Φίλες και φίλοι, θα ήθελα πρώτα απ' όλα να σας ευχαριστήσω, που ανταποκριθήκατε σήμερα στην πρόσκληση του Υπουργού και του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας.
Είστε εδώ, για να κάνουμε μια ανοιχτή συζήτηση για τους νέους επιχειρηματίες, και στην καινοτομία, και στην επιχειρηματικότητα. Και βρίσκομαι μαζί σας, όπως και ο Υπουργός, όχι για να κάνουμε μια τυπική διαδικασία και, μετά από μια δική μας ενημέρωση, απλά να φύγουμε.
Εμείς θέλουμε, πολύ περισσότερο, να σπάσουμε τις συνήθειες του παρελθόντος και να ακούσουμε εσάς, να μας φωτίσετε από τη δική σας εμπειρία, ώστε να μπορούμε να κάνουμε τα μέτρα και τις πολιτικές που ακολουθούμε ακόμα πιο αποτελεσματικές και χρήσιμες, για τη δική σας δουλειά.
Είμαστε εδώ για να σας ακούσουμε, λοιπόν. Όπως γνωρίζετε καλά όλοι σας, το ζείτε - είμαι βέβαιος - καθημερινά, η χώρα μας βρίσκεται σ' ένα κομβικό σημείο. Είναι ένα κομβικό σημείο, μιας μεγάλης προσπάθειας που κάνει η Ελλάδα, για να εξέλθει από την οικονομική, αλλά και ευρύτερη κρίση - κρίση θεσμών, κοινωνική, ηθική, πολιτική.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι, η χώρα μας βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού όλο το προηγούμενο διάστημα και, πρώτη προτεραιότητά μας ήταν και είναι το συμμάζεμα των δημοσιονομικών μας, για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Για να ανακτήσουμε την αξιοπιστία, την οποία είχαμε χάσει. Για να μπορέσει το κράτος να ξαναδανειστεί, όσο το δυνατό νωρίτερα, κανονικά - όπως και άλλες χώρες - από τις αγορές.
Αυτό κάναμε και αυτό κάνουμε. Κάνουμε μια τιτάνια προσπάθεια. Επιτυγχάνουμε τη μεγαλύτερη μείωση ελλείμματος, που έχει πετύχει ποτέ χώρα σ' ένα χρόνο. Και έχουμε ένα πρωτόγνωρο αποτέλεσμα. Οι θυσίες πιάνουν τόπο. Ήδη, σε ολόκληρο τον κόσμο αναγνωρίζεται πια καθημερινά, ότι καταφέραμε αυτό που θεωρούταν από όλους ακατόρθωτο, μέχρι πριν από λίγους μήνες.
Και αυτό, παρά τον πόνο που όλοι αισθανθήκαμε, πρέπει να δίνει σε όλους μας στη χώρα και σε όλο τον Ελληνισμό, μεγάλη αυτοπεποίθηση: Την αυτοπεποίθηση, ότι όταν βάζουμε στόχο, μπορούμε να τον εκπληρώσουμε, μπορούμε να τον αγγίξουμε και να τον πετύχουμε.
Και με αφορμή τη σημερινή ευκαιρία, επαναλαμβάνω πως ό,τι και να γίνει, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία περαιτέρω επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων. Καμία αύξηση φορολογικών συντελεστών, πέραν όσων - με τον έναν ή τον άλλο τρόπο - έχουμε δεσμευτεί. Θα τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας, γιατί είναι θέμα επιβίωσης της χώρας, αλλά μέχρι εκεί.
Όλοι, μέσα και έξω από την Ελλάδα, πρέπει να καταλάβουν ότι οι θυσίες του Ελληνικού λαού είναι πρωτόγνωρες, είναι πρωτοφανείς. Και αυτές οι θυσίες, μαζί με τις μεγάλες διαρθρωτικές και θεσμικές αλλαγές, αυτές που πραγματοποιούμε, είναι που εγγυώνται την οριστική έξοδο της χώρας, της Ελλάδας, από την κρίση. Την οριστική έξοδο από την παρακμή και την υπανάπτυξη.
Οι συμπολίτες μας, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, έχουν συμβάλει με το παραπάνω στην προσπάθεια που κάνουμε. Πλέον, το βάρος θα πέσει σ' εκείνες τις πολιτικές που μειώνουν τη σπατάλη στο Δημόσιο και σε όσους εξακολουθούν να κρύβουν εισοδήματα και να παρασιτούν σε βάρος της χώρας και των πολιτών.
Δέσμευσή μας, όμως, και προεκλογική μας δέσμευση εδώ και χρόνια, αν θέλετε, είναι να αντιμετωπίσουμε τις ρίζες και τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος. Εκεί δίνουμε το μεγαλύτερο βάρος. Αυτή είναι η προτεραιότητά μας και γι' αυτό είμαστε και εδώ. Γιατί έτσι, θα έχουμε σταθερά και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και για τη χώρα, και για τους πολίτες.
Μόνον έτσι, η προσπάθειά μας και όλες οι μέχρι σήμερα θυσίες δεν θα πάνε χαμένες. Είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε τα βαθύτερα αίτια, που μας έφεραν εδώ - το λεγόμενο «πελατειακό» κράτος, την κακοδιοίκηση, τα κακώς κείμενα, τα οποία ανεχτήκαμε για πάρα πολλά χρόνια, την πελατειακή πολιτική.
Χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο - πελατειακή πολιτική - αλλά τι σημαίνει; Σημαίνει αναξιοκρατία, σημαίνει νόμος του ισχυρού, σημαίνει το μέσον ως μόνη επιδίωξη, αλλά και ως μοναδικός τρόπος επιβίωσης. Σημαίνει αδικία, σημαίνει ανομία, σημαίνει έλλειψη κάθε δυνατότητας σοβαρού προγραμματισμού, σημαίνει υπονόμευση δικαιωμάτων και εμπέδωση της αυθαιρεσίας και των προνομίων.
Με την πελατειακή λογική του κράτους, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φύγουμε από την κρίση. Γι' αυτό, οφείλουμε να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο ασφάλειας και σιγουριάς. Να αλλάξουμε εκ βάθρων το κράτος, μειώνοντας τη γραφειοκρατία, κάνοντάς το σύγχρονο, ευέλικτο, πραγματικό αρωγό του πολίτη και πραγματικό αναπτυξιακό εργαλείο, που στηρίζει τον επιχειρηματία με τον οποίο συναλλάσσεται.
Πάνω απ' όλα, όμως, πρέπει να αλλάξουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Αυτό, όχι μόνο θα εγγυηθεί τη βιωσιμότητα της οικονομίας μας, αλλά και τη δέσμευσή μας να αποκαταστήσουμε εισοδήματα και συντάξεις, εκείνων που έχουν και τη μεγαλύτερη ανάγκη. Να δώσουμε πλούτο και ευημερία στη χώρα.
Αυτή δεν είναι μια εύκολη διαδικασία, αλλά είναι μια δέσμευσή μας. Και όπως έχουμε πει, δέσμευσή μας είναι και οι αλλαγές στο φορολογικό σύστημα - που ήδη υλοποιούμε - προκειμένου να έχουμε απόλυτη διαφάνεια και σωστή λειτουργία του φορολογικού συστήματος. Μπορούμε ακόμα και να μειώσουμε τους φόρους, για να υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας.
Με τη διεύρυνση δηλαδή της φορολογικής βάσης, αν όλοι πλήρωναν κανονικά τους φόρους, δεν θα χρειαζόταν να ανεβάσουμε τους φόρους, αλλά θα τους μειώναμε. Το ίδιο και με τις εισφορές.
Γι' αυτό λέμε ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τις αιτίες, τις ρίζες του προβλήματος. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από όλους. Το πελατειακό κράτος, έχει δημιουργήσει μια παρασιτική και κρατικοδίαιτη οικονομία, αυτήν της κατανάλωσης και της σπατάλης. Εμείς πάμε σ' ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο, που θα βασίζεται στην υψηλή ποιότητα, στην αξία της παραγωγής, στην εξωστρέφεια και τις εξαγωγές, είτε προϊόντων, είτε υπηρεσιών, είτε γνώσης, στην καινοτομία και στον υγιή ανταγωνισμό.
Όσο κι αν η Κυβέρνηση, όμως, προσπαθεί και εφαρμόζει τις ανάλογες πολιτικές, και στην οικονομία, και στην παιδεία, και στην εργασία, η μετάβαση αυτή δεν θα πετύχει, εάν δεν υιοθετηθεί αυτή η προσπάθεια από τις ίδιες τις δυνάμεις της οικονομίας, τις επιχειρήσεις, τους επαγγελματίες, το επιστημονικό προσωπικό, τους νέους της χώρας μας.
Γι' αυτό, νιώθω ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε πρωτοπόρους. Πρωτοπόρους, όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στο χώρο της γνώσης και της καινοτομίας. Το λέω αυτό, ακριβώς επειδή όλοι όσοι βρίσκεστε εδώ σήμερα - μερικοί από τους πιο πετυχημένους νέους και καινοτόμους επιχειρηματίες και επιστήμονες της χώρα μας - θεωρώ ότι είστε η αιχμή του δόρατος για την πορεία της αλλαγής, όχι μόνο της οικονομίας, αλλά και μιας ολόκληρης αντίληψης γύρω από το αναπτυξιακό μας πρότυπο. Μιας νέας αντίληψης, για το πώς κάνουμε μία επιχείρηση, πώς μπορούμε να είμαστε πετυχημένοι, πώς μπορούμε να βγούμε από τη χώρα μας με επιτυχία στο εξωτερικό, πώς μπορούμε να φτιάξουμε προϊόντα, πώς μπορούμε να επενδύσουμε στη γνώση και στον άνθρωπο, για να φτιάξουμε μια διαφορετική οικονομία.
Να κάνουμε δηλαδή την επανάσταση του αυτονόητου - διότι δεν ξέρω σε πόσες χώρες θα διαχωρίζαμε τους επιχειρηματίες, σε νέους και παλιούς. Κανονικά, θα έπρεπε να μιλάμε απλά σε επιχειρηματίες. Αλλά το ότι εμείς δίνουμε έμφαση, ή πρέπει να δίνουμε έμφαση, στους νέους επιχειρηματίες, είναι σαν να λέμε ότι είστε η εξαίρεση, ενώ θα έπρεπε να είστε ο κανόνας. Σαν να είναι περίεργο το γεγονός ότι υπάρχουν νέοι, καινοτόμοι επιχειρηματίες. Ενώ σε άλλες χώρες, είναι οι νέοι οι οποίοι τραβάνε μπροστά και είναι πολύ φυσιολογικό ότι αυτοί έχουν το προβάδισμα - για να μη μιλήσουμε για συγκεκριμένες διαδικτυακές εταιρείες, για κοινωνικά δίκτυα και λοιπά, που έφτιαξαν πολλοί νέοι.
Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας δείχνει μια προκατάληψη, δείχνει όμως και τα πολλά εμπόδια που έχετε μπροστά σας: «αν είναι νέος, γιατί να του δώσουμε θέση ευθύνης; Δεν έχει ακόμα ωριμάσει».
Εγώ νομίζω ότι οι νέοι σήμερα έχουν τεράστιες δυνατότητες. Πρέπει να σπάσουμε αυτή τη λογική. Είναι η επανάσταση του αυτονόητου. Και είναι αυτονόητο για μας ότι, από τη δική μας πλευρά, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, ώστε εσείς, οι νέοι και καινοτόμοι επιχειρηματίες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες της χώρας, να μπορέσετε όχι απλώς να επιβιώσετε, αλλά και να μπείτε μπροστά στην προσπάθεια που κάνουμε όλοι μας, για να δημιουργήσουμε μια καινούργια και καλύτερη χώρα.
Την Ελλάδα της γνώσης - και έχουμε, δόξα τω Θεώ, τόσους επιστήμονες - την Ελλάδα της καινοτομίας, την Ελλάδα που παράγει προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, με απήχηση στις αγορές του εξωτερικού, που επενδύει στο ανθρώπινο δυναμικό και όχι στη φθηνή και γρήγορη παραγωγή, που δίνει συνεχώς κίνητρα για να μείνει ο νέος εδώ, για να μείνει ο επιστήμονας εδώ, αντί να φεύγει στο εξωτερικό - όπως δυστυχώς συμβαίνει και σήμερα.
Πιστεύω ότι δεν είναι ουτοπία αυτά τα οποία λέω, γιατί είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι, μπορούμε να αλλάξουμε την οικονομία μας, το κράτος, τη χώρα. Θέλει βέβαια κόπο, θέλει τόλμη, θέλει τον απαραίτητο χρόνο, θέλει συστηματικότητα, αυτά στα οποία εμείς επενδύουμε σήμερα.
Έχω πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της χώρας μας, στις Ελληνίδες και τους Έλληνες και, κυρίως, στους νέους. Και έχουμε αποδείξει, το αποδεικνύουμε και εδώ, αλλά και παγκοσμίως ότι, όταν δουλεύουμε με πίστη, με συστηματικό τρόπο και βούληση, υπερβαίνουμε αγκυλώσεις και τον κακό μας εαυτό.
Ακόμα και τώρα, μέσα από τον κόπο και τον πόνο της κρίσης, αποδεικνύουμε στη Διεθνή Κοινότητα ότι, δεν είμαστε ξεγραμμένοι, όπως πολλοί βιάστηκαν να προεξοφλήσουν. Δεν είμαστε ούτε ανίκανοι, ούτε τεμπέληδες, ούτε ανεύθυνοι. Το αντίθετο.
Μπορούμε μέσα από μια πρωτόγνωρη προσπάθεια να βάλουμε τάξη στα του οίκου μας, να κάνουμε ό,τι πρέπει για να σταθεί ξανά η χώρα μας στα πόδια της και για να την βάλουμε ξανά στο διεθνή χάρτη. Και αυτό για το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι, παρά τα χιλιάδες μικρά ή και μεγάλα, κατεπείγοντα προβλήματα που η Κυβέρνησή μας κλήθηκε να αντιμετωπίσει, έχουμε τη βούληση, ξέρω ότι και ο Υπουργός Ανάπτυξης έχει τη βούληση, έχουμε όλοι μας την αποφασιστικότητα, να αφήσουμε μια και καλή τον κακό μας εαυτό πίσω στο παρελθόν και να κάνουμε ένα άλμα στο μέλλον.
Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας, αλλά και στις επιτυχίες σας. Μπορούμε τώρα να ανοίξουμε τη συζήτηση και να ακούσουμε εσάς καταρχήν, γιατί αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είμαστε εδώ.
Σας ευχαριστώ πολύ.
|