Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Καλό σας μεσημέρι. Το θέμα της σημερινής συνέντευξης Τύπου είναι γνωστό. Να πω αρχικά ότι η κατάσταση στην αγορά για σας είναι πλέον γνωστή. Η αγορά βρίσκεται σε κατάσταση ασφυξίας. Πρέπει να σημειώσω ότι, σήμερα το πρωί, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου, κατέθεσε σχετική ερώτηση προς τον πρωθυπουργό για την απουσία πολιτικής εκ μέρους της κυβέρνησης για το ζήτημα αυτό στο σύνολό του.
Και για να μη χάνουμε χρόνο, ας ξεκινήσουμε με τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, πολιτικό εκπρόσωπο για θέματα Ανάπτυξης και θα συνεχίσουμε και με τους υπόλοιπους συναδέλφους.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Ευχαριστώ. Κυρίες και κύριοι, παρακολουθήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα ένα θέατρο παραλόγου γύρω απ' την προκλητική κερδοσκοπία στην αγορά με πρωταγωνιστή την κυβέρνηση. Το Υπουργείο Ανάπτυξης κάνοντας διαπιστώσεις, σχολιασμούς και επικοινωνιακές επιθέσεις, επιχειρεί δήθεν να τα βάλει με το τέρας της ακρίβειας.
Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι με επικοινωνιακά παιχνίδια, με στημένες μάχες, το μόνο που καταφέρνει ο Υπουργός Ανάπτυξης είναι να κάνει αντιπολίτευση στον εαυτό του και το κόμμα του. Η πικρή αλήθεια είναι ότι η ακρίβεια είναι εδώ, η κερδοσκοπία επιμένει. Και οι δυο μαζί γονατίζουν τη χτυπημένη πλέον από την ύφεση ελληνική οικογένεια και οικονομία.
Ένα πρώτο και βασικό πρόβλημα είναι τα καύσιμα. Σε μια περίοδο γενικευμένης πτώσης των διεθνών τιμών, η τιμή της αμόλυβδης βενζίνης στην Ελλάδα αυξάνεται για 7η συνεχή εβδομάδα, σημειώνοντας σωρευτική αύξηση από την αρχή του χρόνου 10,14%, 8,2 λεπτά το λίτρο.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ |
Μ. ΤΙΜΗ ΑΜΟΛΥΒΔΗΣ |
ΑΥΞΗΣΗ % |
2/1/2009 |
0,809 |
|
9/1/2009 |
0,830 |
2,60% |
16/1/2009 |
0,852 |
2,65% |
23/1/2009 |
0,864 |
1,40% |
30/1/2009 |
0,869 |
0,58% |
6/2/2009 |
0,881 |
1,38% |
13/2/2009 |
0,891 |
1,14% |
20/2/2009 |
0,895 |
0,45% |
Ταυτόχρονα, είναι εξωφρενικό το γεγονός ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να παρουσιάζει μια απ' τις πιο ακριβές τιμές στην Ευρώπη στην προ φόρων τιμή της βενζίνης και των άλλων καυσίμων. Είμαστε έκτοι στα καύσιμα μεταξύ των 27 της Ευρώπης.
Στις 23 Φεβρουαρίου η τιμή προ φόρων στην Ελλάδα για την αμόλυβδη ήταν 386,8 ευρώ ανά χίλια λίτρα. Την ίδια μέρα στη Γαλλία ήταν 345 ευρώ, στη Γερμανία 313 ευρώ, στη Ισπανία 369 ευρώ. Και το ερώτημα είναι το εξής: Για ποιο λόγο η Ελλάδα έχει πιο ακριβή βενζίνη προ φόρων κατά 70 περίπου ευρώ ανά χιλιόλιτρο από τη Γερμανία;
Ποιος ανέχεται αυτό το φαινόμενο; Γιατί η κυβέρνηση ανέχεται αυτή τη μεγάλη κερδοσκοπία; Ποιους υπηρετεί και ποιους δεν προστατεύει; Δηλαδή την οικογένεια και το εισόδημα των καταναλωτών. Για ποιο λόγο η Ελλάδα έχει 33 ευρώ ακριβότερη βενζίνη προ φόρων στην Ευρώπη αφού ο μέσος όρος είναι περίπου 350 ευρώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Και αυτό το οποίο επίσης είναι εξοργιστικό, είναι ότι απ' τις 12 Ιανουαρίου του 2009 μέχρι 23 Φεβρουαρίου, δηλαδή 40 περίπου μέρες, η σούπερ αμόλυβδη βενζίνη προ φόρων είχε αύξηση της τάξεως του 16,3% ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόλις 4%.
Σας δίνω ορισμένα ενδεικτικά μεγέθη για να αντιληφθούμε όλοι μας και να ενημερωθούν οι καταναλωτές, με ποιον τρόπο αντιλαμβάνεται τη λειτουργία του ανταγωνισμού και την προστασία του καταναλωτή στη χώρα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι τα τρόφιμα και τα βασικά είδη κατανάλωσης. Πρόσφατα ο Υπουργός Ανάπτυξης κατήγγειλε μια εταιρεία γαλακτοκομικών για την τιμολογιακή της πολιτική. Και κάλεσε τους καταναλωτές να κάνουν μποϊκοτάζ κατά των προϊόντων της. Και εδώ έχουμε διαπιστώσεις. Δηλαδή μετά τις ανακοινώσεις του Υπουργού δεν υπάρχει καμιά μεταβολή στις τιμές της εταιρείας. Παρέμειναν οι ίδιες.
Και αυτό έχει να κάνει, επαναλαμβάνουμε και πάλι, με μια επικοινωνιακή λογική που διακατέχει αυτή την κυβέρνηση, απ' την οποία απουσιάζει η πολιτική και απουσιάζουν οι δράσεις. Γι' αυτό και αυτό που πρέπει να κάνουν οι πολίτες αυτής της χώρας, είναι μποϊκοτάζ στην κυβέρνηση της ακρίβειας, μποϊκοτάζ στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Θέλω να υπενθυμίσω στον κ. Υπουργό ότι σε δύο βασικά προϊόντα της εν λόγω εταιρείας την οποία όψιμα τώρα βγαίνουν και καταγγέλλουν, από το 2004 μέχρι το 2009 η εταιρεία αυτή έχει κάνει αυξήσεις της τάξεως του 59% και 51% αντίστοιχα. Μέση αύξηση δηλαδή 9%. Πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια η κυβέρνηση και οι Υπουργοί της να καταγγείλουν αυτού του είδους την τιμολογιακή πολιτική;
Μάλιστα το ένα από τα δύο προϊόντα πωλείται σε κατάστημα delicatessen στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο και όχι σε σούπερ μάρκετ, πιο φθηνά απ' ό,τι στην Ελλάδα στα σούπερ μάρκετ. Δηλαδή στο Βέλγιο πωλείται προς 1,19 ευρώ και στην Ελλάδα 1,25 ευρώ.
Αυτό όμως δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου για τα τρόφιμα, για τα είδη ευρείας κατανάλωσης. Ακούμε το τελευταίο δίμηνο από την ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης με έναν πομπώδη τρόπο, να μιλάει για αποκλιμάκωση των τιμών. Όλα αυτά δεν αφορούν πραγματικά κανέναν. Δεν αφορούν κυρίως τους καταναλωτές, παρά μόνο τους επικοινωνιολόγους του ΥΠΑΝ.
Κανείς δεν κάνει λόγο για τις τεράστιες αυξήσεις που βλέπουμε στα βασικά είδη κατανάλωσης και στα τρόφιμα τον τελευταίο καιρό. Σας έχω καταθέσει ήδη έναν πίνακα με τις ανατιμήσεις του πρώτου τριμήνου του 2009, όπως αυτές προωθούνται από τη βιομηχανία στο λιανικό εμπόριο. Τον πίνακα με τα ονόματα τον έχω και θα τον καταθέσω στον Υπουργό, για να δει και αυτός όλη την κατάσταση και όλη την πραγματικότητα, γιατί όπως μας έχουν διαβεβαιώσει αυτοί εγκρίνουν τις αυξήσεις. Και θα σας πω παρακάτω τι εννοούμε.
Κοιτάξτε τι χειροκροτεί και τι εγκρίνει το Υπουργείο Ανάπτυξης. Τη στιγμή που για παράδειγμα έχουμε πτώση στη διεθνή τιμή του σταριού 25%, τα ζυμαρικά αυξάνονται 18% όπως θα δείτε στον πίνακα που σας δώσαμε. Τα μπισκότα, δημητριακά κατά 4%. Τα αρτοσκευάσματα κατά 3%. Έχουμε μείωση στην τιμή παραγωγού στην πρώτη ύλη 30% και 25% και έχουμε μέχρι 10 και 15% αυξήσεις στο τελικό προϊόν στον καταναλωτή. Αυτές τις αυξήσεις εγκρίνει και χειροκροτεί το Υπουργείο Ανάπτυξης.
Υπάρχει όμως και μια άλλη αποσιωπημένη εξέλιξη απ' τη μεριά του Υπουργείου, νομίζω ακόμα πιο σημαντική. Τα δύο άκρα της παραγωγικής αλυσίδας δέχονται τεράστιες πιέσεις προς τα κάτω οι παραγωγοί και προς τα πάνω οι καταναλωτές. Και οι ενδιάμεσοι κυριολεκτικά κάνουν πάρτι.
Το τελευταίο εξάμηνο μιλάμε για κυριολεκτική κατάρρευση των τιμών των πρώτων υλών. Κι αυτό ενώ την ίδια ώρα οι λιανικές τιμές όχι μόνο δεν πέφτουν αλλά συνεχίζουν να ανεβαίνουν και σε ορισμένες περιπτώσεις αυξάνονται και αρκετά.
Κρατάτε στα χέρια σας δύο πίνακες με επικαιροποιημένα στοιχεία του ΚΕΠΚΑ και της ΓΕΣΑΣΕ. Η ΓΕΣΑΣΕ είναι η Συνομοσπονδία των αγροτών. Όπου θα παρατηρήσετε μια τεράστια ψαλίδα σε αρκετά προϊόντα έως και 10 φορές πάνω μεταξύ των τιμών παραγωγού και καταναλωτή.
Αυτό που συμβαίνει λόγου χάρη στην τιμή του ψωμιού είναι εξωφρενικό. Βλέπετε ότι η απόκλιση μεταξύ τιμών παραγωγού και καταναλωτή αγγίζει το 1.235%. Στο ρύζι 1.129%, στα ζυμαρικά 431%, στο ελαιόλαδο 309% και πάει λέγοντας.
Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από τη μαγική εικόνα που θέλει να παρουσιάσει το Υπουργείο Ανάπτυξης. Αυτή την πραγματικότητα τη βιώνει σε καθημερινή βάση ο ελληνικός λαός. Αναφέρω ενδεικτικά ότι το καλάθι της νοικοκυράς αποτελούμενο από 78 βασικά προϊόντα τα οποία έχει επιλέξει και παρακολουθεί σε μηνιαία βάση η καταναλωτική οργάνωση ΚΕΠΚΑ, αυξήθηκε από το Δεκέμβρη στο Γενάρη, του '08 με το '09 δηλαδή, στο 5,3% μέσα σε ένα μήνα.
Συγκεκριμένα, τα ελληνικά νοικοκυριά για ένα καλάθι τροφίμων που έχει μέσα και διαφόρων άλλων ειδών που είναι για μια φορά δηλαδή πάει να ψωνίσει η νοικοκυρά, χρειάστηκαν το Γενάρη 15 ευρώ παραπάνω από 228 σε 244 χονδρικά, σε σχέση με το Δεκέμβριο για να γεμίσουν αυτό το καλάθι με τρόφιμα και προϊόντα άμεσης ανάγκης. Αυτό αν το πολλαπλασιάσετε επί 2-3 κάθε μήνα, αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει για το εισόδημα μιας οικογένειας εργαζομένων.
Και ρωτάμε, όλο αυτό το διάστημα που ανεβαίνουν οι τιμές, όπου γίνονται διάφορες συναντήσεις, όπου οι κάμερες παίρνουν τον Υπουργό να συναντάει διάφορες παραγωγικές τάξεις, που είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Τι έκανε για να αποτρέψει την έκρηξη της ακρίβειας;
Μάλιστα μας είπαν ότι αυτοί εγκρίνουν τις τιμές. Πολύ απλά πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση είναι απούσα, αφού δεν μπορεί να παρακολουθήσει την εξέλιξη και το φρενήρη ρυθμό των αυξήσεων και στα καύσιμα και στα βιομηχανικά προϊόντα και βέβαια στα τρόφιμα.
Έβγαζε την ουρά της απέξω λέγοντας ότι η ακρίβεια παλιότερα είναι σαν το ταγκό που χρειάζεται δύο για να χορέψουν, την αγορά και τον καταναλωτή. Επί 5 χρόνια κάθε μέρα ανακαλύπτει και ομολογεί την ακρίβεια και την κερδοσκοπία, μη κάνοντας όμως τίποτε άλλο.
Απελευθέρωσε τα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία, στα οποία σήμερα σκέφτεται να ξαναβάλει πλαφόν.
Ενέκρινε 30% αύξηση της τιμής του ψωμιού πριν 2 χρόνια.
Επέμεινε και επιμένει να μη μπει πλαφόν στην τιμή της βενζίνης, η οποία έχει καπέλο 10% σήμερα.
Δεν έπαιρνε και συνεχίζει να μην παίρνει πίσω την αύξηση της ΔΕΗ 7,5% τον Ιούλιο του 2008.
Και ακόμα χειρότερα, επιτρέπει την κερδοσκοπία, ακόμα και σήμερα που έχουμε μειώσεις και κατάρρευση τιμών στις πρώτες ύλες. Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες του ζητήματος του λαδιού, όπου έχουμε μείωση στη λιανική 3,5% και στον παραγωγό έχουμε μείωση 25%.
Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες τη λειτουργία του ανταγωνισμού και την προστασία του καταναλωτή. Αποτέλεσμα; Παρά την πτώση του πληθωρισμού ο σκληρός πυρήνας σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας του πληθωρισμού, παραμένει κολλημένος στο 3%.
Τα ζητήματα που έχουν σχέση με το φυσικό αέριο θα τα αναπτύξει στη συνέχεια ο Φίλιππος Σαχινίδης με πολύ αναλυτικό τρόπο και θα καταδειχθεί με ποιο τρόπο γίνεται η κερδοσκοπία σε ένα καύσιμο το οποίο πρέπει στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια να είναι πολύ μαζικής κατανάλωσης. Εγώ θέλω να σας πω 2-3 στοιχεία ακόμη σε σχέση με την κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη βιομηχανία, στο χώρο της απασχόλησης και στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Δυστυχώς πριν από λίγες μέρες το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ μας επιβεβαίωσε απόλυτα σχετικά με τις προβλέψεις μας για το πλήγμα στην απασχόληση από την οικονομική κρίση. Τον Φεβρουάριο είχαμε 4.136 νέες απολύσεις, υποχρεωτικές άδειες 774 σε εργαζόμενους, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ όλων των εποχών, 180 εργαζόμενοι τέθηκαν επίσης σε διαθεσιμότητα.
Τα παραπάνω νούμερα έρχονται να προστεθούν σε αυτά των προηγούμενων μηνών. Τον Νοέμβριο του 2008 χάσαμε 3.000 θέσεις εργασίας και 840 τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Το Δεκέμβριο του 2008 3.500 άνθρωποι και 890, 900 περίπου, σε διαθεσιμότητα. Τον Γενάρη 1.528 εργαζόμενοι και 140 σε διαθεσιμότητα. Αυτά είναι πρωτοφανή μεγέθη και είναι πλήγμα στην απασχόληση, της πτώσης συνολικά της οικονομικής δραστηριότητας.
Η κατάσταση είναι εκρηκτική. Μόνο στην βιομηχανική περιοχή Θήβας έγιναν 231 απολύσεις. Μέσα στο 2009 μια επιχείρηση έκλεισε και εκκρεμούν δικαστήρια για αμοιβές δεδουλευμένων, 160 εργαζόμενοι είναι σε διαθεσιμότητα και 70 δουλεύουν 3 μέρες τη βδομάδα.
Η βιομηχανική παραγωγή έχει πέσει σημαντικά. Ο δείκτης παραγγελιών στην βιομηχανία πέφτει ραγδαία, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να αναζητούν τρόπους επιβίωσης. Και σε όλο αυτό το τοπίο της κρίσης έρχεται και η ασφυξία η πιστωτική που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην αγορά. Παρά την ενίσχυση της ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, παρά την πτώση των επιτοκίων, οι Τράπεζες δεν επιτελούν το ρόλο τους ως παροχείς ρευστότητας.
Σύμφωνα με την έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος που δημοσιοποιήθηκε πριν 15 μέρες, στο πρώτο τρίμηνο του 2008 τα νέα στεγαστικά δάνεια υποχώρησαν κατά 42% περίπου σε σχέση με το 2007. Έχουμε μια πολύ σημαντική μείωση.
Οι Τράπεζες όπως άλλωστε το ζητάει και το απαιτεί η Ε.Ε. στο ευρωπαϊκό σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας πρέπει επιτέλους να αξιοποιήσουν αυτή τη σημαντική οικονομική ενίσχυση που χορηγείται στον τραπεζικό τομέα και να επιστρέψουν στις κανονικές δανειστικές τους δραστηριότητες, λαμβάνοντας μέτρα, ούτως ώστε οι περικοπές των επιτοκίων και η ρευστότητα που έχει δημιουργηθεί να περάσουν στους καταναλωτές.
Αντίστοιχα οι Τράπεζες οφείλουν να αξιοποιήσουν στο μέγιστο το πρόγραμμα των εγγυήσεων του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρομεσαίων και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, το ΤΕΜΠΜΕ. Πρέπει πάση θυσία να αποκατασταθεί η φυσιολογική ροή χρήματος στην οικονομία. Οι επιχειρήσεις πνίγονται, πάσχουν από ασφυξία.
Στην Ελλάδα υπάρχουν 770.000 μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Από αυτές η πλειονότητά τους διψάει σήμερα για να βρει πρόσβαση σε ζεστό χρήμα, σε ρευστότητα στην αγορά. Μέχρι και τις 25/2, μέχρι πριν από λίγες μέρες, οι εγκρίσεις δανείων που διεκπεραιώνονται από Τράπεζες, από 16 Τράπεζες στη χώρα, είχαν ανέλθει σε 1,382 δις €, περίπου δηλαδή 10.000 εγκρίσεις.
Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό όταν το μέγεθος είναι 770.000 επιχειρήσεις και οι εκατοντάδες χιλιάδες των επιχειρήσεων ζητούν αυτή τη στιγμή ρευστότητα και πρόσβαση στο χρήμα στην αγορά.
Πως επιτελεί το ρόλο της η κυβέρνηση απέναντι στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Με δεδομένο ότι έχουμε πολύ σημαντική μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και έχουμε επίσης ουσιαστικά ανυπαρξία από πλευράς κυβέρνησης στη δραστηριότητα της σε ότι αφορά το ΕΣΠΑ και άλλα προγράμματα. Και με αυτό ακριβώς θέλω να κλείσω.
Το ΕΣΠΑ, εάν η κυβέρνηση ήταν σε θέση να ενεργοποιήσει αυτό το τεράστιο επενδυτικό πρόγραμμα συνολικού ύψους 39 δις € για την επταετία που τρέχει, θα μπορούσε να προσφέρει ρυθμό ανάπτυξης στη χώρα 0,5 έως 1%. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό στη σημερινή εποχή.
Έχουμε αυτή τη στιγμή στη διάθεση μας 5,4 δις € αναπορρόφητους πόρους από το Γ' ΚΠΣ, ετήσιες δεσμεύσεις για το ΕΣΠΑ, για το Δ' ΚΠΣ δηλαδή 3 δις €, οι οποίες σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ όπως είπε η κα Κατσέλη θα έπρεπε να είναι περίπου 5,6 δις, διότι χάσαμε την πρώτη διετία, 409 εκ. εφάπαξ προκαταβολή, αλλά και την αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης που πραγματοποιεί αυτή τη στιγμή η Ε.Ε.
Τέλος, η απόφαση της Επιτρόπου Χούκνερ να χρησιμοποιήσει κάθε κράτος μέλος μέχρι το 4% του Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης για επενδύσεις ενεργειακής επάρκειας και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δείχνει ότι υπάρχουν βήματα από την πλευρά της Ε.Ε., ωστόσο εδώ υπάρχει μια αδράνεια.
Επαναλαμβάνω εδώ για να θυμίσω ότι δεν έχει γίνει ούτε μια επένδυση στον τομέα των φωτοβολταϊκών εδώ και 5 χρόνια. Αποτέλεσμα, από φωτοβολταϊκά έχουν προστεθεί μόλις 9 MW στην ενεργειακή επάρκεια της χώρας και στο σύστημα της.
Ευχαριστώ πολύ. Ο Φίλιππος για το θέμα του φυσικού αερίου.
Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Φίλιππος Σαχινίδης είναι Γραμματέας του Τομέα Ανάπτυξης.
Φ. ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Εξοργισμένοι νιώθουν οι καταναλωτές φυσικού αερίου στη Θεσσαλία και τη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι διαπιστώνουν ότι σε αντίθεση με το διαφημιστικό μήνυμα ότι θα έχουν τιμές φυσικού αερίου χαμηλότερες έως και 20% από τις αντίστοιχες του πετρελαίου διαπιστώνουν τελικά ότι οι τιμές πώλησης φυσικού αερίου για οικιακή χρήση από τις ΕΠΑ Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης εμφανίζονται σημαντικά αυξημένες σε σχέση με τις τιμές πετρελαίου θέρμανσης.
Η εξέλιξη αυτή οδηγεί σε δυσφήμιση του φυσικού αερίου τη στιγμή που η χώρα μας επιδιώκει την αύξηση της χρήσης του προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους για τη μείωση των ρύπων.
Συγκεκριμένα, η τελική τιμή κατανάλωσης του αερίου στο τιμολόγιο Τ3 ήταν υψηλότερη της μέσης τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, σύμφωνα με τα στοιχεία τιμών πετρελαίου θέρμανσης που δημοσιεύονται από το Υπουργείο Ανάπτυξης κατά περίπου 3% το Νοέμβριο, 13% τον Δεκέμβριο και 20% τον Ιανουάριο.
Οι αντίστοιχες αποκλίσεις στο τιμολόγιο Τ2 χωρίς να συνυπολογίζεται η πάγια χρέωση που υφίσταται σε αυτή την τιμολογιακή πολιτική παροχής, ήταν περίπου 1% τον Νοέμβριο, 10% τον Δεκέμβριο και 17% τον Ιανουάριο.
Αντιλαμβάνεστε ότι για ένα μικρό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα της τάξης των 12.000 ευρώ και των 14.000 ευρώ, δυο διμηνιαίοι λογαριασμοί της τάξης των 500 ευρώ και των 600 ευρώ αφαιρούν σημαντική αγοραστική δύναμη, με αποτέλεσμα πραγματικά να υπάρχει αυτή τη στιγμή μια οργή, ένας ξεσηκωμός από τους καταναλωτές φυσικού αερίου τόσο στη Θεσσαλία όσο και στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα, με την επίσημη θέση της ΔΕΠΑ και της ΕΠΑ Θεσσαλίας αλλά και Θεσσαλονίκης, το οξύμωρο φαινόμενο του φτηνότερου πετρελαίου από ότι το αέριο, οφείλεται στο γεγονός ότι από τον Οκτώβριο του 2008 άρχισε η κατακόρυφη πτωτική τάση των διεθνών τιμών του πετρελαίου, η οποία θα έχει αντανάκλαση στις τιμές του αερίου μετά το Μάρτιο - Απρίλιο του 2009, τότε δηλαδή που ουσιαστικά αρχίζει να μειώνεται και η κατανάλωση φυσικού αερίου από τους καταναλωτές.
Την προηγούμενη βδομάδα είχαμε πάλι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι από την κυβέρνηση. Ο Γενικός Γραμματέας Ανάπτυξης ανακάλυψε ξαφνικά ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την τιμολόγηση του φυσικού αερίου και έστειλε δημόσια επιστολή προς τη ΡΑΕ θέτοντας σειρά ερωτημάτων. Ωστόσο και σύμφωνα με ανακοίνωση της ΡΑΕ ο τρόπος με τον οποίον τιμολογείται το φυσικό αέριο από τις ΕΠΑ Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης είναι σύννομος.
Η τιμολογιακή πολιτική που εφαρμόζουν οι εν λόγω ΕΠΑ προς τους οικιακούς καταναλωτές προκύπτει από την τιμή προμήθειας του αερίου από τη ΔΕΠΑ, στην οποία προστίθεται ένα περιθώριο κέρδους. Το τρέχον περιθώριο κέρδους για την ΕΠΑ Θεσσαλίας με βάση τις πληροφορίες που έχουμε στη διάθεση μας, ανέρχεται σε 10% επί της τιμής της αγοράς από τη ΔΕΠΑ.
Η τιμή πώλησης του αερίου από τη ΔΕΠΑ αναπροσαρμόζεται κάθε τρίμηνο με βάση τις διεθνείς τιμές των προϊόντων πετρελαίου του αμέσως προηγούμενου εξαμήνου. Επομένως, οι αυξημένες τιμές του αερίου που παρατηρούνται κατά την τρέχουσα περίοδο οφείλονται στις αυξημένες τιμές του πετρελαίου του προηγούμενου εξαμήνου.
Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό είναι ότι από το Νοέμβριο του 2008 η ΕΠΑ Θεσσαλίας εξέθεσε στη ΔΕΠΑ και στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης το πρόβλημα των υψηλών τιμών του αερίου σε σχέση με τις τρέχουσες τιμές του πετρελαίου θέρμανσης και ζήτησε την προσωρινή μείωση του τιμολογίου πώλησης από τη ΔΕΠΑ προς αυτήν και τη μετέπειτα αναλογική αύξηση του για να ισοσκελιστούν οι απώλειες της ΔΕΠΑ ώστε να υπάρξει ομαλότερη κατανομή των αυξήσεων.
Το Υπουργείο Ανάπτυξης και η ΔΕΠΑ δεν υλοποίησαν την πρόταση αυτή. Κατά συνέπεια το γεγονός ότι οι αυξήσεις αυτές έφτασαν αυτούσιες στους τελικούς καταναλωτές οφείλεται στην αδιαφορία απέναντι στον Έλληνα καταναλωτή αερίου του βασικού μετόχου των δυο εταιρειών που είναι το ελληνικό κράτος.
Σας υπενθυμίζουμε ότι αμφότερες οι εταιρείες ελέγχονται από το κράτος. Η ΔΕΠΑ κατά 67% και η ΕΠΑ Θεσσαλίας κατά 51% από τη ΔΕΠΑ. Κατά συνέπεια θα έπρεπε να διαθέτουν υψηλότερο δείκτη κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι στα χαρατσώματα που επιβάλουν στους πολίτες- καταναλωτές φυσικού αερίου.
Το κράτος θα έπρεπε να μεσολαβήσει ώστε και οι δύο ΕΠΑ και οι διοικήσεις τους, τόσο για λόγους κοινωνικής ευθύνης και προστασίας των καταναλωτών, όσο και για λόγους προστασίας του ίδιου του προϊόντος το οποίο πωλούν, το οποίο θα πρέπει να είναι σταθερά και διαχρονικά φθηνότερο απ' το πετρέλαιο θέρμανσης για να μπορέσουμε να διευκολύνουμε τη διείσδυσή του στην αγορά, να διαχειριστούν την κρίση όχι με επικοινωνιακό τρόπο, αλλά με σοβαρή οικονομοτεχνική επεξεργασία του προβλήματος και να δοθεί άμεσα λύση.
Υπάρχουν ορισμένα ερωτήματα στα οποία καλείται να απαντήσει η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης. Μπορεί να μας εξηγήσει ο Υπουργός Ανάπτυξης ποιες ήταν οι οδηγίες του προς τις εποπτευόμενες ΔΕΠΑ και ΕΠΑ για την προστασία των καταναλωτών έναντι των αυξήσεων των τιμολογίων του φυσικού αερίου;
Απασχόλησε το Διοικητικό Συμβούλιο της εποπτευόμενης ΔΕΠΑ του οποίου μέλος του είναι και ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΑΝ ο κ. Μουσουρούλης, το θέμα των υψηλών τιμών του φυσικού αερίου προς οικιακούς καταναλωτές και αν ναι, ποιες αποφάσεις έλαβε;
Γιατί η εξαιρετικά κερδοφόρος και εποπτευόμενη από το Υπουργείο Ανάπτυξης ΔΕΠΑ δε διέθεσε μέρος απ' τα κέρδη της προκειμένου να μειωθούν οι τιμές προς τους οικιακούς καταναλωτές; Γιατί η εποπτευόμενη και χρηματοδοτούμενη εν μέρει από το Δημόσιο ΕΠΑ Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης δεν μείωσαν τα κέρδη που συσσώρευσαν ώστε να επιδοτήσουν φέτος τις τιμές προς τους καταναλωτές τους, πράγμα που εν μέρει φαίνεται ότι έπραξε η ΕΠΑ Αττικής;
Με δεδομένα το μονοπωλιακό καθεστώς στη διάθεση και εμπορία του φυσικού αερίου, ποιες πρωτοβουλίες προτίθεται να αναλάβει το Υπουργείο Ανάπτυξης προκειμένου να υποχρεώσει τις εταιρείες αυτές να περάσουν ένα μέρος από τα υπερκέρδη τους στους καταναλωτές;
Σας ευχαριστώ.
Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Απόστολος Κατσιφάρας είναι ο Εισηγητής του ΚΤΕ Ανάπτυξης.
Α. ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Η παραγωγή στη χώρα μας συρρικνώνεται σε επικίνδυνο βαθμό. Παραδοσιακοί και δυναμικοί κλάδοι της παραγωγικής διαδικασίας, της χώρας μας, χτυπούν καμπανάκι, όπως τουρισμός, κατασκευές, ναυτιλία, βιομηχανία. Οι επιπτώσεις είναι πολύ σοβαρές στην εργασία, το ατομικό και οικογενειακό εισόδημα, μέσα από την αλλαγή των σχέσεων εργασίας και τα δημόσια έσοδα.
Η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας παραμένει απροστάτευτη. Κανένα από τα άμεσα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση δεν έχει σήμερα περάσει στην πραγματική οικονομία. Το πολυδιαφημιζόμενο πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ απέτυχε παταγωδώς. Η προχειρότητα του σχεδιασμού του έχει δραματικές επιπτώσεις.
Φαρμακοποιοί, μεγαλοδικηγόροι, συμβολαιογράφοι, γιατροί, ακόμη και μεσίτες, αφού πήραν άτοκα δάνεια από το ΤΕΜΠΜΕ, τοποθέτησαν το "ζεστό" χρήμα, με την εγγύηση του κράτους, εξ ολοκλήρου σχεδόν, σε προθεσμιακές καταθέσεις για διάστημα από 6 έως και 12 μήνες, με επιτόκιο έως και 7,2%.
Το πρόβλημα όμως είναι μεγάλο και η κυβέρνηση οφείλει να δώσει εξηγήσεις. Γιατί πραγματικά ακόμη και σήμερα δεν αλλάζει τα κριτήρια αξιολόγησης του ΤΕΜΠΜΕ; Δεν ενισχύει με πρόσθετους πόρους το πρόγραμμα για να δώσει τη δυνατότητα σε περισσότερες επιχειρήσεις και κυρίως μικρομεσαίες, που πραγματικά έχουν πρόβλημα βιωσιμότητας και άμεση ανάγκη ρευστότητας, να μπορούν να εκμεταλλευτούν ένα πρόγραμμα, που θα τις έβγαζε απ' το αδιέξοδο, απ' την προσωρινή στενότητα και θα τις διευκόλυνε στην παραγωγή, στη διατήρηση των θέσεων εργασίας, για να ξαναδούν πιο ελπιδοφόρα το μέλλον.
11.577 εταιρείες έτυχαν της ενίσχυσης από το πρόγραμμα ΤΕΜΠΜΕ. Οι υπόλοιπες 770.000 επιχειρήσεις τι θα κάνουν; Ποιο είναι το μέλλον τους; Ποιο είναι το πρόγραμμα που σχεδιάζει η κυβέρνηση γι' αυτές τις επιχειρήσεις;
Ουσιαστικά, το Υπουργείο Ανάπτυξης κατόρθωσε να κατασκευάσει ένα μέτρο, που, στο μεγαλύτερο βαθμό, έτυχε εκμετάλλευσης από λίγους και "πονηρούς", οι οποίοι με την εγγύηση του κράτους κερδοσκοπούν περνώντας και άλλα χρήματα στις τράπεζες, που τα στερούν από την πραγματική οικονομία.
Ουσιαστικά, η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να κάνει τα 28 δις, εμμέσως, 29 δις πακέτο στις τράπεζες. Για άλλη μια φορά χωρίς να στηρίξει την πραγματική οικονομία, που πλήττεται πλέον ανεπανόρθωτα. Ειλικρινά, μπορούν να είναι περήφανοι σήμερα οι κυβερνητικοί παράγοντες; Μπορεί να είναι περήφανος γι' αυτό το αποτέλεσμα ο Υπουργός Ανάπτυξης;
Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν λύσεις. Και για τη στήριξη της παραγωγικής διαδικασίας και για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, αρκεί να υπάρχει σχέδιο και πολιτική βούληση. Αυτά που δεν διαθέτει σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Χρειάζεται να στηριχθούν στοχευμένα οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας, βάσει καλοσχεδιασμένων κριτηρίων, που θα διασφαλίζουν την αξιοκρατική ροή των πόρων στις επιχειρήσεις που πραγματικά το χρειάζονται. Να δημιουργηθούν όμως και νέες θέσεις εργασίας για την ανάπτυξη σημαντικών υποδομών, για το μέλλον της χώρας μας.
Να προχωρήσουμε σήμερα, τώρα, άμεσα, στα μεγάλα έργα που χρειάζεται ο τόπος μας για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τους πολίτες. Είναι αδιανόητο ακόμη και σήμερα που η Ευρωπαϊκή Ένωση μας διευκόλυνε, διευκόλυνε ουσιαστικά τη χώρα μας, με το να μην υποχρεωθεί να καταβάλει άμεσα την εθνική συμμετοχή, το 25%, για να ξεκινήσουν τα προγράμματα, η κυβέρνηση, λόγω των πραγματικών προβλημάτων και της αδιαφορίας, αλλά και την έλλειψη καλού σχεδιασμού, δεν μπορεί να ξεκινήσει κανένα πρόγραμμα.
Ειδικά στο ευαίσθητο κομμάτι της ανάπτυξης, το ΕΠΑΝ ΙΙ, παραμένουν στα ταμεία 408 εκατ. ευρώ, γιατί η κυβέρνηση είναι απροετοίμαστη, γιατί η κυβέρνηση δεν έχει διαμορφώσει τις απαραίτητες δομές, γιατί η κυβέρνηση δυόμιση χρόνια έχει χάσει κυριολεκτικά το παιχνίδι.
Σε ότι αφορά τα δύο ζητήματα, αφενός, την ακρίβεια και, αφετέρου, την κατάσταση που παραμένει στην αγορά, εμείς, ως Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, καταθέτουμε σήμερα επίκαιρη επερώτηση. Η κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες.
Σε ότι αφορά επίσης τη μεγάλη αδικία που γίνεται εις βάρος των καταναλωτών από τη διαμόρφωση των τιμών φυσικού αερίου στις περιφέρειες Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης, επίσης καταθέτουμε ερώτηση και η κυβέρνηση οφείλει να δώσει εξηγήσεις, γιατί οι καταναλωτές στις δύο συγκεκριμένες περιοχές πληρώνουν με καπέλο το φυσικό αέριο, για τις αδυναμίες και τις παραλείψεις της. Γιατί δεν υπάρχει ισονομία σε αυτή τη χώρα. Γιατί δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη σε αυτή τη χώρα.
Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστούμε πολύ και τους τρεις σας. Περνούμε στις ερωτήσεις σας.
Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Μια διευκρινιστική καταρχάς. Ποια είναι η πηγή σας για τις απολύσεις;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Τα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα και η ΓΣΕΕ.
Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Ενδέχεται δηλαδή στις μικρές επιχειρήσεις των 3-4 εργαζομένων να είναι περισσότερες; Έχουμε δηλαδή στοιχεία από τόσο μικρές επιχειρήσεις;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Φοβούμαι πως είναι πολύ περισσότερες.
ΣΤ. ΓΙΑΝΝΙΣΗΣ: Μία πολιτική ερώτηση στον κ. Χρυσοχοϊδη. Αύριο ο κ. Παπανδρέου θα συναντήσει τον Πρωθυπουργό. Θεωρείτε ότι η συναίνεση την οποία επικαλείται ο Πρωθυπουργός είναι μία πρόφαση και όχι ένα ουσιαστικό άνοιγμα προς την αντιπολίτευση για να συζητήσει την πραγματικά κρίσιμη κατάσταση που υπάρχει;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Η συναίνεση όπως πολύ πρόσφατα είχε πει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να δίνεται επί πολύ συγκεκριμένων πραγμάτων και επί πολύ συγκεκριμένων αιτημάτων και επί πολύ συγκεκριμένων πεδίων συνεννόησης. Εδώ δυστυχώς δεν υπάρχουν ούτε τα σχέδια απ' την πλευρά της κυβέρνησης, ούτε το πεδίο συνεννόησης για την έξοδο από την κρίση και την ανάκαμψη της οικονομίας. Υπάρχει κενός λόγος.
Ο κ. Καραμανλής έφυγε με άδειες βαλίτσες στις Βρυξέλλες, γύρισε με άδεια χέρια και τούτο διότι αφενός η μεν Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται έχει ξεχάσει την έννοια της συνοχής και απ' την άλλη πλευρά η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει απολύτως καμία πρόταση να κομίσει στην ευρωπαϊκή πρωτεύουσα στις Βρυξέλλες για το πώς οι χώρες θα βγουν απ' την κρίση.
Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μια ερώτηση στον κ. Χρυσοχοϊδη. Επειδή το ΠΑΣΟΚ συχνά-πυκνά και σήμερα εσείς κατακρίνατε για την πολιτική τους τις τράπεζες και ειδικά με αφορμή την υπόθεση της χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αφού βγαίνουν τόσο πολύ κερδισμένες για ποιο λόγο καταρρέουν στο χρηματιστήριο οι τιμές των μετοχών τους θεωρείτε;
Και ένα δεύτερο ερώτημα. Στην παρούσα φάση τι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να πει ένας πολιτικός αν ήσασταν εσείς Υπουργός για παράδειγμα αρμόδιος για το θέμα, τι θα μπορούσε να πει κάποιος σε έναν τραπεζίτη σήμερα προκειμένου να αλλάξει η κατάσταση;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Στο πρώτο ερώτημά σας έχω να πω ότι αυτή τη στιγμή μέσα στη συνολικότερη κρίση υπάρχουν και οι τράπεζες. Η κρίση συμπεριλαμβάνει τις τράπεζες. Για το λόγο αυτό η πολιτεία αλλά και συνολικά οι ευρωπαϊκοί πολιτικοί, έχουν προβλέψει τη στήριξη των τραπεζών με κεφαλαιακή επάρκεια.
Και ενώ εξασφαλίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό η στήριξη και η κεφαλαιακή επάρκεια για να μπορούν οι τράπεζες να ανταποκριθούν στις ευθύνες τους, δυστυχώς δεν ανταποκρίνονται στο τμήμα εκείνο που αφορά τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας. Με αποτέλεσμα σήμερα τα δάνεια να έχουν πέσει περίπου στο 42%, προς τη στεγαστική πολιτική της χώρας, προς τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις και φαίνεται πλέον ότι όλος ο αγώνας γίνεται για τη διάσωσή τους και μόνο, αλλά όχι για τη διάσωση της οικονομίας. Εάν όμως καταρρεύσει η οικονομία, δε θα υπάρχουν και τράπεζες.
Για μας, για το ΠΑΣΟΚ, το ζήτημα δεν είναι οι τράπεζες και το ανάθεμα σε αυτές. Το ζήτημα είναι κατά πόσο ο καθένας σήμερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο θα ανταποκριθεί στο ρόλο του, έτσι ώστε και οι τράπεζες να μην καταρρεύσουν και απ' την άλλη πλευρά όμως οι επιχειρήσεις να μπορέσουν να ανταποκριθούν στο στοιχειώδη ρόλο που έχουν, την οικονομική τους δραστηριότητα, να μην απολύσουν εργαζόμενους και να μπορούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Εάν υπήρχε σήμερα μια κυβέρνηση η οποία είχε πολιτική για έξοδο από την κρίση, θα υποχρέωνε τις τράπεζες, ένα μέρος, αυτό θα έκανα εγώ και αυτό θα κάναμε ως ΠΑΣΟΚ, ένα μέρος των χρημάτων αυτών υποχρεωτικά να οδηγηθεί στην πραγματική οικονομία. Αυτό που δε γίνεται σήμερα. Και αυτό γίνεται με την ανοχή της Κυβέρνησης. Μην ξεχνάτε ότι πριν από κάποιες βδομάδες ο Υπουργός Ανάπτυξης επικαλέστηκε το λόγο τιμής των τραπεζών. Ωστόσο στην οικονομία δεν υπάρχουν λόγοι τιμής. Υπάρχουν υπογραφές και νόμοι και οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται.
Α. ΜΟΣΧΟΒΑΣ: Ήθελα να ρωτήσω δημοσιεύτηκε προχθές ένας διάλογος δεν ξέρω αν είναι πραγματικός μεταξύ του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και του Ευρωπαίου του κ. Επιτρόπου όπου σύμφωνα με αυτό το διάλογο μας ζήτησε να πάρουμε κάποια μέτρα σκληρά απάντησε ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας «αν τα πάρουμε θα πέσουμε» του είπαν «δεν πειράζει θα έρθουν οι επόμενοι» είπε «και οι άλλοι αν τα κάνουν θα πέσουν» «τότε να τα βρείτε».
Το ερώτημά μου είναι το εξής. Θεωρείτε με αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει περιθώριο μια οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση να ασκήσει φιλολαϊκή πολιτική;
Και μια δεύτερη διευκρίνιση σε σχέση με τις τράπεζες. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου σε συνέντευξή του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ διευκρίνισε ότι θα κρατικοποιηθούν αν και εφόσον κάποιες τράπεζες δεν έχουν κεφαλαιακή επάρκεια ή δε βάλουν το χέρι στην τσέπη οι μέτοχοι. Αυτό σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ δε σκέφτεται ως εργαλείο προς την κατεύθυνση της εξόδου από την κρίση να αξιοποιήσει την αποκρατικοποίηση των τραπεζών; Θα το κάνει μόνο αν και εφόσον δεν υπάρχει κεφαλαιακή επάρκεια; Ευχαριστώ.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Σε σχέση με το πρώτο σας ερώτημα θέλω να πω ότι το κρίσιμο δίλημμα δεν είναι η φιλολαϊκή πολιτική ή όχι. Το κρίσιμο δίλημμα είναι ανάκαμψη ή όχι. Και η ανάκαμψη περιέχει τη φιλολαϊκή πολιτική, η ανάκαμψη περιέχει την έννοια της αναδιανομής και της αλληλεγγύης. Η ανάκαμψη της οικονομίας παρέχει τη δυνατότητα αναδιανομής εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού προς τις αδύνατες ομάδες.
Εδώ το δραματικό με την Κυβέρνηση είναι ότι ούτε ένα σχέδιο διαθέτει για την ανάκαμψη ούτε καν για την έξοδο από την κρίση. Διαρκώς αλλάζει σχέδια έχουν αλλάξει μέχρι τώρα τέσσερα μαζί με τον προϋπολογισμό όπως είναι γνωστό. Ακούγεται ότι θα πάμε και σε πέμπτο σε λίγο με τις διαρροές που υπάρχουν σήμερα. Ότι δηλαδή πάμε σε ένα νέο σχέδιο πιο σφιχτό. Που σημαίνει ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη πολιτική απόφαση για έξοδο από την κρίση και ανάκαμψη της οικονομίας.
Αυτό πια είναι πολύ καθαρό στον καθένα γι' αυτό δεν μπορεί να υπάρξει και συναίνεση με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επί ανύπαρκτων σχεδίων και επί ανύπαρκτης πολιτικής και επί πολιτικών οι οποίες οδήγησαν μέχρι σήμερα σε τέσσερα δις ευρώ τους δυο πρώτους μήνες σε παροχές σε κοινωνικές ομάδες. Και γενικότερα η tabula rasa η οποία οδηγεί σε ακυβερνησία τον τόπο.
Συνεπώς η γνώμη μας είναι ότι απαιτείται ένα σχέδιο ολοκληρωμένο το οποίο πρώτον θα αποκαθιστά την εμπιστοσύνη των αγορών στο εξωτερικό. Δεύτερον θα δίνει απάντηση στο θέμα των τραπεζών και στη ρευστότητα της αγοράς και τρίτον θα δίνει απάντηση στην ανάπτυξη στην ανάκαμψη της οικονομίας. Που σημαίνει δημόσιες επενδύσεις, ενεργειακές επενδύσεις, αξιοποίηση όλων των πλαισίων και των προγραμμάτων που έχει αυτή τη στιγμή στα χέρια της η χώρα μας.
Σε ό,τι αφορά τις τράπεζες νομίζω είναι σαφής η τοποθέτησή μας. Είναι αυτονόητο ότι οι τράπεζες αυτή την εποχή πρέπει να παίξουν το ρόλο και να ενταχθούν στο ρόλο του συνολικότερου αναπτυξιακού σχεδιασμού της χώρας. Οι τράπεζες δεν είναι κάτι ξεκομμένο από το συνολικότερο οικονομικό σύστημα της Ελλάδας είναι ενταγμένες σε αυτό. Συνεπώς όσες δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό το σχεδιασμό ή όσες δεν μπορούν να ανταποκριθούν συνολικότερα στις δύσκολες απαιτήσεις της εποχής προφανώς έχουν προβλήματα και από εκεί και πέρα όπως πολύ σωστά δήλωσε ο Πρόεδρος θα υπάρξουν αποφάσεις. Πολιτικές αποφάσεις με οικονομικές συνέπειες.
Γ. ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Αναφερθήκατε στην αρχή σε ένα παράδειγμα μιας εταιρείας η οποία δέχτηκε ένα βαρύ πρόστιμο και παρόλα αυτά συνεχίζει και εξακολουθεί να κρατάει πολύ ψηλά τις τιμές.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Όχι πρόστιμο αποδοκιμασία.
Γ. ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Εγώ θα σας πω και για μια άλλη εταιρεία που δέχτηκε ένα πάρα πολύ δε θυμάμαι πόσο ήταν δέκα εκατομμύρια ευρώ ήταν το πρόστιμό της; Η οποία εξακολουθεί προφανώς και αυτή να μη συμμορφώνεται. Θέλω να σας ρωτήσω γιατί να συμμορφωθούν από τη στιγμή που το ισχύον πλαίσιο τους δίνει τη δυνατότητα να καταβάλλουν ένα ποσό από αυτό το πρόστιμο ας πούμε αν το πρόστιμο είναι δέκα εκατομμύρια να καταβάλλουν ένα εκατομμύριο να πάνε σε έφεση και στην πραγματικότητα να παγώσουν όποια διαδικασία και να ρίξουν κατά πολύ το πρόστιμο. Προφανώς θα υπάρξουν και κάποιες υπόγειες συνεννοήσεις. Γιατί να συμμορφωθεί και να μην αλλάξει το πλαίσιο που υπάρχει τώρα.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Αυτό που λέτε είναι εν μέρει σωστό με την έννοια ότι το πλαίσιο είναι εν μέρει ανεπαρκές και θα ήθελε συμπλήρωση αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα νομοθετικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης. Από την άλλη πλευρά όμως η γνώμη μου είναι ότι δε λύνονται τα θέματα απλά και μόνο με πρόστιμα. Τα ζητήματα λύνονται με κάτι κορυφαίο και κορυφαία είναι η πολιτική.
Όταν υπάρχει πολιτική απόφαση στη χώρα για να μειωθούν οι τιμές οι τιμές θα μειωθούν όπως σας έχουμε διαβεβαιώσει εμείς γιατί οι τιμές στην Ελλάδα πρέπει να μειωθούν 8% - 10% γιατί υπάρχει καπέλο. Και αυτό δεν εξαρτάται από την καλή βούληση ή ενδεχομένως από την επάρκεια ενός νόμου αλλά εξαρτάται από την ισχυρή πολιτική απόφαση που πρέπει να πάρει η Κυβέρνηση και ένας Υπουργός ούτως ώστε οι τιμές να επανέλθουν στα φυσιολογικά τους όρια. Αυτό μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε εμείς πέρα από το πολύ σωστό που επισημαίνετε ότι ο νόμος αυτός χρειάζεται βελτίωση.
ΣΠ. ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ: Υπάρχουν πληροφορίες περιρρέουσα ατμόσφαιρα εν πάση περιπτώσει που εμφανίζει την Κυβέρνηση να μελετάει το ενδεχόμενο ενός δεύτερου πακέτου ρευστότητας προς τις τράπεζες. Δύο τα σκέλη του ερωτήματος. Αν εκτιμάτε ότι είναι πιθανή μια τέτοια εξέλιξη και αν ναι πώς θα αντιδράσει το ΠΑΣΟΚ σε αυτή.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Εκτιμώ ότι δεν είναι καθόλου απίθανη. Διότι φαίνεται ότι δυστυχώς υπάρχει μια αδιαφάνεια σε ό,τι αφορά την κατάσταση και την πραγματικότητα των τραπεζών. Δε γνωρίζουμε ποιες τράπεζες έχουν σοβαρό ή λιγότερο σοβαρό ή καθόλου πρόβλημα. Αντιλαμβάνομαι ότι έχουν όλες πρόβλημα. Δε γνωρίζουμε πώς διοχετεύονται τα είκοσι οκτώ δις και σε ποιες τράπεζες. Συνεπώς όλο αυτό το καθεστώς αδιαφάνειας οδηγεί σε άγνοια και άρα σε πιθανές νέες λύσεις οι οποίες θα οδηγήσουν σε νέο πακέτο.
Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε αυτή τη λογική. Είμαστε κάθετα αντίθετοι σε αυτή τη λογική διότι αυτό στο τέλος θα γίνει ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Και οι τράπεζες θα παίρνουν χρήματα του ελληνικού λαού ουσιαστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό δηλαδή χρησιμοποιώντας ως εγγυητή το δημόσιο για να καλύπτουν τις δικές τους κεφαλαιακές αδυναμίες και ανεπάρκειες και από την άλλη πλευρά δε θα κάνουν απολύτως τίποτα για να τροφοδοτήσουν την πραγματική οικονομία η οποία αυτή τη στιγμή πάσχει από ασφυξία. Νομίζω ότι συμφωνείτε όλοι πια ότι η κατάσταση στην πραγματική οικονομία οδηγείται μέρα με τη μέρα με γεωμετρική πρόοδο και πέρα από κάθε εκτίμηση συντηρητική ή όχι οδηγείται σε μια καθημερινή κατάρρευση. Και όσο περνάνε οι μέρες και οι βδομάδες τα πράγματα θα γίνονται χειρότερα.
Γ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Μια γενική ερώτηση. Όταν ο Ομπάμα λέει στο Σαρκοζί ότι τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα απ' ότι τα περίμενα τι σας κάνει να πιστεύετε ότι με αυτά τα μέτρα που θα πάρετε που ενδεχομένως έχουν φιλολαϊκή απόκριση και φιλολαϊκό χρώμα τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα βγείτε από την κρίση και το λέτε με τόση πεποίθηση; Θα μπορούσαν κάλλιστα κι αυτά να πάνε σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο.
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Η Ελλάδα βρέθηκε αυτή τη στιγμή να χτυπιέται από τη διεθνή κρίση τη στιγμή που η ίδια ήταν ευάλωτη από την εσωτερική της οικονομική πραγματικότητα. Αν δεν είχαμε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα την οικονομική με τα τεράστια ελλείμματα το μεγάλο δημόσιο χρέος το τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο είναι προφανές ότι η χώρα θα ήταν σε μια καλύτερη κατάσταση αυτή τη στιγμή. Είναι προφανές ότι θα μπορούσαμε να δανειστούμε λίγο καλύτερα με καλύτερους όρους. Είναι προφανές ότι δε θα είχαμε να πληρώσουμε τόσα περισσότερα χρέη όσα έχουμε τώρα να πληρώσουμε τον Ιούνιο. Είναι προφανές ότι θα υπήρχε στη χώρα ένας μεγαλύτερος ρυθμός ανάπτυξης.
Όλα αυτά υπήρχαν και κάποια στιγμή μετά το Σεπτέμβριο ήρθε και η διεθνής κρίση η οποία μας αποτέλειωσε. Άρα καταρχήν υπάρχει ένα ζήτημα σε ό,τι αφορά την πραγματική οικονομία και τη δημοσιονομική πραγματικότητα της χώρας που βρέθηκε πολύ ευάλωτη στην κρίση και αυτά είναι έργα και ημέρες της Νέας Δημοκρατίας και δε νομίζω ότι το αμφισβητεί κανείς αυτό. Δεν υπάρχει ούτε ένα οικονομικό μέγεθος το οποίο να βελτιώθηκε τον τελευταίο καιρό. Δεν υπάρχει καμία οικονομική εικόνα η οποία να είναι καλύτερη σε σχέση με το 2004./
Το ερώτημα είναι το εξής. Τι θα έκανε μια κυβέρνηση μετά από όλα αυτά; Κάτι πολύ απλό. Θα προσπαθούσε να αξιοποιήσει ό,τι συγκριτικό πλεονέκτημα διαθέτει αυτή η οικονομία μέσα στη διεθνή κρίση και να τη βγάλει από την κρίση για να την πάει μπροστά. Εδώ δεν έχουμε ούτε ένα βήμα. Δεν έχουμε καταρχήν επενδύσεις στην ενέργεια θα σας πω για παράδειγμα που θα μπορούσαν να γίνουν πάρα πολλά δις ευρώ επενδύσεις σήμερα. Δεν έχουμε επενδύσεις στα δημόσια έργα του κράτους επενδύσεις του κράτους. Δεν έχουμε επενδύσεις από τους ευρωπαϊκούς πόρους.
Έχουμε να διαχειριστούμε φέτος περίπου δεκαεφτά - δεκαοκτώ δις ευρώ και δεν έχει απορροφηθεί ούτε ένα λεπτό ακόμα. Αυτό δεν είναι πολιτική η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ανάκαμψη την οικονομία. Εμείς αυτά μπορούμε να κάνουμε. Γι' αυτό υποσχόμαστε ότι γρήγορα θα βγούμε από την κρίση με δυσκολία θα μπούμε σε μια φάση ανάκαμψης αλλά έχουμε πολύ συγκεκριμένο σχέδιο επενδύσεων που θα οδηγήσουν σε αύξηση του ΑΕΠ.
Σας είπα προηγουμένως ότι όλα αυτά τα οποία περιέχονται στο ΕΣΠΑ θα μπορούσαν να δώσουν 1% ρυθμό ανάπτυξης στη χώρα και δεν έχει απορροφηθεί ούτε λεπτό.
Άρα αυτές είναι οι διαφορές μας με την Νέα Δημοκρατία.
Γ. ΣΟΦΙΑΝΟΣ: Τελικά πόσο υγιές είναι το τραπεζικό σύστημα και γιατί παρατηρούμε όλη αυτή τη φυγή των ξένων επενδυτών από το Χρηματιστήριο που έχει οδηγήσει και στην κατάρρευση γενικότερα, που το Χρηματιστήριο εκ των πραγμάτων είναι ο καθρέφτης της ελληνικής οικονομίας; Τι θα λέγατε σε έναν ξένο επενδυτή αυτή τη στιγμή;
Μ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ: Είπα προηγουμένως ότι τα μεγέθη της οικονομία είναι θλιβερά. Τι κοιτάζει ένας ξένος επενδυτής, λοιπόν; Το έλλειμμα του προϋπολογισμού, το έλλειμμα των τρεχουσών συναλλαγών και το δημόσιο χρέος. Δείτε τα, λοιπόν, και τα τρία μεγέθη αυτά, ότι είναι σε κατάσταση απελπιστική και δεν είναι καθόλου ελκυστική η χώρα, γι' αυτό το λόγο έχουμε απώλεια κεφαλαίων και θα συνεχίσει δυστυχώς όσο δεν κάνουμε τι;
Αυτό που λέει ότι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ άμεσα ως πρώτη προτεραιότητα, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών. Αυτό σημαίνει όμως ξέρετε, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο το οποίο οφείλει να παρουσιάσει και την Ευρωπαϊκή Ένωση και στους επενδυτές τους ξένους, πράγμα το οποίο δεν υπάρχει.
Λ. ΚΑΛΑΡΡΥΤΗΣ: Να ρωτήσω τον κ. Κατσιφάρα. Είπατε ότι έχουν λάβει κάποιοι χρήματα από το πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ τα οποία έχουν καταθέσει σε προθεσμιακές καταθέσεις για να καρπώνονται τη διαφορά των επιτοκίων. Αυτό προφανώς έχετε πληροφορίες ή είναι στοιχεία, γιατί συνιστά απάτη εις βάρος του κράτους προφανώς, αφού είναι κονδύλια τα οποία προορίζονται για μικρομεσαίους και τα παίρνουν άλλοι.
Α. ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Κύριε Καλαρρύτη είναι κοινό μυστικό στις αγορές, δεν λέω κάτι καινούργιο και στις τοπικές κοινωνίες είναι κοινό μυστικό. Νομίζω όμως ότι αυτό που χρειάζεται να γίνει σήμερα, εάν θέλουμε πραγματικά το πρόγραμμα εγγυοδοσίας να δώσει ανάσα στην μικρή και μεσαία επιχείρηση, είναι να ξαναδούμε τα κριτήρια αξιολόγησης.
Και αυτό είναι εθνική ευθύνη να γίνει άμεσα. Βλέπουμε, εδώ και τρεις μήνες, τις μεγάλες δυσκολίες που έχει το πρόγραμμα να μπορέσει να πάει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που το έχουν ανάγκη. Και ενώ διαπιστώνουμε αυτό το πρόβλημα και εξαγγέλλει η Κυβέρνηση ότι θα ξαναδεί τα κριτήρια και τα μέτρα, δυστυχώς αφήνει να συνεχίζεται η ίδια αδιέξοδη κατάσταση.
Σε λίγο θα τελειώσουν τα χρήματα, άρα οι περισσότερες επιχειρήσεις θα μείνουν εκτός αυτής της θετικής, κατά τα άλλα, εξαγγελίας εκ μέρους της πολιτικής.
Γ. ΕΛΕΝΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Ακολουθούν συνημμένα τα κείμενα που διανεμήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου
ΑΝΑΤΙΜΗΣΕΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩΝ Α΄ 3ΜΗΝΟΥ 2009
ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΤΗΣ ΝΟΙΚΟΥΡΑΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΕΠΚΑ |