5η Σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ

Ομιλία Νίκου Μπίστη, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου

Παρασκευή 03/07/2009

Συντρόφισσες και σύντροφοι, με έχει καλύψει σε σημαντικό βαθμό ο σύντροφος ο Σκανδαλίδης σε αυτά που είπε, γι' αυτό θα είμαι όσο γίνεται πιο σύντομος. Νομίζω ότι στις εκλογές αυτές πετύχαμε ένα μεγάλο πολιτικό και ψυχολογικό πλεονέκτημα, πράγμα που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Χρειάζεται πολλή δουλειά ώστε το ρεύμα απόρριψης της Νέας Δημοκρατίας να μετατραπεί σε ένα ρεύμα θετικό για το ΠΑΣΟΚ και ακόμα περισσότερη δουλειά για την αυτοδυναμία.

Η προεξοφλημένη - όπως ειπώθηκε - νίκη μας, γιατί πράγματι έτσι είναι, έτσι το αισθάνεται ο πολίτης, θα έρθει μέσα σε μια δεξιοκρατούμενη Ευρώπη. Αυτό θα βάλει ένα πλαίσιο το οποίο θα είναι ασφυκτικό και για την δική μας κυβέρνηση, να μην υπάρχει καμία αμφιβολία. Και γι' αυτό θεωρώ ότι είναι εξαιρετικό σημαντικό το ότι την προηγούμενη εβδομάδα μιλήσαμε και είπαμε με ειλικρίνεια στο κόσμο, ότι για να βγει η οικονομία αυτής της χώρας εδώ που έχει φθάσει και μέσα στα πλαίσια της συνολικότερης κρίσης, στο φως του τούνελ, θα χρειαστούν τρία χρόνια.

Κατά συνέπεια προπαγανδιστικού χαρακτήρα τοποθετήσεις για εκατό μέρες, θα τις ακούσει ο κόσμος και θα γελάσει. Όλοι έχουν συναίσθηση των δυσκολιών. Γι' αυτό η συζήτηση που γίνεται, είναι πάντοτε για την επόμενη ημέρα όχι για την προηγούμενη.

Η σοσιαλδημοκρατία βέβαια ηττήθηκε σ' αυτές τις ευρωεκλογές και μπορεί να δοθούν και πρόχειρες απαντήσεις και θα έλεγα και επιπόλαιες και να αναζητηθούν λύσεις και για τη δική μας πολιτική σε συνταγές του παρελθόντος οι οποίες είναι ανέφικτες σήμερα. Ακούγονται ωραία στ' αυτιά, να πάρουμε έτοιμες λύσεις από το '81, ή ακόμα και από το '96, αλλά σήμερα είμαστε στο 2009 σε συνθήκες εκτεταμένης παγκοσμιοποίησης και τέτοιας κρίσης που Κεϊνσιανές λύσεις που ακούγονται δεν μπορούν να δώσουν απάντηση.

Χρειαζόμαστε νέες απαντήσεις και αυτό είναι ένα σημείο αμηχανίας το οποίο έχει συνολικά η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Αν ήταν απλά τα πράγματα, όσοι ισχυρίζονται ότι η σοσιαλδημοκρατία ηττήθηκε λόγω της πολιτικής της δεκαετίας του '90, πρέπει να απαντήσουν στο γιατί συντρίφτηκε η Αριστερά η οποία ασκούσε αυτή την κριτική στη σοσιαλδημοκρατία. Γιατί οι μάζες δεν προσέτρεξαν εκεί;

Άρα το πρόβλημα είναι συνθετότερο και δεν μπορούμε να απαντάμε απλοϊκά στο συγκεκριμένο θέμα. Δεν ισχυρίζομαι ότι υπάρχει απάντηση και φοβάμαι ότι δεν την έχει συνολικά η Ευρωπαϊκή Αριστερά και αυτό είναι ένα σημείο το οποίο πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Και επειδή είμαστε κόμμα εξουσίας δεν πρόκειται να παγώσουμε το χρόνο και να πούμε ξέρετε δεν θα κυβερνήσουμε μέχρι να απαντήσουμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να κυβερνήσουμε και να προσπαθούμε να βρούμε λύσεις. Αλλά μη θεωρούμε ότι τις λύσεις θα τις ανασύρουμε από το οπλοστάσιο της δεκαετίας του '80, γιατί τότε θα αποτύχουμε.

Και ξέρετε κάτι, το πολιτικό σύστημα αυτή τη στιγμή, η άρχουσα τάξη, οι δυνάμεις που κρύβονται από πίσω, έχουν προεξοφλήσει την αποτυχία της δεξιάς και ποντάρουν στην αποτυχία τη δική μας αύριο, για να ετοιμάσουν λύσεις Μπερλουσκονικού χαρακτήρα.

Αν προσέξετε τις υπόγειες διαδρομές, βλέπετε ότι ετοιμάζεται αυτός ο επιχειρηματικός κόσμος, αντί με μεσολαβητές - πολιτικές δυνάμεις της δεξιάς να κυβερνάει, να έρθει ο ίδιος στο προσκήνιο. Γι' αυτό η ευθύνη η δική μας μετά το νικηφόρο αποτέλεσμα, είτε είναι το Σεπτέμβρη -εγώ πιστεύω ότι ο Σεπτέμβρης είναι πάρα πολύ πιθανός, δεν βλέπω γιατί ο Καραμανλής να υποστεί συντριβή το Μάρτιο και να μην προσπαθήσει να την βγάλει με μια μικρή ήττα το Σεπτέμβριο- τότε λοιπόν η ευθύνη μας θα είναι τεράστια. Και νομίζω ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε, αρκεί να μην κοιτάμε τις συνταγές του παρελθόντος, επαναλαμβάνω είτε του '81, είτε του '96, από τα έτοιμα τελείωσε η υπόθεση, πρέπει να κάτσουμε και να βρούμε καινούργιες λύσεις και να απαντάμε με ειλικρίνεια στα προβλήματα.

Είπε ο Κώστας Σκανδαλίδης την πιθανότητα άθροισης Νέας Δημοκρατίας - ΛΑΟΣ, δεν ισχυρίζομαι ότι είπε ότι αυτό θα γίνει, το ανάποδο είπε. Θεωρώ ότι αυτό δεν πρέπει να μας απασχολεί καθόλου, η Νέα Δημοκρατία δεν πρέπει να χαρίσει το μεσαίο χώρο, αυτή είναι αυτοκτονική τακτική αν πάει να αθροιστεί με το ΛΑΟΣ. Τι θα κάνει όμως και αυτό το κάνει ήδη και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο συνολικά για τη χώρα: Παίρνει την ατζέντα του ΛΑΟΣ για να πάρει κόσμο από το ΛΑΟΣ και στρέφει συνολικά την πολιτική ζωή του τόπου δεξιά.

Και σ' αυτό έχουμε ευθύνη εμείς να αντιπαρατεθούμε επί της ουσίας. Και θέλω να αναφερθώ σε ένα θέμα, το οποίο υπάρχει, το ξέρουμε, δώσαμε μια απάντηση, καταρχήν σωστή, αλλά θα πω πού έχω αντιρρήσεις. Στο πρόβλημα το μεταναστευτικό και όχι της λαθρομετανάστευσης όπως λένε, γιατί δεν υπάρχει νόμιμη μετανάστευση, όλοι λαθραία είναι.

Μεταναστευτικό λοιπόν πρόβλημα προφανώς υπάρχει και υπάρχει σ' όλη την Ευρώπη και υπάρχει και στην Ελλάδα και πριν από δέκα χρόνια υπήρχε αυτοδικία αν θυμόσαστε, λέγανε όλοι: μπαίνουν οι Αλβανοί στα σπίτια μας, να πάρουμε όπλα κλπ. Το πρόβλημα αυτού του πρώτου κύματος απορροφήθηκε με ψυχραιμία από τη χώρα μας, τώρα είναι οξύτερο πραγματικά.

Δώσαμε μια απάντηση με τα οκτώ σημεία, την θεωρώ σωστή, γενικά σωστή και πιστεύω ότι είναι και ισορροπημένη. Πολλές φορές όμως μπορεί να έχεις οκτώ σημεία και όλα να απορροφηθούν από ένα. Και όταν λες στο πρώτο σημείο «μηδενική ανοχή», με αυτή την ορολογία, ορολογία που δεν είναι δική μας, ορολογία που είναι από τον άλλο χώρο και την οποία εμείς κατά την άποψή μου δεν πρέπει να την χρησιμοποιούμε, διότι ο πολίτης την μηδενική ανοχή, έτσι βγήκε και προς τα έξω όταν την δώσαμε, αυτοί που μιλάνε εν ονόματί μας πρέπει να προσέχουν και τι λένε, γιατί αυτό πέρασε στις τηλεοράσεις, θέλει μεγάλη προσοχή.

Εμείς όταν μιλάμε για το πρόβλημα, δεν πρέπει να μένουμε στο δίπολο, δήθεν μιας ρεαλιστικής πολιτικής την οποία εφαρμόζουν οι κρατούσες δυνάμεις και μια δήθεν ανθρωπιστική πολιτική της Αριστεράς που θέλει να κάνει τη χώρα ξέφραγο αμπέλι. Πρέπει να πάμε στο μέσο δρόμο και να θυμίζουμε ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Άγιος Παντελεήμονας, είναι και το ροδάκινο που σώθηκε, είναι και το λάδι που σώθηκε στη χώρα, είναι και οι γονείς μας που γηροκομήθηκαν από γυναίκες που έχουν έρθει πρόσφυγες από την Ανατολική Ευρώπη, είναι τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία τροφοδοτήθηκαν, είναι πολλά πράγματα. Υπάρχει μια ισορροπία στο πρόβλημα αυτό.

Και πρέπει νομίζω, με τα σημεία επαναλαμβάνω που θέσαμε, τα οποία είναι ορθά, να μπορέσουμε να αντιπαρατεθούμε, τόσο σε μια αφελή άποψη η οποία λέει εντάξει τι να κάνουμε έρχονται εδώ πέρα, άρα δεν πρέπει να υπάρχει κανένα αστυνομικό μέτρο, υπάρχουν τέτοιες αριστερίστικες απόψεις, αλλά και σ' αυτήν που θεωρώ πολύ επικίνδυνη, την άποψη των συντηρητικών και ακροδεξιών δυνάμεων, οι οποίες θέλουν στο όνομα του νόμου και της τάξης να οδηγηθούμε - και προσέξτε - καμιά φορά σε αυτοδικίες σαν και αυτές οι οποίες έγιναν στην Ηλεία, για τις οποίες δεν ξεσηκώθηκε κατακραυγή. Γιατί αυτοί οι υπάνθρωποι στην Ηλεία που δέσανε τους μετανάστες και τους σέρνανε στα αυτοκίνητα κυκλοφορούν ελεύθεροι σήμερα. Και σ' αυτό δεν υπήρξε η αντίδραση που έπρεπε. Άρα πρέπει να έχουμε ισορροπίες σε όλα.

Ένα τελευταίο θέμα. Πριν από ένα χρόνο θυμάστε ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έτρωγε από τις σάρκες μας δημοσκοπικά, είχα μιλήσει πάρα πολύ σκληρά απέναντί τους. Και νομίζω ότι οι εξελίξεις δικαίωσαν αυτή την στάση και την πρόβλεψη ότι αυτό ήταν δημοσκοπικό φούσκωμα, ότι το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ σκληρό για να πεθάνει και κατά συνέπεια θα αποκατασταθούν οι ισορροπίες.

Οι ισορροπίες αποκαταστάθηκαν και με δυσμενέστατο τρόπο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Φοβόταν ο Αλαβάνος μήπως κατέβη στον Άδη με το ΠΑΣΟΚ, κατέβηκε μόνος του στην κόλαση, χωρίς εμάς.

Αλλά τώρα όμως η δύναμη η οποία κέρδισε στις ευρωεκλογές, η υπεύθυνη δύναμη η οποία θα κυβερνήσει τη χώρα, οφείλει να λειτουργήσει γενναιόδωρα. Τι σημαίνει αυτό; Πάλι συμφωνώ με τον Σκανδαλίδη. Δεν χρειαζόμαστε προτάσεις οι οποίες θα είναι ύποπτες ή γενικόλογου χαρακτήρα συζητήσεις.

Ο Πρόεδρος έχει πει ότι εμείς διεκδικούμε την αυτοδυναμία όπως έχουμε κάθε δικαίωμα και θα έλεγα και υποχρέωση όπως έχουν τα πράγματα όχι μόνο δικαίωμα, αλλά ταυτοχρόνως είμαστε ανοιχτοί για οτιδήποτε, μετεκλογικά, εγώ θα έλεγα και σε κάθε φάση πρέπει να είμαστε ανοιχτοί. Ο Σκανδαλίδης είπε: στα πλαίσια μιας προοδευτικής διακυβέρνησης, είναι το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια.

Συμφωνώ απολύτως μ' αυτό που είπε ο Γιάννης προηγουμένως, ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει πριν από τις εθνικές εκλογές να ανοίξουμε συζήτηση για τις δημοτικές. Θα ήταν καταστροφικό, το αντιλαμβάνεστε και όσοι ζούνε σε δήμους που υπάρχουν ανοιχτά προβλήματα καταλαβαίνουν ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να ανοίξουμε τέτοια θέματα.

Άρα η πρόταση που λέω τώρα είναι ad hoc. Θεωρώ όμως ότι πρέπει στα πλαίσια της ανάγκης - προσέξτε - μετά τις εθνικές εκλογές να υπάρχουν σύμμαχοι γιατί είναι σοβαρός ο κίνδυνος να βρεθούμε χωρίς συμμάχους, όχι μόνο στο κοινωνικό πεδίο που λένε ορισμένοι σύντροφοι που τους άκουσα προηγουμένως, αυτό είναι εύκολο, εύκολο να μιλάς για κοινωνικές συμμαχίες, το θέμα είναι να έχουμε και αμορτισέρ, να έχουμε και κάποιες πολιτικές συμμαχίες.

Κατά συνέπεια νομίζω ότι σε ορισμένους πιλοτικούς χώρους όπου εκεί η δεξιά και η ακροδεξιά έχουν φτιάξει όχι την πολυκατοικία τους, αλλά τον ουρανοξύστη τους χρόνια τώρα και είναι δεξιά, ακροδεξιά, η δεξιά του κυρίου και μιλάω για τη Θεσσαλονίκη, εκεί μπορούμε έγκαιρα να πούμε πολύ συγκεκριμένα ότι λέμε, ελάτε ΣΥΡΙΖΑ, Οικολόγοι, Μπουτάρης που ήταν στη Θεσσαλονίκη, ακόμα και το ΚΚΕ το οποίο αυτοαποκλείεται και κατά συνέπεια η πρόταση να γίνει μόνο για να μην λένε ότι τους αποκλείουμε, ελάτε να βρούμε λύσεις έγκαιρα.

Αυτές είναι προτάσεις οι οποίες δεν είναι ύποπτες, δεν μπορεί να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ και να λέει, ξέρετε, θέλετε να μου πάρετε τα στελέχη, θέλετε τούτο, θέλετε το άλλο.

Το λέω σαν ένα παράδειγμα του πώς πρέπει να χειριστούμε την πολιτική των συμμαχιών. Συγκεκριμένα, η γενικόλογη αναφορά ότι θέλουμε συμμαχίες και ελάτε να συνεννοηθούμε δεν έχουν ανταπόκριση. Καταλαβαίνετε ότι εμείς τις λέμε, οι άλλοι τις ακούνε, τίποτα δεν προχωράει.

Να μπορέσουμε να εξειδικεύσουμε σε ορισμένα ζητήματα αυτή την πολιτική των συμμαχιών, ώστε αύριο μετά το νικηφόρο αποτέλεσμα το οποίο και εγώ το προεξοφλώ, την επόμενη ημέρα, η οποία θα είναι δύσκολη για τους λόγους που όλοι καταλαβαίνουμε και όλοι εκθέσαμε προηγουμένως, να έχουμε και ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες.