Ομιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου στη συζήτηση του Ν/Σ του υπουργείου Οικονομίας, στη Βουλή
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
συζητάμε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, μετά από απαράδεκτη καθυστέρηση. Γιατί τόση καθυστέρηση; Γιατί τόση καθυστέρηση, όταν άλλες χώρες, με πιο δύσκολα προβλήματα, έχουν εδώ και καιρό ανακοινώσει και εφαρμόσει μέτρα;
Σήμερα, θα έπρεπε μια κυβέρνηση να εκφράζει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις του τόπου, να επιδιώξει δηλαδή ευρύτερες συναινέσεις σε εθνικό επίπεδο, να διαβουλευτεί και να κινητοποιήσει όλες τις παραγωγικές και κοινωνικές δυνάμεις του τόπου, ενόψει αυτής της μεγάλης κρίσης.
Γιατί δεν το κάνατε; Αντί αυτού, προωθείτε νομοσχέδιο, που αναιρεί κάθε ελπίδα ευρύτερης συνεννόησης σ' αυτή την κρίσιμη στιγμή και τορπιλίζει τη δυνατότητα να εξευρεθεί οποιαδήποτε κοινή πορεία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κατάθεση, τελευταία στιγμή, ενός σχεδίου Υπουργικής Απόφασης, που επιτείνει ακριβώς αυτή την εικόνα της προχειρότητας, της έλλειψης σχεδίου και διαλόγου.
Δυστυχώς, απέναντί μας, έχουμε μια κυβέρνηση που δεν κυβερνά, μια κυβέρνηση που αποδεικνύεται ανίκανη να χειριστεί και τα μεγάλα, αλλά και τα καθημερινά θέματα. Είναι μια κυβέρνηση, εγκλωβισμένη στη λογική της εξυπηρέτησης των λίγων, «ημετέρων» και ισχυρών. Πιστή σε αυτό το δόγμα, αυτό έκανε ένα δίμηνο, έκανε απλώς παρασκηνιακές και αδιαφανείς διαβουλεύσεις με τις τράπεζες.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι, το νομοσχέδιο στο οποίο κατέληξε η κυβέρνηση, δίνει υπερεξουσίες στον υπουργό Οικονομίας, συνεχίζει δηλαδή αυτή την παράδοση της παράταξής σας, της κυβέρνησής σας, της αδιαφάνειας και της αυθαιρεσίας.
Αντί να ασχολείστε ως κυβέρνηση με τα προβλήματα του Ελληνικού λαού, το μόνο που σας έχει απομείνει είναι να συγκαλύπτετε αλήθειες, αλήθειες που καίνε, να αποπροσανατολίζετε τη συζήτηση από τα καυτά προβλήματα του Ελληνικού λαού και να επιτίθεστε στην αντιπολίτευση, στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Το ΠΑΣΟΚ, είναι εδώ για να διασφαλίσει μια άλλη πορεία. Δεν θα αφήσουμε να μετατραπεί η δική σας κρίση, σε κρίση της Ελλάδας. Αυτό απεύχεται σήμερα και ο Ελληνικός λαός.
Σήμερα, οι πολίτες απαιτούν απ' όλους μας να παρουσιάσουμε συγκεκριμένες, υπεύθυνες θέσεις. Αυτό ακριβώς κάνουμε. Καταθέτουμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα τις προτάσεις μας. Έχουμε και τη γνώση, και την εμπειρία, και την πολιτική βούληση, να οδηγήσουμε τη χώρα έξω από την κρίση. Να προστατεύσουμε τον πολίτη από τις δραματικές συνέπειες της επερχόμενης κρίσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
γνωρίζετε ότι μόλις χθες επέστρεψα από τη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο Μεξικό. Το μήνυμα και από εκεί είναι σαφές, οι εξελίξεις δικαιώνουν την πολιτική μας, τις ιδέες μας και τις προτάσεις μας.
Βέβαια, ο στόχος μας δεν είναι ούτε δικαίωση, ούτε εκδίκηση. Σήμερα, είναι η ώρα της ευθύνης, είναι η ώρα των Σοσιαλιστών και των Δημοκρατών και των Προοδευτικών στον πλανήτη μας. Και το μήνυμά μας είναι και ηχηρό και ελπιδοφόρο. Η παγκοσμιοποίηση, επιτέλους, πρέπει να είναι για τους ανθρώπους και από τους ανθρώπους.
Απαιτούμε, και έχω μιλήσει επανειλημμένως στο παρελθόν γι' αυτό, μια νέα δημοκρατική διαδικασία, δημοκρατικούς θεσμούς σε παγκόσμιο επίπεδο, μια παγκόσμια δημοκρατική λειτουργία των θεσμών διακυβέρνησης του πλανήτη μας, που θα διασφαλίζει και τη συμμετοχή των αδύναμων, των φτωχών, της μεσαία τάξης, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, των περιφερειών της γης και των παραγωγικών δυνάμεων όλου του κόσμου.
Που θα θέτει τελικά αποτελεσματικούς κανόνες στη λειτουργία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Που δεν θα επιτρέπει αυτή την τεράστια συγκέντρωση πλούτου, εξουσίας, στα χέρια των λίγων, μια συγκέντρωση εξουσίας, που κατάφερε να αιχμαλωτίσει ακόμα και το πολιτικό σύστημα σε τόσες χώρες και, ουσιαστικά να οδηγήσει τον πλανήτη μας, σε μια μεγάλη οικονομική κρίση και ύφεση.
Που θα θέτει νέες προτεραιότητες, θα οργανώνει, θα σχεδιάζει, θα διαχειρίζεται τον κοινό μας πλούτο, τους πόρους του πλανήτη μας, με αποτελεσματικό και βιώσιμο τρόπο.
Κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, δημοκρατική υπευθυνότητα, κοινωνική λογοδοσία και εποπτεία, διαφάνεια, αλληλεγγύη, δημόσιος έλεγχος και ρύθμιση των αγορών, δίκαιη κατανομή του πλούτου, πράσινη ανάπτυξη, δημοκρατικός σχεδιασμός. Αυτές οι λέξεις, αυτές οι έννοιες, λέξεις που είχε εξορίσει η νεοσυντήρηση, είναι και πάλι στο παγκόσμιο προσκήνιο. Και αυτό είναι το συμπέρασμα των Σοσιαλιστών απ' όλο τον κόσμο.
Το ΠΑΣΟΚ στάθηκε πάντα με υπευθυνότητα, όλα αυτά τα χρόνια, δίπλα στον πολίτη, όταν η κυβέρνηση αποστερούσε την Ελλάδα, την χώρα μας, από στρατηγικά εργαλεία, εργαλεία σχεδιασμού και ανάπτυξης, χάνοντας π.χ. τον έλεγχο της Εθνικής Τράπεζας, χάνοντας ή ξεπουλώντας τον ΟΤΕ.
Εμείς μιλήσαμε ξεκάθαρα για τον κίνδυνο που διατρέχει το δημόσιο συμφέρον, από τον αφελληνισμό της εγχώριας παραγωγικής βάσης. Μιλήσαμε και για την αδυναμία που θα είχαμε σε μια κρίση, όπως αυτή, χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία σχεδιασμού.
Προειδοποιήσαμε για τα τοξικά ομόλογα. Παρουσιάσαμε προτάσεις προστασίας των δανειοληπτών, όταν εσείς χαρίζατε στις τράπεζες δισεκατομμύρια ευρώ από ασφαλιστικές υποχρεώσεις.
Προτείναμε μέτρα ενίσχυσης των ασθενέστερων και μεσαίων εισοδημάτων, όταν εσείς επιβάλατε νέο χαράτσι φόρων. Πήραμε πρωτοβουλίες, και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με υπευθυνότητα και βεβαίως με σοβαρές προτάσεις.
Τόνισα και στη συνάντησή μου με τον κ. Μπαρόζο, μεταξύ άλλων, ότι πρώτα απ' όλα η κρίση προσφέρει ευκαιρία στην Ευρώπη να παίξει ρόλο διεθνώς για τη θέσπιση νέων κανόνων διαφάνειας, νέων οργάνων ελέγχου και εποπτείας.
Να ενισχυθεί ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την εποπτεία των αγορών, αλλά και την αναπτυξιακή προοπτική της Ευρώπης. Δεν μπορεί η Ευρώπη, να είναι απλώς Ευρώπη της αγοράς και του ενιαίου νομίσματος.
Προτείναμε ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο. Ευρωπαϊκό Ταμείο, για να αντιμετωπιστεί η κρίση, ώστε να υπάρξει πολιτική επενδύσεων στην ανάπτυξη στην Ευρώπη. Ανάπτυξη, που θα συμβάλει στην κοινωνική συνοχή, την αποτροπή της ύφεσης και στη σύγκλιση. Και βεβαίως, να επανεξεταστούν οι όροι του Συμφώνου Σταθερότητας, που ουδεμία σχέση έχουν με τη σημερινή κρίση.
Σήμερα, φαίνεται ότι, αυτές οι προτάσεις που υιοθέτησε το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ευρώπης, γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας για ένα ευρωπαϊκό πακέτο της τάξεως των 130 δισεκατομμυρίων ευρώ, κάτι που θα έρθει για συζήτηση στην Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.
Σ' αυτή την κατεύθυνση θα έπρεπε να κινηθούμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες και να διαπραγματευτούμε, αλλά δυστυχώς, δυστυχώς για την Ελλάδα, τίποτα απ' αυτά δεν μπορεί να γίνει, με μια κυβέρνηση χωρίς κύρος και αξιοπιστία, μια κυβέρνηση που μειώνει κάθε μέρα το κύρος της χώρας μας.
Όταν η κυβέρνηση επέλεξε διαπραγματεύσεις κάτω απ' το τραπέζι με τις τράπεζες, για να δώσει λευκή επιταγή 28 δις ευρώ, εμείς θέσαμε τις δικές μας προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις, για την στήριξη του τραπεζικού συστήματος. Και πήραμε πρωτοβουλία, να συζητήσουμε τις δικές μας προτάσεις, και με τους κοινωνικούς εταίρους, και βεβαίως με τις τράπεζες.
Το συμπέρασμα είναι σαφές: Η κυβέρνηση κινείται με προχειρότητα, με καθυστέρηση, δέσμια των συμφερόντων που θέλει να υπηρετήσει και, τελικά, η κυβέρνηση απλώς αντιπολιτεύεται τις δικές μας προτάσεις.
Γι' αυτό, κυρίες και κύριοι, το ΠΑΣΟΚ λέει ένα καθαρό «όχι». Ένα καθαρό «όχι» στο νομοσχέδιο, που σήμερα συζητάμε. Γιατί; Από αντιπολιτευτικό μένος ή διάθεση, όπως διατείνεται η αποχωρούσα κυβέρνηση; Όχι, κύριοι συνάδελφοι. Είναι διότι αυτό το νομοσχέδιο δεν έχει τα ελάχιστα εχέγγυα διαφάνειας και αποτελεσματικότητας. Διότι δεν αντιμετωπίζει, ούτε ορθά, ούτε δίκαια, τα προβλήματα.
Διότι δεν έχει καν αξιοποιήσει την εμπειρία τόσων άλλων χωρών, που θεσμοθέτησαν μέτρα για την κρίση. Διότι δεν παρέχει ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, αντιθέτως, δίνει απλώς μια λευκή επιταγή στις τράπεζες.
Λέμε «όχι» στο νομοσχέδιο των 28 δις ευρώ, διότι δίνει στις τράπεζες μια μοναδική ευκαιρία να φορτώσουν στο Δημόσιο ό,τι θεωρούν προβληματικό. Ακόμα και πιθανά τοξικά στοιχεία του ενεργητικού τους.
Επιλέξατε λοιπόν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, την πιο νεοσυντηρητική επιλογή, αυτήν που είχε προτείνει και ο Μπους. Αυτήν, όμως, που και ο ίδιος ο Πόλσον σήμερα αναιρεί. Διότι βλέπει ότι δεν έχει παρά αρνητικά αποτελέσματα. Οι τράπεζες εισπράττουν και οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό, χωρίς να τους εξασφαλίζετε αυτά που χρειάζονται: Δάνεια με χαμηλά επιτόκια, για να υπάρξει ανάπτυξη και ζήτηση, για να μην χαθούν και θέσεις εργασίας.
Εμείς προτείνουμε, το Δημόσιο να ενισχύει την ρευστότητα κάθε τράπεζας -που αντιμετωπίζει πρόβλημα όμως- μέσα από ένα Ειδικό Ταμείο Αναχρηματοδότησης και μ' έναν απαράβατο όρο: Η τράπεζα να δανειοδοτεί με ευνοϊκούς όρους, με χαμηλά επιτόκια, τις μικρομεσαίες και εξαγωγικές επιχειρήσεις, καθώς και τα νοικοκυριά.
Απαραίτητη προϋπόθεση, για να συμμετέχει μια τράπεζα στα μέτρα αυτά, είναι να διαθέτει ένα ελάχιστο επίπεδο κεφαλαιακής επάρκειας. Αν κάποια τράπεζα έχει πρόβλημα επάρκειας κεφαλαίων, κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Οι μέτοχοι βάζουν το χέρι στην τσέπη. Και αν μείνουν αδιάθετες μετοχές, τότε μπαίνει στην αύξηση το Δημόσιο, αγοράζοντας προνομιούχες μετοχές, συμμετέχοντας πια ενεργά στο Διοικητικό Συμβούλιο των τραπεζών. Για να μπορεί να συμμετέχει στη διαμόρφωση της πολιτικής των τραπεζών, ώστε να είναι υπέρ της πραγματικής οικονομίας.
Η Επιτροπή Εποπτείας που φτιάχνετε, αφού δίνετε την λευκή επιταγή στις τράπεζες, εξαρτάται άμεσα απ' τον υπουργό, ο οποίος θα έχει «υπό αυτόν» τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος -είναι θεσμικό ατόπημα αυτό-καθώς βεβαίως και εκπροσώπους που διορίζονται από τον ίδιο τον υπουργό.
Κανένας ανεξάρτητος φορέας, κανένας εκπρόσωπος της κοινωνίας και της παραγωγής. Παντού σκοτάδι και αδιαφάνεια για τα 28 δις. Είναι σε αυτό ακριβώς το σημείο, που επισημαίνω ξανά την αδυναμία σας να διαμορφώνετε ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις. Δεν θέλετε τον έλεγχο της κοινωνίας. Δεν θέλετε τον έλεγχο του Κοινοβουλίου. Δεν θέλετε διακομματικό έλεγχο.
Θέλετε να μπορείτε να αυθαιρετείτε. Όμως, αυτά είναι απαραίτητες προϋποθέσεις και, έπρεπε να είναι απολύτως στις προτεραιότητές σας για να πετύχει οποιοδήποτε σχέδιο στήριξης της πραγματικής οικονομίας, σε μια συγκυρία όπου υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στο οικονομικό μας σύστημα, όπου χρειάζεται αξιοπιστία, σιγουριά και ασφάλεια.
Αυτό θα ήταν το πρώτο που θα είχαμε κάνει εμείς ως κυβέρνηση. Σήμερα, είστε εσείς κυβέρνηση. Αύριο, θα είμαστε εμείς. Και θα έπρεπε, σε αυτό το θέμα, να μπορούσε να διασφαλιστεί η συνέχεια κι η ομαλή πορεία. Εσείς, αντί να ενισχύετε αυτή την κατεύθυνση, την υπονομεύετε με τις επιλογές σας.
Θέτω τρία ερωτήματα στην κυβέρνηση:
Η κυβέρνηση, μας λέει ότι θα δώσει στις τράπεζες ρευστότητα, που οι ίδιες θα διοχετεύσουν στην πραγματική οικονομία για ν' αντιμετωπισθεί η κρίση. Αλλά πώς θα συμβεί αυτό, δεν μας το λέτε.
Ερώτημα πρώτο: Μόλις προχθές, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος αποκάλυψε ότι το 2009 λήγουν πάσης φύσεως ομολογιακές εκδόσεις των ελληνικών τραπεζών, συνολικού ύψους 18 δις ευρώ. Μέσα σ' ένα ιδιαίτερα δυσμενές χρηματοπιστωτικό περιβάλλον, οι τράπεζες πρέπει να βρουν 18 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ποιος πιστεύει ότι η υπό κρατική εγγύηση ρευστότητα των 23 δις ευρώ, δεν θα χρησιμοποιηθεί για να λυθεί αυτό το πρόβλημα των τραπεζών; Ο ίδιος ο κ. Προβόπουλος ανέφερε ακριβώς αυτή την παράμετρο, ως έναν από τους λόγους για τον προσδιορισμό του ύψους της οικονομικής ενίσχυσης στα 28 δις ευρώ. Αυτό είναι, κύριοι συνάδελφοι, το ζητούμενο;
Ερώτημα δεύτερο: Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, στις 31/7/2008, τα δάνεια των ελληνικών τραπεζών στη Ναυτιλία ήταν περίπου 8 δις ευρώ. Ποιος πιστεύει ότι η υπό κρατική εγγύηση ρευστότητα των 23 δις ευρώ, δεν θα χρησιμοποιηθεί και αυτή, για ν' αντιμετωπισθούν οι μεγάλες επισφάλειες που αναμένεται να προκύψουν από αυτή την κατηγορία των δανείων; Αυτό είναι το ζητούμενο;
Διότι αυτά τα δύο παραδείγματα αποκαλύπτουν τον σοβαρό και υπαρκτό κίνδυνο, για τον οποίο εσείς δεν μας δίνετε καμία εγγύηση: Να διοχετευθεί αυτή η υπό κρατική εγγύηση ρευστότητα στην ανακύκλωση των ήδη υφισταμένων δανειακών υποχρεώσεων των τραπεζών και στην κάλυψη επισφαλών δανειακών υποχρεώσεων στη Ναυτιλία.
Βεβαίως, ουσιαστικά, δεν θα πάει όλη αυτή η ρευστότητα, τα λεφτά του Ελληνικού λαού, στην πραγματική οικονομία. Θα βοηθηθούν οι τράπεζες, θα βοηθηθούν οι εφοπλιστές, δεν θα βοηθηθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.
Γι' αυτό, κύριοι συνάδελφοι, έχουμε προτείνει να υπάρξει κοινωνικός και κοινοβουλευτικός έλεγχος. Τα λεφτά αυτά, δεν είναι δικά σας. Τα λεφτά αυτά, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι δικά σας. Είναι λεφτά του Ελληνικού λαού. Και εμείς, απαιτούμε διαφάνεια, κοινωνικό και κοινοβουλευτικό έλεγχο. Η κυβέρνηση, μας απαντά «όχι».
Ερώτημα τρίτο: Πρόσθετη ρευστότητα για την στήριξη του τραπεζικού συστήματος και της οικονομίας, θα χρειαστεί μετά το 2009; Ναι ή όχι; Ποια η απάντηση και ποια η δέσμευσή σας; Δυστυχώς, καμία. Και αν δεν ξέρετε, ή απαντάτε με μισόλογα, τότε έχουμε έναν ακόμα λόγο για τον οποίο πρέπει να υπάρξει απόλυτη διαφάνεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
αυτή την ευρύτερη συναίνεση που απαιτείται, μπορεί να την διαμορφώσει μόνο μια κυβέρνηση προοδευτική, που συνεχώς θα λαμβάνει υπ' όψιν και θα εκφράζει πρωτίστως τις ανάγκες του κάθε πολίτη και της πραγματικής οικονομίας.
Μια κυβέρνηση που θα σχεδιάζει, κινητοποιώντας όλες τις δυνάμεις, για να προφυλάξει τα δικαιώματα των πολιτών και να στηρίξει την ανάπτυξη στην χώρα. Εάν σπαταλήσουμε τα τελευταία μας πολεμοφόδια, τις κρατικές εγγυήσεις, τα κρατικά ομόλογα, για να αντιμετωπιστεί η κρίση, και δεν υπάρξουν ουσιαστικά αποτελέσματα, αν σπαταλήσουμε αυτά τα πολεμοφόδια -επαναλαμβάνω- και δεν υπάρξουν ουσιαστικά αποτελέσματα, τότε οι εξελίξεις θα είναι δραματικές. Και θα κληθεί το ΠΑΣΟΚ να διαχειριστεί μια κατάσταση πολύ χειρότερη από τη σημερινή.
Το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο, εμείς έχουμε κάθε λόγο να υποστηρίζουμε όποιο σοβαρό μέτρο παίρνει η κυβέρνηση, διότι θέλουμε αύριο, αναλαμβάνοντας την κυβέρνηση, να έχουμε τις καλύτερες προϋποθέσεις για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Γι' αυτό, η κριτική μας, όχι μόνο είναι ειλικρινής, αλλά εκφράζει και την αγωνία του πολίτη για το αύριο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
η κατάσταση στην πραγματική οικονομία γίνεται κάθε μέρα και πιο δύσκολη. Η βιομηχανία δεν έχει παραγγελίες. Το εμπόριο ασφυκτιά από τον περιορισμό της ζήτησης. Οι κατασκευές βρίσκονται σε τέλμα. Τα οικονομικά των νοικοκυριών καταρρέουν. Αγροτικές οικογένειες πνίγονται κυριολεκτικά, σε χρέη 3,8 δις ευρώ. Οι ακάλυπτες επιταγές τον Οκτώβριο εκτινάχθηκαν στα 152 εκατομμύρια, από 101 το Σεπτέμβριο και, διπλασιάστηκαν σχεδόν, σε σχέση με τον περσινό Οκτώβριο, που ήταν στα 78,3 εκατομμύρια ευρώ.
Το κράτος -είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα, κύριοι συνάδελφοι- εμφανίζεται να έχει κάνει στάση πληρωμών. Ενάμισι εκατομμύριο ασφαλισμένοι του Δημοσίου μένουν χωρίς φάρμακα, επειδή οι φαρμακοποιοί είναι απλήρωτοι. Οι προμηθευτές δεν παραδίδουν υλικό στα νοσοκομεία και το Υπουργείο Υγείας υποχρεώθηκε να χρησιμοποιήσει το στοκ των πυρόπληκτων. Χιλιάδες συνταξιούχοι περιμένουν μάταια για μήνες, για να πάρουν το εφάπαξ που δικαιούνται. Το Αττικό Νοσοκομείο κινδυνεύει να κλείσει. Το ΤΕΙ Πειραιά έκλεισε.
Για να βγει η χώρα από αυτή την κρίση, χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση, που θα αποκαταστήσει τη φορολογική δικαιοσύνη. Που θα στηρίξει τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Που θα αποκαταστήσει βασικές λειτουργίες του κοινωνικού κράτους, την παιδεία, την υγεία, την πρόνοια, την εργασία και την ασφάλιση. Που θα δημιουργήσει νέο πλούτο, με επένδυση στη γνώση, στην έρευνα, στην καινοτομία, στη βάση του μοντέλου της πράσινης ανάπτυξης. Μια κυβέρνηση, που θα σταματήσει τις σπατάλες, τη ρουσφετολογία, την αδιαφάνεια και τη διαφθορά. Μια κυβέρνηση, που ξέρει να διαπραγματεύεται και να προωθεί τα συμφέροντα της χώρας, όχι μέσα από τη ρουσφετολογία, αλλά μέσα από πραγματικές προτάσεις στην Ευρώπη και διεθνώς. Μια χώρα με κύρος, μια χώρα, η οποία πράγματι θα έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει νέες συνθήκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια κυβέρνηση, που πάνω απ' όλα θα προχωρήσει άμεσα σε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και της Πολιτείας. Και αυτή, είναι μια κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Είμαστε σίγουροι για τις δυνάμεις μας.
Έχουμε πίστη στον Έλληνα και την Ελληνίδα.
Ξέρουμε ότι όλοι μαζί μπορούμε.
Και θα τα καταφέρουμε.
Και θα το κάνουμε.
Σας ευχαριστώ.