμερα, κυρίες και κύριοι. Αυτό ακριβώς κάνουμε σήμερα, για παν ενδεχόμενο, για να διασφαλίσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία, τα περιθώρια της ελευθερίας μας, τη Δημοκρατία μας, την κοινωνική μας συνοχή. Ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, για όποιο ενδεχόμενο βρούμε μπροστά μας, για όποια ευρωπαϊκή ή παγκόσμια κρίση προκύψει.
Παράλληλα, η φωνή της Ελλάδας, από μια φωνή απούσα, ανύπαρκτη, έστω ασθενική, είναι σήμερα πρωτοπόρα. Και είναι χρέος μας, και για τα ελληνικά συμφέροντα, και για τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης, να πάρουμε πρωτοβουλία.
Και προτίθεμαι να πάρω πρωτοβουλία για τα ζητήματα που άπτονται του μέλλοντος της Ευρώπης. Ξεκινώντας από τα θέματα της οικονομικής διακυβέρνησης και των ευρωομολόγων.
Προτείνω μια ευρωπαϊκή εκστρατεία, μια εκστρατεία που μπορεί να συγκεντρώσει ακόμα και ένα εκατομμύριο υπογραφές - το όριο που χρειάζεται δηλαδή, για να ξεκινήσει επισήμως μια επεξεργασία και συζήτηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι, άλλωστε, η επίσημη προϋπόθεση για τη νέα Συνθήκη της Λισσαβόνας. Υπενθυμίζω, όμως, ότι αυτό το δικαίωμα της λαϊκής πρωτοβουλίας, της πρωτοβουλίας των πολιτών, ήταν μια πρόταση που έγινε επί δικής μας Κυβέρνησης, όταν συζητιόταν η Συνθήκη, το λεγόμενο «Σύνταγμα της Ευρώπης», πριν από κάποια χρόνια.
Είναι μια πρωτοβουλία που απευθύνεται στους λαούς, στους πολίτες της Ευρώπης, στα Συνδικάτα, στα Κοινοβούλια, στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Είναι μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, πέραν των ορίων των κυβερνήσεων. Είναι μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία, σε μια συντηρητική Ευρώπη, όπου υπάρχουν όμως λαοί και πολίτες, που θέλουν πραγματικά αυτή η Ευρώπη να προχωρήσει μπροστά.
Γι' αυτό, προτείνω να δημιουργηθεί μια Επιτροπή, μια ομάδα εργασίας αν θέλετε, από την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, την Ευρωβουλή και το Κίνημά μας, που θα επεξεργαστεί όλες αυτές τις προτάσεις, αλλά και τις κινήσεις που χρειάζεται να κάνουμε, για να μπορέσουμε να προωθήσουμε αυτή την πρωτοβουλία αποτελεσματικά.
Προτείνω, λοιπόν, την Βάσω Παπανδρέου, που είναι τακτικό μέλος στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση, τον Πέτρο Ευθυμίου, που είναι Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ, τον Ντίνο Βρεττό, τακτικό μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση, το Νάσο Αλευρά, τακτικό μέλος στη Διακοινοβουλευτική Ένωση, τον Παντελή Οικονόμου, Βουλευτή Α' Αθηνών και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, τον Ηλία Μόσσιαλο, Πρόεδρο του ΙΣΤΑΜΕ, την Άννυ Ποδηματά, που είναι Ευρωβουλευτής, αλλά και Εισηγήτρια για το θέμα των ευρωομολόγων στην Ευρωβουλή, και τον Χρήστο Πολυζωγόπουλο, που είναι Πρόεδρος της ΟΚΕ.
Παράλληλα, την Άνοιξη, θα κάνουμε Προγραμματική Συνδιάσκεψη για την πορεία της χώρας, στο νέο ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον. Είναι μια θετική πρόταση του Πολιτικού μας Συμβουλίου, την οποία υιοθετώ.
Αλλά αν το 2010, φίλες και φίλοι, ήταν μια χρονιά κατά την οποία εργαστήκαμε για να εξασφαλίσουμε το μηχανισμό στήριξης και τη σωτηρία της χώρας μας, το 2011, είναι η χρονιά όπου θα ρίξουμε όλο μας το βάρος, για να χτίσουμε τη νέα Ελλάδα. Μια Ελλάδα, που απελευθερώνει τις δημιουργικές της δυνάμεις. Πιο δίκαιη, πιο παραγωγική, πιο δυνατή, έτοιμη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πρόκληση στο μέλλον. Αυτή την Ελλάδα που θέλουμε.
Ήδη, όπως γνωρίζετε, έχουμε ανακοινώσει για τους επόμενους μήνες μια σειρά από πολιτικές, οι οποίες αποτελούν μεγάλες αλλαγές στη χώρα. Το 2010, έπρεπε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις, αποφάσεις που ήμασταν αναγκασμένοι να πάρουμε και που μας πόνεσαν. Το 2011, θα είναι διαφορετικές οι αποφάσεις και θα αφορούν οπωσδήποτε σε εκείνες τις διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα δώσουν προοπτική στην ανάπτυξη, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στη διαφάνεια και στη λειτουργία του κράτους.
Αυτά θα τα αναπτύξουν βεβαίως λεπτομερέστερα οι Υπουργοί, οι εισηγητές μας και τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών.
Είναι θεσμικές αλλαγές σε πολύ κρίσιμους τομείς: στη διαχείριση και τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, στη μείωση των ελλειμμάτων των δημοσίων Οργανισμών. Μεγάλες αλλαγές στο δημόσιο τομέα, αλλά και αλλού: στη σπατάλη στο χώρο της υγείας, στην απελευθέρωση των επαγγελμάτων, στο επιχειρηματικό περιβάλλον και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, στην ουσιαστική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Αυτό το έτος, βεβαίως, ο σχεδιασμός δεν σταματάει εκεί. Παρεμβαίνουμε σε πέντε μεγάλες ενότητες. Πρώτη μεγάλη προτεραιότητα είναι το κράτος, η Δημόσια Διοίκηση, ένα κράτος στην υπηρεσία του πολίτη. Και «πατώντας» στο κεκτημένο του «Καλλικράτη», δημιουργούμε ένα επιτελικό κράτος, όπως είναι οι Μονάδες που θα δημιουργηθούν στο κεντρικό κράτος, με το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο στο Δημόσιο, τα ηλεκτρονικά ΚΕΠ, την Κάρτα Πολίτη για τις συναλλαγές με όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, την κατάργηση και ένταξη του προσωπικού της Αγροφυλακής στις Δασικές Υπηρεσίες, το νέο ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο, την επέκταση όλων των ηλεκτρονικών Φορολογικών Υπηρεσιών προς τους πολίτες, καθώς και την κάρτα καταγραφής αποδείξεων, για να μπορεί να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή.
Δεύτερη μεγάλη προτεραιότητα είναι η ανάπτυξη, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, μέσα από την επένδυση σε συγκριτικά μας πλεονεκτήματα - παιδεία, έρευνα, καινοτομία, ανθρώπινο δυναμικό - αλλά και με συστηματική δουλειά στην Περιφέρεια, όπως κάναμε προχθές στην Κρήτη, για την αγροτική παραγωγή της χώρας, με παρεμβάσεις παντού.
Βασικοί μας στόχοι είναι η απλοποίηση της αδειοδότησης των επιχειρήσεων, το χτύπημα της γραφειοκρατίας, ένας νέος επενδυτικός νόμος για το Εθνικό Ταμείο Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης, η ενίσχυση του ανταγωνισμού και η καταπολέμηση της ακρίβειας.
Ήδη, ανακοινώθηκαν πρόσφατα συμφωνίες για μειώσεις τιμών, για πρώτη φορά, σε 660 προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, καθώς και το πάγωμα της τιμής και η απορρόφηση της αύξησης του ΦΠΑ σε πολλά άλλα. Και αυτό αποτελεί απόδειξη ότι, όταν υπάρχει η βούληση της Πολιτείας, η αγορά ανταποκρίνεται.
Παράλληλα, προωθούμε το άνοιγμα των λοιπών κλειστών επαγγελμάτων, για να μειωθεί το κόστος, αλλά και για να βελτιωθεί η ποιότητα των υπηρεσιών και να ανοιχτούν θέσεις εργασίας για νέους ανθρώπους.
Επιπλέον, προχωρούμε σε πράσινες επενδύσεις, σε πιλοτικά έργα και στην εφαρμογή ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου για την προώθηση της εξωστρέφειας. Και πράγματι, εδώ έχουμε σημαντικά αποτελέσματα, ακόμα και φέτος, με την αύξηση των εξαγωγών, με την οποία μπορεί να επιτύχουμε μια πολύ σημαντική πρόοδο στην αναπτυξιακή μας πορεία.
Ηλεκτρονικές προμήθειες, για να χτυπηθεί η σπατάλη και η διαφθορά. Απλοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Ψηφιακό σχολείο για την πρόσβαση όλων των παιδιών στη γνώση, αλλά και αλλαγή μιας αντίληψης στο σχολείο, που ήταν απλώς η αποστήθιση, η οποία δεν χρειάζεται πια. Δια βίου εκπαίδευση για όλους. Μεταρρύθμιση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Αξιοποίηση σημαντικών περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, όπως είναι το Αεροδρόμιο του Ελληνικού, αλλά με διαφάνεια, με βάση όρους που εμείς θα ορίσουμε και που θα αλλάξουν το τοπίο στην Αττική και όχι μόνο. Και σύντομα, θα παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας γι' αυτό, με χρονοδιάγραμμα.
Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, και για την προσέλκυση επενδύσεων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και για την ορθολογική εκμετάλλευση αυτής της περιουσίας. Πλήρης αλλαγή του πλαισίου, μέσα στο οποίο λειτουργεί η ελληνική γεωργία, με αλλαγές και στο Συνεταιριστικό Κίνημα. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα όσα προωθούμε για την αναπτυξιακή μας πορεία.
Τρίτη μεγάλη μας προτεραιότητα είναι η κοινωνία της συμμετοχής, της ευνομίας και της δικαιοσύνης. Η εφαρμογή των κανόνων, που είναι βασικός όρος για την κοινωνική συνοχή, αλλά και για την ευρύτερη συναίνεση του Ελληνικού λαού στις μεγάλες αλλαγές που γίνονται.
Μέσα σ' αυτά, βασικοί μας στόχοι είναι ο εκλογικός νόμος, η διαφάνεια στη χρηματοδότηση των κομμάτων, η πρωτοβουλία διαβούλευσης για μελλοντική συνταγματική αναθεώρηση, η εφαρμογή μέτρων επιτάχυνσης της απονομής της δικαιοσύνης, που έχουν ψηφιστεί, η τροποποίηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, στα όρια βεβαίως του σημερινού Συντάγματος, ώστε το πολιτικό σύστημα να μην κάνει καταχρήσεις και να δίνει το πρώτο παράδειγμα στην τήρηση των νόμων.
Αλλαγή διαδικασίας υποβολής και ελέγχου του «πόθεν έσχες». Ενίσχυση των πρωτοβουλιών ανοιχτής συμμετοχικής διακυβέρνησης, κάτι που ξεκινήσαμε πέρυσι και είναι ήδη κεκτημένο. Θα το ενισχύσουμε.
Εφαρμογή νέου φορολογικού συστήματος, που εγγυάται ίση μεταχείριση, δικαιότερη κατανομή βαρών και περισσότερη διαφάνεια. Εξυγίανση και εκσυγχρονισμός του πλαισίου λειτουργίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, για την επανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας τους, τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, αλλά και τις καθαρές πια σχέσεις Πολιτείας, ιδιωτών και Μέσων Ενημέρωσης.
Φοροδιαφυγή: υλοποίηση ολοκληρωμένου σχεδίου, με πλήρη εφαρμογή του νέου νομικού πλαισίου και με στοχευμένες πρωτοβουλίες.
Τέταρτη προτεραιότητα είναι το κοινωνικό κράτος. Ένα κοινωνικό κράτος, που σήμερα είναι σπάταλο, αλλά και αναποτελεσματικό. Πολλά λεφτά, αλλά χωρίς το απαραίτητο αποτέλεσμα. Αποδείξαμε ότι μπορούμε μέσα στην κρίση να βρούμε τα κονδύλια, για να κάνουμε σοβαρές παρεμβάσεις, όπως για το θέμα της ανεργίας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Βασικοί στόχοι: πλήρης εφαρμογή προγραμμάτων καταπολέμησης της ανεργίας, ώστε να διαφυλάξουμε, αλλά και να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας. Είναι απόλυτη προτεραιότητα για το 2011.
Ένταξη μονάδων ΙΚΑ στο ΕΣΥ. Μεγάλη, ιστορική αλλαγή, που τη συζητάμε εδώ και δεκαετίες και έχει καθυστερήσει, αλλά εμείς την προχωράμε ως μια αυτονόητη αλλαγή, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρξουν μέσα από το ΕΣΥ, όλες οι αναγκαίες παροχές για υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας.
Μηχανογράφηση, διπλογραφικό σε όλα τα Νοσοκομεία - επίσης αυτονόητα - εκεί όπου χάνονται σήμερα τεράστια ποσά από τον Έλληνα φορολογούμενο.
Πρωτοβουλία για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας. Πρωτοβουλίες των νέων και όχι μόνο. Συνεταιριστικές επιχειρήσεις και άλλες. Ηλεκτρονική συνταγογράφηση παντού - ήδη το ξεκινήσαμε πιλοτικά, με εντυπωσιακά αποτελέσματα - για να πάψει η κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος.
Τέλος, πέμπτη προτεραιότητα και αλληλένδετη με όλες τις άλλες, για την οποία μίλησα και προηγουμένως, είναι ότι δίνουμε ξανά ισχυρή φωνή στην Ελλάδα. Όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και διεθνώς. Με τη φωνή μας, να αντιμετωπίσουμε σημαντικά θέματα: την επίλυση του Κυπριακού, την ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων, τη συνέχιση της πολιτικής βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και η Ελλάδα, να είναι πρωταγωνίστρια στην περιοχή μας και στην Ευρώπη.
Με τον τρόπο αυτό, η σημαντική δουλειά που έχουν κάνει οι Υπουργοί της Κυβέρνησής μας θα ολοκληρωθεί και θα εξειδικευτεί, πάντα με τη βοήθεια και τη συνεργασία της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας. Και έχουμε τονίσει τη συνεργασία, τη διαθεσμική αν θέλετε, της Κυβέρνησης, της Βουλής και του Κινήματος, ως ένα νέο στοιχείο, που θα επιτηρούν - με την καλή έννοια - ο Γραμματέας του Κόμματος, ο Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και το Γραφείο μου.
Συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα για όλους τους προγραμματικούς μας στόχους, θα αναρτηθούν στο «gov.gr», για να μπορεί να παρακολουθεί ο κάθε Βουλευτής, αλλά και ο κάθε πολίτης, την πορεία υλοποίησής τους και, βεβαίως, να μας κρίνουν. Και μια και το θέμα είναι επίκαιρο, λόγω της συνάντησης που είχα την Τρίτη με τους Αρχηγούς των άλλων κομμάτων, εδώ είναι όπου θα αποδειχθεί στην πράξη, αν είναι διατεθειμένοι να συμβάλουν στην εθνική μας προσπάθεια.
Τώρα που δεν θα υπάρχουν πλέον δικαιολογίες, αφού όλες μας οι παρεμβάσεις θα είναι θετικές και για τους εργαζόμενους, και για την ανάπτυξη, και για τους νέους, και για τους πολίτες, και για το μέλλον της χώρας.
Θα εξαλειφθούν πολλές από αυτές τις συντεχνιακές νοοτροπίες του παρελθόντος, ειδικά συμφέροντα, αδιαφανή συμφέροντα, όλα αυτά τα οποία μας πλήγωσαν και τα οποία δημιούργησαν τα προβλήματα, εξαιτίας των οποίων βρεθήκαμε εδώ όπου είμαστε.
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,
Δεν σταματάμε, προχωράμε και σε κάθε βήμα εξουδετερώνουμε κινδύνους. Κερδίζουμε πρώτα το μηχανισμό, μετά το πρωτοφανές δάνειο, τώρα, αν όλα πάνε καλά - και θα πάνε - την επιμήκυνση του δανείου. Θα προχωρήσουμε, κερδίζοντας όλο και περισσότερο για τον Έλληνα και την Ελληνίδα.
Και όποτε μας το επιτρέπουν οι συνθήκες, θα αποκαθιστούμε αδικίες. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι, αν αυτά που κάνουμε σήμερα, με τον «Καλλικράτη», την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, την αξιοκρατία στο Δημόσιο, την προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής - για να πω μόνο μερικά - είχαν γίνει εδώ και χρόνια, σήμερα, δεν θα είχαμε ανάγκη από κανένα Μνημόνιο. Δεν θα είχαμε φτάσει στο σημείο να χρειαστεί να κόψουμε συντάξεις. Εκεί όμως φτάσαμε. Και από εκεί αγωνιζόμαστε να βγούμε.
Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι, μπροστά στο εθνικό συμφέρον, ούτε που μου περνά από το μυαλό το θέμα του πολιτικού κόστους. Και αυτό πια δεν είναι «τσιτάτο», είναι καθημερινή πράξη. Γιατί θέλω το 2013, να μπορούμε ως Κίνημα να κοιτάξουμε τον Έλληνα πολίτη στα μάτια και να του πούμε «κάναμε το καθήκον μας», όχι χαϊδεύοντας αυτιά, αλλά παίρνοντας τις δυσκολότερες αποφάσεις και πετυχαίνοντας την πιο δύσκολη αποστολή, που ανέλαβε ποτέ ελληνική κυβέρνηση στην πρόσφατη ιστορία.
Όχι βολεύοντας κάποιους σε μια θεσούλα, εξαγοράζοντας την ψήφο τους, αλλά πείθοντάς τους ότι δεν έχουμε, και δεν πρέπει να έχει καμία σχέση πια η Ελλάδα, με αυτή την πελατειακή αντίληψη της εξάρτησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα κάνω και θα κάνουμε τα πάντα, ώστε να «κλειδώσουμε» την οριστική σωτηρία της χώρας. Θα κάνω τα πάντα, ώστε το 2013, με την έξοδό μας από το Μνημόνιο, να μην σκιάζει τίποτα τη νέα Ελλάδα που οικοδομούμε. Κανένας αστερίσκος, κανένας φόβος, καμία εξάρτηση από «δάνειες» δυνάμεις, κανένα Μνημόνιο.
Γιατί θα ήταν εύκολο, κυρίες και κύριοι, όπως διάφοροι λένε, «να σκοτώσουμε τον ταχυδρόμο», αν θέλετε, να διώξουμε έτσι, με μια διαμαρτυρία, την Τρόικα. Αλλά τα μαντάτα, κυρίες και κύριοι, δεν χρειάζεται να μας τα φέρει κάποιος ταχυδρόμος. Ξέρουμε πολύ καλά τι έχουμε βρει, ποια είναι τα κακώς κείμενα στη χώρα μας. Και είτε υπήρχε Μνημόνιο, είτε δεν υπήρχε, εμείς ήμασταν υποχρεωμένοι, ήμασταν δεσμευμένοι, και γι' αυτό μας εξέλεξε ο Ελληνικός λαός, να αλλάξουμε την Ελλάδα και να την κάνουμε μια χώρα δικαιοσύνης, μια χώρα ευνομίας, μια χώρα ανάπτυξης.
Αγαπητοί συνάδελφοι, είστε οι πυλώνες σε αυτή την τιτάνια προσπάθεια. Μια Κοινοβουλευτική Ομάδα, που γράφει ιστορία. Μαζί βγάζουμε τη χώρα από το βούρκο. Μαζί οικοδομούμε τη νέα Ελλάδα, με τις διαφωνίες μας, με τις συγκρούσεις μας, με τις διαφορετικές μας γνώμες, αλλά με έναν κοινό στόχο: να κάνουμε τα πάντα, ώστε το 2013 να νιώθουμε υπερήφανοι που σώσαμε τη χώρα, που ανορθώσαμε τη χώρα, που αλλάξαμε την Ελλάδα. Και να κοιτάμε μπροστά, με πραγματική αυτοπεποίθηση και σιγουριά, ότι ο άθλος που καταφέραμε είναι μόνο η αρχή.
Κυρίες και κύριοι,
Κάλεσα σήμερα την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, ενόψει της συζήτησης και της ψήφισης του Προϋπολογισμού του 2011. Μια διαδικασία, στην οποία όλοι πρέπει, όχι μόνο να δώσουμε την ψήφο μας, αλλά κυρίως να εκπέμψουμε ισχυρά μηνύματα και εδώ, στη Βουλή, αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Με τη σημερινή μου παρέμβαση, είχα την ευκαιρία να αναφερθώ σε γενικότερες εξελίξεις. Είναι χρέος μας, τις επόμενες ημέρες, να είμαστε όλοι μια γροθιά, όχι για την Κυβέρνηση, αλλά για την πατρίδα μας, για τους Έλληνες πολίτες. Είναι χρέος μας, να σταθούμε όσο ενωμένοι και αλληλέγγυοι σταθήκαμε ολόκληρη τη χρονιά που πέρασε, μια δύσκολη χρονιά. Την πιο δύσκολη χρονιά για την Ελλάδα, εδώ και δεκαετίες.
Για να ξεκολλήσει η Ελλάδα από την παρακμή, στην οποία είχε περιέλθει, ιδιαίτερα τα τελευταία 5,5 χρόνια, και να χτίσει πια ένα καλύτερο και πιο σίγουρο μέλλον. Να αποτινάξουμε από πάνω μας, ως Πολιτεία ή ως κοινωνία, μέσα σε ελάχιστο χρόνο, όλα τα βαρίδια και τα λάθη που έγιναν από όλους, τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Στις 23 Απριλίου, απευθύνθηκα σε κάθε Ελληνίδα και σε κάθε Έλληνα και εξήγησα ότι βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό. Μπροστά μας, έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις, από όλους μας. Όμως, με μια νέα συλλογική συνείδηση και με κοινή προσπάθεια, θα φτάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι.
Η έμπνευση και η πίστη μας είναι τούτος εδώ ο τόπος, είναι αυτός ο υπέροχος λαός, είναι οι νέοι μας, με τις δυνατότητες και τα οράματά τους. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε, αρκεί εμείς, οι Έλληνες, να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας, στις αξίες μας, στον ίδιο μας τον εαυτό.
Αυτά έλεγα τότε και, σήμερα, 8 μήνες αργότερα, συνεχίζω να τα πιστεύω στο ακέραιο. Όχι απλώς τα πιστεύω, αλλά η πίστη μου στις δυνατότητές μας, στις δυνατότητες του Ελληνισμού, επιβεβαιώθηκε, δικαιώθηκε και δικαιώνεται σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Αποδείξαμε όλο αυτό το διάστημα, ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Θυμηθείτε τι έλεγαν για μας. Θυμηθείτε ότι μας είχαν όλους εξοφλημένους. Θυμηθείτε τις ειρωνείες, τους χλευασμούς στα όρια του ρατσισμού. Θυμηθείτε την αμφισβήτηση της ικανότητάς μας να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας.
Κάθε μεγάλο ταξίδι - και είναι μεγάλο ταξίδι αυτό το οποίο κάνει σήμερα η Ελλάδα - ξεκινάει με ένα βήμα. Το βήμα αυτό, το κάναμε. Δεν περιοριστήκαμε εκεί, όμως. Συνεχίσαμε με άλματα, όλοι μαζί οι Έλληνες, με πολλή δουλειά και με αποφάσεις, πολλές από τις οποίες ήταν δύσκολες, αλλά απόλυτα αναγκαίες.
Ναι, σήμερα δεν είμαστε πια εκεί, διανύσαμε μια μεγάλη απόσταση, σε πείσμα όσων έλεγαν ότι δεν θα τα καταφέρουμε. Με κόπους και θυσίες, δείξαμε ότι μπορούμε και αποτρέψαμε το μοιραίο.
Σε αυτό το διάστημα, οι Έλληνες πολίτες επέδειξαν πρωτοφανή ωριμότητα. Χάρη στους δικούς τους κόπους και τις θυσίες, καταφέραμε να αποφύγουμε τη χρεοκοπία, να τιμήσουμε δεσμεύσεις και να μειώσουμε το έλλειμμα κατά 6 μονάδες. Κάναμε ήδη μεγάλες ιστορικές αλλαγές - όσες δεν έγιναν επί πολλά χρόνια, πάρα πολλά χρόνια. Μέχρι στιγμής, η προσπάθειά μας αυτή, η προσπάθεια που κάνει ολόκληρος ο Ελληνικός λαός, όλοι μαζί, αποδίδει καρπούς.
Δεν σταματάμε, συνεχίζουμε. Η Ελλάδα αλλάζει με γοργούς ρυθμούς. Αυτοί θα είναι πλέον οι ρυθμοί στη χώρα, ώστε να αφήσουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα την κρίση - οικονομική, ηθική, θεσμών - και να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη και την ευημερία, χτίζοντας μια Πολιτεία οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Καλή μας δουλειά. Ευχαριστώ πολύ.
