Εισήγηση Μ. Ξενογιαννακοπούλου στην 3η Σύνοδο του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

είναι αλήθεια ότι η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου μας γίνεται σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη, ιδιαίτερα δύσκολη, όπου όλοι μας έχουμε βαρύ το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στη συγκυρία, απέναντι στα τραγικά γεγονότα που ζήσαμε όλο αυτό το διάστημα. Και απέναντι στις ευθύνες που εμείς καλούμαστε απέναντι στον λαό μας, στους πολίτες, στην πατρίδα μας, ν? αναλάβουμε,  με τη νέα εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.

Η αλήθεια είναι, όπως είπε ο Πρόεδρος, ότι σήμερα η συζήτηση γύρω από το πρόγραμμά μας, γύρω από τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις, γύρω από τον τρόπο που εμείς βλέπουμε την διακυβέρνηση της χώρας, η συζήτηση και η δέσμευση γύρω από τη νέα, αναγκαία για τον τόπο δημοκρατική και κοινωνική αλλαγή είναι όχι απλώς επίκαιρη. Είναι πια βαθιά ανάγκη για τον ελληνικό λαό, βαθιά ανάγκη για τη νέα γενιά της πατρίδας μας.

Πιστεύω, συντρόφισσες και σύντροφοι, ότι όταν συζητάμε για την προγραμματική μας δέσμευση, καλούμαστε ν? απαντήσουμε σε πέντε κρίσιμα ερωτήματα. Και η απάντηση σ? αυτά τα ερωτήματα δείχνει ακριβώς και την δέσμευση. Και δείχνει την προοπτική και δείχνει και την δική μας αξιοπιστία όσον αφορά τις προγραμματικές μας θέσεις.

Το πρώτο ερώτημα είναι σε μια περίοδο πολύπλευρης πολιτικής οικονομικής, κοινωνικής κρίσης, μιας κρίσης διακυβέρνησης είναι ποια πολιτική, ποια κατεύθυνση μπορεί να εγγυηθεί στο λαό μας και στη χώρα μας την έξοδο από την κρίση.

Κι εδώ η απάντηση είναι σαφής: Δεν μπορεί οι πολιτικές που ήταν συνυπεύθυνες για την κρίση, δεν μπορεί οι πολιτικές του νεοσυντηρητισμού, του νεοφιλελευθερισμού, δεν μπορούν πια να έχουν λόγο και απάντηση για να βγούμε απ? αυτή την κρίση.

Οι ιδέες μας, οι προοδευτικές ιδέες ξανά, οι ιδέες μας σ? όλο τον κόσμο στην Ευρώπη και στη χώρα μας, γίνονται ξανά επίκαιρες. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη παραδοχή που καταλύει επιτέλους αυτό το σκληρό τοίχο που βρίσκαμε μπροστά μας του περίφημου μονόδρομου, της ισοπέδωσης και της απαξίωσης.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, η πολιτική ξαναμπαίνει στο τραπέζι. Η συλλογικότητα ξαναμπαίνει στο τραπέζι και στους δρόμους πάνω απ? όλα, όπως είπε ο Πρόεδρος. Γιατί η νεοσυντήρηση και η λογική του μονόδρομου και της απαξίωσης στα προηγούμενα χρόνια, είχε δημιουργήσει την αίσθηση σε όλους, είτε ότι ο αγώνας είναι μάταιος, είτε ότι ο καθένας και η καθεμιά κοιτούσε να βρει τη λύση μέσα από την ατομική προσπάθεια.

Τώρα ξανά η ιδέα της συμμετοχής, η ιδέα μιας προοδευτικής διακυβέρνησης, η διαχωριστική γραμμή που ζητά μια άλλη οικονομική και κοινωνική πολιτική, μια άλλη ανάπτυξη που να είναι πραγματικά πράσινη και κοινωνική και να δίνει μια άλλη δυνατότητα στην χώρα κι ένα άλλο πλεονέκτημα, είναι επίκαιρη και είναι κι ανάγκη. Γι? αυτό λοιπόν βαδίζουμε σ? αυτή την περίοδο με μεγάλη ιδεολογική και πολιτική υπεροπλία.

Το δεύτερο κρίσιμο ερώτημα, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι ότι τελικά, ποιος θα πληρώσει και τι κόστος θα έχει η έξοδος από την κρίση; Μια κρίση που σίγουρα δεν είναι κάτι συγκυριακό, είναι κάτι πάρα πολύ βαθύ, είναι κάτι το οποίο μπορεί να κρατήσει και δύο, και τρία και περισσότερα χρόνια και οι συνέπειες ήδη είναι ορατές. Έρχονται σε μια ήδη εξασθενημένη οικονομία και κοινωνία από τις προηγούμενες στρατηγικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας και βλέπουμε ότι πλέον ο ίδιος ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί, η ίδια η απελπισία, η αγωνία και η οργή κατακλύζουν πια την ατμόσφαιρα και τους δρόμους.

Εδώ η απάντηση συντρόφισσες και σύντροφοι είναι πάλι ξεκάθαρη: Δεν μπορεί το κόστος αυτό να το πληρώσει πάλι ο εργαζόμενος, ο επαγγελματίας, ο αγρότης, ο συνταξιούχος, η μέση ελληνική οικογένεια, ο νέος άνθρωπος. Δεν μπορεί η κρίση να είναι ευκαιρία και αφορμή για μια νέα, άδικη αναδιανομή.

Οι πολιτικές που φέρνει η κυβέρνηση και τα μέτρα που προσπαθεί να επιβάλλει, τα οποία στην ουσία όπως είδαμε χαρακτηριστικά με το πακέτο των 28 δις για τις Τράπεζες, τον τρόπο και την έλλειψη προϋποθέσεων με την οποία θεσμοθετήθηκε (όπως επίσης και την συνολική οικονομική πολιτική η οποία όπως αναλύθηκε και προηγούμενα από τον σύντροφο Χρήστο Παπουτσή και την Λούκα Κατσέλη) βαθαίνει ακόμα περισσότερο την άδικη αναδιανομή.

Εδώ ξανά η δική μας η θέση, όπως εγκαίρως ο Πρόεδρος  ήδη απ? την Θεσσαλονίκη με τις πέντε μεγάλες μεγάλες κατευθύνσεις που έθεσε, είναι σαφής: Εμείς μιλάμε για μια άλλη ανάπτυξη της χώρας. Μιλάμε για μια αν άπτυξη που να έρχεται και πραγματικά να κάνει το άλμα προς τα εμπρός, επενδύοντας στην κοινωνική αναδιανομή. Σε μια νέα ανασυγκρότηση της παραγωγικής μας βάσης που να έχει αιχμή την πράσινη οικονομία, που να μπορεί πραγματικά να δημιουργήσει τους όρους για να βαδίσουμε στο μέλλον.

Αυτή, λοιπόν, είναι η νέα πραγματικότητα που εμείς όχι μόνο ερχόμαστε και ανταποκρινόμαστε, αλλά μπορούμε και να την αντιμετωπίσουμε. Μ? έναν ρόλο που αφορά τον ρόλο του Δημοσίου απέναντι στην αγορά, ως ρύθμιση, ως ανάπτυξη, ως κοινωνική αναδιανομή, ως κοινωνικό κράτος ευθύνης και ταυτόχρονα ως πολιτικό σύστημα με αυτονομία και μια νέα εμπιστοσύνη.

Κι έρχεται το τρίτο ερώτημα: Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ, οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την κρίση. Είναι σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ εγκαίρως όλο αυτό το διάστημα, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι σήμερα, έχει οικοδομηθεί ένα ολοκληρωμένο πακέτο όσον αφορά την πορεία εξόδου από την κρίση. Για την οικονομία, για την στήριξη του εισοδήματος, την στήριξη της οικογένειας.

Και όλα αυτά τα μέτρα έχουν δυο κρίσιμα χαρακτηριστικά: Πρώτα απ? όλα δηλώνουμε την δέσμευσή μας όσον αφορά την άμεση εφαρμογή τους με δείγμα γραφής. Και δείγμα γραφής είναι οι συγκεκριμένες προτάσεις νόμου που η  Κοινοβουλευτική μας Ομάδα  έχει καταθέσει στη Βουλή όλο αυτό το διάστημα. Απαντώντας ακριβώς στο ερώτημα που ο Πρόεδρος έθεσε, αν είμαστε έτοιμοι κι αν δεσμευόμαστε να κυβερνήσουμε.

Αλλά ταυτόχρονα ό,τι έχουμε προτείνει για την έξοδο από την κρίση, που φυσικά και δεν περιορίζεται όπως θέλει η κυβέρνηση στο κομμάτι των Τραπεζών ή στο κομμάτι της συγκεκριμένης διαχείρισης. Αλλά, αφορά πρώτα απ? όλα τον πολίτη, την οικογένεια, τον εργαζόμενο, τον επαγγελματία, την πραγματική οικονομία, την ουσιαστική κοινωνική αναδιανομή και στήριξη. Είναι όλα κομμάτια μιας συγκεκριμένης πολιτικής στρατηγικής.

Δεν είναι αποκομμένες οι προτάσεις μας για την έξοδο από την κρίση από την συνολική μας πολιτική στρατηγική. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο. Και εκεί εντοπίζεται, η δουλειά μας και η προτεραιότητά ας στο επόμενο διάστημα, και ιδιαίτερα στο εξάμηνο που έχουμε μπροστά μας, που σίγουρα ούτως ή άλλως όλοι αισθανόμαστε ότι οι πολιτικές εξελίξεις τρέχουν και οφείλουμε να έχουμε ετοιμότητα για κάθε ενδεχόμενο. Από την άλλη πλευρά έχουμε σίγουρα μια μεγάλη αναμέτρηση μπροστά μας, αυτή των Ευρωεκλογών, που εγκαίρως την έχουμε χαρακτηρίσει ένα πολιτική δημοψήφισμα και μια συνολική πολιτική μάχη. Και επομένως η υποχρέωση που έχουμε το επόμενο εξάμηνο, και αυτό είναι κάτι που σε συνεργασία και με τον Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου, να μπορέσουμε ακριβώς να πολλαπλασιάσουμε, να εξειδικεύσουμε, να κουβεντιάσουμε σε όλη τη χώρα. Σε κάθε περιφέρεια, σε κάθε κοινωνικό χώρο, να πιάσουμε και να μιλήσουμε και ν? ακούσουμε τη νέα γενιά και να μπορέσουμε ν? αναδείξουμε το ιδεολογικό στίγμα και την πολιτική αυτή γραμμή και κατεύθυνση. Και για την ανάπτυξη που θέλουμε, και για το κοινωνικό κράτος, και για το πολιτικό σύστημα και την πολιτική αυτονομία και για μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με τον λαό και τον πολίτη. Είναι κάτι το οποίο συγκροτούμε και εκφράζουμε ξανά με όρους νικηφόρους και πλειοψηφικούς, μια σύγχρονη προοδευτική, κοινωνική πλειοψηφία, στη βάση αυτού που ο Πρόεδρος είπε προηγούμενα, μια νέα συμφωνία αναπτυξιακή, κοινωνική, περιβαλλοντική.

Αυτή είναι η προοδευτική πρόταση στις μέρες μας και όχι μόνο εμείς την εκφράζουμε αξιόπιστα, αλλά την έχει ανάγκη -και το ζούμε καθημερινά στην επαφή μας-  ο πολίτης, την έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός.

Το τέταρτο ερώτημα που μπαίνει και το ακούμε συνεχώς κι είναι ένα κρίσιμο θέμα, είναι το ερώτημα «πού θα βρούμε τα λεφτά». Ο κόσμος πια μας πιστεύει, ότι έχουμε και τη βούληση και τη θέληση, έχει όμως την αγωνία. Θα μπορέσουμε εμείς να κάνουμε πράξη αυτή την άλλη πολιτική όπως την περιέγραψε ο Πρόεδρος, όπως την αναδεικνύουμε όλο αυτό το διάστημα;

Πιστεύω, συντρόφισσες και σύντροφοι, ότι οφείλουμε σαφώς να είμαστε υπεύθυνοι γιατί είμαστε ένα Κίνημα που δίνει τη μάχη για να κυβερνήσει υπεύθυνα τον τόπο. Και σαφώς οφείλουμε ν? απαντούμε σ? αυτό το ερώτημα, αλλά ταυτόχρονα δεν πρέπει να πέσουμε και σε μια παγίδα διαχειριστική ξανά.

Πρέπει αντίθετα να έρθουμε και ν? απαντήσουμε με τρεις τρόπους: Πρώτα απ? όλα, αυτό που είπαμε και προηγούμενα, ότι είναι η εποχή που ξαναμπαίνει η πολιτική και οι επιλογές. Και άρα για τα ζητήματα της οικονομίας και της κοινωνικής πολιτικής, για τα ζητήματα του περιβάλλοντος, είναι θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων.

Η δεύτερη απάντηση είναι η κοινωνική αναδιανομή. Είναι ένα νέο φορολογικό σύστημα, είναι ο τρόπος που εμείς προσεγγίζουμε το πώς μπορούμε να υλοποιήσουμε αυτή την πολιτική.

Η τρίτη απάντηση που σαφώς είναι μεσοπρόθεσμη αλλά είναι κρίσιμη για την αξιοπιστία μας και ειδικά για τον κόσμο της εργασίας, για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, για την ελληνική περιφέρεια είναι: Η δική μας αντίληψη για την ανάπτυξη, για την ανασυγκρότηση της παραγωγής βάσης της χώρας μέσα σε μια νέα δυναμική και σ? ένα νέο μοντέλο που μπορεί πραγματικά να κάνει αυτό το άλμα προς τα μπροστά, για μια ανάπτυξη δυναμική που να στηρίζεται στη γνώση, στην παιδεία, στην πράσινη οικονομία. Και όχι συνεχώς στη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων.

Έρχομαι και στο πέμπτο ερώτημα που συνδέεται απόλυτα με τη δυνατότητα, τη δημοσιονομική και την οικονομική να υλοποιήσουμε μια πολιτική. Έχει να κάνει με τη δική μας αξιοπιστία και στρατηγική να διαπραγματευθούμε και να κερδίσουμε γι? αυτά τα πράγματα στην Ευρώπη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, στον φάκελό σας έχετε την δήλωση των ηγετών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, που βγήκε μαζί με το μανιφέστο (όπου εκεί συνέβαλλε καθοριστικά ο Πρόεδρος και το ΠΑΣΟΚ -είναι εδώ και ο Σταύρος Λαμπρινίδης που είχε δουλέψει για αυτό). Πρέπει να σας πω ότι οι ιδέες μας είναι επίκαιρες και στην Ευρώπη.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει ούτε την αξιοπιστία ούτε τη θέληση ούτε τη δυνατότητα να πάει να διαπραγματευθεί. Εμείς μπορούμε, γιατί αυτή την ώρα ανοίγουν ξανά οι δυνατότητες για μια άλλη διαπραγμάτευση. Και για την χρηματοδότηση και όσον αφορά την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας σε μια κατεύθυνση που να μπορούμε κι εμείς με αξιοπιστία να στηρίξουμε μια τέτοια στροφή στη χώρα μας. Και βέβαια πολύ περισσότερο  σε μια περίοδο που γίνεται μια συνολική συζήτηση κι η επόμενη χρονιά είναι κρίσιμη και για τα δημοσιονομικά τα ευρωπαϊκά, τον Κοινοτικό προϋπολογισμό και την Κοινή Αγροτική Πολιτική, να υπάρχει στρατηγική και αξιοπιστία.

Κι έχει αποδείξεις το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, ότι μπορούσε και ήξερε να κερδίζει μάχες στην Ευρώπη.

Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε έχουμε τη δέσμευση, έχουμε την υπεροπλία την ιδεολογική και την πολιτική, έχουμε την πολιτική ενοποίηση γύρω από τις θέσεις που αναδεικνύουμε. Και το κρίσιμο ζήτημα που έχουμε μπροστά μας είναι να μπορέσουμε να σφυρηλατήσουμε καθημερινά με την προσπάθειά μας την οργανωτική, την κοινωνική μας παρέμβαση και πάνω απ? όλα ακούγοντας και δίνοντας φωνή σε αυτή τη νέα γενιά που αγωνιά, να μπορέσουμε να συγκροτήσουμε ένα νέο ρεύμα κοινωνικής αλλαγής, ένα νέο ρεύμα δημοκρατικής αλλαγής.

Και κλείνω με μια φράση: Επειδή όλοι νιώθουμε συγκλονισμένοι μ? αυτό που γίνεται με τα νέα παιδιά, επειδή ο καθένας κι η κάθε μια μας έχουμε βγει από το φοιτητικό, το νεολαιίστικο Κίνημα, σε άλλες εποχές με άλλα προβλήματα και με άλλες προκλήσεις,  ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν πρέπει να προσεγγίζουμε τους νέους πατερναλιστικά.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι νέοι αμφισβητούν και καλά κάνουν. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι νέοι δεν είναι κοινωνικοί εταίροι για να καθίσουμε σε μια λογική διαπραγμάτευσης. Εμείς οφείλουμε συντρόφισσες και σύντροφοι, να δίνουμε σαφές ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, να δίνουμε όραμα, δέσμευση και αξιοπιστία. Και έτσι θα μπορέσουμε και στη νέα γενιά να δώσουμε χώρο για έναν κοινό αγώνα για ν? αλλάξουμε ξανά τη χώρα μας.

Σας ευχαριστώ πολύ.