Ομιλία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στη Βουλή

κατά τη συζήτηση για το φορολογικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Χαίρομαι που, έστω και εμμέσως, ο κ. Σαμαράς αποδέχεται τα πολλά θετικά που έχει το φορολογικό νομοσχέδιο, που καταθέτει και ψηφίζει σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Εδώ και πολλά χρόνια, δεκαετίες, ζούσαμε σε μια χώρα όπου, με άλλους συντελεστές φορολογούνταν το εισόδημα από την εργασία και, με άλλους συντελεστές, και μάλιστα μικρότερους, τα κέρδη ενός μετόχου από μια επιχείρηση.

Με άλλη διαδικασία φορολογούνταν οι υπάλληλοι, με άλλη φορολογούνταν ή δεν φορολογούνταν οι γιατροί, με άλλη οι μηχανικοί, με άλλη οι δικηγόροι, με άλλη οι ελεύθεροι επαγγελματίες, με άλλη οι επιχειρηματίες. Εισοδήματα από εργασία βρίσκονταν σε καθεστώς φοροαπαλλαγής, επειδή βαφτίστηκαν «επιδόματα», ενώ την ίδια ώρα, εκείνοι οι οποίοι δεν μπορούσαν να επιβάλουν στον εργοδότη τους επιδόματα, φορολογούνταν για το σύνολο των αποδοχών τους.

Φτάσαμε στο σημείο, ορισμένοι κλάδοι να φορολογούνται όχι για τα πραγματικά τους εισοδήματα, αλλά για πλασματικά εισοδήματα, όπως αυτά προέκυπταν από ειδικές ρυθμίσεις και εξαιρέσεις.

Στην πράξη, η έννοια της ίσης μεταχείρισης, της ισότητας απέναντι στο νόμο, είχε καταργηθεί. Το οικοδόμημα στηριζόταν στην ανισότητα και την αδικία, στην άδικη κατανομή βαρών, στην άνιση διανομή πλούτου.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, στην Ελλάδα, η εξαίρεση είχε γίνει ο κανόνας και ο κανόνας είχε γίνει εξαίρεση. Και αυτό οδήγησε στην ανομία. Έντιμοι, συνεπείς φορολογούμενοι, στην πλειοψηφία τους οι μισθωτοί του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα, έβλεπαν δίπλα τους κραυγαλέες περιπτώσεις πλουτισμού και πολυτέλειας, από συμπολίτες τους, που είτε πλήρωναν ελάχιστα, είτε δεν πλήρωναν απολύτως τίποτα στην εφορία.

Δηλαδή, συνεχή μικρο-μερεμέτια, σε ένα πολυδαίδαλο φορολογικό καθεστώς, που κάθε λίγο και λιγάκι αποθάρρυνε τις επενδύσεις στη χώρα και δημιουργούσε αστάθεια, ανασφάλεια και έλλειψη δικαίου. Ευκολία αυθαίρετων ερμηνειών, τεράστια γραφειοκρατία και δυσνόητες διαδικασίες. Αυτά οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην εκτεταμένη διαφθορά, στην αυθαιρεσία του ίδιου του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Οδηγούσαν και οδήγησαν στην κατάρρευση του φορολογικού συστήματος, όπου με αδιαφάνεια κυριαρχούσαν οι ισχυροί και οι μεσάζοντες της εξουσίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αυτή δεν ήταν μια κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας και κανόνων. Αυτή η οικονομία, πολύ απλά, δεν ήταν βιώσιμη. Και αυτή η Πολιτεία δεν ήταν άξια της εμπιστοσύνης των πολιτών. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο έλλειμμα της χώρας μας, η έλλειψη εμπιστοσύνης και η απόλυτη δυσπιστία απέναντι στο κράτος.

Δικαίως, πολλοί συμπολίτες μας είχαν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, όταν έβλεπαν ότι, σε αυτή τη χώρα, επί δεκαετίες, τα δικαιώματα και τα προνόμια των πολιτών δεν ήταν αποτέλεσμα της βούλησης του νομοθέτη, που τους εκπροσωπεί σε αυτήν εδώ την αίθουσα, αλλά αποτέλεσμα συναλλαγής. Και όσο πιο στενές σχέσεις και εξαρτήσεις είχε κάθε συντεχνία ή κάθε συμφέρον με τις κυβερνήσεις, τόσο πιο πολλά ήταν και τα προνόμια, τόσο πιο πολλές ήταν και οι εξαιρέσεις.

Η χώρα μας μπορεί να απέφυγε την οικονομική χρεοκοπία και σήμερα να διεκδικεί με αξιώσεις την επάνοδο στη σταθερότητα και την ανάπτυξη, όμως προϋπόθεση είναι να ανατραπεί το μοντέλο διοίκησης του κράτους. Διότι αυτό, σίγουρα χρεοκόπησε - ο τρόπος με τον οποίο ασκούσαμε πολιτική, το πλέγμα των αξιών που έβαλε μπροστά στο «εμείς» το «εγώ», η αποθέωση του νεοπλουτισμού, ακόμα και η αισθητική μας, η στρεβλή αίσθηση που αποκτήσαμε για τον κοινωνικό πολιτισμό και τη συλλογική μας συνύπαρξη, με την αποδοχή αυθαιρεσιών και ανομίας.

Όλα αυτά είναι που δημιούργησαν τελικά και την οικονομική κρίση. Γι' αυτό και η ευθύνη για την ανατροπή αυτής της πραγματικότητας για την Ελλάδα ανήκει σε όλους μας, ανήκει σε κάθε Έλληνα, σε κάθε Ελληνίδα.

Εμείς, με τη νομοθετική μας πρωτοβουλία, συγκρουόμαστε με κατεστημένα και αντιλήψεις του παρελθόντος. Δίνουμε ένα νέο πλαίσιο, που απελευθερώνει από παλιά δεσμά. Δημιουργεί ένα περιβάλλον δημιουργικό, ασφαλές, δίκαιο. Όμως, η νομοθετική μας πρωτοβουλία αποτελεί μόνο ένα πλαίσιο απαραίτητο, αλλά όχι αρκετό.

Θα πετύχουμε, μόνον όταν όλοι μας αλλάξουμε νοοτροπίες, πρακτικές, συμπεριφορές και αντιλήψεις. Να δημιουργήσουμε τη χώρα, που θα εμπνεύσει αλληλοσεβασμό, στην οποία θα χαιρόμαστε να ζούμε και για την οποία θα είμαστε υπερήφανοι, για το τι έχει καταφέρει.

Ελλάδα, είμαστε όλοι οι πολίτες, όχι μόνο οι κυβερνήσεις, όχι μόνο οι βουλευτές. Και η Ελλάδα, ανήκει σε όλους τους Έλληνες. Όμως, το πρώτο βήμα δεν μπορεί παρά να γίνει από την κορυφή της πυραμίδας, από την κυβέρνηση του τόπου, από όσους εκπροσωπούν τους πολίτες. Αυτό περιμένουν να δουν οι πολίτες, να πιστέψουν, να αγωνιστούν, να πειστούν ότι αξίζει τον κόπο να συμμετάσχουν στην κοινή προσπάθεια για την αναγέννηση αυτής της χώρας.

Προεκλογικά, δεσμευτήκαμε ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα έκανε αυτό το βήμα, για να ενεργοποιήσει την κοινωνική συνείδηση όλων των πολιτών. Να ξαναφέρει την αξιοπιστία, Και κάθε μέρα που περνάει, εδώ και έξι μήνες, το αποδεικνύουμε.

Με το φορολογικό νομοσχέδιο το επιβεβαιώνουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο. Το νέο φορολογικό νομοσχέδιο είναι για την Ελλάδα μια επανάσταση. Με ανατροπές υπέρ των πολλών, υπέρ μιας καθαρής από μαύρο χρήμα, ορθολογικής οικονομίας.

Καμία κυβέρνηση στο παρελθόν δεν τόλμησε να κάνει παρόμοιες τομές. Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, κάνουμε πράξη μία ακόμη από τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Αποκαθιστούμε επιτέλους τη δικαιοσύνη στον τρόπο με τον οποίο το κράτος φορολογεί κάθε είδους εισοδήματα.

Είναι ένα ακόμη βήμα, είναι μία ακόμη προϋπόθεση για να καταφέρουμε να επανεκκινήσουμε την Ελλάδα. Να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα κράτος, το οποίο θα είναι δίκαιο, θα είναι δίπλα στους πολίτες, θα είναι αρωγός και όχι εμπόδιο στις προσπάθειες των πολιτών και στην ανάπτυξη του τόπου.

Με το φορολογικό νομοσχέδιο, εμπεδώνονται οι αρχές της δικαιοσύνης, της ισότητας και της διαφάνειας. Τολμά ουσιαστικές τομές, με μια πιο δίκαιη φορολόγηση, αλλά και με μια δίκαιη αναδιανομή των εισοδημάτων και των φορολογικών βαρών.

Εισάγεται και στη συλλογική συνείδηση της κοινωνίας μας, ως αποδεικτικό της φερεγγυότητας, της δικαιοσύνης και της ισότητας απέναντι στο νόμο, από πλευράς της Πολιτείας.

Χωρίς να στρέφεται στα συνήθη υποζύγια του φορολογικού συστήματος, δηλαδή στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους, τους έντιμους φορολογούμενους, τους μη προνομιούχους φορολογούμενους και σε όλους αυτούς τους πολίτες, που τελικά αισθάνονται να πληρώνουν μόνιμα τα οικονομικά βάρη αυτού του κράτους, οι οποίοι όμως βλέπουν γύρω τους τον πλούτο να συσσωρεύεται, να φορο-αποφεύγει, με τις ευλογίες και την κάλυψη του ίδιου του νόμου.

Με το νομοσχέδιο αυτό, απαντάμε στο άδικο και στο παράλογο. Γιατί είναι άδικο να πληρώνουν κυρίως μισθωτοί και συνταξιούχοι, είναι παράλογο να πληρώνουν μόνον αυτοί που δεν μπορούν να κρύψουν. Είναι άδικο να μπορεί μόνιμα να γλιτώνει ο πλούτος, που συσσωρεύεται προκλητικά και εξαργυρώνεται σε βίλες, πανάκριβα αυτοκίνητα, σκάφη, πολυτελή διαβίωση.

Είναι απολύτως παράλογο, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι να καταλήγουν να δικαιούνται ακόμη και επίδομα αλληλεγγύης, γιατί τα εισοδήματα που δηλώνουν είναι κάτω από το αφορολόγητο όριο.

Προσωπικά, θυμάμαι άπειρες συσκέψεις με συνεργάτες, με φορείς, είτε ως Αντιπολίτευση, είτε ως Κυβέρνηση, όπου υπήρχε μεγάλη δυσκολία να ασκήσουμε κοινωνική πολιτική υπέρ των αδύναμων, ή ακόμη και της μεσαίας τάξης, είτε στην Πρόνοια, είτε στην Υγεία, είτε στην Παιδεία, διότι δεν μπορούσαμε να διαπιστώσουμε τα πραγματικά εισοδήματα. Δεν μπορούσαμε να αξιολογήσουμε αν κάποιος δικαιούνταν ή όχι μια ουσιαστική στήριξη.

Τώρα, με αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο, θα μπορούμε στοχευμένα να βοηθήσουμε να εφαρμοστεί και σοβαρότερη και αποτελεσματικότερη και, βεβαίως, και δικαιότερη κοινωνική πολιτική.

Με το νέο φορολογικό σύστημα που εισάγουμε, απαντάμε σε βασικά και υπαρκτά προβλήματα, σε πρακτικά προβλήματα. Δεν στρουθοκαμηλίζουμε, δεν βάζουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Όταν για πολλά χρόνια δεν έχεις τη βούληση να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα, κάποια στιγμή βέβαια σε πνίγουν.

Προβλήματα, τα οποία οι πολίτες βλέπουν, ζουν με τις επιπτώσεις τους, αλλά η πολιτική ηγεσία, μέχρι χθες, προσποιούνταν ότι δεν υπάρχουν. Γιατί έτσι μπορούσε να συνεχίζει την πελατειακή διαχείριση των δημοσίων εσόδων, την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων. Μια πελατειακή διαχείριση, που ασκούταν επί 6 χρόνια, η οποία οδήγησε σε πρωτοφανή κατάρρευση τα φορολογικά έσοδα, αλλά το κυριότερο, οδήγησε σε διόγκωση της αδικίας.

Πάντα λέγαμε ότι λεφτά υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν. Το ερώτημα όμως ήταν πού πήγαιναν τα λεφτά μέχρι σήμερα και όχι αν υπήρχαν. Ο πλούτος ήταν δίπλα μας και τον βλέπαμε καθημερινά. Χαρίζονταν όμως δισεκατομμύρια ευρώ στα κέρδη των μεγαλομετόχων, στα πολύ μεγάλα εισοδήματα, σκορπίζονταν εισοδήματα από φοροαπαλλαγές στις μεγάλες περιουσίες, πολλαπλασιάζονταν οι ανείσπρακτες οφειλές και, τελικά, το βάρος της χρηματοδότησης του κράτους έπεφτε ολοένα και περισσότερο στις πλάτες έντιμων φορολογούμενων, φορολογούμενων που επιλέγουν να είναι έντιμοι, ή αναγκάζονται να είναι, γιατί δεν μπορούν να κρύψουν. Και φυσικά, το βάρος έπεφτε στις πλάτες ακόμη και των επόμενων γενεών, στις πλάτες των παιδιών μας, λόγω και του υπέρογκου δανεισμού.

Γιατί ενώ οι πηγές εσόδων περιορίζονταν, το όργιο σπατάλης και ανεξέλεγκτης αύξησης των δαπανών πολλαπλασιαζόταν: 30 δις ευρώ αύξηση στις δαπάνες του κράτους, 15 δις ευρώ αύξηση στα έσοδα. Παθογένειες και προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο διαχειριστήκαμε το δημόσιο χρήμα σε αυτή τη χώρα, είχαμε για δεκαετίες και αφορούσαν σε όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Παρότι είχαν γίνει βήματα, το αναγνωρίζω πρώτα απ' όλα εγώ ο ίδιος, το αναγνωρίζουν και οι πολίτες - και το να λέμε το αντίθετο, είναι σαν να προσπαθούμε να ρίξουμε στάχτη στα μάτια. Όμως, αυτό το απερίγραπτο πλιάτσικο στα δημόσια οικονομικά της χώρας, αυτή η απίστευτη έλλειψη ευθύνης, αυτός ο δραματικός απολογισμός είναι, δυστυχώς, ο απολογισμός της Νέας Δημοκρατίας.

Ήταν αυτές οι πολιτικές και πράξεις, κ. Τσίπρα, που μας οδήγησαν σε ένα σκληρό «θατσερικό» περιβάλλον και σε μια σκληρή επιτήρηση από διεθνείς και ευρωπαϊκούς θεσμούς και μηχανισμούς. Ακριβώς από αυτή την κατάσταση, από αυτή την επιτήρηση, αγωνιζόμαστε να φύγουμε με τις πολιτικές μας, για να μπορέσουμε να ορίζουμε εμείς την τύχη μας. Γι' αυτό, σας καλούμε να συμβάλετε, να συμβάλουμε όλοι.

Από την άλλη πλευρά, η Νέα Δημοκρατία επιμένει να υπερασπίζεται όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, πολιτικές που μας έφεραν έως εδώ. Μιλάτε κ. Σαμαρά για τα spreads; Για τις δανειακές ανάγκες, δηλαδή, που αυξήθηκαν; Το χρέος αυξήθηκε κατά 50% στα χρόνια τα δικά σας, και εσείς τολμάτε να μιλάτε για το πού είναι τα spreads σήμερα στη χώρα μας; Αφήστε τα. Αφήστε τα, οριστικά πίσω!

Βοηθήστε, από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, την εθνική προσπάθεια να χτίσουμε μια καλύτερη, μια οικονομικά σταθερή και δικαιότερη Ελλάδα. Καταψηφίζετε σήμερα το νομοσχέδιο. Χαίρομαι που αναφερθήκατε, στη δεύτερη παρέμβασή σας, στα θετικά του νομοσχεδίου, αλλά εμείς βάζουμε βάσεις για μια νέα Ελλάδα, για την οποία αδημονούν όλοι οι Έλληνες πολίτες.

Αφήστε τις ψευδεπίγραφες κριτικές περί χρονοτριβής, όταν εμείς σε 6 μήνες καταφέραμε, όχι απλά να φέρουμε ένα ριζοσπαστικό φορολογικό νομοσχέδιο, αλλά να κάνουμε και συστηματική και πρωτοφανή διαβούλευση. Ενώ για 6 χρόνια αιμορραγούσε η οικονομία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τα δημόσια έσοδα είναι μέρος του δημοσιονομικού  μας προβλήματος. Πρέπει να αυξηθούν, αλλά πρέπει να αυξηθούν με τρόπο που εξασφαλίζει βιωσιμότητα στην οικονομία και απελευθερώνει την ανάπτυξη. Και βεβαίως, η αύξηση πρέπει να γίνει και με δίκαιο τρόπο. Όπως είχαμε δεσμευτεί στο Πρόγραμμά μας, εισάγουμε μια νέα ενιαία και προοδευτική φορολογική κλίμακα. Για όλα τα εισοδήματα, για όλους τους φορολογούμενους.

Έναν νέο τρόπο φορολόγησης, που μειώνει τη φορολογική επιβάρυνση για το ατομικό εισόδημα κάτω των 40.000 ευρώ και μειώνει ακόμα περισσότερο τη φορολογική επιβάρυνση για την οικογένεια, αφού αυξάνεται το αφορολόγητο όριο για κάθε παιδί. Την ίδια ώρα, αυξάνεται η φορολογική επιβάρυνση για τα πολύ μεγάλα εισοδήματα, με την εισαγωγή ενός νέου, ανώτερου συντελεστή 45%, για τα εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ.

Ακούω όλες αυτές τις μέρες την Αντιπολίτευση να πασχίζει, για να διατηρήσει τις απαλλαγές που έδωσε στη μεγάλη ακίνητη περιουσία, τρομοκρατώντας μάλιστα όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Όμως, ρωτώ: είναι μικρή η ακίνητη περιουσία ενός ατόμου, που έχει αντικειμενική αξία πάνω από 600.000 ευρώ; Ή, αντιστοίχως, είναι μικρή η ακίνητη περιουσία ενός ζευγαριού, αξίας πάνω από 1.200.000 ευρώ; Διότι αυτή είναι η περιουσία που θα φορολογείται πλέον περισσότερο, με την κατάργηση του ΕΤΑΚ και την αντικατάστασή του από την εισαγωγή ενός προοδευτικού φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Ενώ απαλλάσσονται από το φόρο χιλιάδες μικροί και μεσαίοι ιδιοκτήτες, με ακίνητα αξίας κάτω από 400.000 ευρώ.

Και όπως είχαμε επίσης δεσμευτεί, φόρο ακίνητης περιουσίας θα πληρώνει πλέον και η Εκκλησία, όπως και φόρο για τα ενοίκια, που η Νέα Δημοκρατία είχε καταργήσει.

Μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές που φέρνει το νέο νομοσχέδιο, όμως, μια ανατροπή στο καθεστώς της ειδικής μεταχείρισης που απολάμβαναν ορισμένες κοινωνικές ομάδες, είναι η κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, παράλληλα με την κατάργηση των εξαιρέσεων και των απαλλαγών, που δεν πληρούν συγκεκριμένα κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια.

Εξαιρέσεις και απαλλαγές, που οδηγούσαν κάποιο μισθωτό - και είναι πραγματικό το παράδειγμα που θα αναφέρω - με 120.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα, να πληρώνει φόρο 3.000 ευρώ, όσο δηλαδή κάποιος άλλος μισθωτός με εισόδημα 24.000 ευρώ. Δηλαδή, εισόδημα 120.000 ευρώ και εισόδημα 24.000 ευρώ, πλήρωναν τον ίδιο φόρο! Ή ένας πολίτης, με αποκλειστικό εισόδημα από ενοίκια, ύψους 12.000 ευρώ. Αυτός είναι ο παραλογισμός που υπήρχε μέχρι σήμερα. Και σ' αυτό τον παραλογισμό, βάζουμε τέλος με δίκαιους φόρους.

Τα εισοδήματα από μερίσματα φορολογούνται ανάλογα με τα εισοδήματα από εργασία, ώστε να μην επιβαρύνονται δυσανάλογα οι μικρομέτοχοι και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, αλλά και να μην απαλλάσσονται παράλογα οι μεγαλομέτοχοι μεγάλων εταιρειών και Τραπεζών.

Κάνουμε σήμερα και μια σοβαρή προσπάθεια σύλληψης της φορολογητέας ύλης, αλλά και διεύρυνσης της φορολογικής βάσης. Με τεκμήρια προσδιορισμού ελαχίστου εισοδήματος, επιχειρούμε για πρώτη φορά να βάλουμε τέρμα στο καθεστώς φορολογικής ασυλίας μερικών χιλιάδων φορολογουμένων, που δηλώνουν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο, ή στο επίπεδο του μέσου μισθωτού, ενώ διαμένουν σε πολυτελείς βίλες και χρησιμοποιούν πανάκριβα αυτοκίνητα, κότερα και εξοχικά.

Το νομοσχέδιο δημιουργεί τεκμήριο εισοδήματος και φορολογείται η πολυτελής ζωή, που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τα δηλωθέντα εισοδήματα. Με στοχευμένους ελέγχους, με διασταυρώσεις στοιχείων που καθιερώνονται, αλλά και που διευρύνονται με το νέο νομοσχέδιο, επιχειρούμε - για πρώτη φορά, σοβαρά - να συλλάβουμε και την πολύ μεγάλη φοροδιαφυγή. Γιατί και αυτό το βλέπουμε. Οικογενειακό εισόδημα πάνω από 250.000 ευρώ το χρόνο, να δηλώνουν μόνον περίπου 2.000 Έλληνες, τη στιγμή που χιλιάδες ακίνητα και βίλες είναι δηλωμένα σε offshore εταιρείες, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των πολυτελών αυτοκινήτων δεν ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα, ώστε να μπορούν βεβαίως να φοροαποφεύγουν.

Στέλνουμε λοιπόν, και χρειάζεται όλοι να στείλουμε το μήνυμα, ένα καθαρό μήνυμα σε όλους: από εδώ και πέρα, καμία ασυλία για τη φοροδιαφυγή. Το ίδιο θα τιμωρηθεί, και παραδειγματικά, και η φοροαποφυγή. Κανένας δεν μπορεί να εξαιρεθεί από αυτή την αρχή. Αυτή είναι η έννοια της ισότητας, της ισονομίας, της ίσης μεταχείρισης απέναντι στο νόμο.

Δεν είναι πλέον δεκτό, εισοδήματα να κρύβονται πίσω από συναλλαγές μέσω ομίλων, πίσω από τριγωνικές συναλλαγές μέσω εταιρειών, που εδρεύουν σε φορολογικούς παραδείσους.

Δεν είναι αυτά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν; Γιατί ακούω την Αξιωματική Αντιπολίτευση να μιλάει - λίγο αργά το θυμήθηκε - για ανάπτυξη. Αυτή την ανάπτυξη θέλουμε; Αυτό το κεφάλαιο και αυτή την επιχειρηματικότητα θέλουμε; Την επιχειρηματικότητα της φοροδιαφυγής; Την επιχειρηματικότητα των offshore, για καμουφλάζ στην πολυτέλεια και στον πλούτο; Αυτή την ανάπτυξη, που δεν επενδύεται, αλλά γίνεται απλώς επίδειξη;

Ήταν δέσμευσή μας και, σήμερα, αυτό το υλοποιούμε. Τα κέρδη που παραμένουν στην επιχείρηση για να γίνουν επένδυση, για να γίνουν θέσεις εργασίας, φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή. Οι επιχειρήσεις που, σ' αυτή τη δύσκολη για την οικονομία περίοδο, πασχίζουν και διατηρούν θέσεις εργασίας, παρά την πτώση του τζίρου, έχουν περαιτέρω φορολογικές εκπτώσεις. Και οι νέοι επιχειρηματίες, στηρίζονται μέσω του νέου φορολογικού νομοσχεδίου. Έρευνα, καινοτομία, ευρεσιτεχνίες, πράσινη ανάπτυξη, έχουν φορολογικά κίνητρα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Κλείνω την ομιλία μου, με μια παρότρυνση σε όλες τις δυνάμεις του Κοινοβουλίου: ελάτε να αλλάξουμε όλοι μαζί εποχή. Ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι, σε όλα τα κόμματα, που γνωρίζουν καλά ότι, αυτό που ζήσαμε για χρόνια, δεν πάει άλλο.

Ελάτε να αφήσουμε πίσω μας την Ελλάδα της αναξιοπιστίας, της αδικίας, της υπανάπτυξης, της διαφθοράς, των εξαιρέσεων, των αθέμιτων προνομίων.

Ελάτε να αποδείξουμε όλοι μαζί, ότι το πολιτικό σύστημα μπορεί αυτά να τα διορθώσει, να διορθώσει τα λάθη που έκανε στο παρελθόν και να γεμίσει τους Έλληνες και τις Ελληνίδες με πίστη, με περηφάνια, με σιγουριά ότι αν δουλέψουμε όλοι μαζί, μπορούμε να ζήσουμε σε μια πολύ καλύτερη χώρα.

Η Κυβέρνηση, η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, δουλεύει νύχτα-μέρα για να γυρίσουμε σελίδα. Και θα το κάνουμε. Θα το πετύχουμε. Με την ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου, θα κάνουμε ένα ακόμα σημαντικό βήμα.

Σας καλώ λοιπόν όλους, σε αυτή την εθνική προσπάθεια για ανάταξη, για ανάπτυξη, για δικαιοσύνη, για σταθερότητα και ευημερία, να πάρετε θέση ευθύνης απέναντι στους συμπολίτες μας, απέναντι στο μέλλον της χώρας, να ψηφίσετε το νομοσχέδιο για τη φορολογική πολιτική στη χώρα μας.

Ευχαριστώ πολύ.