Ομιλία Γιάννη Ραγκούση σε εκδήλωση της ΠΑΣΠ

στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Δευτέρα 11/05/2009

 

ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες, συντρόφισσες και σύντροφοι. Εκεί που είστε ήμουν, εδώ που είμαι θα είστε. Εκεί που είστε ήμουν μαζί με χιλιάδες νέους της δικής μου γενιάς σε ένα πολύ όμορφο, σε ένα πολύ μεγάλο αγώνα που δίναμε τότε, με επικεφαλής τον ιστορικό μας ηγέτη, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Έναν πολύ όμορφο αγώνα για τον οποίο είμαστε περήφανοι, προκειμένου η Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες, αλλά και προκειμένου ο Ελληνικός λαός, που για δεκαετίες είχε βιώσει το πιο αυταρχικό, το πιο σκληρό πρόσωπο της δεξιάς, να μπορέσει να νιώσει κύριος του εαυτού του, αλλά και να μπορέσουν και οι δημοκρατικοί θεσμοί στη χώρα να αντανακλούν τη βούλησή του.

Ήταν ένας αγώνας για να μπορέσει το ελληνικό πανεπιστήμιο να εκδημοκρατιστεί. Ήταν ένας αγώνας που σήμερα πρέπει να έχει, και έχει χάρη σε σας, τη μεγάλη του συνέχεια. Γιατί δυστυχώς παρά τις κατακτήσεις, η Ελλάδα, ο Ελληνικός λαός, δυστυχώς, παρά τη μεγάλη πρόοδο που έκανε όλο αυτό το διάστημα, είναι και πάλι μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις. Είναι αντιμέτωπος με μια πρωτοφανή κρίση.

Μια πρωτοφανή κρίση που δεν μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι θα έπαιρνε τέτοια χαρακτηριστικά, όχι εξαιτίας της διεθνούς κατάστασης που επικρατεί, αλλά εξαιτίας ενός πρωθυπουργού και μιας κυβέρνησης, που δεν σέβονται τίποτα. Ενός πρωθυπουργού και μιας κυβέρνησης, που προκειμένου να κρατηθούν γαντζωμένοι στην εξουσία, δεν δίστασαν πριν από λίγα εικοσιτετράωρα να κατεβάσουν τα φώτα της αλήθειας του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Όταν μιλούσαμε στα αμφιθέατρα, φεύγαμε πάντα βραχνιασμένοι. Για χάρη σας, αξίζει τον κόπο και σήμερα να φύγω βραχνιασμένος, γιατί είναι το ελάχιστο με το οποίο μπορώ να σας ανταποδώσω αυτή την αγάπη.

ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες, ο αγώνας σας, αυτός ο κρίσιμος αγώνας που έχετε σε δύο μέρες, είναι ένας αγώνας άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα του Ελληνικού λαού. Και υπ' αυτή την έννοια, η ευχή του αγαπητού Κοσμήτορα της Σχολής είναι μια ευχή, βγαλμένη μέσα από τις πραγματικές ανάγκες της Ελλάδας σήμερα.

 (Ακούγονται συνθήματα)

Είναι ένας αγώνας κρίσιμος και αυτό που πρέπει όλοι μαζί να κάνουμε, μαζί με το λαό είναι να υποχρεώσουμε, πολιτικά τον κ. Καραμανλή το συντομότερο δυνατόν να σταματήσει να εμποδίζει την γνήσια έκφραση των Ελλήνων πολιτών και να επιτρέψει στον Ελληνικό λαό να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Γιώργο Παπανδρέου, εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο ΠΑΣΟΚ για να μπορέσει η Ελλάδα να κάνει μια νέα αρχή, για να μπορέσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα να κάνει μια νέα αρχή, για να φύγουμε το συντομότερο δυνατόν απ' αυτή τη βαθύτατη κρίση, τη φαυλότητα, αλλά και την ασέβεια απέναντι στους πολίτες και στους θεσμούς.

Φίλες και φίλοι, ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες, τους ακούτε, δεν μπορούν πια να κρύψουν την αλήθεια ούτε και οι ίδιοι. Ακούτε τα στελέχη τους να ομολογούν, ότι είναι μια κυβέρνηση, πέντε χρόνια τώρα, που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να πηγαίνει, όπως οι ίδιοι λένε, από πάρτυ σε πάρτυ, από πάρτυ καταθέσεων σε πάρτυ σκανδάλων, από πάρτυ ομολόγων σε πάρτυ υποκλοπών, σε πάρτυ παράνομων ανταλλαγών.

(Ακούγονται συνθήματα)

Είναι ντροπή το αιφνιδιαστικό, πρωτοφανές και χωρίς προηγούμενο κλείσιμο της Βουλής, που ήταν το σβήσιμο των φώτων, που θα φώτιζε την αλήθεια, αυτό που φοβίζει, αυτό για το οποίο τρέμει ο κ. Καραμανλής, ο οποίος απέδειξε ότι, αυτά που έλεγε πέρσι το Σεπτέμβριο στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αυτά πραγματικά ήταν που εννοούσε, αυτά τα οποία έχουν εξοργίσει τον Ελληνικό λαό, που τον έχουν κάνει να αγανακτήσει.

 Γι' αυτό, στις Ευρωεκλογές στις 7 Ιουνίου, όπως μεθαύριο στις φοιτητικές εκλογές, οι πολίτες και η νεολαία θα ξεσπάσουν.

Ακούγεται το σύνθημα:

«Σεισμός - σεισμός Σοσιαλισμός»

Θα είναι φίλες και φίλοι και οι μεθαυριανές φοιτητικές εκλογές ένα ξέσπασμα της φοιτητικής νεολαίας η οποία θα πάει την ΠΑΣΠ ψηλά όσο ποτέ.

Ακούγονται συνθήματα

Αλλά όπως οι μεθαυριανές εκλογές θα είναι ξέσπασμα της νεολαίας, έτσι και οι ευρωεκλογές θα είναι ένα ξέσπασμα, από έναν λαό που διψά για αλήθεια, για ελπίδα, που διψά για δικαιοσύνη. Και να ξέρετε ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες, ότι η αλήθεια, ό,τι και να κάνουν θα έρθει στην επιφάνεια και όσο και αν προσπαθούν να συκοφαντήσουν την αντίδραση του ελληνικού λαού και τον αγώνα μας, τίποτα δεν θα καταφέρουν. Γιατί πέραν από τα σκάνδαλα τα οποία έχουν σχέση με την κακή διαχείριση, με την εγκληματική διαχείριση των πόρων του Ελληνικού λαού, που είναι και πόροι, είναι και χρήματα της ελληνικής νεολαίας, είναι περιουσία δική σας, υπάρχουν και τα άλλα, που  πολλές φορές είναι χειρότερα και μεγαλύτερα σκάνδαλα, είναι τα πολιτικά σκάνδαλα αυτής της κυβέρνησης.

Θέλετε τρία παραδείγματα; Υπάρχει μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο για μία κυβέρνηση, που είχε υποσχεθεί ότι θα αυξήσει τις δαπάνες για την παιδεία, να έχει αυτή τη στιγμή καταφέρει, με βάση τις συνειδητές της επιλογές, να μειώσει τις δαπάνες για την παιδεία, σε σημείο που να παρακμάζει το δημόσιο πανεπιστήμιο;

Ακούγεται το σύνθημα:

«Γιώργο γερά να πέσει η δεξιά»

 Υπάρχει μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο απ' αυτό που έκανε ο κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του, να καταργήσουν - ακούστε ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες, τον κόσμο που ετοιμάζουν για να σας παραδώσουν - τον φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας και να τον αντικαταστήσουν με ένα φόρο που πληρώνουν πια όλοι οι Έλληνες, ανεξάρτητα αν είναι πλούσιοι ή φτωχοί, ανεξάρτητα αν το ακίνητό τους είναι μικρό ή μεγάλο;

 Υπάρχει μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο από το να επιβάλουν έκτακτη εισφορά σε εργαζόμενους, να επιβάλουν έκτακτο χαράτσι στις πλάτες των δημοσίων υπαλλήλων, πολλοί εκ των οποίων είναι γονείς σας, και να μην επιβάλουν έκτακτη εισφορά στα 3 δισεκατομμύρια κέρδη των τραπεζών για το 2008;

Αυτά δεν είναι πολιτικά σκάνδαλα; Δεν είναι συνειδητές επιλογές μιας κυβέρνησης, που έχει στόχο να ευνοήσει τους λίγους και να βλάψει τους πολλούς; Είναι αυτό αντιπολιτευτικός εξτρεμισμός του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, ή είναι η αλήθεια; Είναι η αλήθεια.

 Δεν μπορείτε να φανταστείτε, τι μεγάλη χαρά δίνετε σε όλους εμάς και πώς μας κάνετε να νιώθουμε, όταν διαπιστώνουμε ότι τα συνθήματα της ΠΑΣΠ είναι ωραία συνθήματα, γεμάτα ιδέες, γεμάτα αξίες. Δεν είναι συνθήματα γεμάτα από χουλιγκανισμό, όπως συμβαίνει δυστυχώς.

Και έτσι να συνεχίσετε, ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες, με πολιτικές, με συνθήματα, με προτάσεις για το Πανεπιστήμιο, γεμάτοι ιδέες, αξίες και αρχές. Όμως ξέρετε, ότι εσείς εδώ, εμείς μαζί με τον Ελληνικό λαό, δίνουμε μια μάχη για αρχές και αξίες. Την ίδια ώρα, όμως, εισπράττουμε μια όλο και αυξανόμενη, λυσσαλέα αντίδραση από τον κ. Καραμανλή, που ξεκινά από αυτόν και φτάνει μέχρι τα παρακλάδια του στα Πανεπιστήμια, αντίδραση η οποία είναι γεμάτη πόλωση, φανατισμό, οξύτητα.

Και έμαθα ότι σήμερα και εδώ υπήρξαν εναντίον σας, προκλήσεις από τη ΔΑΠ. Γι' αυτό λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά περισσότερο πρέπει να λυπηθεί ο κ. Καραμανλής για το πού οδηγεί με την πολιτική του τα νιάτα της Ελλάδας.

Να ξέρετε ότι έτσι θα συνεχίσουν, γιατί έτσι κάνουν πάντα όλοι όταν χάνουν τη γη κάτω απ' τα πόδια τους. Έτσι κάνουν πάντα, όταν ξέρουν ότι έρχεται η ήττα. Εμείς θέλουμε από σας, να μην σας παρασύρουν, όπως κι εμείς δεν θα παρασυρθούμε από την οξύτητα και την πόλωση του κ. Καραμανλή.

Εσείς είσαστε παιδιά του Ανδρέα Παπανδρέου. Είσαστε παιδιά  που δίνετε μάχη για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό. Δεν δίνετε μάχη ούτε για την εξουσία, ούτε για τις καρέκλες.

Μπορείτε να πάτε την ΠΑΣΠ ψηλά όσο ποτέ. Δουλέψτε, πιστέψτε το, αγωνιστείτε! Μαζί με τους συμφοιτητές σας.  Αξίζει τον κόπο.

 Επιτρέψτε μου να σας πω δύο κουβέντες ακόμη. Θέλω την προσοχή σας για ένα λεπτό, γιατί πρέπει κι εσείς, στην επικοινωνία σας με την Ελληνική νεολαία, με τους συμφοιτητές σας, να εξηγήσετε δύο πράγματα.  

Πρώτον, αυτό ακριβώς που κάνουν σήμερα μέσα τα πανεπιστήμια, και που επιχειρεί ο κ. Καραμανλής να κάνει σε όλη την κοινωνία, έκανε λίγο πριν βρεθεί αντιμέτωπος με την κατακραυγή, αλλά και με την αγανάκτηση του Ελληνικού λαού, και ο κ. Μητσοτάκης το 1993. Ό,τι κάνει τώρα ο Καραμανλής, το έκανε ο Μητσοτάκης το 1993, αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα για τον κ. Καραμανλή θα είναι το ίδιο και χειρότερο, με αυτό που έζησε η Νέα Δημοκρατία τότε.

Δείτε από τότε που διατύπωσε ο Γιώργος Παπανδρέου το αίτημα για εκλογές, τι έχει μεσολαβήσει στη χώρα. Η χώρα έχει πάει από το κακό στο χειρότερο.

Παρακολουθήστε με, σε ένα συλλογισμό πάρα πολύ απλό. Τους ακούτε να λένε ότι «οι εκλογές δεν θα δώσουν λύση». Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι είμαστε ιδιοκτήτες ενός καταστήματος. Ο Ελληνικός λαός είναι ιδιοκτήτης της Ελλάδας.

Και ας υποθέσουμε ότι πριν από πέντε χρόνια αποφασίσαμε να βάλουμε διευθυντή σε αυτό το κατάστημα κάποιον, δηλαδή να βάλουμε τον πρωθυπουργό επικεφαλής της κυβέρνησης.

Ας υποθέσουμε ότι γυρνάμε στο μαγαζί που του παραδώσαμε μετά από πέντε χρόνια και βλέπουμε ότι κατ΄ αρχήν η βιτρίνα αυτού του μαγαζιού είναι βρώμικη, είναι αραχνιασμένη, είναι απεριποίητη, ατημέλητη. Παθαίνουμε ή όχι το πρώτο σοκ; Η εικόνα της Ελλάδας, η βιτρίνα της Ελλάδας, πώς ήταν πριν από πέντε χρόνια, πώς είναι σήμερα; Το ξέρουν όλοι και στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς και στο εξωτερικό.

Ας υποθέσουμε μαζί ότι μπαίνουμε μέσα στο μαγαζί και βλέπουμε πεταμένες τις πρώτες ύλες δεξιά - αριστερά, σκορπισμένες, ότι βρίσκουμε τους εργαζόμενους του μαγαζιού μας, δηλαδή τον Ελληνικό λαό και τους Έλληνες εργαζόμενους διχασμένους, γιατί κάποιοι από αυτούς μεταχειρίστηκαν την προνομιακή σχέση με το διευθυντή, δηλαδή την εξουσία του κ. Καραμανλή, κατά τρόπο που έβλαψε τους υπόλοιπους και στα ωράρια και στις αμοιβές.

Και διαπιστώνουμε ότι ο διευθυντής κάθε τόσο μας λέει ότι «δεν έχουμε λεφτά, δεν βγαίνει το κατάστημα, φέρε επιπλέον ενίσχυση γιατί οι υποχρεώσεις δεν μπορούν να πληρωθούν». Πέστε μου σας παρακαλώ, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, τι θα έκανε κάθε Έλληνας που διαθέτει κοινό νου, με αυτό το διευθυντή; Θα έλεγε ότι είναι ένας διευθυντής καλός, ή θα προβληματιζόταν και θα αποφάσιζε να τον αλλάξει;

Και αν όταν τη στιγμή που το σκεφτόταν αυτό ο Ελληνικός λαός, δηλαδή ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, ξεσπούσε η διεθνής κρίση και η πελατεία του καταστήματος μειωνόταν εκ των πραγμάτων και η κρίση του καταστήματος μεγάλωνε, τι θα έλεγε; Ότι τώρα που ξέσπασε η διεθνής κρίση, «να αφήσω αυτόν τον αποτυχημένο διευθυντή», δηλαδή αυτόν τον κατά γενική ομολογία αποτυχημένο πρωθυπουργό στη θέση του, ή θα έλεγε ότι «τώρα που ξέσπασε η διεθνής κρίση, ένας λόγος παραπάνω για να τον αλλάξω το συντομότερο;».

Και το κυριότερο, εάν διαπίστωνε ότι κάποιοι, ενεργώντας εν ονόματι της διεύθυνσης είχαν ανοίξει και το ταμείο το βράδυ και είχαν βουτήξει και τα χρήματα του καταστήματος, τι θα έλεγε ο ιδιοκτήτης, όποιος Έλληνας πολίτης κι αν ήταν αυτός;

Και να σας το κάνω ακόμη χειρότερο; Εάν ο ιδιοκτήτης αυτού του καταστήματος, δηλαδή ο Ελληνικός λαός, άκουγε αυτόν τον διευθυντή να του λέει κι από πάνω ότι «είναι κουρασμένος», τι θα έκανε πια, πώς θα τον άντεχε αυτόν τον εμπαιγμό, αυτή την προσβολή στη νοημοσύνη του;

ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες, ό,τι και να κάνουν, όσα μέσα και να μετέλθουν, ο αγώνας του Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, ο αγώνας της ΠΑΣΠ θα δικαιωθεί. Ο αγώνας σας θα στεφθεί με απόλυτη επιτυχία. Ο αγώνας σας, για να υπάρξει μια ανθρώπινη, μια δίκαιη Ελλάδα, θα μπορέσει στο τέλος χάρις στον Ελληνικό λαό να δικαιωθεί. 

  Ξέρετε γιατί; Για έναν και μοναδικό λόγο, ΠΑΣΠίτισσες και ΠΑΣΠίτες: Γιατί ο αγώνας σας και ο αγώνας μας, είναι ένας τίμιος αγώνας και μόνον αυτό. Είναι ένας αγώνας για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Ο αγώνας σας και ο αγώνας μας για δημόσια δωρεάν ποιοτική παιδεία θα δικαιωθεί και θα φτάσει μέχρι το τέρμα και θα σας κάνει και θα μας κάνει υπερήφανους, γιατί το ΠΑΣΟΚ, γιατί η ΠΑΣΠ δεν έχει καμία εξάρτηση από κανέναν, παρά μόνον από τον Ελληνικό λαό και τη νεολαία!

Πάμε δυνατά λοιπόν. Έμειναν δύο 24ωρα και 4 εβδομάδες για τις φοιτητικές εκλογές και για τις ευρωεκλογές. Πάμε όλοι μαζί σ' αυτό τον αγώνα που θα κερδίσετε και θα κερδίσουμε. Μέχρι τέλους. Θα δικαιωθείτε και θα δικαιωθούμε!

Δυνατά, μπροστά η ΠΑΣΠ, να μας κάνει όλους υπερήφανους. Και να ξέρετε ότι εκεί όπου είσαστε ήμασταν, εκεί που είμαστε θα έρθετε.  Είμαστε μαζί σας. Είμαστε μαζί σας σ' αυτό τον αγώνα.

Με την ευπρέπεια, με τον πολιτικό πολιτισμό.

Αγώνας,  νίκη.

Ήρθε η ώρα της Θεσσαλονίκης.

Ψηλά όσο ποτέ.

Έχετε την αγάπη μας.

Καλό αγώνα και με τη νίκη.

Φεύγω με, μεγάλη χαρά, αγάπη και ικανοποίηση, και νιώθω υπερήφανος για σας.