Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στη Βουλή επί της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση Διακομματικής Επιτροπής με θέμα "Δημοκρατική αναδιοργάνωση της Αστυνομίας"

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Ο κ. Μαρκογιαννάκης με τη σημερινή αγόρευσή του στη Βουλή, με τη σημερινή νευρική, λόγω της πίεσης υπό την οποία τελεί, και επιθετική τοποθέτησή του, προσέφερε πολύ κακή υπηρεσία και στον εαυτό του και στην Kυβέρνηση.

Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη του να εμφανιστεί ενώπιον της Βουλής και ν' απολογηθεί για τα σημερινά επεισόδια. Αντιλαμβάνομαι πως νιώθει ένοχος για όλα όσα συνέβησαν και αφορούν στους συμπατριώτες του Κρητικούς. Όμως, από του σημείου αυτού μέχρι να κατηγορεί την Αξιωματική Αντιπολίτευση ως υποκινητή της μετακίνησης των αγροτών από την Κρήτη στην Αθήνα και ως υποκινητή των επεισοδίων, η απόσταση είναι πάρα πολύ μεγάλη.

Και συνιστά προσβολή προς το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια των αγροτών της Κρήτης, το να τους μετατρέπει ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης σε απλά ενεργούμενα και υποκινούμενα ενός κόμματος. Θα λάβει, φοβούμαι, απάντηση σε αυτή του την επίθεση, που δεν στρέφεται κατά του ΠΑΣΟΚ αλλά κατά του αγροτικού κινήματος, και μάλιστα της ιδιαίτερης πατρίδας του.

Δεν μπορεί η Κυβέρνηση να θέτει το ΠΑΣΟΚ και τ' άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης προ τεχνητών διλημμάτων: αν είμαστε υπέρ ή κατά της παρουσίας των τρακτέρ στο κέντρο της Αθήνας και της παρέλασης των τρακτέρ στην οδό Πανεπιστημίου προς τη Βουλή. Κακώς φτάσαμε στο σημείο αυτό.

Βλέπετε, στα θέματα δημόσιας τάξης, όπως και σε όλα τα θέματα διαχείρισης κρίσεων, η απόσταση ανάμεσα στο θρίαμβο και την καταστροφή, είναι μία τρίχα. Και η κυβέρνηση οδηγήθηκε σήμερα σε μια πολιτική, κοινωνική και επικοινωνιακή ήττα, επειδή δεν μπόρεσε να λειτουργήσει με καλά ανακλαστικά και με ετοιμότητα. Αντί να οργανώνει τρόπους μετάβασης των αγροτών στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ο κ. Μαρκογιαννάκης, αφού έφτασαν μ' ένα τρακτέρ στην Αθήνα, θα μπορούσε να έχει προτείνει στον Υπουργό και τους Υφυπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης να έχουν πάει το Σάββατο στην Κρήτη και να έχουν συζητήσει επιτόπου με τους αγρότες και να έχουν λύσει τα προβλήματα.

Αλλά, η Κυβέρνηση δεν γνωρίζει τι σημαίνει κοινωνικός διάλογος. Και δεν έχει και την αξιοπιστία να κάνει έναν προληπτικό, ειλικρινή, κοινωνικό διάλογο. Ταλαιπωρεί όλη την χώρα και ακούσαμε σήμερα το καταπληκτικό δόγμα, πως δεν πειράζει να έχουμε μπλόκα και να διακόπτεται η κυκλοφορία στο εθνικό οδικό δίκτυο, στην οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης, στο επαρχιακό δίκτυο της Κρήτης.

Μας απασχολεί μόνο το κέντρο της Αθήνας. Αυτό συνιστά και μια προσβολή προς όλη την υπόλοιπη χώρα και προς όλους τους πολίτες, που ταλαιπωρούνται επί εβδομάδες τώρα, επειδή η Κυβέρνηση θέλει να φανεί επιεικής. Δηλώνει ότι δεν ασκεί βία σε σχέση με τους αγρότες. Αλλά είδατε, ότι και αυτή η θεωρία κατέρρευσε. Γιατί ασκήθηκε βία και μάλιστα η χειρότερη μορφή βίας που είναι η ανόητη βία. Γιατί τίποτε δεν είναι πιο αυταρχικό από το ανόητο κράτος και από την ανόητη πολιτική εξουσία, που πάει και μπλέκεται με τα πίτουρα και φυσικά την τρώνε οι κότες.

Ακούσαμε σήμερα, επίσης, κ. Πρόεδρε την αξιομνημόνευτη ιστορική φράση με την οποία ξεκινά τη σταδιοδρομία του στον τομέα της δημόσιας τάξης ο Αναπληρωτής Υπουργός, ο κ. Μαρκογιαννάκης: Όλοι οι συνάδελφοί μου της Νέας Δημοκρατίας, σε όλες τις περιόδους, από την μεταπολίτευση ως τώρα, συνέδεσαν τη διέλευσή τους από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης με μια επιγραμματική φράση, που σπάει κόκαλα. Η δική του ποια ήταν; Ότι «δεν είναι η Δημοκρατία μέτρο οργάνωσης και λειτουργίας της Αστυνομίας, αλλά είναι η Αστυνομία μέτρο αξιολόγησης της Δημοκρατίας». Έλεος πια! Αυτό συνιστά προσβολή προς τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και πλήρη διαστροφή της λειτουργίας του δημοκρατικού και δικαιοκρατικού πολιτεύματος.

Με αυτή την νοοτροπία, φυσικά, δεν μπορούμε να έχουμε αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ Αστυνομίας και κοινωνίας. Χρειάζονται απλά πράγματα κ. Πρόεδρε: Επαγγελματισμός, αξιοκρατία, διαφάνεια, νομιμότητα, σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μπορούμε να στηρίξουμε όλοι μια καλά οργανωμένη, επαγγελματική, αξιοκρατική Αστυνομία, που καταπολεμά το οργανωμένο έγκλημα, την τρομοκρατία, που προστατεύει τον πολίτη.

Αλλά ο κίνδυνος διολίσθησης στην ωμή βία και στην προσβολή των συνταγματικών δικαιωμάτων, είναι πάντοτε υπαρκτός και εκεί είναι ο δικός μας φραγμός. Και μπορεί να υπάρξει αυτός ο φραγμός και αυτός ο διαχωρισμός. Μπορούμε να έχουμε και καλή Αστυνομία και καλή αστυνόμευση και καταπολέμηση του εγκλήματος και σεβασμό της νομιμότητας, και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αλλά φαίνεται ότι «μωραίνει Κύριος ων βούλεται απολέσαι». Διότι έρχεται η Αντιπολίτευση με την πρότασή της για τη σύσταση Διακομματικής Επιτροπής για το θέμα της Αστυνομίας και αντί ν' αρπάξει την ευκαιρία η Κυβέρνηση, προκειμένου μέσω της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και του διαλόγου ν' αποκαταστήσει τη σχέση εμπιστοσύνης Αστυνομίας και κοινωνίας, να βρει διαύλους νομιμοποίησης της λειτουργίας της Αστυνομίας, ν' αντλήσει ιδέες, να διαμορφώσει μια βάση συναίνεσης σ' ένα τόσο μεγάλο θέμα, προβάλλει την αλαζονεία της, την αυταρέσκειά της, την αυτάρκειά της.

Και αντί να λειτουργήσουμε κοινοβουλευτικά, διακομματικά, συναινετικά, ερχόμαστε τώρα και αντιδικούμε. Γιατί; Γιατί η Κυβέρνηση έχει την αντίληψη ότι η Αστυνομία είναι κομματικό της φέουδο, έχει προνομιακές σχέσεις με το αστυνομικό προσωπικό. Έτσι νομίζει, και δεν καταλαβαίνει ότι, τελικά, όπως έχασε όλες τις κοινωνικές δυνάμεις, όπως έχασε τους μικρομεσαίους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, έτσι έχει χάσει πολιτικά και το αστυνομικό προσωπικό, το οποίο εκθέτει σε κινδύνους και εκθέτει και στα μάτια της κοινωνίας.

Λυπάμαι πραγματικά κ. Πρόεδρε, γιατί η Κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται την κατάστασή της και χάνει μια ευκαιρία που της προσέφερε με υπευθυνότητα η Αντιπολίτευση, αρχής γενομένης από την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζει και το ΠΑΣΟΚ και οι άλλες δυνάμεις της Αντιπολίτευσης.

Ευχαριστώ.